پژمان توبره‌ریزی
| پژمان توبره‌ریزی | |
|---|---|
 زندانی سیاسی پژمان توبره‌ریزی | |
| زادروز | ۱۳۷۳ کرمانشاه |
| محل زندگی | کرمانشاه |
| شناخته‌شده برای | فعالان سیاسی، نهادهای حقوق بشری و مردم ایران |
| جنبش | سازمان مجاهدین خلق ایران |
| مخالفان | نظام جمهوری اسلامی |
| دین | اسلام |
| اتهام‌ها | عضویت در سازمان مجاهدین خلق |
| مجازات‌ها | محکوم به اعدام |
پژمان توبره‌ریزی، (متولد ۱۳۷۳، کرمانشاه) زندانی سیاسی ۳۱ ساله اهل کرمانشاه، به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران توسط قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شده است. وی در ۹ بهمن ۱۴۰۳ در تهران بازداشت و تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روانی، از جمله شوک الکتریکی و ضرب‌وشتم، قرار گرفت که منجر به شکستگی سه دندان و محرومیت از مراقبت پزشکی شد. محاکمه او در ۱۰ شهریور ۱۴۰۴ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران بدون حضور وکیل و با فشار برای پذیرش اتهامات برگزار شد. حکم اعدام در ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ ابلاغ شد. در ۲۳ تیر ۱۴۰۴، یورش مأموران وزارت اطلاعات به منزل پدری وی در کرمانشاه، به مرگ فریبا احمدی، نامادری بیمار او، بر اثر سکته قلبی منجر شد.
این پرونده نقض مواد ۵، ۹، ۱۰ و ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر را نشان می‌دهد که شامل ممنوعیت شکنجه، بازداشت خودسرانه، حق دادرسی عادلانه، و حفاظت از حریم خصوصی خانواده است. این اقدامات بخشی از فشارهای سیستماتیک بر زندانیان سیاسی و خانواده‌هایشان در ایران است.[۱][۲]
بازداشت و شکنجه اولیه
پژمان توبره‌ریزی در تاریخ ۹ بهمن ۱۴۰۳ توسط مأموران پلیس امنیت در تهران بازداشت شد. وی ابتدا به مقر پلیس امنیت در میدان هفت‌حوض منتقل شد و در دو روز نخست تحت بازجویی‌های شدید، شامل شوک الکتریکی و ضرب‌وشتم مداوم، قرار گرفت. این شکنجه‌ها منجر به شکستگی دو دندان و ایجاد کبودی‌های شدید روی صورت وی شد.
انتقال به زندان اوین
پس از بازداشت اولیه، توبره‌ریزی به بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات در زندان اوین منتقل شد و چندین هفته در سلول انفرادی تحت فشارهای روانی و جسمی قرار گرفت. در این مدت، دندان سوم او نیز شکسته و عفونت ایجاد شد، اما مقامات زندان از ارائه مراقبت‌های پزشکی به وی خودداری کردند. این محرومیت از خدمات درمانی، نقض آشکار ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر در منع شکنجه و رفتارهای بی‌رحمانه است.
وضعیت کنونی
در حال حاضر، پژمان توبره‌ریزی در زندان فشافویه محبوس است و به دلیل بیماری قلبی تحت فشار شدید جسمانی قرار دارد. عدم دسترسی به خدمات پزشکی، وضعیت سلامت وی را به شدت بحرانی کرده است.
روند قضایی و محاکمه
محاکمه پژمان توبره‌ریزی در تاریخ ۱۰ شهریور ۱۴۰۴ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی عموزاد برگزار شد. پیش از این، در ۵ مرداد ۱۴۰۴، وی با دست‌بند و پابند به دادگاه منتقل شد و قاضی از او خواست اتهامات را بپذیرد و با وزارت اطلاعات همکاری کند تا به جای اعدام، به زندان سراوان تبعید شود. توبره‌ریزی این پیشنهاد را قاطعانه رد کرد.
