کاربر:Hossein/1402826صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

کنت لوئیس پس از پایان این جلسه دادگاه در جلوی ساختمان دادگاه و در برابر جمعیت ایرانیان حاضر چنین گفت: <blockquote>«برادران و خواهران این افتخار بسیار بزرگی برای من است که سازمان مجاهدین خلق را در محاکمه حمید نوری نمایندگی کردم. همانطور که قبلا هم گفتم امروز روز ما بود در دادگاه ما تلاش کردیم که برخی از فاکت‌هایی که به اشتباه در دوران دادگاه در سوئد مطرح شده بود را تصحیح کنیم و تلاش کردیم موادی را در رابطه با تاریخچه سازمان مجاهدین خلق ایران در دادگاه استیناف بازگو کنیم. همانطور که بارها گفته و تکرار می‌کنم این محاکمه یک پیروزی عظیمی بود برای تمامی قربانیان سیاست‌های دهشتناک و وحشتناک آخوندها در کشتار بلاوقفه، خصوصا کشتار ۳۰هزار نفر و ۱۲۰هزار نفر از برادران و خواهران ما در ایران. برای اولین بار تمامی سابقه تاریخی مقاومت ایران در یک دادگاه رسمی اعلام شد و ما بسیار مفتخریم که توانستیم این فاکت‌ها را بیان بکنیم و نهایتا امروز مشخصا من تلاش کردم تاریخ را تصحیح بکنم و تلاش کردم شیطان سازی رژیم را علیه مجاهدین تصحیح بکنم.» <ref>[https://iranntv.com/929897-%D8%AA%D8%B8%D8%A7%D9%87%D8%B1%D8%A7%D8%AA-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%88-%D8%A8%D8%B3%D8%AA%DA%AF%D8%A7%D9%86-%D8%B4%D9%87%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%B3 تظاهرات ایرانیان آزاده و بستگان شهیدان سربه دار در مقابل ودادگاه سوئد وصحبتهای کنت لوئیس (دقیقه ۶ ویدئو)]</ref></blockquote>

ما با حکم دادگاه اول در مورد محکومیت حمید نوری به حبس‌ابد کاملاً موافق هستیم. ادله اثبات مبنی بر مجرمیت او بسیار زیاد است. از نظر ما جنگ بین مجاهدین و رژیم ایران یک جنگ غیر بین‌المللی بوده است و حمید نوری باید براساس جنایت در یک نزاع مسلحانه غیر بین‌المللی محکوم شود. بسیاری از داده‌های نادرست در مورد رابطه مجاهدین و عراق در دادگاه به آن استناد شده به‌نقل از روزبه پارسی است که طبق اسنادی که اخیراً منتشر شده است از سوی رژیم مأموریت داشته است که اطلاعات غلط و گمراه‌کننده جهت تأثیرگذاری بر کشورهای اروپایی منتشر کند. این که سازمان مجاهدین خلق ایران پس از سرنگونی دولت سابق عراق تحت کنوانسیون چهارم ژنو به‌عنوان افراد حفاظت‌شده شناخته شده‌اند برپایه عملکرد مستقل آنها در عراق بوده است.

کنت لوئیس: <blockquote>«موکلین من معتقدند که رویارویی مجاهدین و حکومت ایران یک نزاع غیر بین‌المللی بوده که از سال ۶۰ شروع شده است. در حکم دادگاه بدوی به نظر ما یک کمبود وجود دارد و این نزاع داخلی و بین‌المللی خوب باز نشده است.»</blockquote>کنت لوئیس در این رابطه ادامه می‌دهد:<blockquote>«موکلین من با دادستان‌ها بطور کلی موافق هستند وهمانطوری که دردادگاه قبلی گفته شد، آقای حمید نوری در مدت زمان‌هایی که درپرونده مشخص شده، در گوهردشت حضور داشته است. ایشان آن جرائمی را که پیش از این گفته شده است را مرتکب شده‌اند و به‌ همان دلایل به‌ آنها نیز متهم شده‌اند. همچنین ادله اثباتی بسیار زیادی هم وجود دارند، هم ادله اثباتی شفاهی و هم کتبی که اثبات کننده ادعاها وجرائمی است که ایشان به‌خاطر آنها متهم شده‌اند. موکلین من موافق هستند با صحبت‌های دادستان در رابطه با این که نزاع بین‌المللی نبوده است، یعنی این نزاع بین مجاهدین و رژیم ایران درسال ۱۹۸۱ شروع شده است. این برای اضافه‌شدن پایه‌های حقوقی و قانونی برای دادستان می‌باشد. منظور اینست پیش از این گفته شده بود که در مرحله اول این نزاع بین‌المللی بوده و بعد دیگر داخلی شده است. در دادگاه استیناف ما با بخشی از مواردی که در دادگاه بدوی مطرح شده بود مخالفت کردیم. این مخالفت‌ها در رابطه با شرایط و واقعیت‌هایی است که بین مجاهدین خلق و عراق درحین جنگ ایران و عراق بوده است. من می‌خواهم اینجا تکرار کنم که من چیزی که در چند جا در بازپرسی دادگاه استیناف به‌ آنها اشاره کرده‌ام وچندین مطلب هم حتی داخل دادگاه بدوی به این مسئله اشاره کردم و حتی من یک سؤالی که از اعضای دادگاه کردم مستقیما پاسخ گرفتم. از جمله در رابطه با اشکالات و اشتباهات و ادعاهای بی‌اساس در رابطه موکلین من با رژیم عراق که گفته شد، برای مثال آنها با عراق همکاری داشتند و اطلاعات امنیتی به آنها می‌دادند و همینطور اینکه پاداش وکمک هزینه‌های مالی و آموزش و تمرین دریافت می‌کرده‌اند ودرعملیات‌ شرکت می‌کرده‌اند. یعنی ارتش آزادیبخش ملی (NLA)

