۸٬۸۰۲
ویرایش
کاربر:Khosro/صفحه تمرین2: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(اصلاح املا، اصلاح سجاوندی، اصلاح ارقام) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
| اندازه جعبه = | | اندازه جعبه = | ||
| عنوان = | | عنوان = | ||
| تصویر = سمیه رشیدی؛3.jpg | | تصویر = سمیه رشیدی؛3.jpg | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| عنوان تصویر = | | عنوان تصویر =زندانی سیاسی سمیه رشیدی | ||
| تاریخ مرگ = | | تاریخ مرگ = | ||
| مکان مرگ = | | مکان مرگ = | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| longEW = | | longEW = | ||
| محل زندگی = تهران، ورامین | | محل زندگی = تهران، ورامین | ||
| ملیت = | | ملیت = | ||
| نژاد = | | نژاد = | ||
| تابعیت = | | تابعیت = | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
| حزب = | | حزب = | ||
| جنبش = | | جنبش = | ||
| مخالفان = | | مخالفان =جمهوری اسلامی | ||
| هیئت = | | هیئت = | ||
| دین = | | دین =اسلام | ||
| مذهب = | | مذهب = | ||
| منصب = | | منصب = | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
| اتهام‌ها = تبلیغ علیه نظام | | اتهام‌ها = تبلیغ علیه نظام | ||
| مجازات = | | مجازات = | ||
}} | |نام=سمیه رشیدی|image size=240پیکسل}} | ||
'''سمیه رشیدی'''، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ به دلیل فعالیت‌های اعتراضی در محله جوادیه تهران بازداشت شد. نیروهای امنیتی با خشونت او را ضرب و شتم کردند، سرش را به دیوار کوبیدند و به صورت، شکم و پاهایش ضربه زدند، که منجر به کبودی و خونریزی شد. او ابتدا دو روز در بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد بازجویی شد و در ۶ اردیبهشت به بند زنان [[زندان اوین]] منتقل گردید. اتهامش «تبلیغ علیه نظام» است، اما بدون دادگاه و دسترسی به وکیل، پرونده‌اش بلاتکلیف مانده. در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ به بند ۲۰۹ اوین و پس از [[حمله اسرائیل به ایران|حمله موشکی اسرائیل]] به اوین در تیر ۱۴۰۴، به زندان قرچک تبعید شد. سمیه رشیدی به بیماری صرع مبتلاست که با تشنج‌های ناگهانی و افت هوشیاری همراه است. از ابتدای بازداشت، از سردردهای شدید و تشدید بیماری شکایت داشت، اما بهداری زندان علائم را «تمارض» دانست و داروهای نامناسب تجویز کرد. شرایط غیربهداشتی، تراکم جمعیت، و کمبود دارو در زندان قرچک وضعیت او را وخیم‌تر کرد. او برای کارهای روزانه به کمک هم‌بندی‌ها وابسته بود. در ۲۵ شهریور ۱۴۰۴، پس از تشنج‌های مکرر، با تأخیر به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شد و در ۲۹ شهریور به کما رفت. سطح هوشیاری‌اش به ۵ رسید و پزشکان وضعیت را «بحرانی و ناپایدار» توصیف کردند و از نجات جانش قطع امید نمودند. خانواده‌اش از ملاقات و اطلاعات درمانی محروم است و نهادهای امنیتی وضعیت را به «خودکشی» نسبت می‌دهند تا مسئولیت را انکار کنند. این محرومیت از درمان، نقض مواد ۵ و ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و قواعد نلسون ماندلا است. پرونده سمیه رشیدی با موارد مشابهی مانند [[بکتاش آبتین]] مقایسه شده و کمیسیون زنان [[شورای ملی مقاومت ایران]] خواستار آزادی فوری، درمان و بازدید هیئت حقیقت‌یاب از زندان‌های زنان شده است.