ملا آواره: تفاوت میان نسخه‌ها

سرانجام ملا آواره پس از مبارازات بسیار به‌‌تاریخ ۹ شهریور ۱۳۴۷ شمسی، طی یک اقدام ناجوانمردانه دست‌گیر و در انظار مردم سردشت حلق‌آویز شد. وی در آخرین لحظات عمر خود با صدای رسائی گفت:‌<blockquote>« ای خون‌ریزان، شما می‌توانید من و دوستانم را بکشید. ولی بدانید بعد از کشتن ما هزارها آواره‌، مام رحمان و ملا که‌چه‌ بوجود می‌آید. چون حرکت ملت با کشتن ما و صدها تن دیگر پایان نمی‌یابد و تا نابودی رژیم شاه‌ و آزاد شدن ملت ایران هم‌چنان ادامه‌ دارد.»<ref name=":0" /></blockquote>ملا آواره همراه با دو تن از یارانش در دامنه‌ کوه‌ " گرده‌سور" شهر سردشت دفن شدند. و بعد از ۳۵ سال هنوز هم مردم برای راز و نیاز به‌ مزار ایشان می‌روند. از وی شعرهایی به‌ یادگار مانده‌ است که‌ عده‌ای زیاد از هم‌دوره‌های ایشان آن‌ها را حفظ هستند.<ref name=":0" />