۲۳۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
}} | }} | ||
'''محمد محمدینیک'''، معروف به '''ریشهری،''' (داماد علی مشکینی) با نام قبلی محمد درونپرور (زاده آبان ۱۳۲۵، درگذشته در ۱فروردین ۱۴۰۱) اهل شهر ری بود. پس از طی تحصیلات ابتدایی، وارد حوزهی علمیه شهر ری شد و در سال ۱۳۴۰ به حوزهی علمیه قم رفت. وی حدود ۱۸سال در حوزهی علمیه ری، قم، نجف و مشهد مشغول تحصیل حوزوی بود. ریشهری دوبار در سالهای ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵، توسط [[ساواک]] دستگیر و زندانی شد. او بعد از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ۱۳۵۷]] به همراه صادق خلخالی با گرفتن حکم قاضی تامالاختیار از جانب [[روحالله خمینی|خمینی]]، برای سرکوب هموطنان ترکمن و کرد، به شهرهای گنبد و کردستان، اعزام شد و احکام اعدام بسیاری را صادر نمود. ریشهری در سال ۱۳۶۳، در دولت [[میرحسین موسوی]]، به عنوان اولین وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی، منصوب شد. به گفته بسیاری از سران حکومت ایران، پس از نامه ریشهری به خمینی، [[قتل عام ۶۷|قتلعام ۱۳۶۷]]، به اجرا درآمد که همراه با [[اسدالله لاجوردی]] و [[هیئت مرگ]] این اعدامها صورت گرفت. به واسطه خدمات امنیتی ریشهری به جمهوری اسلامی، وی در سال ۱۳۶۹، با حکم [[سید علی خامنه ای|خامنهای]] به تولیت مرقد حضرت عبدالعظیم منصوب گردید و با تأسیس هلدینگ فؤاد ری به همراه تعدادی از همکاران امنیتی سابق خود، به فعالیتهای اقتصادی پرداخت و به بهانه تأمین مالی برای مرقد حضرت عبدالعظیم، صاحب کارتلی بزرگ، تنها با ۳۶میلیون مترمربع زمین تجاری، مسکونی و زراعی گردید. محمد ریشهری درسال ۱۳۷۵، با تأسیس حزب سیاسی به نام جمعیت دفاع از ارزشهای انقلاب، برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری اقدام کرد ولی در انتخابات رای نیاورد. وی تا پایان عمر، تولیت مرقد حضرت عبدالعظیم و ریاست مؤسسه علمى ـ فرهنگى دارالحدیث و ریاست دانشگاه قرآن و حدیث را برعهده داشت و در تاریخ اول فروردین ۱۴۰۱، در بیمارستان خاتمالانبیای تهران در سن ۷۶سالگی مرد. این کارگزار جمهوری اسلامی، در دوران حیات خود مسولیتهای مهمی مانند دادستان کلکشور، نمایندگی مجلس خبرگان، عضویت درمجمع تشخیص مصلحت نظام و… را برعهده داشت. | '''محمد محمدینیک'''، معروف به '''ریشهری،''' (داماد علی مشکینی) با نام قبلی محمد درونپرور (زاده آبان ۱۳۲۵، درگذشته در ۱فروردین ۱۴۰۱) اهل شهر ری بود. پس از طی تحصیلات ابتدایی، وارد حوزهی علمیه شهر ری شد و در سال ۱۳۴۰ به حوزهی علمیه قم رفت. وی حدود ۱۸سال در حوزهی علمیه ری، قم، نجف و مشهد مشغول تحصیل حوزوی بود. ریشهری دوبار در سالهای ۱۳۴۴ و ۱۳۴۵، توسط [[ساواک]] دستگیر و زندانی شد. او بعد از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ۱۳۵۷]] به همراه [[صادق خلخالی|'''صادق خلخالی''']] با گرفتن حکم قاضی تامالاختیار از جانب [[روحالله خمینی|خمینی]]، برای سرکوب هموطنان ترکمن و کرد، به شهرهای گنبد و کردستان، اعزام شد و احکام اعدام بسیاری را صادر نمود. ریشهری در سال ۱۳۶۳، در دولت [[میرحسین موسوی]]، به عنوان اولین وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی، منصوب شد. به گفته بسیاری از سران حکومت ایران، پس از نامه ریشهری به خمینی، [[قتل عام ۶۷|قتلعام ۱۳۶۷]]، به اجرا درآمد که همراه با [[اسدالله لاجوردی]] و [[هیئت مرگ]] این اعدامها صورت گرفت. به واسطه خدمات امنیتی ریشهری به جمهوری اسلامی، وی در سال ۱۳۶۹، با حکم [[سید علی خامنه ای|خامنهای]] به تولیت مرقد حضرت عبدالعظیم منصوب گردید و با تأسیس هلدینگ فؤاد ری به همراه تعدادی از همکاران امنیتی سابق خود، به فعالیتهای اقتصادی پرداخت و به بهانه تأمین مالی برای مرقد حضرت عبدالعظیم، صاحب کارتلی بزرگ، تنها با ۳۶میلیون مترمربع زمین تجاری، مسکونی و زراعی گردید. محمد ریشهری درسال ۱۳۷۵، با تأسیس حزب سیاسی به نام جمعیت دفاع از ارزشهای انقلاب، برای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری اقدام کرد ولی در انتخابات رای نیاورد. وی تا پایان عمر، تولیت مرقد حضرت عبدالعظیم و ریاست مؤسسه علمى ـ فرهنگى دارالحدیث و ریاست دانشگاه قرآن و حدیث را برعهده داشت و در تاریخ اول فروردین ۱۴۰۱، در بیمارستان خاتمالانبیای تهران در سن ۷۶سالگی مرد. این کارگزار جمهوری اسلامی، در دوران حیات خود مسولیتهای مهمی مانند دادستان کلکشور، نمایندگی مجلس خبرگان، عضویت درمجمع تشخیص مصلحت نظام و… را برعهده داشت. | ||
==زندگىنامه ریشهری== | ==زندگىنامه ریشهری== |
ویرایش