کاربر:Khosro/صفحه تمرین گورستان خاوران: تفاوت میان نسخه‌ها

=== تخریب خاوران در سال ۱۳۸۴ ===

دور بعدی تخریب گورستان خاوران در سال ۱۳۸۴، بود. در شهریورماه ۱۳۸۴، اخباری میان خانواده‌های اعدام‌شدگان نقل می‌شد که شهرداری و بهشت زهرا قصد دارند گورستان خاوران را تبدیل به یک قبرستان عادی کنند. نامه‌هایی هم از سوی حکومت در خاوران منتشر و در آن نوشته شده بود:<blockquote>«توجه  توجه: ما خانواده‌های قبرستان خاوران، به همه هشدار می‌دهیم که تعدادی آدم‌های معاند و مخرب، قصد دارند جلوی ساماندهی قبرستان را گرفته و نمی‌گذارند، شهرداری و بهشت زهرا اقدام نمایند. ما همگی قبلاً موافقت خود را کتباً اعلام نمودیم که حاضریم، همه گونه هم‌کاری نماییم تا قبور عزیزانمان مشخص و در خصوص ساماندهی و بازسازی اقدام گردد - ۲/۶/۱۳۸۴.»</blockquote>خانواده‌های اعدام‌شدگان نیز طی انتشار اطلاعیه‌ای در چهارم شهریور ۱۳۸۴، با این طرح مخالفت و اعلام کردند:<blockquote>«… آنان به عنوان ساماندهی و بازسازی، قصد آن دارند گلزار خاوران را از شکل کنونی‌اش خارج کرده و به یک گورستان عادی تبدیل کنند. در حالی‌که عزیزان ما پس از اعدام، با لباس‌های تنشان، در گودال‌هایی که در این گورستان ایجاد شده بود، به صورت دسته جمعی دفن شده‌اند. ما خانواده‌های اعدام‌شدگان گلزار خاوران اعلام می‌داریم که عزیزان ما در گورهای عادی و به روش معمول فوت و دفن نشده‌اند که بتوان محل دفن آنان را به شکل عادی قطعه‌بندی کرد، بلکه بسیاری از این عزیزان در گورهای دسته جمعی مدفون شده‌اند. هم‌چنین اعلام می‌داریم، در صورت نیاز ساماندهی گلزار خاوران، ابتدا لازم است نام و نشان، چگونگی و زمان اعدام، چگونگی و محل دفن تک تک این عزیزان مشخص گردد، پس از آن خود خانواده‌های قربانیان، در مورد بازسازی گورستان اقدام خواهند کرد.'''»'''</blockquote>در ۲۶ آبان‌ماه همین سال مأموران حکومتی، تکه سنگ‌هایی که تنها نشان گورهای خاوران بود، شکسته و دور انداخته بودند؛ و کرت‌هایی هم که بر سر برخی قبرها کنده شده بود، کاملاً تخریب کرده بودند.<ref name=":1" />  

=== تخریب خاوران در سال ۱۴۰۰ ===

قطعه‌ی مربوط به گور جمعی اعدام‌شدگان سال ۱۳۶۷، در گورستان خاوران، در کنار بخش مربوط به بهائیان قرار دارد که در اردیبهشت سال ۱۴۰۰، نمایندگان سازمان بهشت زهرای تهران، استفاده از این بخش گورستان برای بهائیان را ممنوع اعلام کرده و از آنان خواسته‌اند که متوفیان خود را در قطعه اعدام‌شدگان سال ۱۳۶۷، دفن کنند.  

== مادران خاوران ==

خانواده‌های اعدام‌شدگان، گورستان خاوران را گلزار می‌نامند. مادرانی که هر جمعه برای زنده نگه داشتن یاد فرزندان خود به گورستان خاوران رفته و هنوز هم می‌روند، به آن‌ها لقب مادران خاوران داده‌اند. لادن بازرگان که یکی از خانواده‌های قتل‌عام شدگان است، در این باره می‌گوید: <blockquote>«مادران خاوران هیچ‌گاه سکوت نکردند. خیلی وقت‌ها که به خاوران می‌رفتند، مورد فحاشی و ضرب و شتم قرار می‌گرفتند، اما به کارشان ادامه می‌دادند. آن‌ها از وقتی بچه‌هایشان زندان بودند، پی‌گیری می‌کردند. بارها به دادگستری رفتند و خیلی وقت ها مقابل خانه‌ی منتظری تجمع می‌کردند. البته هیچ‌گاه با خود ایشان حرف نزده بودند؛ یا دامادشان از منزل بیرون می‌آمد و یا پسر کوچکشان. مادران یک نامه دسته‌جمعی می‌نوشتند؛ و وضعیت خود را شرح می‌دادند. برخی هم نامه‌های شخصی می‌نوشتند و وضعیت بچه‌های خود را شرح می‌دادند. اگر آن روزها هم مثل امروز دسترسی به اینترنت و اطلاع‌رسانی آسان وجود داشت، صدایشان بهتر شنیده می‌شد چون آن‌ها فریاد زدند اما صدایشان شنیده نشد.»<ref>[https://iranwire.com/fa/features/2751 تابستان ۶۷، داستان ناتمام مادران خاوران - سایت ایران وایر]</ref> </blockquote>

== منابع ==

<references />