کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن لینک داخلی به مقاله
(افزودن لینک داخلی به مقاله)
(افزودن لینک داخلی به مقاله)
خط ۱: خط ۱:


'''تکفیر'''، اصطلاحی فقهی است به معنای «کافر شمردن فرد یا گروهی» به دلیل باور یا عمل مخالف با اصول دین. در تاریخ سیاسی ایران، تکفیر ابزاری برای مشروعیت‌زدایی و حذف مخالفان فکری و سیاسی بوده است. در [[انقلاب مشروطه]] (۱۲۸۵ش)، مخالفان آزادی‌خواهان و مجلس از تکفیر برای تضعیف مشروطه استفاده کردند. در جمهوری اسلامی، تکفیر همچنان در عرصهٔ سیاسی و مذهبی نقشی مهم ایفا کرده است. [[احمد کسروی]] در ''تاریخ مشروطه ایران'' (۱۳۲۵ش) بارها به «فتواهای تکفیر مشروطه‌خواهان» اشاره کرده است. پژوهشگرانی چون آدمیت، ناطق و آبراهامیان نیز تکفیر را ابزار اصلی سنت برای مقابله با تجدد معرفی کرده‌اند.
'''آزادیستان'''، نامی نمادین بود که مشروطه‌خواهان بر بخش‌هایی از آذربایجان ــ به‌ویژه تبریز و نواحی پیرامونی آن ــ در دوران مقاومت در برابر استبداد صغیر (۱۲۸۷–۱۲۸۸ش) نهادند. این اصطلاح بیانگر هویت سیاسی جدیدی بود که آذربایجان را پایگاه اصلی آزادی و مشروطه در ایران معرفی می‌کرد. [[احمد کسروی]] در ''تاریخ هیجده‌ساله آذربایجان'' (۱۳۲۳ش) از «آزادیستان» به‌عنوان «سنگر آزادی ایران» یاد می‌کند. پژوهشگرانی چون آدمیت، ناطق و آبراهامیان نیز این عنوان را بازتابی از نقش محوری آذربایجان در نگهداشت مشروطه دانسته‌اند.
----


== تکفیر در مشروطه ==
== خاستگاه اصطلاح ==
در دورهٔ استبداد صغیر، هنگامی که [[محمد علی شاه|محمدعلی‌شاه]] مجلس را به توپ بست، تنها تبریز و نواحی اطراف آن مقاومت سازمان‌یافته و طولانی نشان دادند. در همین زمان، آزادی‌خواهان و نویسندگان انجمن تبریز، این سرزمین را «آزادیستان» نامیدند؛ به معنای «سرزمین آزادی» (کسروی، ''تاریخ هیجده‌ساله آذربایجان''، ۱۳۲۳).


=== زمینه ===
== معنای سیاسی ==
با طرح آزادی مطبوعات، قانون‌گذاری و حقوق ملت، شماری از روحانیان این مفاهیم را مغایر با شریعت دانستند. [[شیخ فضل‌الله نوری]] در نوشته‌ها و اعلامیه‌های خود آزادی مطبوعات را «کفر» می‌خواند و مشروطه‌خواهان را «مفسد فی‌الارض» معرفی می‌کرد (کسروی، ''تاریخ مشروطه ایران''، ۱۳۲۵).
«آزادیستان» نه یک واحد اداری رسمی، بلکه نمادی سیاسی و فرهنگی بود. این نام تأکید داشت که آذربایجان کانون پاسداری از آزادی و قانون اساسی است، در حالی که پایتخت و دیگر ایالات به استبداد تن داده بودند. به تعبیر کسروی، این عنوان «نشانی از جان‌فشانی مردم تبریز» بود (''تاریخ مشروطه ایران''، ۱۳۲۵).


=== کارکرد ===
== نقش تاریخی ==


* مشروعیت‌زدایی از آزادی‌خواهان و مجلس.
* '''مقاومت تبریز:''' آزادیستان مرکز اصلی ایستادگی در برابر سپاه شاه و محاصرهٔ طولانی بود.
* ایجاد هراس در میان توده‌های مذهبی.
* '''پشتیبانی از مجلس:''' انجمن ایالتی تبریز خود را حافظ قانون اساسی می‌دانست.
* بسیج نیروهای سنتی در برابر مفاهیم نو.
* '''الهام‌بخش دیگر ایالات:''' ایستادگی آزادیستان الهام‌بخش گیلان و اصفهان در حرکت به سوی فتح تهران شد.


