۲٬۳۸۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
Alireza k h (بحث | مشارکتها) (ویراستار نهایی مقاله قبل از انتشار) برچسبها: برگرداندهشده ویرایشگر دیداری |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| زیرنویس = | | زیرنویس = | ||
}} | }} | ||
'''سید محمدرضا مساوات'''، (متولد سال ۱۲۴۴، برازجان - درگذشته ۱۳۰۴، تهران) یکی از | '''سید محمدرضا مساوات'''، (متولد سال ۱۲۴۴، برازجان - درگذشته ۱۳۰۴، تهران) یکی از سیاستمداران و روزنامهنگاران دوران [[جنبش مشروطه ایران|انقلاب مشروطه ایران]] است که با نام مستعار «مساوات» شناخته میشود. این لقب از عنوان روزنامه انقلابیاش برگرفته شدهاست. او متولد برازجان در استان فارس بود و در اوایل جوانی به شیراز و سپس تهران مهاجرت کرد تا تحصیلات خود را در نزد اساتیدی چون میرزا نصراللهخان دبیرالملک و ابوالحسن جلوه حکیم پیگیری کند. مساوات از نخستین روزهای جنبش مشروطه، به عنوان یکی از بنیانگذاران انجمنهای مخفی مانند مجمع آزادمردان تهران، انجمن ملی و کمیته انقلاب، نقش فعالی ایفا کرد. او با چهرههایی چون [[ملکالمتکلمین]]، [[سید جمالالدین واعظ اصفهانی|سید جمالالدین واعظ]]، [[جهانگیرخان صوراسرافیل|میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل]] و [[یحیی دولتآبادی]] همکاری نزدیک داشت و در رویدادهایی مانند تحصن علما در حرم عبدالعظیم و ماجرای مسجد آدینه شرکت جست، جایی که در درگیری با قزاقهای دولتی، یکی از آنها را به قتل رساند. | ||
پس از صدور فرمان مشروطه در ۱۲۸۵ شمسی، محمدرضا مساوات روزنامه «مساوات» را در تهران راهاندازی کرد که به عنوان ارگان حزب دموکرات (اجتماعیون عامیون) عمل میکرد و بر اصول عدالت، [[آزادی]] و مبارزه با فساد اداری تأکید داشت. این روزنامه با مقالات تند و انتقادی، به ویژه در شماره ۲۱ با عنوان «شاه در چه حال است؟»، علیه [[محمد علی شاه|محمدعلی شاه]] قاجار موضعگیری کرد و منجر به شکایت شاه و دادگاهی شدن مساوات شد، هرچند با میانجیگری عضدالدوله، مسئله خاتمه یافت. سید محمدرضا مساوات در شبنامهها و صبحنامههای مخفی پیش از مشروطه، نقش کلیدی در آگاهیبخشی عمومی ایفا کرد و پس از بمباران مجلس در سال ۱۲۸۷ شمسی، به تبریز گریخت و روزنامه را در آنجا احیا نمود. او در دورههای دوم، سوم و چهارم مجلس شورای ملی از تبریز و در دوره پنجم از ساوجبلاغ نماینده بود و در حزب دموکرات بر جدایی قوه قضائیه از مجریه، آموزش مجانی و اجباری، و حقوق مدنی برابر تأکید ورزید. | پس از صدور فرمان مشروطه در ۱۲۸۵ شمسی، محمدرضا مساوات روزنامه «مساوات» را در تهران راهاندازی کرد که به عنوان ارگان حزب دموکرات (اجتماعیون عامیون) عمل میکرد و بر اصول عدالت، [[آزادی]] و مبارزه با فساد اداری تأکید داشت. این روزنامه با مقالات تند و انتقادی، به ویژه در شماره ۲۱ با عنوان «شاه در چه حال است؟»، علیه [[محمد علی شاه|محمدعلی شاه]] قاجار موضعگیری کرد و منجر به شکایت شاه و دادگاهی شدن مساوات شد، هرچند با میانجیگری عضدالدوله، مسئله خاتمه یافت. سید محمدرضا مساوات در شبنامهها و صبحنامههای مخفی پیش از مشروطه، نقش کلیدی در آگاهیبخشی عمومی ایفا کرد و پس از بمباران مجلس در سال ۱۲۸۷ شمسی، به تبریز گریخت و روزنامه را در آنجا احیا نمود. او در دورههای دوم، سوم و چهارم مجلس شورای ملی از تبریز و در دوره پنجم از ساوجبلاغ نماینده بود و در حزب دموکرات بر جدایی قوه قضائیه از مجریه، آموزش مجانی و اجباری، و حقوق مدنی برابر تأکید ورزید. | ||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
روزنامه مساوات، فساد را سوءاستفاده از قدرت دولتی و ناکارآمدی قانون تعریف میکرد و آن را به دستههای سیاسی، اقتصادی، اداری و فرهنگی تقسیم میداشت. ریشه فساد را در فردگرایی، خویشاوندسالاری و انحصارگرایی میدید و تأکید داشت که بیاعتمادی عمومی به حکومت را افزایش میدهد. در دوره قاجار، شاهان امتیازات را به مزایده میگذاشتند و مالیات سنگین بر طبقات پایین تحمیل میکردند. | روزنامه مساوات، فساد را سوءاستفاده از قدرت دولتی و ناکارآمدی قانون تعریف میکرد و آن را به دستههای سیاسی، اقتصادی، اداری و فرهنگی تقسیم میداشت. ریشه فساد را در فردگرایی، خویشاوندسالاری و انحصارگرایی میدید و تأکید داشت که بیاعتمادی عمومی به حکومت را افزایش میدهد. در دوره قاجار، شاهان امتیازات را به مزایده میگذاشتند و مالیات سنگین بر طبقات پایین تحمیل میکردند. | ||
مساوات، حاکمیت قانون را کلید مبارزه با فساد میدانست. پس از مشروطه، بر اصلاح شاخه تقنینی اصرار ورزید و گفت تا مجلس تنظیم نشود، شاخه اجرایی و مالی اصلاح نمیشود. نقش علم و آگاهی را در مهار استبداد برجسته کرد و نبود وزارتخانههای منظم و مدیران شایسته را عامل فساد دانست. | مساوات، حاکمیت قانون را کلید مبارزه با فساد میدانست. پس از مشروطه، بر اصلاح شاخه تقنینی اصرار ورزید و گفت تا مجلس تنظیم نشود، شاخه اجرایی و مالی اصلاح نمیشود. نقش علم و آگاهی را در مهار استبداد برجسته کرد و نبود وزارتخانههای منظم و مدیران شایسته را عامل فساد دانست. | ||
=== درگیری با محمدعلی شاه === | === درگیری با محمدعلی شاه === | ||