تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰: تفاوت میان نسخه‌ها

ناتوانی حاکمان وقت در قبال پاسخگویی به مطالبات جامعه که پس از تحمل سالیان متمادی استبداد سلطنتی، آزادی و حقوق اساسی خود را طلب می‌کرد، سردمداران حاکمیت جدید را بتدریج به سمت اعمال سرکوب و نقض حقوق سیاسی و اجتماعی اقشار مختلف مردم  کشاند. به این ترتیب  دوره‌ی کوتاه آزادی رفته رفته  رو به پایان گذاشت. دوره‌‌‌ای که با  سقوط سلطنت در اواخر سال ۵۷ آغاز شد و  تا ماه‌های ابتدای سال ۵۸ دوام یافت. این دوره‌ي کوتاه اصطلاجاً به  «بهار آزادی» معروف شده است.<ref group="سی خرداد پاسخ به ضرورت تاریخ">سی خرداد پاسخ به ضرورت تاریخ  https://news.mojahedin.org/i/news/170202</ref>  

تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰  از آن جهت حائز  اهمیت است که تنها دو و نیم سال پس از سقوط دیکتاتوری سلطنتی صورت پذیرفت و طی آن میلیون‌ها تن از مردم نارضایتی خود را از استقرار دیکتاتوری مذهبی نشان داده و به پامال کردن دست‌آوردهای انقلاب ۲۲ بهمن توسط حاکمان مذهبی اعتراض می‌کردند.  تظاهر کنندگان در این روز سرکوب آزادی‌ها را که  هدف اصلی مردم از سرنگونی نظام استبدادی سلطنتی بود،  محکوم کرده و  ممانعت از آزادی بیان،‌ اجتماعات و مطبوعات را مغایر با اهداف انقلاب ۲۲ بهمن خوانده و دست به اعتراض زدند. همچنین شمار بسیار زیادی از بانوان که نسبت به اعمال فشار و محدودیت‌های ارتجاعی حاکمیت جدید در مورد زنان به ستوه آمده بودند، این تظاهرات را همراهی کردند.