<ref name=":0">[https://iranhrs.org/%D8%AA%D8%B4%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%B1-%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D8%9B-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D9%87-%D8%A8/ تشدید فشارها بر سمیه رشیدی؛ انتقال به بند ۲۰۹ اوین - کانون حقوق بشر ایران] 1</ref><ref name=":1">[https://iranhrs.org/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D8%9B-%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D9%88%D8%AE%DB%8C%D9%85-%DB%8C%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C/ وضعیت وخیم سمیه رشیدی، زندانی سیاسی در زندان قرچک - کانون حقوق بشر ایران] 2</ref><ref name=":2">[https://fa.iran-hrm.com/%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D9%88%D8%AE%DB%8C%D9%85-%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D8%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1/ وضعیت وخیم سمیه رشیدی، زندانی سیاسی در زندان قرچک - مانیتورینگ حقوق بشر]</ref><ref name=":3">[https://wncri.org/fa/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D9%85%D8%B1%DA%AF/ زندانی سیاسی سمیه رشیدی در شرف مرگ به دلیل چندماه تأخیر در اعزام به بیمارستان - زنان نیروی تغییر]</ref><ref name=":4">[https://v1.iranintl.com/202509180532 پزشکان از نجات جان سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، قطع امید کرده‌اند - ایران اینترنشنال]</ref><ref name=":5">[https://bazdashtshodegan.com/%D9%82%D8%B7%D8%B9%DB%8C-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%AC%D8%A7%D8%AA-%D8%AC%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C/ قطعی امید پزشکان از نجات جان سمیه رشیدی زندانی سیاسی زندان قرچک ورامین - صدای بازداشت‌شدگان]</ref><ref name=":6">[https://iranfreedom.net/%d9%88%d8%b6%d8%b9%db%8c%d8%aa-%d9%88%d8%ae%db%8c%d9%85-%d8%b3%d9%85%db%8c%d9%87-%d8%b1%d8%b4%db%8c%d8%af%db%8c%d8%9b-%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%af%d8%b1/ وضعیت وخیم سمیه رشیدی؛ زندانی سیاسی در آستانه مرگ در زندان قرچک - ایران آزادی]</ref><ref name=":7">[https://jinhaagency.com/fa/rwzanh/smyh-rshydy-zndany-syasy-mhbws-dr-zndan-qrchk-bh-kma-rft-53243 سمیه رشیدی؛ زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک به کما رفت - خبرگزاری زن]</ref><ref name=":8">[https://hengaw.net/fa/news/2025/09/article-121 زندان قرچک ورامین، وخامت حال سمیە رشیدی، زندانی سیاسی و انتقال وی بە بیمارستان - سازمان حقوق بشری هه‌نگاو]</ref><ref name=":9">[https://www.iran-emrooz.net/index.php/news2/123262/ از بکتاش آبتین تا سمیه رشیدی؛ مرگ تدریجی زندانیان سیاسی - ایران امروز]</ref> | '''سمیه رشیدی'''، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ به دلیل فعالیت‌های اعتراضی در محله جوادیه تهران بازداشت شد. نیروهای امنیتی با خشونت او را ضرب و شتم کردند، سرش را به دیوار کوبیدند و به صورت، شکم و پاهایش ضربه زدند، که منجر به کبودی و خونریزی شد. او ابتدا دو روز در بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد بازجویی شد و در ۶ اردیبهشت به بند زنان [[زندان اوین]] منتقل گردید. اتهامش «تبلیغ علیه نظام» است، اما بدون دادگاه و دسترسی به وکیل، پرونده‌اش بلاتکلیف مانده. در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ به بند ۲۰۹ اوین و پس از [[حمله اسرائیل به ایران|حمله موشکی اسرائیل]] به اوین در تیر ۱۴۰۴، به زندان قرچک تبعید شد. سمیه رشیدی به بیماری صرع مبتلاست که با تشنج‌های ناگهانی و افت هوشیاری