کاربر:Pirman

شرایط شکل گیری

رفرم‌های ارضی رژیم شاه به مسلط شدن شیوه تولید سرمایه‌داری انجامیده بود. اکنون با انجام این رفرم‌ها، هم آن هدف تحقق یافته بود و هم بازار سرمایه جهانی بسط پیدا کرده بود. مناسبات سرمایه‌داری تا اعماق روستاها کشیده شد. بخش بزرگی از دهقانان فقیر... سرازیر شهرها شدند و به صفوف کارگران شاغل و بیکاران پیوستند. دهقانانی که در نتیجه‌اصلاحات ارضی، زمین به آنها تعلق گرفته بود، طرفدار شاه بودند. بخش بزرگی از خرده بورژوازی سنتی هم ورشکست شده و به صفوف کارگران پیوسته بودند.

گروه جزنی

گروه جزنی، اولین گروهی بود که ماهیت تغییرات را دریافت و مسیر دیگری برای آغاز مبارزه مسلحانه در پیش گرفت. این گروه بیشتر تحت تأثیر انقلاب کوبا قرار داشت.گروه در تدارک ایجاد یک کانون چریکی در کوه و همزمان فعالیت‌های شهری بود که ضربه خورد و اعضای اصلی آن دستگیر شدند. گروهها و محافل دیگری از نمونه گروه فلسطین نیز در مرحله تدارک روی آوردن به‌عمل مسلحانه بودنداکنون، محافل متعددی شکل گرفته بودند که اساساً متشکل از دانشجویان دانشگاهها بودند.

گروه احمدزاده - پویان

از درون این محافل است که گروه احمدزاده - پویان شکل می‌گیرد که ارتباطات آن از تهران تا خراسان، تبریز و شمال گسترده است.بحثهای پردامنه‌ای پیرامون شرایط اقتصادی - اجتماعی حاکم بر ایران، شیوه تولید، موقعیت و جایگاه طبقات، نقش دیکتاتوری عریان، مسأله حزب و طبقه کارگر، شکل و شیوه‌های مبارزه در جریان بود. از درون این مباحث و تجارب عملی همزمان با آن است که اثر مسعود احمدزاده، "مبارزه مسلحانه، هم استراتژی، هم تاکتیک" و نوشته امیر پرویز پویان "ضرورت مبارزه مسلحانه و رد تئوری بقا" پدیدار می‌گردد.این گروه نیز همانند گروه بیژن جزنی، تحت تأثیر تجربیات انقلاب کوبا قرار داشت، با این تفاوت که از تجربیات گروه‌های چریک شهری در آمریکای لاتین و نظرات کارلوس ماریگلا، مارکسیست برزیلی برای تبلیغ مسلحانه، بهره می‌گرفت.در حالی که این گروه به مرحله‌آمادگی برای عمل مسلحانه رسیده بود، باقیمانده گروه جزنی به رهبری علی اکبر صفایی فراهانی، نیز مرحله تدارک برای آغاز عملیات مسلحانه را در جنگل‌های شمال به پایان رسانده بود. وحدت این دو گروه به مسأله‌ای مبرم تبدیل گردید.

سیاهکل

به‌رغم اختلافاتی که بر سر تقدم عمل مسلحانه در شهر یا کوه میان دو گروه وجود داشت، این وحدت انجام گرفت و در پی ضربه خوردن بخش عمده‌تشکیلات شهر گروه جنگل، عملیات مسلحانه با حمله به پاسگاه سیاهکل در ۱۹ بهمن ۱۳۴۹ آغاز گردید.رژیم شاه به سرعت تمام منطقه را به محاصره درآورد و مبارزین گروه جنگل، جنگیدند و در یک نبرد به کلی نابرابر از پای درآمدند..نبردی که در سیاهکل آغاز گردید، در شهرها ادامه یافت. از فروردین سال ۵۰ عملیات تبلیغ مسلحانه در شهر گسترش یافت. .. جهت‌گیری به سوی فعالیت سیاسی - توده‌یی از سال ٥٣ تشدید شد و تا سال ۵۴ که کادرهای سازمان به فعالیت در کارخانه‌ها و در میان کارگران و زحمتکشان گسیل شدند...

ضربه تیر ۱۳۵۵

اوضاع بر این منوال بود که ساواک رژیم شاه، یک رشته ضربات پی‌درپی به سازمان وارد آورد که نقطه اوج آن در ۸ تیر ماه ۱۳۵۵ بود. در جریان این ضربه، تمام کادر رهبری سازمان، از جمله حمید اشرف که نقش منحصربه‌فردی در طول این سال‌ها در سچفخا و مبارزه آن ایفا کرده بود، به همراه مسئولان شاخه‌های تشکیلاتی، در جریان برگزاری یک اجلاس سازمانی مورد یورش نیروهای مسلح و ساواک رژیم شاه قرار گرفتند و پس از ساعتها درگیری مسلحانه، همه جان باختند.تشکیلات سچفخا دچار نوعی از هم پاشیدگی گردید و باقیمانده اعضای سازمان با دشواری توانستند بار دیگر تجدید سازماندهی کنند و فعالیت خود را ادامه دهند. اما دقیقاً در بطن این شرایط دشوار است که جنبش توده‌یی مبارزه علیه رژیم شاه به سرعت اعتلا می‌یابد، (سچفخا) از یک طرف، در نتیجه ضربات سال ۵۵ به‌شدت تضعیف شده است و از طرف دیگر اوضاع سیاسی جدید، وظایف، تحلیل‌ها و تاکتیک‌های نوینی را می‌طلبد؛

انشعاب در خرداد ۱۳۵۹

... بروز اختلافات جدی در سازمان ... و سرانجام بر سر مهم‌ترین این اختلافات، انشعابی بزرگ در سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران، در وهله نخست بر سر ماهیت طبقاتی رژیم جمهوری اسلامی و موضعگیری در قبال آن، و البته هم‌چنین در ارزیابی مبارزات گذشته سازمان رخ داد.جناح موسوم به فدائیان اکثریت، به حمایت از جمهوری اسلامی برخاست و جناح فدائیان اقلیت به مبارزه علیه آن. این انشعاب در خرداد ماه سال ۵۹ رسمیت یافت.