کنفرانس برلین (۲۰۲۵)

کنفرانس برلین (۲۰۲۵) که در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵ در برلین، آلمان برگزار شد، رویدادی سیاسی با تمرکز بر سیاست ایران بود. این کنفرانس با حضور نمایندگان پارلمان فدرال آلمان (بوندستاگ) و شخصیت‌های سیاسی، از جمله کارستن مولر (رئیس کمیسیون قضایی بوندستاگ)، یان متسلر و ماریکل هرمایل (نمایندگان بوندستاگ)، یواخیم روکر (سفیر سابق آلمان و رئیس سابق شورای حقوق بشر سازمان ملل)، هانس اولریش زایت (سفیر سابق آلمان)، لئو داوتزنبرگ (رئیس کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد)، مارتین پاتسلت (نمایندگان سابق بوندستاگ)، و معصومه بلورچی (نماینده شورای ملی مقاومت ایران در آلمان) تشکیل شد.

کنفرانس برلین ۱۴۰۴
کارستن مولر، یان متسلر، ماریکل هرمایل، یواخیم روکر، هانس اولریش زایت، لئو داوتزنبرگ، مارتین پاتسلت، معصومه بلورچی، پیام ریتا زوسموت، سخنرانی آنلاین مریم رجوی
کنفرانس همبستگی با مقاومت ایران
عاملان نمایندگان پارلمان فدرال آلمان، دیپلمات‌های سابق، شورای ملی مقاومت ایران
مکان برلین، آلمان
زمان ۳ مهر ۱۴۰۴ – ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵
نتیجه حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت ایران، درخواست برای اعمال تحریم‌های قاطع علیه رژیم ایران، به‌رسمیت شناختن حق مقاومت مردم ایران، و قرار دادن سپاه پاسداران در لیست تروریستی


سخنرانی اصلی به صورت آنلاین توسط مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده شورای ملی مقاومت ایران (NCRI)، ارائه گردید. پیام پروفسور ریتا زوسموت، رئیس سابق بوندستاگ، نیز قرائت شد. موضوعات کلیدی شامل افشاگری‌های مقاومت ایران در مورد برنامه هسته‌ای رژیم ایران، ضرورت اعمال تحریم‌های بیشتر، و حمایت از تغییر رژیم دموکراتیک بود. مریم رجوی بر ۱۳۳ افشاگری مقاومت در ۳۴ سال گذشته تأکید کرد که مانع دستیابی رژیم به سلاح هسته‌ای شده است. سخنرانان آلمانی بر همبستگی با مقاومت ایران و رد هرگونه بازگشت به دیکتاتوری‌های گذشته، از جمله رژیم شاهنشاهی، اصرار ورزیدند.

این کنفرانس بخشی از تلاش‌های گسترده‌تر برای سیاست‌گذاری اروپا در قبال ایران محسوب می‌شود و بر لزوم به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم تأکید داشت. اهمیت آن در برجسته‌سازی آلترناتیو دموکراتیک شورای ملی مقاومت و برنامه ده‌ماده‌ای رجوی نهفته است، که چارچوبی برای گذار به دموکراسی ارائه می‌دهد.

مقدمه

کنفرانس برلین ۲۰۲۵، با عنوان رسمی «کنفرانس آنلاین در برلین با اعضای پارلمان فدرال آلمان و شخصیت‌های برجسته»، یک رویداد سیاسی بین‌المللی بود که در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵ (۳ مهر ۱۴۰۴) در برلین، پایتخت آلمان، برگزار گردید. این کنفرانس توسط کمیته آلمانی همبستگی برای ایران آزاد سازمان‌دهی شد و بر مسائل مرتبط با سیاست ایران، به ویژه برنامه هسته‌ای رژیم جمهوری اسلامی، حقوق بشر، و چشم‌انداز تغییرات دموکراتیک تمرکز داشت. این رویداد بخشی از سری کنفرانس‌های بین‌المللی است که توسط حامیان شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) برگزار می‌شود و هدف آن همبستگی و حمایت سیاستمداران اروپایی از جنبش مقاومت ایران است. با توجه به تنش‌های ژئوپلیتیکی خاورمیانه، این کنفرانس در زمانی برگزار شد که اعمال مجدد تحریم‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران در حال بررسی بود، و سخنرانان بر لزوم اقدام قاطعانه تأکید کردند.[۱]

زمینه تاریخی و سازمان‌دهی

شورای ملی مقاومت ایران، که در سال ۱۹۸۱ تأسیس شد، به عنوان یک ائتلاف اپوزیسیون دموکراتیک علیه رژیم جمهوری اسلامی عمل می‌کند. NCRI تحت رهبری مریم رجوی، که از سال ۱۹۹۳ به عنوان رئیس‌جمهور برگزیده برای دوران گذار انتخاب شده، بر اصول دموکراسی، جدایی دین از دولت، و حقوق زنان تأکید دارد. کنفرانس برلین ادامه‌ای از رویدادهای مشابه پیشین، مانند کنفرانس‌های مونیخ و برلین در سال‌های گذشته، بود که بر سیاست‌های اروپا در قبال ایران تمرکز داشتند. در سال ۲۰۲۵، این کنفرانس همزمان با تظاهرات گسترده ایرانیان در بروکسل (۶ سپتامبر) و نیویورک (۲۳ سپتامبر) برگزار شد، که نشان‌دهنده افزایش فعالیت‌های اپوزیسیون ایرانی در سطح بین‌المللی بود. سازمان‌دهندگان، از جمله لئو داوتزنبرگ، بر تضعیف رژیم ایران به دلیل بحران‌های داخلی و خارجی تأکید کردند و کنفرانس را فرصتی برای بحث درباره آلترناتیوهای دموکراتیک دانستند.[۲]

