۲٬۶۸۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''حبیبالله بدیعی'''، زادهی ۱۳۱۲ - شهرستان سوادکوه، درگذشت تهران ۲۹ مهر ۱۳۷۱) آهنگساز، نوازنده ویولن، و لیسانس زمینشناسی. در سن ۸ سالگی به تهران آمد و ساکن این شهر شد. حبیبالله بدیعی دارای مدرک لیسان در رشتهی علوم بود. در سال ۱۳۲۹ بهعنوان سولیست در برنامه رادیو ارتش به نواختن ویلن مشغول شد. پس از ۲ سال به کلاس استاد ابوالحسن صبا | '''حبیبالله بدیعی'''، زادهی ۱۳۱۲ - شهرستان سوادکوه، درگذشت تهران ۲۹ مهر ۱۳۷۱) آهنگساز، نوازنده ویولن، و لیسانس زمینشناسی. در سن ۸ سالگی به تهران آمد و ساکن این شهر شد. حبیبالله بدیعی دارای مدرک لیسان در رشتهی علوم بود. در سال ۱۳۲۹ بهعنوان سولیست در برنامه رادیو ارتش به نواختن ویلن مشغول شد. پس از ۲ سال به کلاس استاد ابوالحسن صبا رفت و بهمدت دو سال آموزش دید و دورهی تکمیلی آوازها را نزد او به پایان رساند. همزمان نزد یکی از اساتید موسیقی کلاسیک خارجی به نام «جینگوزیان» که از ارامنهی قفقاز بود، دورهی موسیقی دید. وی در سال ۱۳۳۷ بنا به دعوت داوود پیرنیا سرپرست برنامه گلها، کار خود را در برنامه خوانندگانی چون غلامحسین بنان، حسین قوامی، اکبر گلپایگانی، محمودی خوانساری، محمد رضا شجریان و غیره آغاز کرد. او در سال ۱۳۴۳، عضو شورای موسیقی رادیو، در سال ۱۳۴۵ معاون اداره رادیو تهران و سپس معاون اداره موسیقی بود. حبیبالله بدیعی در سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۵۱ رئیس اداره موسیقی رادیو و از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۵۸ به عضویت شورای واحد موسیقی درآمد که اعضاء آن متشکل از آقایان مرتضی حنانه علی تجویدی و حسینعلی بود. او همچنین مدت ۶ سال رهبری ارکستر «باربد» را به عهده داشت. وی برای تعدادی فیلم نیز مانند خورشید میدرخشد، ولگرد، هفده روز به اعدام، بوسۀ مادر، گنج قارون، همه گناهکاریم، بازگشت به زندگی و… آهنگ ساخت. حبیبالله بدیعی در روز ۲۹ مهرماه ۱۳۷۱ در تهران درگذشت. | ||
= زندگینامه = | = زندگینامه = | ||
حبیبالله بدیعی در سال ۱۳۱۲، در سوادکوه مازندران به دینا آمد. | حبیبالله بدیعی در سال ۱۳۱۲، در سوادکوه مازندران به دینا آمد. مادرش سلطنت خانم و پدرش میرزاعبدالصمد از خانهای سوادکوه و اهل فرهنگ و ادب بودند.<ref name=":1">ایرنا - [http://www.irna.ir/fa/News/82471087 حبیبالله بدیعی کماندار زرین دست]</ref>[[پرونده:حبیب الله2.JPG|جایگزین=حبیبالله بدیعی|بندانگشتی|270x270پیکسل|حبیبالله بدیعی]]در هشت سالگی همراه خانواده خود به تهران کوچ کردند. تحصیلات خود را تا اخذ لیسانس از دانشکده علوم با موفقیت گذراند. حبیبالله بدیعی در سال ۱۳۲۶، به شاگردی استاد لطفالله مفخم درآمد. مدت ۳ سال را در فراگیری ردیفهای استاد صبا، نزد مفخم تعلیم دید. در سال ۱۳۲۹ پس از ۴ سال نوازندگی به عنوان سولیست در برنامهی رادیو ارتش به نواختن ویولن مشغول شد. در سال ۱۳۳۱ به کلاس استاد ابوالحسن صبا رفت و دورهی تکمیلی آوازها را نزد وی به پایان رساند.