مهناز کلانتری
| مهناز کلانتری | |
|---|---|
 | |
| زادروز | سال ۱۳۳۵ تهران |
| درگذشت | ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ تهران |
| علت مرگ | درگیری با سپاه پاسداران |
| آرامگاه | خاوران |
| محل زندگی | تهران |
| تحصیلات | دانشجو مهندسی مکانیک |
| از دانشگاه | علم و صنعت، تهران |
| سال‌های فعالیت | ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ |
| جنبش | سازمان مجاهدین خلق ایران |
| دین | اسلام |
مهناز کلانتری، (متولد سال ۱۳۳۵، تهران – درگذشته ۱۹ بهمن ۱۳۶۰، تهران) دانشجوی مهندسی مکانیک دانشگاه علم و صنعت، در تهران زاده شد و در خانواده‌ای مذهبی رشد کرد. در دانشگاه با سازمان مجاهدین خلق ایران آشنا شد و در تظاهرات ضدسلطنتی، از جمله ۱۷ شهریور ۱۳۵۷، فعال بود. مهناز کلانتری پس از انقلاب ضدسلطنتی، در بخش‌های انتظامات و حفاظت سازمان مجاهدین خلق فعالیت کرد و تحت تأثیر اشرف رجوی قرار گرفت.
مهناز کلانتری در ۱۹ بهمن ۱۳۶۰ (عاشورای مجاهدین)، در درگیری با نیروهای حکومتی در پایگاهی در تهران، پس از مقاومت تا آخرین لحظه، جان باخت. او در نامه‌ای همکاری با رجوی را نعمت خواند و تعهدش به آرمان‌های سازمان مجاهدین خلق را نشان داد.[۱]
زندگی و تحصیلات
مهناز کلانتری در سال ۱۳۳۵ در تهران، در خانواده‌ای مذهبی و مرفه به دنیا آمد. در سال ۱۳۵۴، پس از اتمام تحصیلات دبیرستان، در رشته مهندسی مکانیک دانشگاه علم و صنعت ایران پذیرفته شد و به تحصیل پرداخت.
ورود به فعالیت‌های سیاسی
مهناز کلانتری از فقر و نابرابری اجتماعی در ایران رنج می‌برد و در جستجوی راه‌حلی برای رفع آن بود. او در دانشگاه، از طریق دانشجویان هوادار سازمان مجاهدین خلق با آرمان‌های این سازمان آشنا شد و به آن پیوست، که مسیر زندگی انقلابی او را شکل داد.
فعالیت‌های انقلابی
نقش در قیام ضدسلطنتی
مهناز کلانتری در دوران دانشجویی در صفوف دانشجویان هوادار سازمان مجاهدین خلق به فعالیت علیه رژیم پهلوی پرداخت. او در تظاهرات ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در میدان شهدا حضور داشت و اظهار کرد:
«آن‌روز با وجودی که گلوله‌ها از پهلوی گوشم می‌گذشت، ولی سعادتش را نداشتم که شهید بشوم… شاید حکمتی در کار بوده که زنده بمانم و در راه آرمان‌های مجاهدین جان ببازم».
مهناز کلانتری نقش مهمی در سازماندهی تظاهرات و راهپیمایی‌های ضدسلطنتی ایفا کرد.
فعالیت‌های پس از انقلاب
پس از انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷، مهناز کلانتری جزو اولین دانشجویانی بود که به‌صورت حرفه‌ای با سازمان مجاهدین خلق همکاری کرد. او در بخش انتظامات ستاد سازمان فعال شد و مسئولیت تیمی از زنان این بخش را بر عهده گرفت. در اواسط سال ۱۳۵۹، به بخش حفاظت سازمان منتقل شد و تا زمان مرگش در این بخش فعالیت کرد.
شهادت و تأثیرات
فعالیت‌های پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰
پس از رویدادهای تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، مهناز کلانتری با تعهد به آرمان‌های سازمان مجاهدین خلق، به فعالیت‌های انقلابی در پایگاه‌های این سازمان ادامه داد. او برای مدتی زیر نظر اشرف رجوی فعالیت کرد و تحت تأثیر ویژگی‌های او قرار گرفت. کلانتری در این باره گفت:
«من باید ارزش این مسئله را درک کنم که در کنار چه کسانی هستیم، این سعادت و افتخار نصیب هر کسی نمی‌شود و این من هستم که باید حالا که این افتخار نصیب من شده است، به بهترین وجهی از آن سود بجویم».
او در نامه‌ای دو هفته پیش از مرگش، همکاری با اشرف ربیعی را «نعمت» توصیف کرد.
درگیری و شهادت
در ۱۹ بهمن ۱۳۶۰، مهناز کلانتری پس از دریافت خبر کشته شدن اشرف رجوی و موسی خیابانی از طریق رادیو، در پایگاهی در خیابان سلطنت‌آباد (پاسداران کنونی) تهران، در درگیری با نیروهای حکومتی شرکت کرد. او تا آخرین لحظه مقاومت کرد و در همان روز در یک درگیری نابرابر با پاسداران کشته شد.[۱]