سازمان مجاهدین خلق درسال ۱۹۶۶ تاسیس شده است. رهبران آن جوانانی از جنبش ملی ایران به رهبری دکتر محمد مصدق بودند. هدف آنها از تاسیس این سازمان سرنگون کردن دیکتاتوری سلطنتی شاه و بنا کردن یک رژیم دمکراتیک بود. شاه موسسین و تمامی رهبران اولیه مجاهدین بغیر از مسعود رجوی را اعدم کرد. مسعود رجوی و سایر رهبران مجاهدین که اعدام نشده بودند تا ۳هفته قبل از سقوط رژیم شاه در زندان بودند. ۵روز پس از اینکه مسعود رجوی از زندان آزاد شد درتاریخ ۲۴فوریه ۱۹۹۷(۵بهمن ۱۳۵۷) یک سخنرانی در دانشگاه تهران خطاب به همه مجاهدین انجام داد. وی تاکید کرد که این انقلاب که ما با آن مواجه هستیم بایستی یک انقلاب دمکراتیک باشد. وی سخنرانی‌اش را با این جمله «زنده باد انقلاب دمکراتیک ایران» خاتمه داد.

کنت لوئیس در ادامه به نزاع مجاهدین و سران جمهوری اسلامی در سال‌های ۵۸ تا ۶۰ پرداخت و گفت:<blockquote>«از آنجایی که مردم ایران با مبارزات مجاهدین خلق از زمان شاه آشنا بودند و می‌دانستند که آنها چه فداکاری‌هایی در دوران شاه کرده‌اند، پس از سرنگونی شاه مجاهدین به صورت یک حزب در سراسر کشور گسترش پیدا کردند. آنها در تمامی شهرهای ایران دفتر داشتند. طرفداران خمینی از همان روزهای اول پیروزی انقلاب به اغلب این دفاتر حمله‌ می‌کردند. ابتدا به ساکن آنها حملاتشون رو به دفاتر شروع کردند. این حملات علیرغم فضای نسبتا دمکراتیکی بود که به مدت ۲.۵سال از اول فوریه ۱۹۷۹ (بهمن ۱۳۵۷) تا بیستم ژوئن ۱۹۸۱(۳۰خرداد۱۳۶۰) ادامه داشت.

در این مدت پاسداران ده‌ها تن از اعضای مجاهدین را به قتل رسانده و هزاران تن از آنها را دستگیر کرده بودند. جرم همه آنها، پخش اعلامیه و یا نشریات مجاهدین بود. با این حال مجاهدین سعی می‌‌کردند که به فعالیت سیاسی خود ادامه دهند. خمینی نیز از گسترش مجاهدین خلق نگران بود و تصمیم گرفت که دیگر از هیچ فرصتی برای از بین بردن مجاهدین خلق کوتاهی نکند.»</blockquote>

ژورنالیست فرانسوی اریک در یک گزارش از تهران که در روزنامه لوموند در ۲۵مارس ۱۹۸۰(۵فروردین۱۳۵۹) چاپ شد نوشت (البته می‌خواهم یک ترجمه آزادی از مقاله را برایتان ارائه بدهم.) درک‌های مختلفی از این فتوای خمینی هست که کاندیداتوری را وتو نکرده است. ژان پیر وارزا می‌گوید اگر خمینی وتو نکرده بود رجوی به چندین میلیون رای می‌رسید چرا که از نفرات ملی و مذهبی تاییدیه گرفته بود. همچنین بخش بزرگی از زنان هم در این رای‌گیری به او رای می‌دادند زیرا زنان هم به دنبال آزادی خود بودند که خمینی و سایر فقیهان آن را قبول نداشتند.

خمینی صدها اظهار نظر و جملاتی در مورد مجاهدین گفته که فقط من به عنوان نمونه چند مثال برایتان می‌گویم. تمامی اظهارنظرهای خمینی از کتاب صحیفه نور نقل‌قول شده که سخنرانی‌های خمینی و نقطه‌نظرهای او را در این کتاب‌ها منتشر می‌کند. او در این کتاب می‌گوید:

 

«سازمان امنیت ساواک خیلی راحت بود و می‌توان با آنها مبارزه کرد، ولی منافقین حتی از آنهایی که ایمان ندارند هم بدتر هستند. جوانان راستگو و درستکار ما را گول می‌زنند. اینها با این تبلیغ که بلدند بخوبی بلدند کار تبلیغاتی کنند.»

