۸٬۷۷۶
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین NOINDEX: تفاوت میان نسخه‌ها
←واکنش‌های گسترده جهانی
برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
||
| خط ۱۳۰: | خط ۱۳۰: | ||
علاوه بر اقدامات ذکرشده، سازمان‌ها و شخصیت‌های بین‌المللی متعددی به وضعیت منتظر و دیگر زندانیان سیاسی واکنش نشان داده‌اند. این واکنش‌ها شامل بیانیه‌های محکومیت، درخواست‌های علنی برای توقف احکام اعدام و فشار بر نهادهای بین‌المللی برای مداخله است. این حمایت‌ها نشان‌دهنده نگرانی جهانی از وضعیت حقوق بشر در ایران و تلاش برای جلوگیری از اجرای احکام اعدام است. | علاوه بر اقدامات ذکرشده، سازمان‌ها و شخصیت‌های بین‌المللی متعددی به وضعیت منتظر و دیگر زندانیان سیاسی واکنش نشان داده‌اند. این واکنش‌ها شامل بیانیه‌های محکومیت، درخواست‌های علنی برای توقف احکام اعدام و فشار بر نهادهای بین‌المللی برای مداخله است. این حمایت‌ها نشان‌دهنده نگرانی جهانی از وضعیت حقوق بشر در ایران و تلاش برای جلوگیری از اجرای احکام اعدام است. | ||
رسانه‌های بین‌المللی نقش مهمی در اطلاع‌رسانی درباره وضعیت آقای منتظر و دیگر زندانیان سیاسی داشتند. گزارش‌های این رسانه‌ها به جلب توجه جهانی به نقض حقوق بشر در ایران کمک کرد و فشار بر رژیم ایران را افزایش داد. این پوشش رسانه‌ای به عنوان ابزاری برای حمایت از زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان عمل کرد. | رسانه‌های بین‌المللی نقش مهمی در اطلاع‌رسانی درباره وضعیت آقای منتظر و دیگر زندانیان سیاسی داشتند. گزارش‌های این رسانه‌ها به جلب توجه جهانی به [[نقض حقوق بشر در ایران]] کمک کرد و فشار بر رژیم ایران را افزایش داد. این پوشش رسانه‌ای به عنوان ابزاری برای حمایت از زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان عمل کرد. | ||
==== | ==== نقض حقوق بشر از منظر قوانین بین‌المللی ==== | ||
پرونده ابوالحسن منتظر نمونه‌ای آشکار از نقض تعهدات ایران تحت کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر، از جمله کنوانسیون منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی (CAT) و [[اعلامیه جهانی حقوق بشر]] است. محرومیت از دسترسی به وکیل، استفاده از اعترافات اجباری تحت شکنجه، و شرایط غیرانسانی زندان اوین و قزل‌حصار، همگی نقض مواد ۷ و ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر (حق محاکمه عادلانه و منع شکنجه) و ماده ۲ کنوانسیون منع شکنجه هستند. ایران به عنوان عضو سازمان ملل متحد به رعایت این استانداردها متعهد است، اما احکام اعدام و سرکوب قضایی علیه منتظر و دیگر زندانیان سیاسی نشان‌دهنده بی‌توجهی به این تعهدات است. سازمان‌های حقوق بشری خواستار تحقیقات بین‌المللی و اعمال تحریم‌های هدفمند علیه مقامات مسئول این نقض‌ها شده‌اند. | پرونده ابوالحسن منتظر نمونه‌ای آشکار از نقض تعهدات ایران تحت کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر، از جمله کنوانسیون منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی (CAT) و [[اعلامیه جهانی حقوق بشر]] است. محرومیت از دسترسی به وکیل، استفاده از اعترافات اجباری تحت شکنجه، و شرایط غیرانسانی زندان اوین و قزل‌حصار، همگی نقض مواد ۷ و ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر (حق محاکمه عادلانه و منع شکنجه) و ماده ۲ کنوانسیون منع شکنجه هستند. ایران به عنوان عضو سازمان ملل متحد به رعایت این استانداردها متعهد است، اما احکام اعدام و سرکوب قضایی علیه منتظر و دیگر زندانیان سیاسی نشان‌دهنده بی‌توجهی به این تعهدات است. سازمان‌های حقوق بشری خواستار تحقیقات بین‌المللی و اعمال تحریم‌های هدفمند علیه مقامات مسئول این نقض‌ها شده‌اند. | ||