۱۵۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
پس از آن نظام پهلوی کنترل و سرکوب بیش از پیش مردم کردستان را در دستور کار خود قرار داد. یکی از شیوه های کنترل و سرکوب مردم کردستان محروم کردن آنها از ابتدایی ترین حقوق صنفی و اقتصادی بود. به نحوی که فقر بطور گسترده ای در کردستان رواج پیدا کرد. محروم کردن کردها از پیشرفت صنعت یکی دیگر از ابزارهای سرکوب و کنترل بود؛ به نحوی که برغم پیشرفت های علمی در زمینة کشاورزی و دامداری، اقتصاد مردم کرد بر دامداری سنتی استوار بود. این محرومیت تا [[انقلاب ضد سلطنتی]] ادامه پیدا کرد. | پس از آن نظام پهلوی کنترل و سرکوب بیش از پیش مردم کردستان را در دستور کار خود قرار داد. یکی از شیوه های کنترل و سرکوب مردم کردستان محروم کردن آنها از ابتدایی ترین حقوق صنفی و اقتصادی بود. به نحوی که فقر بطور گسترده ای در کردستان رواج پیدا کرد. محروم کردن کردها از پیشرفت صنعت یکی دیگر از ابزارهای سرکوب و کنترل بود؛ به نحوی که برغم پیشرفت های علمی در زمینة کشاورزی و دامداری، اقتصاد مردم کرد بر دامداری سنتی استوار بود. این محرومیت تا [[انقلاب ضد سلطنتی]] ادامه پیدا کرد. | ||
=== قیام کردستان در سال | === قیام کردستان در سال ۱۳۵۷ === | ||
با پیروزی [[انقلاب ضد سلطنتی]] و برداشته شدن قید و بندهای سرکوب پهلوی، جنبشهای کردی تلاش کردند هویت کردی خود و مردم کرد را به ثبت برسانند. [[حزب دمکرات کردستان]] ایران، برای پرهیز از هر گونه تنش، خود را سازمانی غیر «جدایی طلب» معرفی کرد و از کسانی که خواهان استقلال کردستان بودند انتقاد کرد و در عین حال خواستار استقلال سیاسی کردستان بود. این حق خواهی سنگ بنای اختلافات مردم کردستان با نظام جمهوری اسلامی بود. در اواخر اسفند ۱۳۵۷ قیام کردستان شکل گرفت. ابتدا [[حزب دمکرات کردستان]] با اتکا به پیشمرگههایش توانست برخی اراضی اطراف منطقهی مهاباد را آزاد کند و نیروهای [[سپاه پاسداران]] را از آنجا بیرون کند اما در بهار سال ۵۸ با حملة گسترده آنها مواجه شد. پس از شروع جنگ ایران و عراق تلاش دولت جمهوری اسلامی برای سرکوب قیام کردستان بیشتر شد. در پاییز سال ۵۹ تمامی مناطق کردستان به تصرف سپاه پاسداران درآمد اما عملیات پراکندهی پیشمرگههای کرد همچنان ادامه داشت. درگیری های کردستان در سال ۶۲ پایان یافت. نیروهای پیش مرگه یا کشته شدند یا به کردستان عراق پناه بردند. | با پیروزی [[انقلاب ضد سلطنتی]] و برداشته شدن قید و بندهای سرکوب پهلوی، جنبشهای کردی تلاش کردند هویت کردی خود و مردم کرد را به ثبت برسانند. [[حزب دمکرات کردستان]] ایران، برای پرهیز از هر گونه تنش، خود را سازمانی غیر «جدایی طلب» معرفی کرد و از کسانی که خواهان استقلال کردستان بودند انتقاد کرد و در عین حال خواستار استقلال سیاسی کردستان بود. این حق خواهی سنگ بنای اختلافات مردم کردستان با نظام جمهوری اسلامی بود. در اواخر اسفند ۱۳۵۷ قیام کردستان شکل گرفت. ابتدا [[حزب دمکرات کردستان]] با اتکا به پیشمرگههایش توانست برخی اراضی اطراف منطقهی مهاباد را آزاد کند و نیروهای [[سپاه پاسداران]] را از آنجا بیرون