 

این جملات نقل قولی از ۲۵ژوئن ۱۹۸۰ بود که برایتان از صحیفه نور نقل قول کردم. یک نقل قول دیگر می‌گوید:  

 

«همانطوریکه با غیرمسلمان‌ها برخورد کردند با منافقین هم برخورد کردند و سرکوب خواهیم کرد آنها را.»  

 

این را از یک سخنرانی در ۲۴اوت ۱۹۷۹ (۲شهریور۱۳۵۸) بود که برایتان خواندم. آخرین نقل قول:  

 

« تمام چیزهایی که اسلام می‌گوید آقا منافقین باید از بین بروند. این یکی از ارکان اسلام است. روی کافرین اینقدر تاکید نشده ـ کافرین را با مجاهدین اینطور مقایسه می‌کندـ با کافرین می‌شود جور آمد ولی با منافقان نمی‌شود کنار آمد.»

 

این صحبت‌ها احتمالا از همان سخنرانی ۱۹۸۳(منظور سخنرانی ۲۵ژوئن ۱۹۸۰ است.) می‌باشد.  

مجاهدین هم این قدرت را داشت که 300هزارنفر را جمع کنند این قابلیت رو داشتند تحت چنین شرایطی که زندانیان سیاسی شکنجه می‌شدند این موضوع را به یک قضیه خیلی مهمی تبدیل کنند. الآن به ۱۹۸۱ (۱۳۶۰)رسیدیم.

روزنامه جمهوری اسلامی به نقل از رئیس زندان‌های وقت کشور به نام ابوالقاسم سرحدی‌زاده درپاسخ به جنبش‌های سیاسی و اجتماعی نوشت:  

«مجاهدین آدم‌های درستی نیستند. آدم‌هایی هستند که با تمام نمادهای انقلابی اینها مخالفند. ما بایستی ۶گورستان برای اینها آماده کنیم و ببریم اینها را چال کنیم. ما بایستی با خشونت به این ضدانقلاب‌ها برخورد کنیم. تازه این قدم‌های متعادل ماست.»

می‌رسیم به ۲۴ژوئیه (۲مرداد۱۳۵۹) ... مجاهدین فقط فعالیت‌های سیاسی و انقلابی دارند. پاسداران درشهر بم به یک کتابفروشی هوادار مجاهدین حمله کردند و کتاب‌ها را به سرقت بردند. که از جمله قرآن هم در آن بود. مجاهدین رفتند به دادگاه انقلاب بم شکایتی کردند و گفتند کسانی که این کار رو کردند و این کتاب‌ها را از بین بردند بایستی محاکمه بشوند. ولی با تعجب دیدند که رئیس دادگاه انقلاب بم جواب شکایت آنها را به اين شرح داد كه مجاهدين منافق هستند حتي از كافر هم بدترند، اصلا حقی ندارند. اموال‌شان بايد مصادره بشود، جان‌شان بايد گرفته بشه. بنابراين دادگاه انقلاب نبايستی اهميت بده به شكايت آنها. اصلا رسيدگي به شكايت‌شان نكنيد.  

(نقل به مضمون از کنت لوئیس): ۳۰خرداد ۱۳۶۰ یکی از مهم‌ترین نقاط عطف تاریخ ایران است. در این روز آخرین تظاهرات مسالمت‌آمیز علیه رژیم ایران برگزار شد که رژیم آن را به حمام خون تبدیل کرد. تنها در تهران بیش از نیم میلیون نفر در این تظاهرات شرکت کردند. خمینی به سپاه پاسداران دستور داد تا روی تظاهرات آتش گشودند. ده‌ها معترض کشته و صدها نفر زخمی شدند. هزاران نفر نیز دستگیر شدند و از همان شب موج اعدام‌های دستجمعی مجاهدین و دیگر گروه‌های مخالف رژیم ایران آغاز شد. روزنامه اطلاعات ۳روز پس از تظاهرات، تصاویر ۱۲دختر نوجوان مجاهد را منتشر کرد که حتی بدون این‌که هویت‌شان مشخص شود، اعدام شده بودند. به والدین آنها گفته شد که بیایند اجساد را تحویل بگیرند. <ref>[https://iran-efshagari.com/دادگاه-استیناف-جنایات-دژخیم-حمید-نوری-3/ هجدهمین روز دادگاه استیناف سوئد رسیدگی به جنایات دژخیم حمید نوری -استکهلم – قسمت سوم]</ref>

کنت لوئیس: این یکی از برجسته‌ترین نقاط تاریخچه ایران است در این روز آخرین اعتراضات صلح‌آمیز بر علیه رژیم انجام شد و این تظاهرات توسط رژیم ایران به دریایی از خون تبدیل شد. بیش از پانصد هزار نفر فقط در تهران در این تظاهرات شرکت کردند. خمینی به پاسداران انقلاب دستور داد که بر علیه تظاهرات‌کننده‌ها تیراندازی کنند. ده‌ها تن از تظاهرات کننده‌ها در همان مکان جان خود را از دست دادند و چند صد نفر آسیب دیدند. هزاران نفر دستگیر شدند و شب ۲۰ژوئن موج اعدام‌های گروهی مجاهدین و احزاب مختلفی که مخالف رژیم ایران بودند شروع شد. این اعدام‌ها در تابستان و پاییز ۱۹۸۱ ادامه پیدا کردند. ۳روز بعد از این تظاهرات روزنامه اطلاعات تصویر ۱۲نفر از هواداران مجاهدین را منتشر کرد که در سن‌های تین ایجر(نوجوان) بودند و حتی بدون اینکه این اشخاص شناسایی بشوند اعدام شده بودند. در این اطلاعیه در اصل درخواست شده است که پدرها و مادرها بیایند و جنازه‌های فرزندان‌شان را تحویل بگیرند.

