۷۱
ویرایش
ابوالحسن صبا: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ابوالحسن صبا (۱۲۸۱ – ۱۳۳۶) استاد برجسته موسیقی ایرانی، آهنگ‌ساز و نوازنده سرشناس ایرانی بود. او از برجسته‌ترین چهره‌های موسیقی [[ایران]] در هفتاد سال گذشته است. برخی از چهره‌های شاخص موسیقی معاصر در ایران از جمله شاگردان صبا بوده‌اند. او [[ویولن]] را به‌طور جدی به خدمت موسیقی ایرانی در آورد و موفق شد همه زیر و بم‌ها و ریزه‌کاری‌های موسیقی ایران را با ویولن اجرا کند و ردیف دستگاه‌های ایرانی را برای این ساز بنویسد.<ref> ایران[https://www.mojahedin.org/events/4510 ابوالحسن صبا، استاد موسیقی ایرانی درگذشت. سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> | ابوالحسن صبا (۱۲۸۱ – ۱۳۳۶) استاد برجسته موسیقی ایرانی، آهنگ‌ساز و نوازنده سرشناس ایرانی بود. او از برجسته‌ترین چهره‌های موسیقی [[ایران]] در هفتاد سال گذشته است. برخی از چهره‌های شاخص موسیقی معاصر در ایران از جمله شاگردان صبا بوده‌اند. او [[ویولن]] را به‌طور جدی به خدمت موسیقی ایرانی در آورد و موفق شد همه زیر و بم‌ها و ریزه‌کاری‌های موسیقی ایران را با ویولن اجرا کند و ردیف دستگاه‌های ایرانی را برای این ساز بنویسد.<ref>ایران[https://www.mojahedin.org/events/4510 ابوالحسن صبا، استاد موسیقی ایرانی درگذشت. سایت سازمان مجاهدین خلق ایران]</ref> | ||
== زندگی و تحصیلات == | == زندگی و تحصیلات == | ||
ابوالحسن صبا در [[تهران]] و در خانواده‌ای اهل فرهنگ به‌دنیا آمد. خانواده پدری او تا سه نسل با حرفه پزشکی سر و کار داشتند، اما همه از دوست‌داران دانش و هنر بودند.<ref>[http://www.dw.com/fa-ir/%DB%8C%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B5%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C/a-16461674 یادی از ابوالحسن صبا، "شهریار" موسیقی. دویچه وله فارسی]</ref> او فرزند ابوالقاسم کمالالسلطنه، پزشک، ادیب و عاشق موسیقی بود. پدرش سه‌تار می‌نواخت و اولین استاد ِ پسر، پدر بود. ابوالقاسم‌خان کمالالسلطنه، خود نوه محمودخان صبا، ملک‌الشعرای دربار [[فتح‌علی‌شاه قاجار]] بود. وی در اصل از مردم [[آذربایجان]] و از خاندان امرای دنبلی است و در نسب‌نامه تا سی و یک پشت به خالد برمکی می‌رسد.<ref name=":0">خانه ابوالحسن صبا. | ابوالحسن صبا در [[تهران]] و در خانواده‌ای اهل فرهنگ به‌دنیا آمد. خانواده پدری او تا سه نسل با حرفه پزشکی سر و کار داشتند، اما همه از دوست‌داران دانش و هنر بودند.<ref>[http://www.dw.com/fa-ir/%DB%8C%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D8%B5%D8%A8%D8%A7-%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%B3%DB%8C%D9%82%DB%8C/a-16461674 یادی از ابوالحسن صبا، "شهریار" موسیقی. دویچه وله فارسی]</ref> او فرزند ابوالقاسم کمالالسلطنه، پزشک، ادیب و عاشق موسیقی بود. پدرش سه‌تار می‌نواخت و اولین استاد ِ پسر، پدر بود. ابوالقاسم‌خان کمالالسلطنه، خود نوه محمودخان صبا، ملک‌الشعرای دربار [[فتح‌علی‌شاه قاجار]] بود. وی در اصل از مردم [[آذربایجان]] و از خاندان امرای دنبلی است و در نسب‌نامه تا سی و یک پشت به خالد برمکی می‌رسد.<ref name=":0">خانه ابوالحسن صبا. </ref> | ||
به‌علت تسلط پدر صبا به ادبيات فارسي و عربی، به او لقب کمالالسلطنه داده بودند. پدرش سه تار نیز می نواخت و اولین استاد پسر بود. | به‌علت تسلط پدر صبا به ادبيات فارسي و عربی، به او لقب کمالالسلطنه داده بودند. پدرش سه تار نیز می نواخت و اولین استاد پسر بود. | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
او در سال ۱۳۱۱ با یکی از شاگردان خود با نام منتخب اسفندیاری کوه نور، دختر عموی [[نیما یوشیج]] ازدواج کرد. | او در سال ۱۳۱۱ با یکی از شاگردان خود با نام منتخب اسفندیاری کوه نور، دختر عموی [[نیما یوشیج]] ازدواج کرد. | ||
استاد ابوالحسن صبا در تاريخ ۲۹ آذر سال ۱۳۳۶ در سن ۵۵ سالگی به‌علت عارضه قلبی درگذشت. آرامگاه صبا در [[ظهيرالدوله]] شميران در خيابان دربند تهران واقع شده است. بعد از مرگ و بر طبق وصیت او، خانه‌اش توسط دانشکده هنرهای زیبا در ۲۹ آبان ۱۳۵۳ به موزه تبدیل شد. ساختمان خانه صبا بعد از مرگ او به‌وسیله وزارت فرهنگ و هنر از بازماندگان خریداری شد. این خانه که مربوط به دوره رضاشاه است و در تهران، خیابان جمهوری، خیابان ظهیرالاسلام، نبش کوچه صبا واقع شده<ref>سایت | استاد ابوالحسن صبا در تاريخ ۲۹ آذر سال ۱۳۳۶ در سن ۵۵ سالگی به‌علت عارضه قلبی درگذشت. آرامگاه صبا در [[ظهيرالدوله]] شميران در خيابان دربند تهران واقع شده است. بعد از مرگ و بر طبق وصیت او، خانه‌اش توسط دانشکده هنرهای زیبا در ۲۹ آبان ۱۳۵۳ به موزه تبدیل شد. ساختمان خانه صبا بعد از مرگ او به‌وسیله وزارت فرهنگ و هنر از بازماندگان خریداری شد. این خانه که مربوط به دوره رضاشاه است و در تهران، خیابان جمهوری، خیابان ظهیرالاسلام، نبش کوچه صبا واقع شده<ref>سایت </ref> دارای پنج اتاق، زیر زمین و حیاط کوچکی است ... به‌طور کلی، موزه صبا به دو بخش تقسیم می‌شود، بخش اول شامل سازها، لوازم شخصی و آثار استاد از جمله ردیف‌های موسیقی است و بخش دوم اختصاص به کارهلی دستی خانم صبا، همسر استاد صبا، دارد که شامل مجموعه تندیس‌های مومی و لباس‌های محلی و سنتی ایران قدیم است.<ref name=":0" /> این موزه در سال ۱۳۸۳ به کوشش سبا خویی (فرزند رکسانا کوچکترین دختر استاد صبا و [[اسماعیل خویی]])، مرمت شد. | ||
== فعالیت های هنری == | == فعالیت های هنری == | ||