کاربر:Khosro/صفحه تمرین محمود بریسمی
| محمود بریسمی | |
|---|---|
 محمود بریسمی | |
| زادروز | ۱۳۳۹ ماهشهر |
| درگذشت | آذر ۱۴۰۲ آلبانی |
| ملیت | ایرانی |
| سال‌های فعالیت | از سال ۱۳۶۸ تا ۱۴۰۲ |
| دین | مارکسیست |
محمود بریسمی، (زاده ۱۳۳۹، ماهشهر – درگذشته ۲۰ آذرماه ۱۴۰۲، آلبانی) رزمنده‌ی مارکسیست در ارتش آزادیبخش ملی ایران بود. محمود بریسمی که در دوران جنگ ایران و عراق به اسارت نیروهای عراقی درآمده بود، به درخواست خودش به‌عنوان یک رزمنده مارکسیست به ارتش آزدی‌بخش ملی ایران پیوست. او طی ۳۵ سال حضور در صفوف ارتش آزادیبخش، در جنگ با رژیم ایران در عملیات‌ها و نبردهای متعدد شرکت داشت. محمود بریسمی در عملیات مروارید و عملیات‌های راه‌گشایی ارتش آزادیبخش، حضور و نقش فعال داشت. محمود بریسمی در دوران ۱۴ ساله‌ی نبرد و پایداری در قرارگاه اشرف و کمپ لیبرتی، در محاصره و بمباران‌ها و حملات موشکی و زمینی و شکنجه‌های روانی توسط مأموران و مزدوران وزارت اطلاعات که با ۳۲۰ بلندگو قرارگاه اشرف را محاصره کرده بودند، پایداری و مقاومت کرد. محمود بریسمی همواره به مبارزه و مقاومت در برابر رژیم ایران تأکید می‌کرد و در سال ۱۳۹۳، در کمپ لیبرتی که دائماً تحت موشکباران عوامل رژیم ایران قرار داشت، نوشته بود که از هر لحاظ آماده‌ی مقابله با توطئه و حملات دشمن به لیبرتی هستم و نه تنها هیچ واهمه‌ای ندارم بلکه خودم را برای بدترین شرایط آماده نگه خواهم داشت. آخرین صحنه‌ی نبرد محمود بریسمی، نبرد با بیماری بود که به گفته‌ی همرزمانش از روحیه فوق‌العاده‌ای برخوردار بوده است. محمود بریسمی سرانجام پس از چند ماه بیماری در ۲۰ آذرماه ۱۴۰۲، در بیمارستانی واقع در آلبانی درگذشت. پیکر او در روز ۲۲ آذرماه در آرمستان حومه تیرانا به حضور مجاهدین اشرف ۳ خاکسپاری شد.
زندگی مبارزاتی
محمود بریسمی، در سال ۱۳۳۹ در ماهشهر متولد شد. او در دی‌ماه سال ۱۳۶۰، که مشغول گذراندن دوران سربازی بود، در جنگ ایران و عراق به اسارت ارتش عراق درآمد. محمود بریسمی در خردادماه سال ۱۳۶۸، به درخواست خودش به‌عنوان یک رزمنده مارکسیست به ارتش آزدی‌بخش ملی ایران پیوست. او طی ۳۵ سال حضور در صفوف ارتش آزادیبخش، در جنگ با رژیم ایران در عملیات‌ها و نبردهای متعدد شرکت داشت. محمود بریسمی در عملیات مروارید و عملیات‌های راه‌گشایی ارتش آزادیبخش، حضور و نقش فعال داشت.
مقاومت ۱۴ ساله در محاصره
محمود بریسمی در دوران ۱۴ ساله‌ی نبرد و پایداری در قرارگاه اشرف و کمپ لیبرتی، در محاصره و بمباران‌ها و حملات موشکی و زمینی و شکنجه‌های روانی توسط مأموران و مزدوران وزارت اطلاعات که با ۳۲۰ بلندگو قرارگاه اشرف را محاصره کرده بودند، پایداری و مقاومت کرد.
محمود بریسمی هم‌چنین در مقابله با حملات عوامل رژیم ایران به قرارگاه اشرف در ۶ و ۷ مردادماه ۱۳۸۸، که توسط قاسم سلیمانی فرماندهی می‌شد، مجروح شد و با این وجود باز هم در ۱۹ فرودین‌ماه ۱۳۹۰، در حمله‌ی زرهی نیروهای نوری مالکی نخست‌وزیر دست‌نشانده عراق که تحت امر رژیم ایران بود، در صف مقدم حضور داشت.[۱]
نقش مسیرها
محمود بریسمی همواره به مبارزه و مقاومت در برابر رژیم ایران تأکید می‌کرد و در سال ۱۳۹۳، در کمپ لیبرتی که دائماً تحت موشکباران عوامل رژیم ایران قرار داشت، نوشته بود که از هر لحاظ آماده‌ی مقابله با توطئه و حملات دشمن به لیبرتی هستم و نه تنها هیچ واهمه‌ای ندارم بلکه خودم را برای بدترین شرایط آماده نگه خواهم داشت.