همراه است. از ابتدای بازداشت، از سردردهای شدید و تشدید بیماری شکایت داشت، اما بهداری زندان علائم را «تمارض» دانست و داروهای نامناسب تجویز کرد. شرایط غیربهداشتی، تراکم جمعیت، و کمبود دارو در زندان قرچک وضعیت او را وخیم‌تر کرد. او برای کارهای روزانه به کمک هم‌بندی‌ها وابسته بود. در ۲۵ شهریور ۱۴۰۴، پس از تشنج‌های مکرر، با تأخیر به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شد و در ۲۹ شهریور به کما رفت. سطح هوشیاری‌اش به ۵ رسید و پزشکان وضعیت را «بحرانی و ناپایدار» توصیف کردند و از نجات جانش قطع امید نمودند. خانواده‌اش از ملاقات و اطلاعات درمانی محروم است و نهادهای امنیتی وضعیت را به «خودکشی» نسبت می‌دهند تا مسئولیت را انکار کنند. این محرومیت از درمان، نقض مواد ۵ و ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و قواعد نلسون ماندلا است. پرونده سمیه رشیدی با موارد مشابهی مانند [[بکتاش آبتین]] مقایسه شده و کمیسیون زنان [[شورای ملی مقاومت ایران]] خواستار آزادی فوری، درمان و بازدید هیئت حقیقت‌یاب از زندان‌های زنان شده است.<ref name=":0">[https://iranhrs.org/%D8%AA%D8%B4%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D9%81%D8%B4%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7-%D8%A8%D8%B1-%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D8%9B-%D8%A7%D9%86%D8%AA%D9%82%D8%A7%D9%84-%D8%A8%D9%87-%D8%A8/ تشدید فشارها بر سمیه رشیدی؛ انتقال به بند ۲۰۹ اوین - کانون حقوق بشر ایران] 1</ref><ref name=":1">[https://iranhrs.org/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D8%9B-%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D9%88%D8%AE%DB%8C%D9%85-%DB%8C%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C/ وضعیت وخیم سمیه رشیدی، زندانی سیاسی در زندان قرچک - کانون حقوق بشر ایران] 2</ref><ref name=":2">[https://fa.iran-hrm.com/%D9%88%D8%B6%D8%B9%DB%8C%D8%AA-%D9%88%D8%AE%DB%8C%D9%85-%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C%D8%8C-%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%AF%D8%B1/ وضعیت وخیم سمیه رشیدی، زندانی سیاسی در زندان قرچک - مانیتورینگ حقوق بشر]</ref><ref name=":3">[https://wncri.org/fa/%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D8%B1%D9%81-%D9%85%D8%B1%DA%AF/ زندانی سیاسی سمیه رشیدی در شرف مرگ به دلیل چندماه تأخیر در اعزام به بیمارستان - زنان نیروی تغییر]</ref><ref name=":4">[https://v1.iranintl.com/202509180532 پزشکان از نجات جان سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، قطع امید کرده‌اند - ایران اینترنشنال]</ref><ref name=":5">[https://bazdashtshodegan.com/%D9%82%D8%B7%D8%B9%DB%8C-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF-%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D8%B2-%D9%86%D8%AC%D8%A7%D8%AA-%D8%AC%D8%A7%D9%86-%D8%B3%D9%85%DB%8C%D9%87-%D8%B1%D8%B4%DB%8C%D8%AF%DB%8C/ قطعی امید پزشکان از نجات جان سمیه رشیدی زندانی سیاسی زندان قرچک ورامین - صدای بازداشت‌شدگان]</ref><ref name=":6">[https://iranfreedom.net/%d9%88%d8%b6%d8%b9%db%8c%d8%aa-%d9%88%d8%ae%db%8c%d9%85-%d8%b3%d9%85%db%8c%d9%87-%d8%b1%d8%b4%db%8c%d8%af%db%8c%d8%9b-%d8%b2%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86%db%8c-%d8%b3%db%8c%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%af%d8%b1/ وضعیت وخیم سمیه رشیدی؛ زندانی سیاسی در آستانه مرگ در زندان قرچک - ایران آزادی]</ref><ref name=":7">[https://jinhaagency.com/fa/rwzanh/smyh-rshydy-zndany-syasy-mhbws-dr-zndan-qrchk-bh-kma-rft-53243 سمیه رشیدی؛ زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک به کما رفت - خبرگزاری زن]</ref><ref name=":8">[https://hengaw.net/fa/news/2025/09/article-121 زندان قرچک ورامین، وخامت حال سمیە رشیدی، زندانی سیاسی و انتقال وی بە بیمارستان - سازمان حقوق بشری هه‌نگاو]</ref><ref name=":9">[https://www.iran-emrooz.net/index.php/news2/123262/ از بکتاش آبتین تا سمیه رشیدی؛ مرگ تدریجی زندانیان سیاسی - ایران امروز]</ref> | ||
== بازداشت و مراحل اولیه == | == بازداشت و مراحل اولیه == | ||
سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، در جریان شعارنویسی اعتراضی در محله جوادیه تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. مأموران با خشونت شدید او را مورد ضرب و شتم قرار دادند، سرش را به دیوار کوبیدند، روی سینه‌اش نشستند و به صورت، شکم و پاهایش ضربه زدند. این ضربات باعث کبودی شدید، خونریزی از ناحیه سر و جراحت‌های متعدد شد که آثار آن تا مدت‌ها باقی ماند. رشیدی از رفتار خشونت‌آمیز مأموران شکایت کرد، اما به دلیل نبود نظارت قضایی مؤثر، این شکایت پیگیری نشد. او به مدت دو روز در بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد تحت بازجویی‌های فشرده قرار گرفت. در این مدت، بازجویی‌ها بدون حضور وکیل انجام شد و شرایط بازداشتگاه فشار روانی و جسمی زیادی بر او وارد کرد. در ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. اتهام رسمی او «تبلیغ علیه نظام» اعلام شده، اما هیچ دادگاهی برای رسیدگی به پرونده‌اش برگزار نشده و او از دسترسی به وکیل محروم است. این بلاتکلیفی قضایی به‌عنوان روشی برای تشدید فشار بر زندانیان سیاسی شناخته می‌شود و نشان‌دهنده [[سرکوب زنان در ایران|سرکوب سیستماتیک]] فعالان در ایران است. بازداشت خانم رشیدی در بحبوحه اعتراضات خیابانی رخ داد که توجه سازمان‌های حقوق بشری را جلب کرد.<ref name=":0" /><ref name=":2" /><ref name=":4" /><ref name=":5" /><ref name=":6" /> | سمیه رشیدی، زندانی سیاسی، در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، در جریان شعارنویسی اعتراضی در محله جوادیه تهران توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. مأموران با خشونت شدید او را مورد ضرب و شتم قرار دادند، سرش را به دیوار کوبیدند، روی سینه‌اش نشستند و به صورت، شکم و پاهایش ضربه زدند. این ضربات باعث کبودی شدید، خونریزی از ناحیه سر و جراحت‌های متعدد شد که آثار آن تا مدت‌ها باقی ماند. رشیدی از رفتار خشونت‌آمیز مأموران شکایت کرد، اما به دلیل نبود نظارت قضایی مؤثر، این شکایت پیگیری نشد. او به مدت دو روز در بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد تحت بازجویی‌های فشرده قرار گرفت. در این مدت، بازجویی‌ها بدون حضور وکیل انجام شد و شرایط بازداشتگاه فشار روانی و جسمی زیادی بر او وارد کرد. در ۶ اردیبهشت ۱۴۰۴، به بند زنان زندان اوین منتقل شد. اتهام رسمی او «تبلیغ علیه نظام» اعلام شده، اما هیچ دادگاهی برای رسیدگی به پرونده‌اش برگزار نشده و او از دسترسی به وکیل محروم است. این بلاتکلیفی قضایی به‌عنوان روشی برای تشدید فشار بر زندانیان سیاسی شناخته می‌شود و نشان‌دهنده [[سرکوب زنان در ایران|سرکوب سیستماتیک]] فعالان در ایران است. بازداشت خانم رشیدی در بحبوحه اعتراضات خیابانی رخ داد که توجه سازمان‌های حقوق بشری را جلب کرد.<ref name=":0" /><ref name=":2" /><ref name=":4" /><ref name=":5" /><ref name=":6" /> | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۴: | ||
