سپهر اعظمی
| سپهر اعظمی | |
|---|---|
 سپهر اعظمی | |
| زادروز | ۵ بهمن ۱۳۷۷ صحنه کرمانشاه |
| درگذشت | ۱۵ آذر ۱۴۰۱ کرج |
| علت مرگ | اصابت گلولهی نیروهای حکومتی |
| آرامگاه | آرامستان بهشت علی اشتهارد |
| ملیت | ایرانی |
| والدین | محمدرضا، فریده |
سپهر اعظمی، (متولد ۵ بهمن ۱۳۷۷، صحنه کرمانشاه – درگذشته ۱۵ آذر ۱۴۰۱، کرج) جوان ۲۳ ساله پیرو آیین یارسان بود که روز ۱۲ آبانماه، در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، از فاصلهی خیلی نزدیک مورد اصابت گلولههای ساچمهای نیروهای حکومتی قرار گرفت و بهشدت مجروح شد. سپهر اعظمی آخرین فرزند خانواده، حامی و تکیهگاهی برای برادر و خواهرش بود و در کرج به کار آرایشگری اشتغال داشت. در اعتراضات ۱۲ آبان که مصادف بود با چهلم حدیث نجفی، بیش از ۷۰ گلولهی ساچمهای به سر و صورت سپهر اعظمی اصابت نموده و خون از چشم و گوش و بینی او بیرون زده بود. سپهر اعظمی که پس از مجروح شدن بهخاک افتاده بود، توسط یک خانم به بیمارستان مدنی کرج منتقل شده و پس از ۳۳ روز بستری در مراقبتهای ویژه، در روز ۱۵ آذر ۱۴۰۱ جان باخت. علت مرگ سپهر اعظمی در برگهی پزشکی قانونی اصابت گلوله عنوان شده است. سپهر اعظمی چند ساعت پیش از مجروح شدن در اعتراضات چهلم حدیث نجفی، در آخرین استوری حساب اینستاگرام خود نوشته بود: «ای تاریخ ما را به یاد داشته باش!». نهادهای امنیتی پیکر سپهر اعظمی را تا دو روز به خانوادهاش تحویل ندادند و از خاکسپاری او در آرامستان چهارباغ کرج، بهشت سکینه و آرامستان شهر کرمانشاه ممانعت کردند. سرانجام در روز ۱۷ آذرماه ۱۴۰۱، پیکر سپهر اعظمی تحت تدابیر امنیتی شدید با حضور نیروهای امنیتی و تنها با شرکت ۱۰ نفر از اعضای خانواده در آرمستان بهشت علی اشتهارد استان البرز بهخاک سپرده شد. نهادهای امنیتی همچنین خانوادهی سپهر اعظمی را تهدید کردند و تعهد گرفتند که از برگزاری مراسم ختم و چهلم خودداری کنند.
زندگی و شغل
سپهر اعظمی در روز ۵ بهمن ۱۳۷۷، در شهر صحنه از توابع استان کرمانشاه متولد شد. نام پدر او محمدرضا و مادرش فریده بود. سپهر اعظمی پیرو آیین یارسان بود که در کرج به کار آرایشگری اشتغال داشت.[۱]
سپهر آخرین فرزند خانواده و حامی و تکیهگاهی برای برادر و خواهرش بود. این جوان آرایشگر و عاشق سفر و رانندگی، آرزو داشت روزی تتوآرتیست شود و یک پراید بخرد تا به هر سوی که دلش میخواهد سفر کند. دوستانش میگفتند او چیز زیادی از زندگی نمیخواست جز یک خانه و ماشین برای زندگی[۲]
مجروحشدن و جانباختن
سپهر اعظمی در روز ۱۲ آبانماه، در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، با خواهر و برادرش تماس گرفته و میگوید که مردم معترض دارند انتقام حدیث نجفی را میگیرند. پس از مدتی خانوادهی سپهر اعظمی با او تماس میگیرند، اما موبایلش خاموش بوده و جوابی نمیدهد. بالاخره یکی از کارتنخوابها که مشتری آرایشگاه سپهر بوده و پیش او موهایش را اصلاح میکرده است، به مادر سپهر اطلاع میدهد که سپهر توسط شلیک مأموران سرکوبگر زخمی شده است. سپهر اعظمی در مراسم چهلم حدیث نجفی در کمالشهر کرج از فاصلهی خیلی نزدیک مورد اصابت شلیک گلولههای نیروهای حکومتی قرار گرفته و بهشدت مجروح شده بود.[۱]
