نهضت عیاران: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نهضت عیاران''' در سال ۱۳۵۸ در شهرک سرخ‌حصار واقع در جاده مخصوص تهران-کرج توسط مجاهد شهید صفی‌قلی اشرفی بنیان‌گذاری شد. تمامی اعضای این نهضت توسط نظام جمهوری اسلامی اعدام شدند. ۱۲ تن در جریان قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ و یک تن دیگر (دکتر غلامحسین رشیدی) در سال ۱۳۶۲ تیرباران شد. اعضای این نهضت از اقلیت مذهبی اهل حق بودند که صفی‌قلی اشرفی ملقب به «آقاجون» پیر مذهبی و رهبر آنان بود.

در تابستان سال ۱۳۵۷ خورشیدی، چند ماه قبل از درگذشت پدرش صفی قلی ،این مسئولیت یعنی رهبری پیروان اهل حق به عهده او گذاشته شده بود.

اولین کار صفی قلی در سرخ حصار تشکیل یک گروه بنام «رنجر» بود، که شامل تعدادی ازافراد از اقشار مختلف برای باخبرشدن از شرایط پیروان و دادن رهنمود به آنان انتخاب و کار خود را آغاز کرد ودر اصل هجرت نیز از اول ۱۳۵۸ تا اول ۱۳۵۹ بوده و بعد از آن افراد به تدریج اضافه شدند و در سرخ حصار ساکن شدند ،از آنجا که او( آقای اشرفی )‌ هدف ازهجرت به سرخ حصار را ایجاد اولین سمبل ، نمونه و پایگاه جامعه‌ی بی طبقه‌ی توحیدی عنوان کرده بودند، در کلی ترین صورت ،با هدف نهایی و سمت و سوی سازمان مجاهدین خلق ایران، هدف مشترکی پیدا می کردند.

از طرف دیگر به رغم این که گروه ها ودسته جات گوناگون به وجود آمده بودند ، اما بعد از قیام و انقلاب ۱۳۵۷ اقبال و بالندگی مجاهدین به اوج خود رسیده بود وکانون توجه ، جلب و جذب نسل جوان گردیده بود. ازسوی دیگر از جوانان مهاجرین نیز تعداد قابل توجه هواداری از مجاهدین را در بین آن همه جریانات برگزیده بودند. دراین زمینه نه فقط خود آقای اشرفی بلکه یاران عاشقش همچون دکتر صدرالله سیاه منصوری و دکتر غلامحسین رشیدی، در کلاس های تبیین جهان [[مسعود رجوی]] در تهران مشارکت می نمودند .

در حالی که اوخود پیر و رهبر این افراد بود و همه به طور مطلق از او فرمان می بردند با این حال اصلی ترین کار و هدایتش رهنمون به سوی سازمان بوده است .

 

از جمله در یک سخنرانی عمومی باتوجه به اینکه بیش از ۸۰ ٪ پیروانش کارگر و کشاورز بودند ، با یک مثال ساده چنین می گوید:<blockquote>«که اگرهدف نهایی کرج بوده باشد ممکن است ما از اتوبان زودتر به آنجا برسیم ولی سازمان از جاده مخصوص به هماجا خواهد رسید که هدف یکی می باشد و...»</blockquote>باتوجه به مختصر توضیحاتی که در مقدمه گفته شد ،وارد شدن رژیم به سرخ حصار از آغازمدارس ازسال ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۰ بوده است ،که ماموری بنام مصباح رابه عنوان رئیس مدرسه ی ابتدائی اسد آبادی سرخ حصار گمارده شد که در اوایل همان سال در ماموریت خود در یک خانواده ای بریده بایک خائن فعال در آشنا ورابط برقرار نمود وکارخود راشروع کرد.

 

 

از طرف دیگر سرخ حصار مهاجر نشین مخصوصا خود آقای اشرفی، جوانان هوادار، به شاخه کرج سازمان وصل بودند ، که در ضربه‌ی سال ۱۳۶۰ و۱۳۶۱ نه فقط دکتر صدرالله سیاه منصوری و دکتر رشیدی بلکه تعداد زیادی دستگیر و برخی به زندان رفتند.

 

نام مستعار خود آقای اشرفی در تشکیلات کرج مهدی بوده است .  

صفی قلی گفت که اولین کارش در سرخ حصار تشکیل یک گروه بنام رنجر بود ، که شامل تعدادی از افراد از اقشار مختلف برای باخبر شدن از شرایط پیروان و دادن رهنمود به آنان انتخاب و کار خود را آغاز نمود. در اصل هجرت نیز از اول ۱۳۵۸ تا اول ۱۳۵۹ بوده و بعد از آن افراد به تدریج اضافه شدند و در سرخ حصار ساکن شدند ،از آنجا که او( آقای اشرفی )‌ هدف از هجرت به سرخ حصار را ایجاد اولین سمبل، نمونه و پایگاه جامعه‌ی بی‌طبقه‌ی توحیدی عنوان کرده بودند، در کلی ترین صورت ،با هدف نهایی و سمت و سوی سازمان مجاهدین خلق ایران، هدف مشترکی پیدا می کردند.

از طرف دیگر به رغم این که گروه ها و دسته جات گوناگون به وجود آمده بودند ، اما بعد از قیام وانقلاب ۵۷ ،اقبال و بالندگی مجاهدین به اوج خود رسیده بود و کانون توجه، جلب و جذب نسل جوان گردیده بود. ازسوی دیگر از جوانان مهاجرین نیز تعداد قابل توجهی هواداری از مجاهدین را دربین آن همه جریانات برگزیده بودند .در این زمینه نه فقط خود آقای اشرفی بلکه یاران عاشقش همچون دکتر صدرالله سیاه منصوری و دکتر غلامحسین رشیدی ، در کلاس های تبیین جهان در تهران شرکت می‌کردند.

قبل از تولد هسته های مقاومت ازطریق سازمان مجاهدین خلق ایران ،وبعداز استقرار واسکان یافتن اکثریت مهاجرین درسرخ حصار ،به فرمان آقای اشرفی در محلات مهاجرنشین سرخ حصار قریب به ۱۲ گروه ازجوانان مهاجر تشکیل شده بود .

صفی‌قلی  در کلی ترین صورت آموزش‌ها، شعائر و رهنمودهایش بر پیروان خود در سرخ حصار سمت دادن به سوی سازمان مجاهدین خلق ایران بود .  

 

طبق برنامه ای که دکتر مشخص کرده بود ، صبح ها تقریبا ۱ ساعت قبل از آغاز رفتن کارگران به محل کارخود در کارخانجات ورزش شروع و پس از یک ساعت تمام می شد.

تمامی مسئولین گروه های ۱۲ گانه وظیفه داشتند که قبل از زمان بندی مشخص شده اعضای گروه خود رابیدار ونتیجه‌ی حضور و غیاب را به دکتر بدهند و بعد از آن ورزش شروع می شد .

بعداز نرمش های اولیه توسط دکتر صدرالله،حرکت دوی جمعی به سمت زمین چمن آغاز می شد و بعد از یکی ،دو دور دویدن در زمین فوتبال مجددا به محل تجمع اولیه برمی گشتند و ورزش تمام و هر کس به دنبال کار خود می رفت..

وقتی ازطرف آقای اشرفی دستوری صادر می شد تمامی دست اندرکاران، ریل اجرای کار و تقسیم بندی تیم ها رامشخص می کردند.