۲٬۲۱۵
ویرایش
کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
Alireza k h (بحث | مشارکتها) (ایجاد صفحه تمرین معرفی کتاب خانم زوسموت) |
Alireza k h (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
|نام کتاب = ایران در شرف دگرگونی: نقش اجتماعی زنان و تجربیات شخصی من | |||
|عنوان اصلی = Iran im Umbruch: Die soziale Rolle der Frauen und meine persönlichen Erfahrungen | |||
|تصویر = پرونده:کتاب «ایران در شرف دگرگونی، نقش اجتماعی زنان و تجربیات شخصی من» به‌قمل پرفسور ریتا زوسموت.jpg | |||
|اندازه تصویر = 500px | |||
|توضیح تصویر = جلد کتاب | |||
|نویسنده = پروفسور ریتا زوسموت | |||
|کشور = آلمان | |||
|زبان اصلی = آلمانی | |||
|موضوع = نقش اجتماعی زنان در مقاومت ایران، خاطرات سیاسی | |||
|سبک = گزارش اجتماعی، خاطرات سیاسی | |||
|انتشار = | |||
|ناشر = — | |||
|تاریخ نشر = ۱۳ اوت ۲۰۲۵ | |||
|نوع رسانه = چاپی | |||
|تعداد_صفحات = ۱۲۸ | |||
|پانویس = کتاب شامل یک مقدمه و ۹ فصل است و پیشگفتار آن توسط کریستینا-ماریا بامل و تقریظ توسطهرتا دویبلر-گملین نوشته شده است. | |||
}} | |||
'''کتاب ''ایران در شرف دگرگونی: نقش اجتماعی زنان و تجربیات شخصی من،''''' نوشته پروفسور ریتا زوسموت، رئیس پیشین پارلمان فدرال آلمان (بوندستاگ)، گزارشی است از ۱۸ سال همراهی نویسنده با مقاومت ایران و نقش زنان در این جنبش. زوسموت در ۱۲۸ صفحه و ۹ فصل، مسیر سیاسی خود، نخستین مواجهه با مقاومت ایران، تجربه‌های مستقیم از اشرف و اشرف ۳، دیدارها و همکاری با شورای ملی مقاومت و مریم رجوی را روایت می‌کند. او مقاومت ایران را نه فقط یک جنبش سیاسی بلکه مبارزه‌ای برای آزادی و بقا معرفی می‌کند و زنان را موتور محرک این حرکت می‌داند. این کتاب، که با پیشگفتاری از کشیش اعظم برلین و تقریظ وزیر پیشین دادگستری آلمان همراه است، هم تجربه‌ای شخصی و انسانی و هم سندی تاریخی درباره جایگاه زنان در مبارزه برای آزادی ایران به‌شمار می‌رود. زوسموت در پایان، آینده‌ای روشن‌تر برای ایران و منطقه را ممکن می‌داند و امید را «آخرین چیزی که می‌میرد» معرفی می‌کند. | '''کتاب ''ایران در شرف دگرگونی: نقش اجتماعی زنان و تجربیات شخصی من،''''' نوشته پروفسور ریتا زوسموت، رئیس پیشین پارلمان فدرال آلمان (بوندستاگ)، گزارشی است از ۱۸ سال همراهی نویسنده با مقاومت ایران و نقش زنان در این جنبش. زوسموت در ۱۲۸ صفحه و ۹ فصل، مسیر سیاسی خود، نخستین مواجهه با مقاومت ایران، تجربه‌های مستقیم از اشرف و اشرف ۳، دیدارها و همکاری با شورای ملی مقاومت و مریم رجوی را روایت می‌کند. او مقاومت ایران را نه فقط یک جنبش سیاسی بلکه مبارزه‌ای برای آزادی و بقا معرفی می‌کند و زنان را موتور محرک این حرکت می‌داند. این کتاب، که با پیشگفتاری از کشیش اعظم برلین و تقریظ وزیر پیشین دادگستری آلمان همراه است، هم تجربه‌ای شخصی و انسانی و هم سندی تاریخی درباره جایگاه زنان در مبارزه برای آزادی ایران به‌شمار می‌رود. زوسموت در پایان، آینده‌ای روشن‌تر برای ایران و منطقه را ممکن می‌داند و امید را «آخرین چیزی که می‌میرد» معرفی می‌کند. | ||