سپهر همچنین به دوستانش هم پیام داده و گفته بود که بیایید بیرون و ببینید چهخبره اینجا، مردم ریختن بیرون و بالاخره دارند انتقام حدیث رو از نیروهای سرکوبگر میگیرند. درست همان موقع بود که نیروهای حکومتی بهسمت مردم شروع به شلیک کردند و مردم متفرق شدند، اما سپهر اعظمی ایستاد و از جایش تکان نخورد و به طرف مأموران برگشت. او دستخالی در فاصلهی یک متری و خیلی نزدیک به مأموران بود و میتوانستند او را دستگیر کنند، اما با گلولههای ساچمهای به سر و صورت او شلیک کردند.[۲]
بیش از ۷۰ گلولهی ساچمهای به سر و صورت سپهر اعظمی اصابت نموده و خون از چشم و گوش و بینی او بیرون زده بود. او که پس از مجروح شدن بهخاک افتاده بود، توسط یک خانم به بیمارستان مدنی کرج منتقل شده و پس از ۳۳ روز بستری در مراقبتهای ویژه، در روز ۱۵ آذر ۱۴۰۱ جان باخت. علت مرگ سپهر اعظمی در برگهی پزشکی قانونی اصابت گلوله عنوان شده است.[۱]
سپهر اعظمی چند ساعت پیش از مجروح شدن در اعتراضات چهلم حدیث نجفی، در آخرین استوری حساب اینستاگرام خود نوشته بود:
«ای تاریخ، ما را به یاد داشته باش!»[۲]
مراسم خاکسپاری
نهادهای امنیتی پیکر سپهر اعظمی را تا دو روز به خانوادهاش تحویل ندادند و از خاکسپاری او در آرامستان چهارباغ کرج، بهشت سکینه و آرامستان شهر کرمانشاه ممانعت کردند. سرانجام در روز ۱۷ آذرماه ۱۴۰۱، پیکر سپهر اعظمی تحت تدابیر امنیتی شدید با حضور نیروهای امنیتی و تنها با شرکت ۱۰ نفر از اعضای خانواده در آرمستان بهشت علی اشتهارد استان البرز بهخاک سپرده شد. نهادهای امنیتی همچنین خانوادهی سپهر اعظمی را تهدید کردند و تعهد گرفتند که از برگزاری مراسم ختم و چهلم خودداری کنند. لازم بهیادآوری است که مراسم هفتم سپهر اعظمی مصادف بود با مراسم چهلم مهدی حضرتی (از جانباختگان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱) که نیروهای امنیتی آرمستان را بستند و از برگزاری مراسم ممانعت کردند. همچنین مراسم چهلم سپهر اعظمی مصادف بود با مراسم هفتم محمدمهدی کرمی و سید محمد حسینی که توسط نظام جمهوری اسلامی اعدام شدند. دوباره نیروهای امنیتی مانع از برگزاری این مراسم شدند و حتی دو روز بعد نیز از برگزاری مراسم تولد سپهر اعظمی بر مزارش جلوگیری کردند.[۱]
احضار خانواده سپهر اعظمی به اطلاعات
سیامک اعظمی برادر سپهر در روز چهارشنبه ۲۵ مرداد ۱۴۰۲، اعلام کرد که خانوادهاش را پس از احضار فوری به دادسرای کرج، آنها را به اطلاعات کرج منتقل کردند. سیامک اعظمی دو ساعت پس از اعلام این خبر، در حساب ایکس خود (توییتر سابق) نوشت:
«خانوادهام به خانه برگشتند، اما پس از ارجاع به ادارهی اطلاعات کرج بهعلت دیر بودن، به آنها گفتهاند که صبح فردا پنجشنبه ۲۶ مردادماه، کل اعضای خانوادهی اعظمی باید خود را به اداره اطلاعات کرج معرفی کنند.»[۳]
برادر سپهر اعظمی (سیامک اعظمی) پیش از این نیز در خردادماه ۱۴۰۲، در اعتراض به بازداشت نزدیکان ابوالفضل آدینهزاده نوشته بود:
«حتی اجازه نمیدهند عزاداری کنیم و برای عزیزان از دسترفتهمان حداقل سر خاکشان تولد بگیریم. هیچکسی هم صدایمان را نمیشنود و ما را نمیبیند که داریم یکی یکی زجرکش و تمام میشویم.»[۴]