۲۷سپتامبر ۱۹۸۱(۵مهر ۱۳۶۰) آیت‌الله منتظری در نامه‌ای که به خمینی نوشته بود از ابعاد غیرقابل تصور اعدام‌های غیرقانونی و سرکوب‌هایی که در زندان‌ها انجام می‌شد انتقاد کرده بودند.  

وی دراین رابطه می‌نویسد:<blockquote>«اعدام دخترهای ۱۳ و ۱۴ساله‌ای که در این مرحله اعدام می‌شوند بخاطر اینکه شاید زبانی که استفاده می‌کردند زبان‌شان یک مقدار تند بود و تندزبانی می‌کردند حتی بدون اینکه این اشخاص سلاح استفاده کنند. ممکنه در این تظاهرات شرکت کرده باشند، این واقعا ناراحت کننده است و واقعا وحشتناک است.»</blockquote>روزنامه فرانس سوآر در اکتبر ۱۹۸۱خبر اعدام ۲۰۰کودک در تهران را در صفحه اول خود چاپ کرده بود. برای ایجاد ترس و وحشت در بین مردم، اعدام‌های زیادی در میادین عمومی شهرها و در ملاعام انجام شد. گاهی اوقات بیش از ۱۰۰نفر در هرشب اعدام می‌شدند. به گفته شاهدان بطور خاص محمد زند در دادگاه بدوی، مسئولان زندان گفته‌اند که طی ۳روز از ۲۷تا ۲۹سپتامبر ۱۹۸۱، بیش از ۱۸۰۰نفر در زندان اوین اعدام شده‌اند. تعداد اعدام شدگان در سال‌های ۱۹۸۱و ۱۹۸۲ممکن است بیشتر از تعداد اعدام‌های سال ۱۹۸۸باشد. بعد از این اعدام‌ها بود که مجاهدین به مقاومت مسلحانه روی آوردند.

تعدادی از این رسانه‌ها در رابطه با اعدام‌هایی که در زندان‌های ایران انجام شده بود گزارش‌هایی را منتشر کردند. یکی از آنها روزنامه‌ای است به‌نام فرانسوا. این روزنامه طی گزارشی در اکتبر ۱۹۸۱ تصویر ۲۰۰کودک که در زندان‌های ایران اعدام شده بودند را در صفحه اولش چاپ کرده بود. آنها اعدام‌های متعددی را برای ایجاد ترس و وحشت در میان مردم در مکان‌های عمومی و میدان‌ها اجرا کردند. اینجا یک تصویری می‌بیند که در شهر تبریز و در حضور مردم، ۲۰نفر اعدام گروهی شده‌اند. این تصویر را یک خبرگزاری هلندی را گرفته است و آنرا در یک مجله هلندی منتشر کرده است.   

طبق روایات و اظهارات زندانیانی شاهد از جولای تا سپتامبر ۱۹۸۱ بعضی وقت‌ها روزی از ۱۰۰نفر هم بیشتر اعدام می‌شد و حتی در شب و نیمه شب هم اعدام‌ها ادامه پیدا می‌کرد. همانطور که در دادگاه بدوی از اشخاصی که در زندان‌ها بودند شنیده بودیم در بین ۳شبانه‌روز پی‌در‌پی از ۲۷ تا ۲۹سپتامبر۱۹۸۱(۵ تا ۷مهر ۱۳۶۰) بیشتر از ۱۸۰۰اعدام در زندان اوین اعدام شدند. من اینجا اشاره می‌کنم به اظهارات شاهد محمد زند. من اشاره می‌کنم بحالت ویژه در دادگاه بدوی. طبق این اطلاعاتی که در پرونده بدست ما رسیده جمع اشخاصی که در سال‌های ۱۹۸۱ و ۱۹۸۲ اعدام شدند حتی میتواند تعدادشون از افرادی که در ۱۹۸۸ اعدام شدند بیشتر باشه. در این تصویر بریده‌های روزنامه‌ها، عنوان‌های مختلف و تیترهای مختلف از روزنامه‌های مختلف است که اخبار اعدام نفرات را دادند که در تاریخ‌های مختلف چند نفر اعدام شدند. از روی آن می‌توان دریافت که تعداد افراد اعدامی بسیار زیاد بوده است.  

کنت لوئیس افزود:‌ سازمان مجاهدین خلق در سال ۲۰۰۶ فهرستی از اسامی و مشخصات بیش از ۲۰هزار عضو و هوادار این سازمان که در آن سال‌ها اعدام شده بودند را منتشر کرد. این فهرست نشان‌دهنده بخش کمی از ۱۰۰هزار نفری است که از سال ۱۹۷۹تاکنون اعدام شده‌اند. مقامات رسمی رژیم ایران بارها به وجود این جنگ در خیابان‌های تهران و شهرهای مختلف ایران اعتراف کرده‌اند. وزیر کشور فعلی رژیم که فرمانده سابق سپاه قدس و اولین فرمانده آن است، در مصاحبه‌ای در سال ۱۳۷۶گفت: «سازمان مجاهدین خلق ایران روزانه ۳۰۰عملیات نظامی علیه سپاه در تهران انجام می‌داد.»

