دلکش: تفاوت میان نسخه‌ها

'''۱''' ای که گفتی هیچ مشکل چون فراق یار نیست»، آواز شور با همراهی ویولن مجید وفادار و تار حمید وفادار

'''۲''' هر که مهر رخ زیبای تو در دل گیرد»، آواز ابوعطا با همراهی ویولن؟ (نوازنده ناشناخت)

'''۳''' ای خدا این وصل را هجران مکن»، آواز مثنوی افشاری با همراهی نی حسن کسایی

'''۴'''معاشران گره از زلف یار باز کنید»، آواز سه‌گاه (درآمد، مویه، حدی) با همراهی ویلن اسدالله ملک

'''۵''' بگذار تا مقابل روی تو بگذریم»، آواز چهارگاه با همراهی ویلن علی تجویدی

'''۶''' امشب ای ماه به درد دل من تسکینی»، آواز دشتی با همراهی ویولن پرویز یاحقی

'''۷''' یادش‌به‌خیر آنکه دگر یاد ما نکرد»، آواز همایون

'''۸''' ای که با دلشدگان بر سر ناز آمده‌ای» آواز سه‌گاه، همراه ویولن حبیب‌الله بدیعی و تار فرهنگ شریف

'''۹''' خواهم ز خدا اینکه به دلخواه بمیرم»، آواز شوشتری همراه تار لطف‌الله مجد

در اواخر دههٔ ۲۰ خورشیدی که دلکش در موسیقی ایران به اوج شهرت و محبوبیت رسیده بود، اسماعیل کوشان توانست دلکش را متقاعد و برای نخستین بار وارد سینمای کند. نخستین فیلم دلکش در شرکت «پارس‌فیلم»، شرمسار بود که فیلم‌نامه‌اش را علی کسمایی نوشته بود. دلکش همچنین شماری از تصنیف‌هایش را در فیلم خواند که آهنگساز آن‌ها مهدی خالدی بود و این همکاری باعث آغاز کارهای مشترک دلکش و خالدی شد. با ۲۰۰ هزار تومان فروش، پرفروش‌ترین فیلم سال شد.سپس در فیلم مادر با قمرالملوک وزیری هم‌بازی شد. در دهه ۳۰ خورشیدی تبدیل به ستاره سینمای ایران شد و فیلم سوم‌اش به نام افسونگر ۹۷ شب در دو سینمای «همای» و «دیانا» به اکران درآمد و بیش از ۳۰۰ هزار تومان در آن زمان فروش داشت. او در دهه ۳۰ در چند فیلم دیگر هم بازی کرد.

'''شرمسار ۱۳۲۹ اسماعیل کوشان مریم، مادر ۱۳۳۱ اسماعیل کوشان ربابه، افسونگر ۱۳۳۲ اسماعیل کوشان فروغ، دسیسه ۱۳۳۳ علی کسمایی،ظالم بلا ۱۳۳۶ سیامک یاسمی فاطی، عروس فراری ۱۳۳۷ اسماعیل کوشان در نقش خودش،'''

'''شیرفروش ۱۳۳۹ اسماعیل کوشان – شمسی پهلوان ۱۳۴۵ سیامک یاسمی'''

'''قمار زندگی ۱۳۵۱ عباس کسایی دلکش - خانه خراب ۱۳۵۴ نصرت اله کریمی''' 

روح‌الله خالقی نام هنری «دلکش» را برایش برگزید. دلکش نام گوشه‌ای از دستگاه ماهور است.

مدت زمان کوتاهی که از پیوستن دلکش به رادیو می‌گذشت در حالی که او تنها ۲۱ سال داشت، به جمع بزرگان رادیو پیوست و با خوانندگان بزرگ و نامی ترانه‌های دوصدایی اجرا کرد. به وی القابی چون «زن حنجره طلایی» و «بانوی آواز ایران» داده‌اند.

در جریان جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی بیش از ۲۵۰۰ مدرسه در سراسر کشور ساخته شد، دلکش با خرید ۱۵۰۰ برگ از شعبهٔ مرکزی بانک بیمه بازرگانان، در ساخت این مدرسه‌ها شرکت کرد.

دلکش مدتی در بیمارستان بستری و در نهایت در چهارشنبه ۱۱ شهریور ۱۳۸۳ در تهران و در بیمارستان «ایران‌مهر» به دلیل بیماری کلیوی درگذشت. پیکر او پس از چهار روز در امامزاده طاهر کرج به خاک سپرده شد. پس از مرگ دلکش، به جز چند نشست و سخنرانی کوچک، مراسم چندانی برای بزرگداشت وی برگزار نشد و شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران خبری از درگذشت وی پخش نکردند. تنها چند روزنامه سطری کوتاه دربارهٔ درگذشت وی نوشتند.