۹٬۲۵۶
ویرایش
(اصلاح املا، اصلاح سجاوندی، اصلاح ارقام، اصلاح نویسه، اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح نویسههای عربی) برچسب: برگرداندهشده |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: برگرداندهشده |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|وسط|بندانگشتی|1148x1148px]] | [[پرونده:برای صفحه تمرین.jpg|وسط|بندانگشتی|1148x1148px]] | ||
{{ | {{Infobox Treaty | ||
| | | name = قرارداد دارسی | ||
| | | long_name = امتیازنامه انحصاری اکتشاف و استخراج نفت ایران (۱۹۰۱) | ||
| | | image = قرارداد دارسی1.jpg | ||
| image_width = ۲۵۰px | |||
| | | caption = امضای قرارداد دارسی – ۲۸ مه ۱۹۰۱ میلادی | ||
| date_signed = ۲۸ مه ۱۹۰۱ میلادی | |||
۹ صفر ۱۳۱۹ قمری | ۹ صفر ۱۳۱۹ قمری | ||
۷ خرداد ۱۲۸۰ خورشیدی | ۷ خرداد ۱۲۸۰ خورشیدی | ||
| | | location_signed = تهران، ایران | ||
| | | date_effective = ۲۸ مه ۱۹۰۱ میلادی | ||
| | | date_expiration = ۲۸ مه ۱۹۶۱ میلادی (۶۰ سال، پیش از لغو) | ||
| | | date_cancelled = ۵ آذر ۱۳۱۱ خورشیدی (۲۷ نوامبر ۱۹۳۲ میلادی) | ||
| | | signatories = {{flag|Iran|1907}} دولت ایران (مظفرالدین شاه قاجار) | ||
دولت ایران | {{flag|United Kingdom}} ویلیام ناکس دارسی (تاجر بریتانیایی) | ||
| parties = دولت قاجار ایران | |||
| | ویلیام ناکس دارسی (و نمایندهاش آلفرد ماریوت) | ||
| language = فارسی و فرانسوی (نسخه فرانسوی معتبر) | |||
| wikisource = | |||
| | |||
}} | }} | ||
'''قرارداد دارسی'''، نخستین امتیازنامه جامع نفتی ایران، در ۲۸ مه ۱۹۰۱ میلادی (۹ صفر ۱۳۱۹ قمری / ۷ خرداد ۱۲۸۰ خورشیدی) بین دولت ایران به نمایندگی [[مظفرالدین شاه]] قاجار و ویلیام ناکس دارسی، سرمایهدار انگلیسی، منعقد شد. این قرارداد به مدت ۶۰ سال، امتیاز انحصاری اکتشاف، استخراج، توسعه و فروش نفت، گاز طبیعی، قیر و موم در سراسر ایران (به استثنای پنج ایالت شمالی) را به دارسی واگذار کرد. زمینه آن به گزارشهای هیئت فرانسوی به سرپرستی ژاک دمورگان در سال ۱۸۹۲ میلادی بازمیگردد که وجود نفت در غرب و جنوبغربی ایران را تأیید کرد. مذاکرات با واسطهگری آنتوان کتابچی خان، مدیر گمرکات ایران، و حمایت وزارت خارجه انگلیس انجام شد و شامل پرداخت رشوههای هنگفت به درباریان ایرانی بود. | '''قرارداد دارسی'''، نخستین امتیازنامه جامع نفتی ایران، در ۲۸ مه ۱۹۰۱ میلادی (۹ صفر ۱۳۱۹ قمری / ۷ خرداد ۱۲۸۰ خورشیدی) بین دولت ایران به نمایندگی [[مظفرالدین شاه]] قاجار و ویلیام ناکس دارسی، سرمایهدار انگلیسی، منعقد شد. این قرارداد به مدت ۶۰ سال، امتیاز انحصاری اکتشاف، استخراج، توسعه و فروش نفت، گاز طبیعی، قیر و موم در سراسر ایران (به استثنای پنج ایالت شمالی) را به دارسی واگذار کرد. زمینه آن به گزارشهای هیئت فرانسوی به سرپرستی ژاک دمورگان در سال ۱۸۹۲ میلادی بازمیگردد که وجود نفت در غرب و جنوبغربی ایران را تأیید کرد. مذاکرات با واسطهگری آنتوان کتابچی خان، مدیر گمرکات ایران، و حمایت وزارت خارجه انگلیس انجام شد و شامل پرداخت رشوههای هنگفت به درباریان ایرانی بود. | ||
ویرایش