« در تیرماه ۱۳۶۶، رژیم ایران حملات مسلحانه شدیدی به پایگاه و دفاتر مجاهدین خلق در کراچی و کویته پاکستان انجام داد که منجر به کشته شدن تعدادی از مجاهدین شد. این نشان می‌دهد که نزاع غیر بین‌المللی بین رژیم و مجاهدین خلق به هیچ وجه محدود به فعالیتی که مجاهدین درعراق داشته‌اند نبوده است.

پلیس پاکستان، ۱۳نفر از اعضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را در شهر کویته دستگیر کردند. مسعود رجوی رهبر سازمان مجاهدین خلق با ارسال نامه به محمد ضیاء الحق رئیس جمهور وقت پاکستان، حکومت ایران را مسئول این حملات دانست و ضمن اعتراض، خواستار دستگیری مهاجمان شد. ( آژانس خبری یونایتدپرس اینترنشنال، ۱۸تیر ۱۳۶۶) <ref>[https://www.iranrights.org/fa/memorial/story/-8513/faramarz-aqai-donyai بنیاد برومند - فرامرز آقایی دنیایی]</ref>

این حکم هیچ نشانی از عملیات فروغ جاویدان ندارد. خمینی که بر ادامه جنگ اصرار داشت در سال هشتم ناگزیر شکست را به عنوان جام زهر پذیرفت. به نظر می‌رسد تصمیم به پایان جنگ و کشتار مجاهدین در یک زمان گرفته شده است. خمینی ۱۵ژوییه (۱۹۸۸) نامه ای در مورد پذیرش آتش‌بس به خط خودش نوشت. این تاریخ یا چند روز بعد از آن، محتمل‌ترین تاریخ صدور فرمان قتل‌عام است. حکم ۲۴۰کلمه‌ای خمینی ۳قسمت دارد:

خمینی ۸ دلیل برای قتل‌عام مجاهدین ذکر کرده و اعلام می‌کند

 

«کسانی که در زندان‌های سراسر کشور هستند و بر موضع نفاق خود پافشاری می‌کنند، محارب هستند و به اعدام محکوم می‌شوند».  

 

۳مورد از این دلایل به اعتقادات مذهبی مجاهدین برمی‌گردد که حاکی از نسل‌کشی است.

الان یک مقداری زمان هست که به حکم یا فرمان خمینی بپردازیم. من نمی‌خواهم عمیق وارد این قضیه بشوم زیرا بسیاری از کارشناسان در این مورد اظهار نظر کرده‌اند. در این مورد بیشتر از واژه فتوا (فتوا یا حکم خمینی از سال ۱۹۸۸) استفاده شده است. ولی درهرحال کلمه (فتوا) بطور عادی و مطرح یک وجه مشخصه داره و آن بعد سیاسی مذهبی آن است. این فتوا می‌تواند یک موضوع بخصوص باشد که توسط یکی از فقهای دینی در شیعه اسلام صادر شده باشد. این شرط صدور فتوا است، که مواضع مختلفی را در مسائل مختلفی (دید) شامل می‌شود. فقهای مختلف می‌توانند در یک مساله خاص فتوا، نتیجه‌گیری‌ها و مواضع مختلفی صادر کنند. مسلمانان شیعه خودشان این را انتخاب کنند که از مواضع کدام یکی از این فقها پیروی کنند.

با توجه به این دیدگاهی که من الان ارائه کردم، فرض بر این است که فرمان و حکم خمینی در سرتاسر کشور بایستی اجرا شود. این فرمان را باید در سراسرکشور، سلسله مراتب اجرا کنند. یعنی اینکه فقط یک کمیته مرگ نبوده، بلکه کمیته‌های مرگ بوده، چون این کمیته‌ها در سرتاسر کشور به‌تدریج تاسیس شده بودند. بلکه حتی کارکنان زندان یا دادستانی‌های کشور، همه موظف بودند که در تعیین اینکه کدامیک از زندانی‌ها طرفدار مجاهدین هستند شرکت کنند و کاری کنند که طرفداران مجاهدین اعدام شوند. این شامل حتی دستیار دادیار مثل حمید نوری هم می‌شده است. و طبعا این حکم او را هم دربر می‌گرفته است. این حکم دستیار دادستان، دستیار دادیار، مانند حمید نوری را هم طبعاً دربر می‌گرفته است.

فرمان قتل‌عام خمینی، برای اولین بار در [[قتل عام ۶۷|تلگراف]] مسعود رجوی به دبیرکل سازمان ملل متحد در ۲۵اوت ۱۹۸۸ (۳شهریور ۱۳۶۷)   ذکر شد که نوشت: «برطبق اطلاعات موثق خمینی چند هفته پیش طی حکمی به خط خودش دستور اعدام زندانیان سیاسی مجاهد خلق را صادر کرده»...