کسروی توضیح می‌دهد که تکفیر، یکی از جدی‌ترین ابزارهای مستبدین برای جنگ روانی علیه ملت بود (''تاریخ هیجده‌ساله آذربایجان''، ۱۳۲۳).
== بازتاب در فرهنگ سیاسی ==


== تکفیر در جمهوری اسلامی ==
* '''کسروی''': آزادیستان را «یادگار بزرگ آذربایجان در تاریخ ایران» معرفی می‌کند.
در نظام جمهوری اسلامی، تکفیر همچنان ابزاری سیاسی ـ فقهی باقی مانده است. نمونه‌های مهم:
* '''هما ناطق''': این اصطلاح را نشانه‌ای از تبدیل یک منطقهٔ جغرافیایی به نماد ملی می‌داند (''ایرانیان و اندیشه تجدد''، ۱۳۷۷).
 
* '''آبراهامیان''': آزادیستان را نمونه‌ای از بسیج محلی با پیامدهای ملی تحلیل می‌کند (''ایران بین دو انقلاب''، ۱۳۷۷).
* '''دههٔ ۱۳۶۰:''' گروه‌های مخالف (مانند [[سازمان مجاهدین خلق ایران|مجاهدین خلق]]) توسط نهادهای رسمی «مرتد» یا «منافق» اعلام شدند.
* '''آجودانی''': آن را «هویت نمادین آذربایجان در پیوند با مشروطه» می‌نامد (''مشروطه ایرانی''، ۱۳۷۷).
* '''روشنفکران دینی و سکولارها:''' برخی اندیشمندان مانند [[دکتر علی شریعتی]] پس از مرگ یا نویسندگانی مانند سلمان رشدی در سطح جهانی با تکفیر روبه‌رو شدند.
* '''فتواهای سیاسی:''' صدور فتواهای تکفیر علیه مخالفان فکری و سیاسی در داخل و خارج کشور، مانند فتوای امام خمینی علیه سلمان رشدی (۱۳۶۷ش).
 
به گفتهٔ هما ناطق، در جمهوری اسلامی تکفیر «به ابزار نهادی برای طرد و حذف» تبدیل شد (''ایرانیان و اندیشه تجدد''، ۱۳۷۷).
 
== تحلیل تاریخی ==
 
* '''کسروی''': تکفیر در مشروطه ابزار روحانیون مخالف قانون برای خاموش کردن آزادی‌خواهان بود.
* '''آدمیت''': آن را نشانهٔ برخورد سنت فقهی با مفاهیم مدرن می‌داند (''فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت''، ۱۳۵۶).
* '''آبراهامیان''': تکفیر را «ابزار بسیج توده‌ای» در برابر اندیشه‌های نو معرفی می‌کند (''ایران بین دو انقلاب''، ۱۳۷۷).
* '''آجودانی''': معتقد است که تکفیر نه فقط یک ابزار دینی، بلکه ابزاری سیاسی برای بازتولید قدرت بوده است (''مشروطه ایرانی''، ۱۳۷۷).


== جمع‌بندی ==
== جمع‌بندی ==
«تکفیر» از مشروطه تا امروز یکی از پرکاربردترین ابزارهای حذف سیاسی در ایران بوده است. در مشروطه، ابزاری علیه آزادی‌خواهان؛ در جمهوری اسلامی، نهادی تثبیت‌شده برای حذف مخالفان فکری و سیاسی. تکفیر را می‌توان پلی میان سنت فقهی و بازی قدرت در تاریخ معاصر ایران دانست.
«آزادیستان» بیش از آنکه نامی جغرافیایی باشد، مفهومی سیاسی و تاریخی است که نقش آذربایجان را به‌عنوان سنگر آزادی در مشروطه برجسته می‌سازد. این اصطلاح نشان می‌دهد که چگونه مفاهیم نوین سیاسی می‌توانستند به هویت‌های محلی معنا و اعتبار ملی ببخشند.


== منابع ==
== منابع ==