=== انتقال به بند ۲۰۹ و شکنجه === | === انتقال به بند ۲۰۹ و شکنجه === | ||
[[پرونده:سمیه رشیدی.jpg|جایگزین=سمیه رشیدی|بندانگشتی|240x240پیکسل|سمیه رشیدی]] | |||
در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴، سمیه رشیدی از بند زنان زندان اوین به بند ۲۰۹، که تحت کنترل [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]] و برای بازجویی‌های امنیتی و اعتراف‌گیری اجباری استفاده می‌شود، منتقل شد. مقامات زندان به او و خانواده‌اش اعلام کردند که این انتقال برای پیگیری درمان بیماری‌اش است، اما در واقع او به سلول‌های انفرادی این بند برده شد. بند ۲۰۹ به دلیل شرایط سخت، از جمله انزوای کامل و فشارهای روانی شدید، به‌عنوان ابزاری برای شکنجه شناخته می‌شود. سمیه رشیدی در این بند تحت بازجویی‌های مداوم بدون حضور وکیل قرار گرفت. این بازجویی‌ها با هدف اجبار به اعترافات ساختگی انجام شد و فشارهای روانی و جسمی شدیدی بر او وارد کرد. وضعیت جسمی او، به‌ویژه به دلیل بیماری صرع که نیاز به مراقبت مداوم داشت، در این دوره به شدت وخیم شد. نبود امکانات پزشکی مناسب و استرس بازجویی‌ها، سلامت او را به خطر انداخت. این انتقال و شرایط بند ۲۰۹ به‌عنوان نقض آشکار استانداردهای حقوق بشری، از جمله ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر (ممنوعیت شکنجه)، تلقی می‌شود. گزارش‌های حقوق بشری این اقدام را بخشی از الگوی سرکوب فعالان سیاسی در ایران می‌دانند. | در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴، سمیه رشیدی از بند زنان زندان اوین به بند ۲۰۹، که تحت کنترل [[وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی|وزارت اطلاعات]] و برای بازجویی‌های امنیتی و اعتراف‌گیری اجباری استفاده می‌شود، منتقل شد. مقامات زندان به او و خانواده‌اش اعلام کردند که این انتقال برای پیگیری درمان بیماری‌اش است، اما در واقع او به سلول‌های انفرادی این بند برده شد. بند ۲۰۹ به دلیل شرایط سخت، از جمله انزوای کامل و فشارهای روانی شدید، به‌عنوان ابزاری برای شکنجه شناخته می‌شود. سمیه رشیدی در این بند تحت بازجویی‌های مداوم بدون حضور وکیل قرار گرفت. این بازجویی‌ها با هدف اجبار به اعترافات ساختگی انجام شد و فشارهای روانی و جسمی شدیدی بر او وارد کرد. وضعیت جسمی او، به‌ویژه به دلیل بیماری صرع که نیاز به مراقبت مداوم داشت، در این دوره به شدت وخیم شد. نبود امکانات پزشکی مناسب و استرس بازجویی‌ها، سلامت او را به خطر انداخت. این انتقال و شرایط بند ۲۰۹ به‌عنوان نقض آشکار استانداردهای حقوق بشری، از جمله ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر (ممنوعیت شکنجه)، تلقی می‌شود. گزارش‌های حقوق بشری این اقدام را بخشی از الگوی سرکوب فعالان سیاسی در ایران می‌دانند. | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
== وضعیت سلامتی و وخامت حال == | == وضعیت سلامتی و وخامت حال == | ||