شرکت‌کنندگان و سخنرانان

کنفرانس با حضور برجسته سیاستمداران آلمانی همراه بود. کارستن مولر، رئیس کمیسیون قضایی بوندستاگ، بر لزوم جایگزین دموکراتیک تأکید کرد و برنامه ده‌ماده‌ای رجوی را ستود. یان متسلر، نماینده بوندستاگ، حضور خود را نشانه‌ای از همبستگی آلمان با مقاومت ایران دانست. ماریکل هرمایل بر شجاعت مبارزان برای آزادی تمرکز داشت. یواخیم روکر، سفیر سابق آلمان در سوئد (۲۰۰۸-۲۰۱۱) و رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل (۲۰۱۵)، بر اصل صلاحیت جهانی برای پیگیری جنایات رژیم ایران اصرار ورزید و جنایات رژیم‌های پیشین، از جمله رژیم شاه، را محکوم کرد. هانس اولریش زایت، سفیر سابق در افغانستان و کره جنوبی (۲۰۰۵-۲۰۱۲)، تحلیل ژئوپلیتیکی از بحران موجودیتی رژیم ایران ارائه داد. لئو داوتزنبرگ بر تغییر ریشه‌دار از درون جامعه ایران تأکید کرد. مارتین پاتسلت، نماینده سابق بوندستاگ (۲۰۱۳-۲۰۲۱)، بر حمایت از اپوزیسیون سازمان‌یافته برای گذار دموکراتیک اصرار ورزید. معصومه بلورچی، نماینده NCRI در آلمان، سابقه ۶۰ ساله مقاومت علیه دو دیکتاتوری را یادآوری کرد. پیام پروفسور ریتا زوسموت، رئیس بوندستاگ برای ده سال، NCRI را به عنوان آلترناتیو دموکراتیک معرفی کرد و پایداری مریم رجوی را ستود.

سخنرانی اصلی توسط مریم رجوی به صورت آنلاین ارائه شد. وی شرایط ایران را "لحظه‌ای فوق‌العاده" توصیف کرد و بر ۱۳۳ افشاگری مقاومت در ۳۴ سال گذشته تأکید نمود که مانع بمب‌سازی اتمی رژیم شده است. رجوی سیاست اروپا را نقد کرد و راه‌حل بنیادی را سرنگونی رژیم توسط مردم و مقاومت سازمان‌یافته دانست، که دست رژیم را از بمب اتمی کوتاه می‌کند و از جنگ جلوگیری می‌نماید.[۳]

محتوای کلیدی و موضوعات مورد بحث

کنفرانس بر چندین محور تمرکز داشت. نخست، برنامه هسته‌ای ایران: رجوی بر نقش مقاومت در جلوگیری از دستیابی رژیم به سلاح هسته‌ای تأکید کرد و هشدار داد که بدون افشاگری‌ها، جهان با یک رژیم بنیادگرای مسلح به هسته‌ای روبرو می‌شد. دوم، تحریم‌ها و سیاست خارجی: سخنرانان بر اعمال تحریم‌های بیشتر اصرار ورزیدند، اما هشدار دادند که بدون راه‌حل دموکراتیک، این سیاست‌ها ناکارآمد خواهند بود. سوم، حقوق بشر و مقاومت: بحث بر سر به‌رسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی رژیم، قرار دادن سپاه پاسداران در لیست تروریستی، و حمایت از جوانان شورشگر بود. چهارم، رد دیکتاتوری‌های گذشته: روکر و داوتزنبرگ بر عدم بازگشت به رژیم شاهنشاهی تأکید کردند و شورای ملی مقاومت را تنها آلترناتیو مشروع دانستند. برنامه ده‌ماده‌ای رجوی، که شامل انتخابات آزاد، برابری جنسیتی، و حفاظت از اقلیت‌ها است، به عنوان پایه‌ای برای آینده دموکراتیک ایران برجسته شد.[۴]

اهمیت و تأثیرات

کنفرانس برلین ۲۰۲۵ اهمیت ژئوپلیتیکی دارد، زیرا در زمانی برگزار شد که تنش‌های هسته‌ای ایران افزایش یافته بود. این رویداد حمایت آلمان و اتحادیه اروپا از اپوزیسیون ایرانی را تقویت کرد و بر لزوم سیاست قاطعانه علیه رژیم تأکید نمود. از منظر حقوق بشر، کنفرانس بر پیگیری جنایات رژیم، از جمله اعدام‌ها و سرکوب‌ها، اصرار ورزید. تأثیرات آن شامل افزایش آگاهی عمومی در رسانه‌های آلمانی مانند Stuttgarter Zeitung و Welt بود، که پوشش گسترده‌ای از رویداد ارائه دادند. در سطح بین‌المللی، این کنفرانس بخشی از کمپین گسترده‌تر NCRI برای تغییر رژیم است و می‌تواند بر سیاست‌های آینده اروپا تأثیرگذار باشد.

منابع