زهره بنیجمالی
| زهره بنیجمالی | |
|---|---|
محاهد خلق زهره بنیجمالی | |
| زادروز | سال ۱۳۳۶ اراک |
| درگذشت | ۲۹ آبان ۱۴۰۴ آلبانی |
| سالهای فعالیت | ۱۳۵۴ تا ۱۴۰۴ |
| جنبش | سازمان مجاهدین خلق ایران |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
زهره بنیجمالی، (متولد سال ۱۳۳۶، اراک – درگذشته ۲۹ آبان ۱۴۰۴، آلبانی) از کادرهای قدیمی و عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران بود. او هنگامی که دانشجوی رشته پزشکی در دانشگاه ملی تهران بود به سازمان مجاهدین پیوست. زهره بنیجمالی در قیامهای انقلاب ضدسلطنتی شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب به طور حرفهای به فعالیتهای خود در سازمان مجاهدی ادامه داد. با آغاز مبارزه مسلحانه در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، وظایف گوناگونی را در پایگاههای عملیاتی مجاهدین انجام داد. زهره بنیجمالی در تابستان ۱۳۶۱، به خارج کشور منتقل شد و تا سال ۱۳۶۵، مسئولیت تشکیلات سازمان مجاهدین خلق را در کشورهای مختلف از جمله ایتالیا، انگلستان، فرانسه و اسکاندیناوی عهدهدار شد. با تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران در سال ۱۳۶۵، زهره بنیجمالی به ارتش آزادیبخش منتقل شد و مدیریتهای مختلف از جمله ادارهی آموزشگاهها را به عهده گرفت. زهره بنیجمالی در دهههای گذشته به هزاران بیمار و مجروح در سختترین شرایط رسیدگیهای پزشکی انجام داد. او در حملات موشکی و محاصرهی شدید کمپ لیبرتی، شب و روز مشغول رسیدگی به دیگران بود و بر اثر کثرت کارها و فشارهای ناشی از آن، دچار عارضههای قلبی و ریوی شد. زهره بنیجمالی عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران و از اعضای اولیه شورای رهبری مجاهدین بود که سرانجام پس از ۵۰ سال مبارزه حرفهای با دیکتاتوریهای شاه و جمهوری اسلامی، در اثر نارسایی قلبی و عوارض ریوی در ۲۹ آبانماه ۱۴۰۴، در آلبانی درگذشت. خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، با تسلیت به شورای مرکزی و مسئول اول مجاهدین و عموم مجاهدان اشرفی، بهخاطر درگذشت زهره بنی جمالی، او را الگوی مسئولیتپذیری و صدق و فدا و شاخص درخشانی از زنان پیشتاز و راهگشای مجاهد خلق توصیف کرد.
تحصیلات و پیوستن به مجاهدین
زهره بنیجمالی در سال ۱۳۳۶ در اراک متولد شد. تحصیلات متوسطه را در شهر اراک به پایان رساند و سپس در سال ۱۳۵۴ تحصیلات خود را در تهران در رشته پزشکی در دانشگاه ملی ادامه داد و در همان مقطع به مجاهدین پیوست.
زهره بنیجمالی در تظاهرات و قیامهای مردمی علیه دیکتاتوری محمدرضا شاه شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب ضدسلطنتی، فعالیت حرفهای خود را در سازمان مجاهدین خلق ابتدا در بخشهای دانشجویی و کارمندی شروع کرد و با شروع جنگ ایران و عراق، از طرف سازمان برای امداد پزشکی به شهر اهواز اعزام شد و تا زمانی که امدادرسانی به هممیهنان جنگزده امکانپذیر بود، در منطقه جنگی به سر برد.