نقض حق دادرسی عادلانه
در ۲۵ مرداد ۱۴۰۴، وی بدون حضور وکیل دوباره به دادگاه احضار شد و از او خواسته شد حکم اعدام را امضا کند، که با امتناع وی مواجه شد. این روند، نقض آشکار ماده ۱۰ اعلامیه جهانی حقوق بشر در زمینه حق برخورداری از دادرسی عادلانه و استقلال قضایی است. صدور حکم اعدام پیش از محاکمه و فشار برای امضای آن، نشان‌دهنده فقدان فرایند قضایی منصفانه است.
صدور حکم اعدام
در روز دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۴، حکم اعدام توبره‌ریزی به اتهام «افساد فی‌الارض» و عضویت در سازمان مجاهدین خلق به وی ابلاغ شد. این حکم، که پیش‌تر توسط قاضی آماده شده بود، نمونه‌ای از پرونده‌سازی‌های ساختگی با هدف ارعاب و سرکوب مخالفان سیاسی است.
فشار بر خانواده و مرگ نامادری
در شامگاه ۲۳ تیر ۱۴۰۴، مأموران وزارت اطلاعات با یورش ناگهانی به منزل پدری پژمان توبره‌ریزی در کرمانشاه، فضای رعب‌آوری برای خانواده ایجاد کردند. هدف اعلام‌شده این اقدام، بازداشت برادر کوچکتر وی به اتهام نگهداری سلاح بود، اما پس از ساعت‌ها جست‌وجو و تخریب وسایل منزل، هیچ مدرک یا سلاحی یافت نشد و تنها دو گوشی تلفن همراه ضبط شد.
فوت فریبا احمدی
در جریان این یورش، فریبا احمدی، نامادری بیمار پژمان که به سرطان مبتلا بود، بر اثر فشار روانی ناشی از ورود مأموران مسلح و تخریب منزل، دچار سکته قلبی شد و همان شب جان باخت. خانواده تأکید دارند که فشار روانی این حادثه عامل اصلی فوت وی بوده است، اما بیمارستان امام رضا در کرمانشاه، که پیکر وی به آنجا منتقل شد، علت مرگ را فقط سرطان اعلام کرد و از اشاره به نقش یورش امنیتی خودداری کرد.
خاکسپاری تحت نظارت
مراسم خاکسپاری فریبا احمدی در ۲۴ تیر ۱۴۰۴ در روستای بیله‌وار کرمانشاه برگزار شد. نیروهای امنیتی با حضور در مراسم، از هرگونه شعار یا اعتراض جلوگیری کردند و خانواده را تهدید کرده بودند که علت مرگ را به یورش امنیتی مرتبط نکنند. این اقدامات، نقض ماده ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر در زمینه حق حریم خصوصی و امنیت خانواده است.[۱][۲]
نقض حقوق بشر
نقض اعلامیه جهانی حقوق بشر
پرونده پژمان توبره‌ریزی نمونه‌ای آشکار از نقض چندین ماده از اعلامیه جهانی حقوق بشر است:
- ماده ۵: منع شکنجه و رفتارهای بی‌رحمانه، که با شکنجه جسمی و روانی و محرومیت از مراقبت پزشکی نقض شده است.
- ماده ۹: ممنوعیت بازداشت خودسرانه، که با بازداشت بدون فرایند قضایی منصفانه نقض شده است.
- ماده ۱۰: حق دادرسی عادلانه، که با محاکمه بدون وکیل و فشار برای پذیرش اتهامات نقض شده است.
