کاربر:Safa/4صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایندگان تمامی اعضای سازمان ملل متحد (در حال حاضر ۱۹۳ کشور)در مجمع عمومی حضور دارند. هر ملت، غنی یا فقیر، بزرگ یا کوچک، یک رای دارد: « چین با بیش از یک میلیارد نفر جمعیت، همانند کشور نائورو با جمعیت ۱۳۰۰۰ نفر،دارای یک رای است

مجمع عمومی نهاد اصلی است که در هر موضوع، مگر آنهایی که در همان زمان از سوی شورای امنیت تحت بررسی است، بحث می کند و توصیه ارائه می دهد.  

دولت عضو اگر نتواند بدهی هایش را به سازمان ملل متحد بپردازد حق عضویت خود را از دست می دهد. که این مبلغ برابر یا بیش از مقدار سهم دو سال گذشته کشور در در هزینه های سازمان است. اگر دولت عضو بتواند ثابت کند که شرایط خارج از اختیارش به این ناتوانی در پرداخت منجر شده، از این قانون مستثنی می شود.

موارد دیگر نیازمند تنها یک اکثریت ساده است. در سال های اخیر، تلاش ویژه ای در جریان بوده تا برای گرفتن تصمیم به جای رای گیری رسمی، از اجماع عام استفاده شود. جلسه عادی مجمع عمومی هفته سوم سپتامبر از روز سه شنبه آغاز می شود و در طول سال ادامه دارد. در آغاز هر جلسه عادی، مجمع مباحثات کلی برگزار می کند که در آنها روسا کشورها و دولت ها و سایرین به بیان نظراتشان در دستور کاری دربرگیرنده موضوعات مورد توجه جامعه بین المللی، از جنگ و تروریسم تا بیماری و فقر می پردازند. همه ساله، مجمع عمومی مقام ریاست جلسه را برای اعمال نظارت بر نشست ها انتخاب می کند. برای اطمینان از نمایندگی عادلانه مناطق جغرافیایی، ریاست در میان پنج گروه از کشورها در گردش است:  

کشورهای آفریقایی

کشورهای آسیایی

کشورهای اروپای غربی

[[شورای امنیت]]  

 

نهاد اصلی است که « در همه اختلافات یا اوصاعی که ممکن است منجر به بروز درگیری بین المللی شود تحقیق می کند «روشها و شرایط حل و فصل اختلافات را توصیه می کند» اقدام در برابر هر گونه تهدید یا عمل تجاوز را توصیه می کند «به مجمع عمومی توصیه می کند که چه کسی باید به عنوان دبیر کل سازمان ملل متحد تعیین شود».

[[شورای سرپرستی «قیمومت»]]  

 

(که از اول نوامبر ۱۹۹۴ دیگر فعالیت نمی کند) به جای آن [[شورای حقوق بشر]] فعال است.