آنچه که ما می‌بینیم در تابستان ۱۹۸۸ این است که خمینی عالی‌ترین رهبر، قاضی‌القضات ایران، فرمانش را صادر می‌کند، در مورد منافقین، یعنی هواداران مجاهدین خلق که آنها مجرم هستند و اعلام می‌کند که آنهایی که در زندان بسر می‌برند در سراسر کشور، اگر بر مواضع خودشون یعنی مجاهدین خلق هستند، محارب محسوب می‌شوند. یعنی کسی که جنگ با خدا دارد و بنابراین بایستی اعدام شود. نقطه محوری این فرمان این است که این جمله و جمله‌های قبلش انگیزه‌ صدور فتوا را نشان می‌دهد. جمله‌های بعدی هم جزئيات مراحل اجرایی فرمان را نشان می‌دهد. در پایان این حکم از همه دست اندرکاران درخواست می‌کند که« مصمم در این قضیه اقدام کنید و دشمنان اسلام را از بین ببرید.»

 

بخش اول فهرستی از جرم‌هایی است که مجاهدین مرتکب شده‌اند و به همین دلیل حکم آنها اعدام است.

بخش دوم اقداماتیست که برای اجرای این حکم از طریق تشکیل کمیته‌ای که ما به‌ آ‌ن کمیته مرگ اطلاق می‌کنیم. الزامات را مشخص می‌کندکه «شدیداً اقدام کنید و هیچ عطوفتی نسبت به مجاهدین اعمال نشود و رحمی نباید باشد. با آنها شدید برخورد کنید و ۸جرم برای‌شان نام می‌برد.

خمینی در این فرمان همچنین اعلام کرد یکی از دلایل اینکه حکم مرگ مجاهدین جنگ‌های سنتی مجاهدین در جبهه‌های شمالی و غربی و جنوبی کشور است. البته مشخص نیست منظورش از این جبهه‌ها چی هست. چرا که مناطق شمالی و جنوبی کشور اصلا ربطی به عراق ندارد و اگر به نقشه نگاه کنیم بخش شمال به‌غیر از دریای مازندران عمدتا با ترکیه آذربایجان - ترکمنستان هم مرز است. مناطق مرزهای جنوبی عمدتا هم‌مرز است با خلیج فارس. این بخش متن فرمان خمینی مهم است چرا که این مهم‌ترین سندی است که به قتل‌عام مجاهدین منجر شد.

بخاطر همین ۸فقره جرمی است که حکم آنها را به شرح زیر صادر کرده‌اند.

 

«آنهایی که در سراسر کشور بسر می‌برند و در نفاق خودشون تاکید دارند محارب هستند ومحکوم به مرگ»

 

این فتوا، ربطی به مسائل سیاسی و نظامی ندارد و به نظر من، براساس این تعریف آنها باید بخاطر اعتقادات مذهبی‌شان اعدام شوند. آنها چون تفسیر ملاها از اسلام را قبول ندارند باید اعدام شوند. ما علیرغم همه این مسائل سعی نکردیم که اقامه دعوا علیه آنها کنیم ولی سعی کردیم دادگاه را متقاعد کنیم که بیایند اقامه دعوا را تعدیل کنند و حکم مفصل را در اقامه دعوا بگنجانند.  

در این عملیات پاسداران میخواستند مجاهدین را عقب بنشانند که اسم عملیات‌شان را عملیات مرصاد گذاشته بودند. خمینی نام می‌برد از جنگ‌های سنتی در غرب و جنوب کشور. اصلا اسمی از فروغ جاویدان برده نمی‌شود. در حالیکه عملیات مهم فروغ جاویدان در آنجا بود. چرا می‌گوید جنگ سنتی ولی اسم فروغ جاویدان را نمی‌آورد چرا ؟  

تشکیلات و عملیات مجاهدین در شمال ایران در مقایسه با عملیات و تشکیلات مجاهدین در جنوب محدود بود. منظور منتهی الیه مرزهای جنوبی ایران در سال ۱۹۸۰ است. وقتی خمینی در مورد مناطق غربی می‌نویسد منظورش احتمالا عملیات چلچراغ بوده که شکست بزرگی برای ایران بوده است. من البته برایتان نشان دادم که ایرانی‌ها یک هنگ بزرگی با مقادیر زیادی اسلحه را از دست دادند.  

۶فقره جرم دیگر هم هست که حتی از این ۲جرم مهم‌تر است. او این ۶فقره جرم دیگر را هم اسم میبرد. بخصوص آخرین فقره جرم که به تنهایی می‌تواند علت صدور این حکم باشه. خمینی می‌نویسد مجاهدین از اول تشکیل این جمهوری اسلامی تا الان عملیات بزدلانه نظامی علیه این رژیم انجام داده‌‌اند. این جمله خودش کاملا گویا است. یعنی نشان می‌دهد که منازعه مسلحانه غیر بین‌المللی بین رژیم و مجاهدین خلق از ۱۹۸۱ وجود داشته و ادامه داشته است واین علیرغم این است که از عراق و آمریکا اسم می‌برد. به این ترتیب، می‌توانیم اینطور به فرمانش نگاه بکنیم که یک واکنشی است نسبت به همین منازعه مسلحانه غیر بین‌المللی