ٰٰ ٰحبیبالله بدیعی همزمان مدت ۲ سال نیز نزد یک استاد موسیقی کلاسیک خارجی به نام جینگوزیان که قفقازی بود آموزش دید. بدیعی در سال ۱۳۳۳ ارکستر کوچکی را رهبری میکرد که بنا به تجدید تشکیلات ارکسترهای رادیو، ارکستر شمارهی ۶ نامگذاری شد. وی در سال ۱۳۳۷ به دعوت داود پیرنیا سرپرست برنامهی گلها، کار خود را در این برنامه با خوانندگانی چون: غلامحسین بنان، حسین قوامی، اکبر گلپایگانی، محمودی خوانساری، محمد رضا شجریان و… آغاز کرد. در سال ۱۳۴۳ عضو شورای موسیقی رادیو شد. در سال ۱۳۴۵ معاون ادارهی رادیو تهران و سپس معاونت ادارهی موسیقی، را بعهده گرفت. حبیبالله بدیعی از سال ۱۳۴۶ تا سال ۱۳۵۱ رئیس ادارهی موسیقی رادیو و از سال ۱۳۵۱ تا سال ۱۳۵۸ به شورای واحد موسیقی پیوست که اعضاء آن متشکل از آقایان: مرتضی حنانه، علی تجویدی و حسینعلی ملاح بود. او همچنین رهبری ارکسترهای شمارهی ۲ و ۴ و ۶ مدت ۶ سال رهبری ارکستر باربد را به عهده داشت.<ref>افتخار موسیقی ایران -[http://habibollahbadiee.mihanblog.com/post/15 استاد حبیبالله بدیعی]</ref> | ||
بدیعی به گفته خودش از طریق صفحههای گرامافون با موسیقی ایرانی و استادان آن از جمله تاج اصفهانی، بدیعزاده و صبا آشنایی و به آموزش آن اشتیاق پیدا کرد. خود میگوید: «من پیشتر در دبیرستان ساز میزدم ولی یک بار که یکی از تکنوازان به علتی غایب بود، نوازندگی ویولن در رادیو را به من سپردند و همین پایه همکاری با رادیو شد.»<ref>دویچه وله [http://www.dw.com/fa-ir/%D8%A2%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%85%D8%B4%D9%86%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D8%A7-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%AF% - آواهای کمشنیده از دیروز تا امروز]</ref> | حبیبالله بدیعی به گفته خودش از طریق صفحههای گرامافون با موسیقی ایرانی و استادان آن از جمله تاج اصفهانی، بدیعزاده و صبا آشنایی و به آموزش آن اشتیاق پیدا کرد. خود میگوید: «من پیشتر در دبیرستان ساز میزدم ولی یک بار که یکی از تکنوازان به علتی غایب بود، نوازندگی ویولن در رادیو را به من سپردند و همین پایه همکاری با رادیو شد.»<ref>دویچه وله [http://www.dw.com/fa-ir/%D8%A2%D9%88%D8%A7%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%85%D8%B4%D9%86%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D8%A7%D8%B2-%D8%AF%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AA%D8%A7-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%AD%D8%A8%DB%8C%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%A8%D8%AF% - آواهای کمشنیده از دیروز تا امروز]</ref> | ||
حبیبالله بدیعی جهت شناساندن موسیقی سنتی و اصیل ایران، مسافرتهای متعددی به کشورهای افغانستان، آلمان، ریگا، بلژیک و انگلستان داشته است که هنرمندانی نظیر | حبیبالله بدیعی جهت شناساندن موسیقی سنتی و اصیل ایران، مسافرتهای متعددی به کشورهای افغانستان، آلمان، ریگا، بلژیک و انگلستان داشته است که هنرمندانی نظیر جهانگیر ملک، فرهنگ شریف، مجید نجاهی، محمودی خوانساری، جمال وفایی و کورس سرهنگزاده با وی همکاری داشته اند. حبیبالله بدیعی، برای کمک به مؤسسات خیریه مانند بیمارستانهای مسلولین، معلولین و اماکن فرهنگی کنسرتهای فراوانی برپا نمود.<ref>نت آهنگ - [http://www.noteahang.com/forum/showthread.php?15887-ب بیوگرافی حبیبالله بدیعی]</ref> | ||
== بدیعی از نگاه هنرمندان == | == بدیعی از نگاه هنرمندان == |