سمیه رشیدی سال‌ها به بیماری صرع مبتلا بود که با حملات ناگهانی تشنج، افت هوشیاری، و گاهی زمین خوردن همراه است. پیش از بازداشت در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، بیماری او تحت کنترل بود و با داروهای مناسب مدیریت می‌شد. اما از ابتدای بازداشت، او از سردردهای شدید، سرگیجه، و تشدید حملات صرع شکایت کرد. ضرب و شتم شدید هنگام بازداشت، که شامل ضربه به سر و کوبیدن سرش به دیوار بود، احتمالاً باعث تشدید علائم شد. در بند ۲۰۹ اوین و سپس در زندان قرچک، استرس روانی، نبود داروهای ضد صرع، و شرایط غیربهداشتی، بیماری را به مرحله بحرانی رساند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که او چندین بار در بند دچار تشنج شد و در مواردی به زمین خورد، اما بهداری زندان هیچ اقدام مؤثری انجام نداد. این بی‌توجهی، سلامت او را به خطر انداخت و نشانه‌های واضحی از وخامت حال، مانند کاهش توانایی حرکتی و ضعف عمومی، در او مشاهده شد. سازمان‌های حقوق بشری این وضعیت را نتیجه مستقیم محرومیت از درمان و شرایط غیرانسانی زندان می‌دانند. | سمیه رشیدی سال‌ها به بیماری صرع مبتلا بود که با حملات ناگهانی تشنج، افت هوشیاری، و گاهی زمین خوردن همراه است. پیش از بازداشت در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، بیماری او تحت کنترل بود و با داروهای مناسب مدیریت می‌شد. اما از ابتدای بازداشت، او از سردردهای شدید، سرگیجه، و تشدید حملات صرع شکایت کرد. ضرب و شتم شدید هنگام بازداشت، که شامل ضربه به سر و کوبیدن سرش به دیوار بود، احتمالاً باعث تشدید علائم شد. در بند ۲۰۹ اوین و سپس در زندان قرچک، استرس روانی، نبود داروهای ضد صرع، و شرایط غیربهداشتی، بیماری را به مرحله بحرانی رساند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که او چندین بار در بند دچار تشنج شد و در مواردی به زمین خورد، اما بهداری زندان هیچ اقدام مؤثری انجام نداد. این بی‌توجهی، سلامت او را به خطر انداخت و نشانه‌های واضحی از وخامت حال، مانند کاهش توانایی حرکتی و ضعف عمومی، در او مشاهده شد. سازمان‌های حقوق بشری این وضعیت را نتیجه مستقیم محرومیت از درمان و شرایط غیرانسانی زندان می‌دانند. | ||
=== انکار درمان و اتهام تمارض === | === انکار درمان و اتهام تمارض === | ||
مسئولان بهداری زندان قرچک شکایات سمیه رشیدی از سردرد و تشنج را «تمارض» دانستند و از ارائه داروهای ضد صرع خودداری کردند. به جای درمان مناسب، تنها آرام‌بخش و داروهای اعصاب تجویز شد که نه‌تنها برای صرع بی‌فایده بود، بلکه عوارض جانبی مانند خواب‌آلودگی و ضعف بیشتر ایجاد کرد. پزشک زندان در پاسخ به اعتراضات خانم رشیدی و هم‌بندی‌هایش، مدعی شد که او برای جلب توجه تمارض می‌کند. این انکار درمان، که نقض آشکار حق سلامت (ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر) است، وضعیت این زندانی سیاسی را به مرحله خطرناک رساند. بر اساس گزارشات، او در چندین مورد به دلیل تشنج‌های شدید در بند زمین خورد و دچار آسیب‌های جسمی شد، اما هیچ اقدام پزشکی فوری انجام نشد. این بی‌توجهی عمدی، بخشی از الگوی سرکوب زندانیان سیاسی در ایران است که سازمان‌های حقوق بشری آن را محکوم کرده‌اند. محرومیت از درمان مناسب، به‌ویژه برای بیماری‌های مزمن مانند صرع، جان سمیه رشیدی را در معرض خطر جدی قرار داد و به وخامت سریع حال او منجر شده است. | مسئولان بهداری زندان قرچک شکایات سمیه رشیدی از سردرد و تشنج را «تمارض» دانستند و از ارائه داروهای ضد صرع خودداری کردند. به جای درمان مناسب، تنها آرام‌بخش و داروهای اعصاب تجویز شد که نه‌تنها برای صرع بی‌فایده بود، بلکه عوارض جانبی مانند خواب‌آلودگی و ضعف بیشتر ایجاد کرد. پزشک زندان در پاسخ به اعتراضات خانم رشیدی و هم‌بندی‌هایش، مدعی شد که او برای جلب توجه تمارض می‌کند. این انکار درمان، که نقض آشکار حق سلامت (ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر) است، وضعیت این زندانی سیاسی را به مرحله خطرناک رساند. بر اساس گزارشات، او در چندین مورد به دلیل تشنج‌های شدید در بند زمین خورد و دچار آسیب‌های جسمی شد، اما هیچ اقدام پزشکی فوری انجام نشد. این بی‌توجهی عمدی، بخشی از الگوی سرکوب زندانیان سیاسی در ایران است که سازمان‌های حقوق بشری آن را محکوم کرده‌اند. محرومیت از درمان مناسب، به‌ویژه برای بیماری‌های مزمن مانند صرع، جان سمیه رشیدی را در معرض خطر جدی قرار داد و به وخامت سریع حال او منجر شده است. | ||
