۱٬۰۵۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
== [[قتلعام ۶۷|قتلعام تابستان ۱۳۶۷]] == | == [[قتلعام ۶۷|قتلعام تابستان ۱۳۶۷]] == | ||
[[پرونده:خاو3.JPG|بندانگشتی|قتلعام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در تابستان ۱۳۶۷]] | [[پرونده:خاو3.JPG|بندانگشتی|قتلعام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در تابستان ۱۳۶۷]] | ||
رژیم ایران در تاریخ ۲۷ تیرماه ۱۳۶۷، قطعنامه ۵۹۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای آتشبس و پایان '''[[جنگ ایران و عراق|جنگ هشت ساله]]''' با عراق را پذیرفت. در پی این واقعه رژیم ایران که بنا بر اسناد موجود و گفته گواهان از سالها پیش برای رها شدن از زندانیان سیاسی بخصوص زندانیان مجاهد طرح و برنامههای متعددی را مطرح و در پی عملیساختن آن بود موقعیت خطیر پیشآمده ناشی از خلا جنگی که بر ادامهداری آن تا فتح قدس از طریق کربلا پای میفشرد را غنیمت شمرد و آمادهسازی یک کشتار بزرگ از زندانیان سیاسی را از فردای آتشبس تدارک دید. همزمانی این اقدام با عملیات '''[[ارتش آزادیبخش ملی ایران|ارتش آزادیبخش ملی ایران]]'''، متعلق به سازمان مجاهدین خلق، به نام '''[[عملیات فروغ جاویدان|فروغ جاویدان]]''' که به قصد سرنگونی رژیم ایران آغاز و تا دروازهی کرمانشاه پیشروی کردند و سپس توسط نیروهای مسلح رژیم ایران متوقف و مجبور به عقبنشینی شدند این شبهه را ایجاد کرد که گویا قتلعام ۶۷ در انتقام به این عملیات بوده است. در جریان این قتلعام که از اواخر تیرماه ۱۳۶۷، با قطع ملاقاتها در زندانها که با اقدامات دیگری مانند قطع روزنامه و یا بردن تلویزیون از بندها و… همراه بود آغاز شد به گفته مخالفین بیش از ۳۰ هزار زندانی سیاسی کشتار شدهاند. اولین اخبار درز یافته از قتلعام با اعلام خبر اعدام بیش از ۱۵ زندانی به خانوادهها، بر سر زبانها افتاد. | رژیم ایران در تاریخ ۲۷ تیرماه ۱۳۶۷، قطعنامه ۵۹۸ مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای آتشبس و پایان '''[[جنگ ایران و عراق|جنگ هشت ساله]]''' با عراق را پذیرفت. در پی این واقعه رژیم ایران که بنا بر اسناد موجود و گفته گواهان از سالها پیش برای رها شدن از زندانیان سیاسی بخصوص زندانیان مجاهد طرح و برنامههای متعددی را مطرح و در پی عملیساختن آن بود موقعیت خطیر پیشآمده ناشی از خلا جنگی که بر ادامهداری آن تا فتح قدس از طریق کربلا پای میفشرد را غنیمت شمرد و آمادهسازی یک کشتار بزرگ از زندانیان سیاسی را از فردای آتشبس تدارک دید. همزمانی این اقدام با عملیات '''[[ارتش آزادیبخش ملی ایران|ارتش آزادیبخش ملی ایران]]'''، متعلق به سازمان مجاهدین خلق، به نام '''[[عملیات فروغ جاویدان|فروغ جاویدان]]''' که از روز ۳ مرداد ۱۳۶۷ به قصد سرنگونی رژیم ایران آغاز و تا دروازهی کرمانشاه پیشروی کردند و سپس توسط نیروهای مسلح رژیم ایران متوقف و مجبور به عقبنشینی شدند این شبهه را ایجاد کرد که گویا قتلعام ۶۷ در انتقام به این عملیات بوده است. در جریان این قتلعام که از اواخر تیرماه ۱۳۶۷، با قطع ملاقاتها در زندانها که با اقدامات دیگری مانند قطع روزنامه و یا بردن تلویزیون از بندها و… همراه بود آغاز شد به گفته مخالفین بیش از ۳۰ هزار زندانی سیاسی کشتار شدهاند. اولین اخبار درز یافته از قتلعام با اعلام خبر اعدام بیش از ۱۵ زندانی به خانوادهها، بر سر زبانها افتاد و سپس در اعلامهای تلویزیونی توسط مقامات رژیم ایران و راهافتادن دوباره ملاقاتها در آذرماه همان سال ابعاد این قتلعام افشا شد و در طی زمان شواهد بیشتری بر گستره آن گواهی داد. | ||
اعدام گسترده و دستهجمعی هزاران زندانی سیاسی پس از فتوای روحالله خمینی، در اوایل مردادماه آغاز شد. بر اساس این حکم و فتوا در تهران، زندانیان سیاسی که سرموضع بودند بر اساس تشخیص هیئت سه نفرهای شامل: حسینعلی نیری، قاضی شرع؛ [[مصطفی پورمحمدی]]، نماینده وزارت اطلاعات و مرتضی اشراقی، دادستان تهران به جوخههای اعدام سپرده میشدند؛ و در زندانهای شهرهای دیگر، صدور حکم اعدام زندانیان سیاسی بر عهدهی یک هیئت سه نفره شامل: قاضی شرع، دادستان یا دادیار انقلاب و نمایندهی وزارت اطلاعات بود.<ref name=":1" /> | اعدام گسترده و دستهجمعی هزاران زندانی سیاسی پس از فتوای روحالله خمینی، در اوایل مردادماه آغاز شد. بر اساس این حکم و فتوا در تهران، زندانیان سیاسی که سرموضع بودند بر اساس تشخیص هیئت سه نفرهای شامل: حسینعلی نیری، قاضی شرع؛ [[مصطفی پورمحمدی]]، نماینده وزارت اطلاعات و مرتضی اشراقی، دادستان تهران به جوخههای اعدام سپرده میشدند؛ و در زندانهای شهرهای دیگر، صدور حکم اعدام زندانیان سیاسی بر عهدهی یک هیئت سه نفره شامل: قاضی شرع، دادستان یا دادیار انقلاب و نمایندهی وزارت اطلاعات بود.<ref name=":1" /> |
ویرایش