انتقال به ارتش آزادیبخش ملی
زهره بنیجمالی با آغاز مقاومت انقلابی در ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، وظایف رزمی متعددی را با شایستگی در پایگاههای عملیاتی انجام میداد. او در تابستان ۱۳۶۱، به خارج کشور منتقل شد و تا سال ۱۳۶۵، مسئولیت تشکیلات سازمان مجاهدین خلق را در کشورهای مختلف از جمله ایتالیا، انگلستان، فرانسه و اسکاندیناوی عهدهدار شد. با تأسیس ارتش آزادیبخش ملی ایران در سال ۱۳۶۵، به این ارتش منتقل شد و مدیریتهای مختلف از جمله ادارهی آموزشگاههای آن را به عهده گرفت.
زهره بنیجمالی در سال ۱۳۶۶، به عضویت در هیأت اجرایی سازمان در آمد و به مدت یک دهه در مواضع مختلف مسئولیت داشت، از جمله فرماندهی پشتیبانی ارتش آزادیبخش، فرماندهی قرارگاه، مسئول آموزش، مسئولیت مالی و تهیه در معاونت اداری ارتش آزادیبخش، مسئولیت امداد پزشکی مرکزی و همچنین مسئول کمیته غذایی در دوران تحریم.
بیماری و درگذشت
زهره بنیجمالی در دهههای گذشته به هزاران بیمار و مجروح بهویژه در دوران محاصره در قرارگاه اشرف و کمپ لیبرتی در سختترین شرایط رسیدگیهای پزشکی انجام داد. او در حملات موشکی و محاصرهی شدید کمپ لیبرتی، شب و روز مشغول رسیدگی به دیگران بود و بر اثر کثرت کارها و فشارهای ناشی از آن، دچار عارضههای قلبی و ریوی شد.
زهره بنیجمالی عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین خلق ایران و از اعضای اولیه شورای رهبری مجاهدین بود. او سرانجام پس از ۵۰ سال مبارزه حرفهای با دیکتاتوریهای شاه و جمهوری اسلامی، در اثر نارسایی قلبی و عوارض ریوی در آلبانی درگذشت.[۱]
پیام تسلیت مریم رجوی
خانم مریم رجوی رئیسجمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران، با تسلیت به شورای مرکزی و مسئول اول مجاهدین و عموم مجاهدان اشرفی، بهخاطر درگذشت زهره بنی جمالی، او را الگوی مسئولیتپذیری و صدق و فدا و شاخص درخشانی از زنان پیشتاز و راهگشای مجاهد خلق توصیف کرد. در پیام تسلیت مریم رجوی آمده است:
«با تسلیت به شورای مرکزی و مسئول اول مجاهدین و عموم مجاهدان اشرفی، بهخاطر جاودانگی مجاهد والا زهره بنی جمالی
زهره عزیزم، الگوی مسئولیتپذیری و صدق و فدا و شاخص درخشانی از زنان پیشتاز و راهگشای مجاهد خلق بود که در مرداد۱۳۷۲ در شمار نخستین کاندیداهای شورای رهبری مجاهدین انتخاب شد. استقامت، پاکبازی و مهربانی شگفتانگیز خواهر مجاهد زهره بنی جمالی بهرغم بیماریهای خودش، بهویژه در رسیدگی به بیماران مجاهد خلق با روحیهای سرشار از فداکاری و از خودگذشتگی، ستایش انگیز بود.
همرزمان و یاران زهره تلاشهای او برای سلامتی و نجات جان بیماران و مجروحان را سرمشقی برای همه مجاهدین بهویژه کادرهای پزشکی و درمان میدانند. پزشکان و پرستاران و کادرهایی که از روزگار محاصره تا دوران کرونا به واقع جان صدها مجاهد را نجات دادند.
زنان رها و پرچمدار و پیشتاز، چون خواهر نازنینم زهره، گرانقدرترین سرمایههای رهایی ایران و ایرانی از ستم شاه و شیخ و تضمین ایران آزاد و دموکراتیک فردا هستند. راه و رسم او در میان یارانش و در رزم کانونهای شورشی و جوان شورشگر و قیامآفرین میهن زنده و پویا و فراموشیناپذیر است.»[۲]