درگاه:اصلی/نوشتارهای برگزیده
نوشتارهای جدید در حال به‌روزرسانی هستند.
مارتین لوتر کینگ جونیور
مارتین لوتر کینگ جونیور، (متولد ۱۵ ژانویه ۱۹۲۹، آتلانتا، جورجیا - درگذشته ۴ آوریل ۱۹۶۸، ممفیس، تنسی)، کشیش، فعال مدنی، و رهبر برجسته جنبش حقوق مدنی آمریکا، یکی از تأثیرگذارترین شخصیت‌های قرن بیستم بود که با مبارزه‌ای مسالمت‌آمیز علیه تبعیض نژادی، تغییرات عمیقی در جامعه آمریکا ایجاد کرد. کینگ در آتلانتا، جورجیا، در خانواده‌ای مذهبی به دنیا آمد و تحت تأثیر تعالیم مسیحی و فلسفه عدم خشونت مهاتما گاندی، به رهبری جنبش حقوق مدنی پرداخت. او با سازمان‌دهی اعتراضات مسالمت‌آمیز، سخنرانی‌های الهام‌بخش، و فعالیت‌های اجتماعی، علیه قوانین تبعیض‌آمیز جیم کرو مبارزه کرد و خواستار برابری نژادی و عدالت اجتماعی شد.
یکی از نقاط عطف فعالیت‌های کینگ، تحریم اتوبوس‌های مونتگومری (۱۹۵۵–۱۹۵۶) بود که پس از دستگیری رزا پارکس آغاز شد و به لغو تبعیض نژادی در حمل‌ونقل عمومی این شهر منجر گردید. کینگ همچنین نقش کلیدی در سازمان‌دهی راهپیمایی عظیم واشینگتن در سال ۱۹۶۳ داشت، جایی که سخنرانی معروف «من رؤیایی دارم» را ایراد کرد. این سخنرانی، که بر برابری و اتحاد نژادی تأکید داشت، به یکی از نمادهای جهانی مبارزه برای عدالت تبدیل شد. کینگ با تأسیس کنفرانس رهبری مسیحی جنوب (SCLC) و همکاری با دیگر سازمان‌های مدنی، جنبش را به شهرهای مختلف آمریکا گسترش داد.
فعالیت‌های او به تصویب قوانین مهمی مانند قانون حقوق مدنی ۱۹۶۴ و قانون حق رأی ۱۹۶۵ منجر شد که تبعیض نژادی در اماکن عمومی و موانع رأی‌گیری را غیرقانونی کرد. با این حال، کینگ با چالش‌های بسیاری از جمله تهدیدات، دستگیری‌ها، و انتقادات گروه‌های تندرو مواجه شد. او در دهه پایانی زندگی‌اش به مسائل گسترده‌تری مانند فقر و جنگ ویتنام پرداخت و کمپین مردم فقیر را برای مبارزه با نابرابری اقتصادی راه‌اندازی کرد.
مارتین لوتر کینگ در سال ۱۹۶۸، در حالی که برای حمایت از کارگران اعتصابی در ممفیس، تنسی، به سر می‌برد، ترور شد. مرگ او موجی از خشم و اندوه را در آمریکا برانگیخت، اما دستاوردهایش برای عدالت و برابری همچنان پابرجاست. او در سال ۱۹۶۴ جایزه صلح نوبل را دریافت کرد و روز تولدش به‌عنوان تعطیل رسمی در آمریکا گرامی داشته می‌شود.
تأسیسات هسته‌ای نطنز
تأسیسات هسته‌ای نطنز، واقع در ۱۲۵ کیلومتری اصفهان، بزرگ‌ترین مرکز غنی‌سازی اورانیوم ایران و یکی از مهم‌ترین اجزای برنامه هسته‌ای این کشور است. این تأسیسات، که با نام رسمی «شهید احمدی روشن» شناخته می‌شود، از دهه ۱۹۸۰ به‌صورت مخفیانه ساخته شد و در سال ۲۰۰۲ توسط سازمان مجاهدین خلق افشا شد، که به جنجال‌های بین‌المللی منجر گردید. نطنز شامل دو بخش آزمایشی و تجاری برای غنی‌سازی اورانیوم است و با سپر بتنی ۷٫۶ متری و طراحی زیرزمینی، در برابر حملات هوایی مقاوم ساخته شده است. این سایت از سال ۲۰۰۳ فعالیت رسمی خود را آغاز کرد، اما بارها هدف حملات خرابکارانه قرار گرفت، از جمله ویروس استاکس‌نت در ۲۰۱۰، انفجار در مرکز مونتاژ سانتریفیوژ در ۲۰۲۰، و انفجار دیگر در ۲۰۲۱ که به تأسیسات آسیب رساند. تصاویر ماهواره‌ای همچنین از خسارت‌های ناشی از بمباران‌های آمریکا، حکایت دارند، که بخشی از تلاش‌ها برای مختل کردن برنامه هسته‌ای ایران بوده است.