کند اما در بهار سال ۵۸ با حملة گسترده آنها مواجه شد. پس از شروع جنگ ایران و عراق تلاش دولت جمهوری اسلامی برای سرکوب قیام کردستان بیشتر شد. در پاییز سال ۵۹ تمامی مناطق کردستان به تصرف سپاه پاسداران درآمد اما عملیات پراکندهی پیشمرگههای کرد همچنان ادامه داشت. درگیری های کردستان در سال ۶۲ پایان یافت. نیروهای پیش مرگه یا کشته شدند یا به کردستان عراق پناه بردند. | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
شورای ملی مقاومت به منظور تأمین و تقویت هر چه بیشتر حاکمیت مردمی و تمامیت ارضی و یکپارچگی و وحدت ملی کشور و نظر به مبارزات عادلانهی مردم کردستان برای تأمین دموکراسی درایران و خودمختاری در کردستان و بهمنظور رفع ستم مضاعف از ملیت ستمزدهی کرد، طرح حاضر را برای تأمین خودمختاری کردستان ایران اعلام میدارد این طرح در چارچوب برنامهی شورای ملی مقاومت و دولت موقت جمهوری دمکراتیک اسلامی ایران و وظایف مبرم دولت موقت قابل اجراست و مشخصاً بر اساس مادهی۳ وظایف مبرم دولت موقت مبنی بر «پایاندادن به جنگ ضدخلقی علیه مردم کردستان با اعلان خودمختاری در چارچوب تمامیت ارضی ایران، کوشش برای محو آثار این جنگ» تنظیم و تصویبشده و رهنمون عمل آیندهی دولت موقت دربارهی خودمختاری کردستان خواهد بود | شورای ملی مقاومت به منظور تأمین و تقویت هر چه بیشتر حاکمیت مردمی و تمامیت ارضی و یکپارچگی و وحدت ملی کشور و نظر به مبارزات عادلانهی مردم کردستان برای تأمین دموکراسی درایران و خودمختاری در کردستان و بهمنظور رفع ستم مضاعف از ملیت ستمزدهی کرد، طرح حاضر را برای تأمین خودمختاری کردستان ایران اعلام میدارد این طرح در چارچوب برنامهی شورای ملی مقاومت و دولت موقت جمهوری دمکراتیک اسلامی ایران و وظایف مبرم دولت موقت قابل اجراست و مشخصاً بر اساس مادهی۳ وظایف مبرم دولت موقت مبنی بر «پایاندادن به جنگ ضدخلقی علیه مردم کردستان با اعلان خودمختاری در چارچوب تمامیت ارضی ایران، کوشش برای محو آثار این جنگ» تنظیم و تصویبشده و رهنمون عمل آیندهی دولت موقت دربارهی خودمختاری کردستان خواهد بود | ||
ترتیبات و نحوهی اجرای طرح حاضر را دولت موقت جمهوری دمکراتیک اسلامی ایران مشخص خواهد نمود دولت موقت مؤظف است برای تحقق این طرح تلاشهای لازم را مبذول دارد . | ترتیبات و نحوهی اجرای طرح حاضر را دولت موقت جمهوری دمکراتیک اسلامی ایران مشخص خواهد نمود دولت موقت مؤظف است برای تحقق این طرح تلاشهای لازم را مبذول دارد .<ref name=":0">[https://iranncr.org/%D8%A7%D8%B3%D9%86%D8%A7%D8%AF-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7/%D8%B7%D8%B1%D8%AD%E2%80%8C%D9%87%D8%A7-%D9%88-%D9%85%D8%B5%D9%88%D8%A8%D8%A7%D8%AA/127-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D9%85%D9%82%D8%A7%D9% وبسایت شورای ملی مقاومت ایران] </ref> | ||
== مادههای طرح == | == مادههای طرح == | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