==== تشنج‌های مکرر و انتقال به بیمارستان ==== | ==== تشنج‌های مکرر و انتقال به بیمارستان ==== | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
== نقض حقوق بشر و واکنش‌های حقوق بشری == | == نقض حقوق بشر و واکنش‌های حقوق بشری == | ||
محرومیت سمیه رشیدی از درمان مناسب برای بیماری صرع، نقض آشکار ماده ۵ (منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی) و ماده ۲۵ (حق دسترسی به سلامت) اعلامیه جهانی حقوق بشر است. همچنین، این محرومیت با قواعد نلسون ماندلا (استانداردهای حداقل برای رفتار با زندانیان) مغایرت دارد، که بر لزوم ارائه مراقبت‌های پزشکی فوری به زندانیان تأکید دارد. ضرب و شتم شدید هنگام بازداشت در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، که منجر به کبودی و خونریزی شد، به‌عنوان شکنجه جسمی تلقی می‌شود. انتقال خانم رشیدی به بند ۲۰۹ اوین در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ و سپس تبعید به زندان قرچک در تیر ۱۴۰۴، با هدف تشدید فشار روانی و جسمی انجام شد. نبود دادگاه عادلانه، محرومیت از وکیل، و بلاتکلیفی قضایی نیز نقض حق دادرسی عادلانه (ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر) است. شرایط غیرانسانی زندان قرچک، از جمله کمبود دارو، غذای نامناسب، و خشونت کارکنان، سلامت سمیه رشیدی را به خطر انداخت و به تشنج‌های مکرر و کما در ۲۹ شهریور ۱۴۰۴ منجر شد. این الگو در ایران سیستماتیک است و سازمان‌های حقوق بشری آن را محکوم کرده‌اند. پرونده سمیه رشیدی نشان‌دهنده نقض گسترده حقوق زندانیان سیاسی در ایران است. | محرومیت سمیه رشیدی از درمان مناسب برای بیماری صرع، نقض آشکار ماده ۵ (منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی) و ماده ۲۵ (حق دسترسی به سلامت) اعلامیه جهانی حقوق بشر است. همچنین، این محرومیت با قواعد نلسون ماندلا (استانداردهای حداقل برای رفتار با زندانیان) مغایرت دارد، که بر لزوم ارائه مراقبت‌های پزشکی فوری به زندانیان تأکید دارد. ضرب و شتم شدید هنگام بازداشت در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴، که منجر به کبودی و خونریزی شد، به‌عنوان شکنجه جسمی تلقی می‌شود. انتقال خانم رشیدی به بند ۲۰۹ اوین در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ و سپس تبعید به زندان قرچک در تیر ۱۴۰۴، با هدف تشدید فشار روانی و جسمی انجام شد. نبود دادگاه عادلانه، محرومیت از وکیل، و بلاتکلیفی قضایی نیز نقض حق دادرسی عادلانه (ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر) است. شرایط غیرانسانی زندان قرچک، از جمله کمبود دارو، غذای نامناسب، و خشونت کارکنان، سلامت سمیه رشیدی را به خطر انداخت و به تشنج‌های مکرر و کما در ۲۹ شهریور ۱۴۰۴ منجر شد. این الگو در ایران سیستماتیک است و سازمان‌های حقوق بشری آن را محکوم کرده‌اند. پرونده سمیه رشیدی نشان‌دهنده نقض گسترده حقوق زندانیان سیاسی در ایران است. | ||
=== مقایسه با موارد مشابه === | === مقایسه با موارد مشابه === | ||