۱۷۴
ویرایش
تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
ناتوانی حاکمیت وقت در قبال پاسخگویی به آزادی و حقوق اولیه‌ی انسانی که مردم ایران پس از تحمل سالیان متمادی استبداد سلطنتی، آنها را حق خود می‌دانستند، سردمداران حکومت جدید را بتدریج به سمت اعمال سرکوب و نقض حقوق سیاسی و اجتماعی اقشار مختلف مردم کشاند. و دوره‌ی کوتاه آزادی که اصطلاحاً به «بهار آزادی» معروف شد، رفته رفته رو به پایان نهاد. دوره‌‌‌ای که با سقوط سلطنت در اواخر سال ۵۷ آغاز شد و تا ماه‌های ابتدای سال ۵۸ دوام یافت.<ref group="سی خرداد پاسخ به ضرورت تاریخ">سی خرداد پاسخ به ضرورت تاریخ https://news.mojahedin.org/i/news/170202</ref> | ناتوانی حاکمیت وقت در قبال پاسخگویی به آزادی و حقوق اولیه‌ی انسانی که مردم ایران پس از تحمل سالیان متمادی استبداد سلطنتی، آنها را حق خود می‌دانستند، سردمداران حکومت جدید را بتدریج به سمت اعمال سرکوب و نقض حقوق سیاسی و اجتماعی اقشار مختلف مردم کشاند. و دوره‌ی کوتاه آزادی که اصطلاحاً به «بهار آزادی» معروف شد، رفته رفته رو به پایان نهاد. دوره‌‌‌ای که با سقوط سلطنت در اواخر سال ۵۷ آغاز شد و تا ماه‌های ابتدای سال ۵۸ دوام یافت.<ref group="سی خرداد پاسخ به ضرورت تاریخ">سی خرداد پاسخ به ضرورت تاریخ https://news.mojahedin.org/i/news/170202</ref> | ||
تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ از آن جهت حائز اهمیت است که تنها دو و نیم سال پس از سقوط دیکتاتوری سلطنتی صورت می‌گرفت که طی آن میلیون‌ها تن از مردم نارضایتی خود را از استقرار دیکتاتوری مذهبی نشان داده و به پامال کردن دست‌آوردهای انقلاب ۲۲ بهمن توسط حاکمان مذهبی زبان به اعتراض گشودند. تظاهر کنندگان سرکوب آزادی‌ها را که هدف اصلی مردم از سرنگونی نظام استبدادی سلطنتی بود، محکوم کرده و ممانعت از آزادی بیان، اجتماعات و مطبوعات را که به‌طور سیستماتیک مورد تعرض گروههای دولتی و نیمه دولتی حامی حکومت انجام می‌گرفت، مغایر با اهداف انقلاب ۲۲ بهمن خوانده و با گروههای مذکور به مخالفت برخاستند. . همچنین شمار بسیار زیادی از بانوان که نسبت به اعمال فشار و محدودیت‌های ارتجاعی حاکمیت جدید در مورد زنان به ستوه آمده بودند، این تظاهرات را همراهی کردند. | تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ از آن جهت حائز اهمیت است که تنها دو و نیم سال پس از سقوط دیکتاتوری سلطنتی صورت می‌گرفت که طی آن میلیون‌ها تن از مردم نارضایتی خود را از استقرار دیکتاتوری مذهبی نشان داده و به پامال کردن دست‌آوردهای انقلاب ۲۲ بهمن توسط حاکمان مذهبی زبان به اعتراض گشودند. تظاهر کنندگان سرکوب آزادی‌ها را که هدف اصلی مردم از سرنگونی نظام استبدادی سلطنتی بود، محکوم کرده و ممانعت از آزادی بیان، اجتماعات و مطبوعات را که به‌طور سیستماتیک مورد تعرض گروههای دولتی و نیمه دولتی حامی حکومت انجام می‌گرفت، مغایر با اهداف انقلاب ۲۲ بهمن خوانده و با گروههای مذکور به مخالفت برخاستند. . همچنین شمار بسیار زیادی از بانوان که نسبت به اعمال فشار و محدودیت‌های ارتجاعی حاکمیت جدید در مورد زنان به ستوه آمده بودند، این تظاهرات را همراهی کردند. | ||
تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰ توسط سازمان مجاهدین خلق ایران<ref group="تاریخچه سازمان مجاهدين خلق ايران">تاریخچه سازمان [[مجاهدين]] خلق ايران https://www.mojahedin.org/special/timeline-pmoi.aspx?k=%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87-%D8%B3%D8%A7%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D9%84%D9%82-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86</ref> طراحی و به مرحله‌ی اجرا در آمد. این سازمان که یکی از بزرگترین و جدی‌ترین سازمان‌های اپوزيسیون و مخالف حاکمیت مذهبی وقت بود، پس از آنکه از برگزاری میتینگ‌های مسالمت‌جویانه و انتشار نشریات و روزنامه منع شد و همه‌ی دفاتر و مراکزش با حمله و هجوم گروههای شبه‌دولتی (حزب‌الله) تعطیل و ده‌ها تن از طرفداران آن کشته و مجروح شدند، تصمیم گرفته بود که با گردآوردن هواداران خود و برگزاری یک راهپیمایی بزرگ به سوی مجلس در تهران و یا سایر مراکز دولتی در شهرستانها از مسئولین دولت تظلم‌خواهی کند. اما شمار میلیونی تظاهر‌کنندگان حاکمان وقت به ويژه آیت‌الله خمیتی را که رهبر مذهبی حاکمیت محسوب می‌شد، به هراس انداخت و او را وادار کرد که هر طور شده جلوی این حرکت را بگیرد. از این روز با اعلام حکومت نظامی فرمان حمله به تظاهر کنندگان عادی و غیر مسلح را داد. در جریان این حمله ده ها تن از جوانان کشته شدند و ده‌ها هزار نفر دیگر در تهران و سایر شهرستانها دستگیر شدند. | |||
== تصمیم‌گیری برای تظاهرات ۳۰ خرداد == | == تصمیم‌گیری برای تظاهرات ۳۰ خرداد == | ||