کاربر:Khosro/صفحه تمرین
آرمین (احسان) خدایاری، (متولد سال ۱۳۸۴) جوان‌ترین زندانی سیاسی در ایران، در ۷ مهر ۱۴۰۲ در رشت به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت شد. او به دلیل فعالیت‌های اجتماعی و انتشار مطالب انتقادی در شبکه‌های اجتماعی هدف نیروهای امنیتی قرار گرفت. آرمین خدایاری در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به یک سال حبس تعزیری محکوم شد و هم‌اکنون در زندان لاکان رشت محبوس است. پرونده دومی نیز علیه او گشوده شده که همچنان در بلاتکلیفی است. (کانون حقوق بشر ایران)۱ (حقوق بشر در ایران)
در زندان، او تحت فشارهای روانی و محدودیت‌های شدید قرار دارد، اما با مشارکت در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به مقاومت خود ادامه داده است. احسان خدایاری حتی در مرخصی کوتاه‌مدت، از این کارزار حمایت کرد و به نمادی از شجاعت در میان زندانیان سیاسی تبدیل شد. شرایط غیرانسانی زندان لاکان، از جمله کمبود امکانات و محرومیت از خدمات پزشکی، وضعیت او را دشوار کرده است. (آفتابکاران) (هرانا)
خانواده خدایاری از وضعیت او بی‌خبر بوده و تحت فشارهای روانی و اقتصادی قرار دارند. سازمان‌های حقوق بشری مانند کانون حقوق بشر ایران و هرانا وضعیت او را مصداق نقض حقوق بشر دانسته و خواستار آزادی فوری‌اش شدند. پرونده خدایاری توجه فعالان حقوق بشر را به وضعیت زندانیان سیاسی جوان در ایران جلب کرده است. (کانون حقوق بشر ایران)۲ (کانون حقوق بشر ایران)۳
پیشینه و فعالیت‌ها
آرمین (احسان) خدایاری، متولد ۱۳۸۴ در رشت، با ۲۰ سال سن، جوان‌ترین زندانی سیاسی در ایران است. او پیش از بازداشت به عنوان یک فعال اجتماعی در جامعه محلی رشت شناخته می‌شد و به دلیل جوانی و انگیزه‌اش مورد توجه قرار داشت. (کانون حقوق بشر ایران)۱ (صدای بازداشت‌شدگان)
آرمین خدایاری به دلیل انتشار مطالب انتقادی علیه نظام جمهوری اسلامی در شبکه‌های اجتماعی، به‌ویژه در اعتراض به سیاست‌های سرکوبگرانه، هدف نیروهای امنیتی قرار گرفت. فعالیت‌های او شامل حمایت از جنبش‌های اعتراضی و آگاهی‌رسانی درباره نقض حقوق بشر در ایران بود که منجر به بازداشتش شد. (کانون حقوق بشر ایران)۲ (حقوق بشر در ایران)
بازداشت و اتهامات
آرمین (احسان) خدایاری در تاریخ ۷ مهر ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی در رشت به اتهام فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی بازداشت شد. او ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات رشت منتقل شد و سپس به زندان لاکان رشت انتقال یافت، جایی که تحت بازجویی‌های شدید قرار گرفت. (کانون حقوق بشر ایران)۱ (هرانا)
آرمین خدایاری به «تبلیغ علیه نظام» از طریق انتشار مطالب انتقادی در شبکه‌های اجتماعی متهم شد. این اتهامات به دلیل حمایت او از جنبش‌های اعتراضی و آگاهی‌رسانی درباره نقض حقوق بشر مطرح شدند. اتهامات بدون ارائه مدارک معتبر و صرفاً بر اساس فعالیت‌های آنلاین او شکل گرفتند. (کانون حقوق بشر ایران)۲ (حقوق بشر در ایران)
پروسه دادرسی و محکومیت
آرمین خدایاری در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت محاکمه شد. این دادگاه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» او را به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. محاکمه فاقد استانداردهای دادرسی عادلانه بود، زیرا او از دسترسی به وکیل انتخابی محروم بود و فرصت کافی برای دفاع از خود نداشت. (کانون حقوق بشر ایران)۳ (حقوق بشر در ایران)
علاوه بر محکومیت یک‌ساله، پرونده دومی علیه خدایاری گشوده شده که همچنان در بلاتکلیفی است. این پرونده جدید، که جزئیات آن مشخص نیست، فشار روانی بیشتری بر او و خانواده‌اش وارد کرده است. مقامات قضایی از ارائه اطلاعات درباره این پرونده خودداری کرده‌اند. (کانون حقوق بشر ایران)۳ (هرانا)
وضعیت در زندان لاکان رشت و اقدام اعتراضی
آرمین (احسان) خدایاری در زندان لاکان رشت تحت شرایط غیرانسانی، از جمله کمبود امکانات اولیه، فضای محدود، و محرومیت از خدمات پزشکی مناسب نگهداری می‌شود. این شرایط فشارهای جسمی و روانی شدیدی بر او وارد کرده و سلامت او را به خطر انداخته است. (هرانا) (کانون حقوق بشر ایران)۲
آرمین خدایاری با وجود جوانی و شرایط سخت زندان، در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» مشارکت فعال داشته است. او حتی در دوره مرخصی کوتاه‌مدت خود از این کارزار حمایت کرد و به نمادی از مقاومت در میان زندانیان سیاسی تبدیل شد. این اقدامات شجاعانه توجه فعالان حقوق بشر را به وضعیت او جلب کرده است. (آفتابکاران) (کانون حقوق بشر ایران)۳
نگهداری در زندان لاکان رشت همراه با بلاتکلیفی در پرونده دوم، فشارهای روانی شدیدی بر خدایاری وارد کرده است. عدم دسترسی به اطلاعات درباره وضعیت حقوقی‌اش و محدودیت‌های ارتباط با خانواده، او را در شرایطی دشوار قرار داده است. (حقوق بشر در ایران) (کانون حقوق بشر ایران)۳
وضعیت خانواده و واکنش‌های حقوق بشری
خانواده آرمین خدایاری پس از بازداشت او در مهر ۱۴۰۲ با فشارهای روانی و اقتصادی شدیدی مواجه شدند. مقامات قضایی از ارائه اطلاعات درباره وضعیت او به خانواده خودداری کرده‌اند، که این بی‌خبری فشار مضاعفی بر آن‌ها وارد کرده است. این وضعیت زندگی روزمره خانواده را مختل کرده و آن‌ها را در بلاتکلیفی نگه داشته است. (کانون حقوق بشر ایران)۲ (هرانا)
سازمان‌های حقوق بشری، از جمله کانون حقوق بشر ایران و هرانا، وضعیت آرمین خدایاری را مصداق نقض آشکار حقوق بشر دانستند. آن‌ها محاکمه ناعادلانه، فشارهای روانی در زندان، و بلاتکلیفی در پرونده دوم او را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری‌اش شدند. این سازمان‌ها تأکید کردند که بازداشت خدایاری به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز در شبکه‌های اجتماعی، نقض آزادی بیان است. (کانون حقوق بشر ایران)۱ (حقوق بشر در ایران)