- ماده ۱۲: حق حریم خصوصی و امنیت خانواده، که با یورش به منزل و مرگ نامادری وی نقض شده است.[۱]
فشار سیستماتیک بر خانواده‌های زندانیان
یورش به منزل خانواده توبره‌ریزی و مرگ فریبا احمدی، بخشی از الگوی سیستماتیک فشار بر خانواده‌های زندانیان سیاسی در ایران است. این اقدامات با هدف ارعاب زندانیان و سرکوب صدای مخالفان انجام می‌شود و نقض تعهدات بین‌المللی ایران در زمینه حقوق بشر، از جمله حق حیات و امنیت شخصی، محسوب می‌شود.[۲]
اطلاعیه شورای ملی مقاومت
شورای ملی مقاومت ایران، طی اطلاعیه‌ای صدور حکم اعدام برای پژمان توبره‌ریزی را محکوم کرد و به جامعه‌ی جهانی برای نجات جان او و سایر زندانیان سیاسی زیر حکم اعدام فراخوان داد. در این اطلاعیه آمده است:
«ابلاغ حکم اعدام زندانی سیاسی پژمان توبره ریزی در قضاییه جلادان به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران
فراخوان به اقدام فوری برای نجات جان زندانیان سیاسی زیر اعدام
قضاییه جلادان روز دوشنبه ۱۷ شهریور حکم اعدام زندانی سیاسی محبوس در اوین پژمان توبره ریزی را به اتهام عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران با برچسب آخوندساخته «افساد فی الارض» به او ابلاغ کرد. این حکم از پیش به‌صورت تایپ شده در دست قاضی دژخیم عموزاد آماده قرائت بود.
محاکمه پژمان در ۱۰ شهریور در شعبه ۲۸ بیدادگاه ضدانقلاب تهران توسط قاضی دژخیم عموزاد انجام شد. پیش از این در روز ۵ مرداد ۱۴۰۴ پژمان با دست‌بند و پابند به دادگاه برده شد و قاضی دژخیم از او خواست اتهامات را قبول و با وزارت اطلاعات همکاری کند تا به‌جای حکم اعدام به سراوان تبعید شود اما با مخالفت قاطع پژمان روبه‌رو شد. مجدداً در ۲۵ مرداد ۱۴۰۴ وی بدون حضور وکیل به دادگاه فراخوانده شد و قاضی دژخیم با اتهام افساد فی الارض از او خواست که زیر حکم اعدام را امضاء کند اما پژمان نپذیرفت.
پژمان توبره ریزی ۳۱ ساله متولد و ساکن کرمانشاه در ۹ بهمن ۱۴۰۳ در تهران دستگیر شد و بیش از دو ماه و نیم در بندهای ۲۰۹ و ۲۴۰ اوین توسط دژخیمان اطلاعات تحت بازجویی و شکنجه قرار داشت.
در اول مرداد ۱۴۰۴ در یورش مجدد مأموران به خانه پدری پژمان و رفتار وحشیانه آنها، مادرخوانده او به‌نام فریبا واحدی که مبتلا به سرطان بود دچار شوک شد و سپس درگذشت.
مقاومت ایران در همان زمان وضعیت پژمان و مشخصات او را به سازمان ملل و سازمانهای بین‌المللی مدافع حقوق‌بشر اطلاع داد.
مقاومت ایران بار دیگر ملل‌متحد و گزارشگر ویژه حقوق‌بشر در ایران را به اقدام فوری برای نجات جان زندانیان زیر اعدام و آزادی زندانیان سیاسی فرا می‌خواند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۲۰ شهریور ۱۴۰۴ (۱۱ سپتامبر ۲۰۲۵).»[۳]
منابع
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ صدور حکم اعدام برای زندانی سیاسی پژمان توبره ریزی؛ نگرانی‌ها درباره نقض حقوق بشر در اوین - کانون حقوق بشر ایران
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ یورش مأموران به منزل خانواده زندانی سیاسی پژمان توبره‌ریزی و فوت نامادری او - صدای بازداشت‌شدگان
- ↑ ابلاغ حکم اعدام زندانی سیاسی پژمان توبره ریزی در قضاییه جلادان - ایران افشاگر