آرمین (احسان) خدایاری

آرمین (احسان) خدایاری
آرمین خدایاری، زندانی سیاسی
زادروز	سال ۱۳۸۴ رشت، گیلان
محل زندگی	رشت
شناخته‌شده برای	زندانیان سیاسی، فعالان اجتماعی
شهر خانگی	رشت
مخالفان	نظام جمهوری اسلامی
اتهام‌ها	تبلیغ علیه نظام
مجازات‌ها	یک سال حبس تعزیری، بلاتکلیفی در پرونده دوم

آرمین (احسان) خدایاری، (متولد سال ۱۳۸۴) جوان‌ترین زندانی سیاسی در ایران، در ۷ مهر ۱۴۰۲ در رشت به اتهام «تبلیغ علیه نظام» بازداشت شد. او به دلیل فعالیت‌های اجتماعی و انتشار مطالب انتقادی در شبکه‌های اجتماعی هدف نیروهای امنیتی قرار گرفت. آرمین خدایاری در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به یک سال حبس تعزیری محکوم شد و هم‌اکنون در زندان لاکان رشت محبوس است. پرونده دومی نیز علیه او گشوده شده که همچنان در بلاتکلیفی است.

در زندان، او تحت فشارهای روانی و محدودیت‌های شدید قرار دارد، اما با مشارکت در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» به مقاومت خود ادامه داده است. احسان خدایاری حتی در مرخصی کوتاه‌مدت، از این کارزار حمایت کرد. شرایط غیرانسانی زندان لاکان، از جمله کمبود امکانات و محرومیت از خدمات پزشکی، وضعیت او را دشوار کرده است.

خانواده خدایاری از وضعیت او بی‌خبر بوده و تحت فشارهای روانی و اقتصادی قرار دارند. سازمان‌های حقوق بشری مانند کانون حقوق بشر ایران و هرانا وضعیت او را مصداق نقض حقوق بشر دانسته و خواستار آزادی فوری‌اش شدند. پرونده خدایاری توجه فعالان حقوق بشر را به وضعیت زندانیان سیاسی جوان در ایران جلب کرده است.

پیشینه و فعالیت‌ها

آرمین (احسان) خدایاری، متولد ۱۳۸۴ در رشت، با ۲۰ سال سن، جوان‌ترین زندانی سیاسی در ایران است. او پیش از بازداشت به عنوان یک فعال اجتماعی در جامعه محلی رشت شناخته می‌شد و به دلیل جوانی و انگیزه‌اش مورد توجه قرار داشت.

آرمین خدایاری به دلیل انتشار مطالب انتقادی علیه نظام جمهوری اسلامی در شبکه‌های اجتماعی، به‌ویژه در اعتراض به سیاست‌های سرکوبگرانه، هدف نیروهای امنیتی قرار گرفت. فعالیت‌های او شامل حمایت از جنبش‌های اعتراضی و آگاهی‌رسانی درباره نقض حقوق بشر در ایران بود که منجر به بازداشتش شد.

بازداشت و اتهامات

آرمین (احسان) خدایاری در تاریخ ۷ مهر ۱۴۰۲ توسط نیروهای امنیتی در رشت به اتهام فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی بازداشت شد. او ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات رشت منتقل شد و سپس به زندان لاکان رشت انتقال یافت، جایی که تحت بازجویی‌های شدید قرار گرفت.

آرمین خدایاری به «تبلیغ علیه نظام» از طریق انتشار مطالب انتقادی در شبکه‌های اجتماعی متهم شد. این اتهامات به دلیل حمایت او از جنبش‌های اعتراضی و آگاهی‌رسانی درباره نقض حقوق بشر مطرح شدند. اتهامات بدون ارائه مدارک معتبر و صرفاً بر اساس فعالیت‌های آنلاین او شکل گرفتند.

پروسه دادرسی و محکومیت

آرمین خدایاری در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت محاکمه شد. این دادگاه به اتهام «تبلیغ علیه نظام» او را به یک سال حبس تعزیری محکوم کرد. محاکمه فاقد استانداردهای دادرسی عادلانه بود، زیرا او از دسترسی به وکیل انتخابی محروم بود و فرصت کافی برای دفاع از خود نداشت.

علاوه بر محکومیت یک‌ساله، پرونده دومی علیه خدایاری گشوده شده که همچنان در بلاتکلیفی است. این پرونده جدید، که جزئیات آن مشخص نیست، فشار روانی بیشتری بر او و خانواده‌اش وارد کرده است. مقامات قضایی از ارائه اطلاعات درباره این پرونده خودداری کرده‌اند.

وضعیت در زندان لاکان رشت و اقدام اعتراضی

آرمین خدایاری، هنگام مرخصی از زندان و فعالیت علیه اعدام زندانیان سیاسی محکوم به اعدام

آرمین (احسان) خدایاری در زندان لاکان رشت تحت شرایط غیرانسانی، از جمله کمبود امکانات اولیه، فضای محدود، و محرومیت از خدمات پزشکی مناسب نگهداری می‌شود. این شرایط فشارهای جسمی و روانی شدیدی بر او وارد کرده و سلامت او را به خطر انداخته است.

آرمین خدایاری با وجود جوانی و شرایط سخت زندان، در کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» مشارکت فعال داشته است. او حتی در دوره مرخصی کوتاه‌مدت خود از این کارزار حمایت کرد و به نمادی از مقاومت در میان زندانیان سیاسی تبدیل شد. این اقدامات شجاعانه توجه فعالان حقوق بشر را به وضعیت او جلب کرده است.

نگهداری در زندان لاکان رشت همراه با بلاتکلیفی در پرونده دوم، فشارهای روانی شدیدی بر خدایاری وارد کرده است. عدم دسترسی به اطلاعات درباره وضعیت حقوقی‌اش و محدودیت‌های ارتباط با خانواده، او را در شرایطی دشوار قرار داده است.

وضعیت خانواده و واکنش‌های حقوق بشری

خانواده آرمین خدایاری پس از بازداشت او در مهر ۱۴۰۲ با فشارهای روانی و اقتصادی شدیدی مواجه شدند. مقامات قضایی از ارائه اطلاعات درباره وضعیت او به خانواده خودداری کرده‌اند، که این بی‌خبری فشار مضاعفی بر آن‌ها وارد کرده است. این وضعیت زندگی روزمره خانواده را مختل کرده و آن‌ها را در بلاتکلیفی نگه داشته است.

سازمان‌های حقوق بشری، از جمله کانون حقوق بشر ایران و هرانا، وضعیت آرمین خدایاری را مصداق نقض آشکار حقوق بشر دانستند. آن‌ها محاکمه ناعادلانه، فشارهای روانی در زندان، و بلاتکلیفی در پرونده دوم او را محکوم کرده و خواستار آزادی فوری‌اش شدند. این سازمان‌ها تأکید کردند که بازداشت خدایاری به دلیل فعالیت‌های مسالمت‌آمیز در شبکه‌های اجتماعی، نقض آزادی بیان است.