۵ ـ امور مربوط به سیاست خارجی و روابط خارجی، امنیت سراسری جمهوری و دفاع ملی (شامل حراست از مرزها، حفظ تمامیت ارضی و وحدت جمهوری) در صلاحیت دولت مرکزی است ارتش در منطقهی خودمختار کردستان نیز مانند دیگر نقاط ایران حق دخالت در امور انتظامی داخلی را ندارد | ۵ ـ امور مربوط به سیاست خارجی و روابط خارجی، امنیت سراسری جمهوری و دفاع ملی (شامل حراست از مرزها، حفظ تمامیت ارضی و وحدت جمهوری) در صلاحیت دولت مرکزی است ارتش در منطقهی خودمختار کردستان نیز مانند دیگر نقاط ایران حق دخالت در امور انتظامی داخلی را ندارد | ||
۶ ـ امور مربوط به تجارت خارجی و گمرکات، تعیین نظام پولی و مالی کشور، انجام وظایف مربوط به بانک مرکزی، تنظیم بودجهی عمومی و برنامههای اقتصادی که اهمیت سراسری دارند و یا مستلزم سرمایهگذاریهای کلان هستند در صلاحیت دولت مرکزی است | ۶ ـ امور مربوط به تجارت خارجی و گمرکات، تعیین نظام پولی و مالی کشور، انجام وظایف مربوط به بانک مرکزی، تنظیم بودجهی عمومی و برنامههای اقتصادی که اهمیت سراسری دارند و یا مستلزم سرمایهگذاریهای کلان هستند در صلاحیت دولت مرکزی است. ادارهی سایر امور اقتصادی منطقهی خودمختار در صلاحیت ارگانهای خودمختاری است بهرهبرداری از منابع طبیعی و ثروتهای عمومی کشور که اهمیت سراسری دارند در صلاحیت دولت مرکزی است که به نفع همهی مردم ایران صورت میگیرد در منطقهی خودمختار کردستان ارگانهای خودمختاری دولت مرکزی را در بهرهداری از این منابع و ثروتها یاری خواهند نمود | ||
ادارهی سایر امور اقتصادی منطقهی خودمختار در صلاحیت ارگانهای خودمختاری است بهرهبرداری از منابع طبیعی و ثروتهای عمومی کشور که اهمیت سراسری دارند در صلاحیت دولت مرکزی است که به نفع همهی مردم ایران صورت میگیرد در منطقهی خودمختار کردستان ارگانهای خودمختاری دولت مرکزی را در بهرهداری از این منابع و ثروتها یاری خواهند نمود | |||
۷ ـ زبان کردی، زبان رسمی تدریس و مکاتبهی داخلی درمنطقهی خودمختار است و در همهی مراحل تحصیلی حق آموزش به زبان کردی برای ساکنان منطقه بهرسمیت شناخته میشود | ۷ ـ زبان کردی، زبان رسمی تدریس و مکاتبهی داخلی درمنطقهی خودمختار است و در همهی مراحل تحصیلی حق آموزش به زبان کردی برای ساکنان منطقه بهرسمیت شناخته میشود | ||
خط ۵۹: | خط ۵۷: | ||
۱۱ ـ دولت مرکزی در اجرای وظیفهی خود مبنی بر تأمین سریع پیشرفت و توسعهی کلیهی مناطق عقبافتادهی کشور، مؤظف است که از درآمدهای عمومی سهم بیشتری را به رفع عقبماندگی منطقهی خودمختار کردستان نیز تخصیص دهد | ۱۱ ـ دولت مرکزی در اجرای وظیفهی خود مبنی بر تأمین سریع پیشرفت و توسعهی کلیهی مناطق عقبافتادهی کشور، مؤظف است که از درآمدهای عمومی سهم بیشتری را به رفع عقبماندگی منطقهی خودمختار کردستان نیز تخصیص دهد | ||
۱۲ ـ مردم منطقهی خودمختار کردستان مانند سایر هموطنان خود در سراسر ایران از طرق قانونی و بدون هیچگونه تبعیض در ادارهی امور کشور مشارکت خواهند نمود | ۱۲ ـ مردم منطقهی خودمختار کردستان مانند سایر هموطنان خود در سراسر ایران از طرق قانونی و بدون هیچگونه تبعیض در ادارهی امور کشور مشارکت خواهند نمود. <ref name=":0" /> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس|۳|اندازه=ریز}} | {{پانویس|۳|اندازه=ریز}} |
ویرایش