۱۳٬۴۹۱
ویرایش
کاربر:Safa/4صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
}} | }} | ||
حوزهی | '''حوزهی علمیه قم،''' به مکانی گفته میشود که جمعی از طلاب و آخوندها بصورت پانسیون شبانهروزی مشغول تحصیل علوم دینی هستند. و ردهی آنها بر مبنای تعداد دروسی که میخوانند تعیین میگردد و از طلبه ساده شروع میگردد تا به آیتالله العظمی، ختم میشود. در فرهنگ سیاسی ایران به این قشر با دیده شک و به صورت موجوداتی طفیلی نگریسته میشد و اصلیترین نیروی حامی این قشر همیشه استثمارگرترین و از طرف دیگر عقبماندهترین اقشار جامعه بودند. در جریان پیروزی انقلاب ضد سلطنتی این مراکز تامین کننده اصلی نیروی پیشران حکومت دینی در ایران گردیدند، در بسیاری از شهرهای بزرگ ایران، مانند: تهران، تبریز، مشهد، اصفهان، یزد و... نیز به تناسب حوزههای علمیه وجود دارد اما معروفترین این حوزهها حوزهی علمیه قم و نجف است. در حوزهی علمیهی قم مدارس مختلفی وجود دارد که هر کدام به یک آیتالله و مقلدین و محصلین آنها مربوط میشود، بدنامترین این مدارس مدرسهی حقانی قم است که تامین کننده اصلی نیروی مرگ در حکومت جمهوری اسلامی بصورت قضات دادگاهها و دادستانهای شهرهای مختلف و حاکمان شرع میباشد. | ||
== تاریخچه حوزههای علمیه == | == تاریخچه حوزههای علمیه == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
پس از اشغال ایران توسط روس و انگلیس، در یک طراحی استعماری انگلیسیها مرکزیت مدارس دینی را از اصفهان به قم منتقل کردند. | پس از اشغال ایران توسط روس و انگلیس، در یک طراحی استعماری انگلیسیها مرکزیت مدارس دینی را از اصفهان به قم منتقل کردند. | ||
=== نگرانی موسس حوزه قم از سلطه انگلیس در ایران === | |||
محسن صدرالاشراف که سابقه نخست وزیری در دوران [[محمدرضا شاه پهلوی|محمدرضا شاه]] را نیز داشت، در بخشی از خاطرات خود، به دیداری که با شیخ عبدالکریم حائری یزدی موسس حوزه علمیه قم داشته اشاره کرده و مینویسد: <blockquote>«در سال ۱۳۰۷ عموی من حاج سید احمد امام جمعه در محلات فوت شد و من در اوائل سال ۱۳۰۷ برای دلجویی اعقاب او در ایام تعطیل عید نوروز به محلات رفته برگشتم و در مراجعت از محلات در قم به دیدن حاج شیخ عبدالکریم یزدی موسس هیئت علمیه قم که مرد بزرگواری بود رفتم. مرا در اطاق اندرونی خود پذیرفت و به خاطر دارم از اوضاع وقت به طوری گریه کرد که مثل باران اشک میبارید و گفت انگلیسیها حلقوم اسلام را گرفتهاند و تا آن را خفه نکنند دست بردار نیستند.»<ref>خاطرات سید محسن صدرالاشراف ص ۲۹۳</ref></blockquote> | |||
== حوزهی علمیه نجف == | == حوزهی علمیه نجف == | ||