کاربر:Khosro/صفحه تمرین1: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  سه‌شنبهٔ ‏۰۹:۲۵
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۰: خط ۳۰:


== تولد، خاندان و تحصیلات اولیه ==
== تولد، خاندان و تحصیلات اولیه ==
[[پرونده:جوانی حاج میرزا حسین خلیلی.jpg|جایگزین=حاج میرزا حسین خلیلی در جوانی|بندانگشتی|280x280پیکسل|حاج میرزا حسین خلیلی در جوانی]]
میرزا حسین بن حاج میرزا خلیل تهرانی، معروف به حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی، در سال ۱۲۳۰ هجری قمری (۱۱۹۴ هجری شمسی / ۱۸۱۵ میلادی) در شهر نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش حاج میرزا خلیل تهرانی، طبیب مشهور شیعه و از علمای برجسته عصر خود بود که در نجف طبابت می‌کرد و از شاگردان سید محمد مجاهد (متوفی ۱۲۴۲ ق) به‌شمار می‌رفت. خاندان خلیلی تهرانی از سادات حسینی و از بیت‌های علمی معتبر تهران و نجف بودند که نسب‌شان به شیخ بهایی و علامه مجلسی نیز می‌رسید. مادر میرزا حسین، دختر عموی پدرش بود و این پیوند خانوادگی، جایگاه علمی و اجتماعی خاندان را تقویت کرده بود.
میرزا حسین بن حاج میرزا خلیل تهرانی، معروف به حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی، در سال ۱۲۳۰ هجری قمری (۱۱۹۴ هجری شمسی / ۱۸۱۵ میلادی) در شهر نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش حاج میرزا خلیل تهرانی، طبیب مشهور شیعه و از علمای برجسته عصر خود بود که در نجف طبابت می‌کرد و از شاگردان سید محمد مجاهد (متوفی ۱۲۴۲ ق) به‌شمار می‌رفت. خاندان خلیلی تهرانی از سادات حسینی و از بیت‌های علمی معتبر تهران و نجف بودند که نسب‌شان به شیخ بهایی و علامه مجلسی نیز می‌رسید. مادر میرزا حسین، دختر عموی پدرش بود و این پیوند خانوادگی، جایگاه علمی و اجتماعی خاندان را تقویت کرده بود.


خط ۳۸: خط ۳۷:


== تدریس، شاگردان و ویژگی‌های علمی ==
== تدریس، شاگردان و ویژگی‌های علمی ==
[[پرونده:جوانی حاج میرزا حسین خلیلی.jpg|جایگزین=حاج میرزا حسین خلیلی در جوانی|بندانگشتی|280x280پیکسل|حاج میرزا حسین خلیلی در جوانی]]
حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی پس از وفات شیخ انصاری، خود به تدریس خارج فقه و اصول در نجف پرداخت. درس او از پررونق‌ترین درس‌های حوزه نجف در دهه‌های پایانی قرن سیزدهم قمری بود. قدرت بیان، تسلط بر فروع فقهی و دقت در استنباط، از ویژگی‌های بارز او به‌شمار می‌رفت. شاگردان برجسته‌اش عبارت بودند از:
حاج میرزا حسین خلیلی تهرانی پس از وفات شیخ انصاری، خود به تدریس خارج فقه و اصول در نجف پرداخت. درس او از پررونق‌ترین درس‌های حوزه نجف در دهه‌های پایانی قرن سیزدهم قمری بود. قدرت بیان، تسلط بر فروع فقهی و دقت در استنباط، از ویژگی‌های بارز او به‌شمار می‌رفت. شاگردان برجسته‌اش عبارت بودند از:
* آخوند ملا محمدکاظم خراسانی (صاحب کفایة الأصول)
* آخوند ملا محمدکاظم خراسانی (صاحب کفایة الأصول)
۹٬۱۲۵

ویرایش

منوی ناوبری