او هم‌چنین در اعتراض به قتل‌عام مجاهدین خلق در قرارگاه اشرف، همراه با مجاهدین ساکن در لیبرتی دست به اعتصاب غذای ۱۰۸ روزه زد و گفت تا پای جان برای محقق شدن هدفش آماده است.
محمود بریسمی همیشه رزمنده‌ی ارتش آزادیبخش بودن را افتخار خود می‌دانست و در نقشه مسیر خود در سال ۱۴۰۱، نوشته بود:
«اینجانب محمود بریسمی به‌عنوان رزمنده‌ی ارتش آزادیبخش البته بعد از گذشت سالیان امیدوارم که شایسته‌ی این عنوان باشم، چون رزمنده بودن فقط یک عنوان و لقب نیست و یدک‌کشیدن این لقب بهایش تلاش و استمرار مبارزه با رژیم ضدبشری می‌باشد و اگر در این سالیان همراه مجاهدین بوده وهستم، با کمک آنها بوده و هست. آخرین حرفم این است که وضع این رژیم آن‌قدر خراب است که نه راه پیش دارد و نه برگشتی برایش متصور است و تا زمانی‌که این مقاومت زنده و پویاست حتی اگر بر فرض محال در یک گوشه‌ی از این کره‌ی خاکی نشسته باشند، رژیم آرام و قراری ندارد و سرنوشت محتوم آن سرنگونی است. این امر یک روز دیر یا زود محقق خواهد شد، چه من و ما باشیم یا نه»
رزمنده‌ی مارکسیست محمود بریسمی هم‌چنین در آخرین نقشه مسیر خود در ماه رمضان ۱۴۰۲ نوشته بود که قیام سراسری ۱۴۰۱، با صدها شهید نشان داد که مردم ایران باز هم به صحنه آمدند و ثابت کردند که نظام جمهوری اسلامی را نمی‌خواند و خواهان سرنگونی کلّیت آن هستند. رژیم ایران هم هیچ راه برون‌رفتی ندارد و تنها هماورد آن نیز فقط ارتش آزادیبخش ملی است و توسط آن سرنگون خواهد شد.[۱]
بیماری و درگذشت
آخرین صحنه‌ی نبرد محمود بریسمی، نبرد با بیماری بود که به گفته‌ی همرزمانش از روحیه فوق‌العاده‌ای برخوردار بوده است. یکی همرزمانش که در دوران بیماری تا آخرین لحظه همراه بود، نوشته است:
«لحظاتی پیش با محمود وداع کردم، چهره‌اش هم‌چنان گشاده و آرام بود. یادم می‌آید از همان موقع که به او بیماریش گفته شد، اصلاً نه در چهره‌اش و نه در رفتارش نشانی از نگرانی یا هر چیزی که ناامیدش کند ندیدم. لحظاتی تمام پروسه او از ذهنم گذشت که چقدر مایه‌گذار و رزمنده‌ای پرشور و دوست داشتنی بود. همه با او رفت و آمد داشتند. من سال‌ها بود که او را می‌شناختم هیچ‌وقت در چهره‌اش ناراحتی یا بی‌حوصلگی ندیدم. شوخ‌طبع بود و با همه می‌جوشید. با همین بیماری هم که داشت تا آخرین لحظه که من دیدم با مسئولانی که به‌دیدارش آمده بودند، صحبت می‌کرد گرچه نمی‌توانست، ولی سعی می‌کرد که به‌احوالپرسی آنها جواب بدهد. همیشه سرشار و شکرگزار چیزی بود که داشت. یادش گرامی باد.»
پیام تسلیت مریم رجوی
مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده‌ی شورای ملی مقاومت ایران، درگذشت رزمنده‌ی ارتش آزادیبخش ملی را تسلیت گفت و نوشت:
«به فرزند قهرمان مردم ماهشهر، محمود بریسمی، که به مدت ۳۵سال با مایه‌گذاری و مسئولیت‌پذیری، در عملیات ارتش آزادیبخش و پایداری ۱۴ساله در اشرف و لیبرتی با رژیم ضدبشری آخوندی جنگید، درود می‌فرستم. با تسلیت به‌خاطر فقدان این رزمنده‌ی انقلابی، یقین دارم که همرزمانش در ارتش بزرگ آزادی ایران جای خالی او را پر خواهند کرد. پیکار سازش‌ناپذیر و قهرمانانه محمود بریسمی برای آزادی خلق ستمدیده ایران و صداقت و فداکاری او در این راه، به‌ویژه مشعلی است فروزان، فرا راه جوانان شورشگر و جنگاور ماهشهر، که جنگ او برای آزادی ایران از چنگال رژیم جلادان را تا قله پیروزی ادامه خواهند داد.»[۱]
محمود بریسمی سرانجام پس از چند ماه بیماری در ۲۰ آذرماه ۱۴۰۲، در بیمارستانی واقع در آلبانی درگذشت. پیکر او در روز ۲۲ آذرماه در آرمستان حومه تیرانا به حضور مجاهدین اشرف ۳ خاکسپاری شد.[۲]