برای اولین بار در تلگرام مسعود رجوی در ۲۵آگوست ۱۹۸۸ به سازمان ملل از فرمان خمینی اسم برده می‌شود. من تصویری از این متن را به شما نشان دادم که رجوی می‌نویسد بر طبق منابع موثق خمینی دستور اعدام زندانیان سیاسی مجاهد را چند هفته قبل در حکم دست نویس خودش داد. یعنی یک جوری رجوی پی برده بود به این حکم که حتی می‌دانست این حکم دست‌نویس خود خمینی است. ولی از همان موقع طی ۱۲سال هیچکس این سند را ندید. و مقامات ایرانی هم در موردش حرفی نمی‌زدند تا اینکه این متن، متن حکم، سال ۲۰۰۰ منتشر شد. (پیوست ۱۵۲ در خاطرات منتظری) به این ترتیب در متن حکم خمینی هیچ شک و تردیدی وجود ندارد.

هدف اصلی‌ خمینی از صدور این فتوا این بوده که تمام وفاداران به مجاهدین خلق را که آن موقع در زندان‌ها بودند را از بین ببرند و نابود کنند. بعد از صدور این فرمان همانطور که قبلا هم شنیدید در این پرونده حکام شهرهای مختلف در سراسر کشور رفتند سوال کردند در مورد (نامفهوم) و جزئیات که چگونه این حکم را می‌خواهند اجرا کنیم؟ حکام شرع مراجعه می‌کردند به عالی‌ترین مقام شورای قضایی کشورآیت‌الله عبدالکریم موسوی اردبیلی و از ایشون سوال کردند آقا چکار کنیم چه‌جوری اجرا کنیم؟ به نظر می‌رسد که انگار آنها نیز شهامت‌اش را نداشته‌‌اند که این سوال را مستقیم از خمینی بپرسند که آقا چکار کنیم چه جوری اجرا کنیم؟ بعد که این سوال را به احمد خمینی پسر خمینی می‌رساند، او به نوبه خودش می‌برد نزدپدرش. و جوابش هم که شما چندین بار سند پاسخ این سوال را دیده‌اید. خمینی در این متن که ۴۱واژه دارد، هر گونه شک و تردید را در الزام نابود کردن منافقین از بین می‌برد. شک و تردید نداشته باشید یعنی همه مجاهدین خلق باید از بین بروند.

احتمالا بشود ادعا کرد اولا این ۲حکم بوده شاید حتی یک نامه کوتاه هم وجود داشته که آن حکم اصلی را، توضیح می‌داده است. که شاید آنرا هم بتوانیم بصورت یک حکم دیگر تلقی کنیم. در دادرسی در رابطه با تاریخ حکم خمینی مقداری صحبت شده است اما این ۲سند اصلا تاریخ ندارد و هر دو سند فاقد تاریخ است. اشخاص مختلف در رابطه با این تاریخ و اینکه مدارک چه زمانی صادر شده نظریه‌های مختلف دارند. در خاطرات منتظری ایشان به این صورت می‌گویندکه این نامه، (نمی‌دانم نامه گفته یا حکم خمینی) توسط امام نوشته شده هیچ تاریخی ندارد ولی در یک روز پنجشنبه نوشته شده که از طریق یکی از این قاضی‌ها روز شنبه بدست من رسیده در واقع آن شخص قاضی آنرا به دست من (منتظری)رسانده و تحویل داده است. این قاضی خیلی ناراحت بوده با زبان خیلی شدید و تندی زیادی با من صحبت کرده است. با در نظر گرفتن این خاطرات، در رابطه با قتل‌عام که روز ششم انجام شده که مصادف با ۲۸جولای ۱۹۸۸(۶مرداد ۱۳۶۷) است، در این روز هنوز که قتل‌عام‌ها آغاز شده عملیات فروغ جاویدان هنوز ادامه داشته و به‌خاتمه نرسیده بود. ۶مرداد روز چهارم عملیات فروغ جاویدان است که در ۳مرداد شروع شده که مصادف با ۲۵جولای بوده و همینطور روز بعدش که جمعه هفتم مرداد بوده هنوز هم این درگیری‌های ارتش آزادیبخش ملی با نیروهای ایران ادامه داشته است. تاریخی که خیلی مهمه در این پرونده ما، آن تاریخی است که این حکم صادر شده است. بدون شک بیانیه منتظری در رابطه با این تاریخ داده این است که آدم شک می‌کند. آنچه که مشخص است خمینی نمی‌خواست منتظری بداند و متوجه بشود که او(خمینی) چه زمانی این حکم را نوشته است، به‌خاطر اینکه نمی‌خواست این حکم با انتقادی که منتظری می‌کرده آنرا دچار مشکل کند و به همین صورت منتظری تلاش کرد که در رابطه با این حکم و انجام حکم یک کاری بکند و به همین خاطر با کمیته گوهردشت در تهران یک جلسه برگزار کرد که در پرونده هم قبلا به آن اشاره شده است. به هر حال آنطوری که این سلسله زمانی نشان می‌دهد، آن چیزی که منتظری می‌گوید، غلط است. منتظری آن طوری که نوشته، تاریخ دقیق حکم را نداشته ولی آن چیزی که استنباط می‌کرد می‌شد ششم مرداد، ۲۸جولای، ولی هم‌زمان اینطوری می‌گوید که دو روز بعد از این قضیه که ۳۰جولای بود، این سند را از طریق یکی از قاضی‌ها بدستش می‌رسد. و همین طور اضافه می‌کند وقتی که بدستش رسید این حکم ۲تا حکم مختلف بود نامه با هم بودند. اینها در اصل یک ورق بود ولی ۲طرفش این ۲حکم نوشته شده بود. ما می‌توانیم در صفحه ۶۲۵ خاطرات منتظری این صفحه را مشاهده کنیم.  

منتظری خودش آن طوری که توضیح می‌دهد بعد از اینکه حکم خمینی به تمامی قاضی‌ها در سراسر کشور پخش شده، ما متوجه شدیم که اینها در رابطه با به اجرا گذاشتن این حکم به مشکل برخورد کرده بودند. و به‌خاطر همین به اردبیلی در این رابطه شکایت کرده بودند و اردبیلی در رابطه با این شکایت یک متن تهیه می‌کند و آن را انتقال می‌دهد به احمد خمینی که احمد خمینی هم یک نامه به پدرش می‌نویسد و پدرش هم پاسخ به آن نامه را می‌دهد. در رابطه با این مکاتبات، اگر بخواهیم بگوییم که ۳۵سال پیش انجام شده هنوز آن نوع ارتباطات به این سرعتی که امروز هست، نبوده است. پس نمی‌شود و امکان ندارد که این مکاتبات ۲روزه انجام شده باشد.

مهم‌ترین اقدام خمینی بعد از اینکه قدرت را به‌دست گرفت، جنگ با عراق بود. عراق ۱۹۸۰ به ایران حمله کرد، جنگ شروع شد و از این دهه ۸ سال آن خمینی قدرت را در دست داشت. این جنگ ادامه پیدا کرد، ایشان سرمایه‌گذاری خیلی سنگینی روی جنگ کرده بود، که ایران بتواند از این جنگ پیروز دربیاید. بعد از اینکه در سال ۱۹۸۲، نیروهای عراقی از سرزمین‌های ایران عقب‌نشینی کردند امکان بسیار خوبی فراهم شد که این جنگ متوقف شود، و عراق هم خواسته‌اش توقف جنگ بود، ولی خمینی پافشاری کرد که این جنگ باید ادامه پیدا کند‌، وی هدف خود را که در اصل براندازی دولت عراق بود‌ را نشان داد و، به این بهانه که آزادسازی قدس از مسیر کربلا و سرنگونی دولت عراق می‌گذرد بر ادامه جنگ تاکید داشت.  

در سال ۱۹۸۸ ایشان از دستیابی به هدف خود ناامید شد وقبول کرد که شکست خورده و خودش این شکست را اینطوری تفسیر می‌کرد، که انگار من سم خوردم، زهر خوردم اینطوری تفسیرش می‌کرد. مشخص شد که او به نحوی می‌خواست خودش را از این جنگ بیرون بکشد. این تصمیم که کشتار جمعی مجاهدین هم‌زمان با پایان جنگ باشد را او گرفت. به این صورت که هم این جنگ به خاتمه برسه و هم مجاهدین دریک کشتار دسته‌جمعی قتل‌عام شوند. همینطور زیر آن نامه‌ای که مردم ایران را مخاطب قرار داده بود را امضا کرده بود، که چرا ایشان تصمیم به اجرای این آتش بس گرفته بود. او این نامه را نوشت و زیرش را هم امضا کرد به دست خط خودش بود و تاریخش هم فکر می‌کنم من داشتم. با دستخط خودشون (قسمت راست میتونید ملاحظه کنید) ۱۵جولای بوده که می‌شود در اصل ۱۷جولای به‌طور رسمی به سازمان ملل متحد اعلام شده است. قابل قبول است که بشود این تاریخ یا شاید یکی دو روز بعدش را در نظر گرفت، که ایشان حکم خود را در این تاریخ‌ها برعلیه مجاهدین صادرکرده باشند.

اورتگاس از وزارت امور خارجه امریکا در رابطه با تشکیل کمیته مرگ که میگوید در ۱۹جولای انجام شده و همین‌طور اظهارات رابینسون بعنوان شاهد ایشان اینطوری روایت می‌کنند که این اطلاعات از طرف سی آی ای(CIA) به‌دستشون رسیده است. این موضوع که عملیات فروغ جاویدان در ۲۵جولای ۱۹۸۸ شروع شده است مزید برعلت است.

می‌خواستم این را اضافه کنم که درعملیات فروغ جاویدان وقتی که رژیم احساس کرد که این عملیات می‌تواند یک خطر باشد برای سرنگونی رژیم. سران رژیم تا آنجایی که توانایی داشتن تمام نیروهای خود را از تمام کشور به این منطقه سرازیر کردند تا مانع این بشوند که مجاهدین خلق وارد شهر بزرگی که نامش کرمانشاه است شوند. تمام قسمت رژیم همه به اتفاق در این جنگ شرکت کردند. از جمله ادله اثبات که من ارائه دادم یک مقدار مقاله‌های روزنامه‌ها بوده که نشان می‌داد که تمام اشخاصی که در توانشان بوده روانه این جنگ کرده بودند.