۸٬۸۱۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۱۰: | خط ۲۱۰: | ||
'''[[سیمین بهبهانی]]''' غزلسرای معروف معاصر، ضمن بزرگداشت معینی کرمانشاهی در وصف او گفته است: <blockquote>«آثار معینی کرمانشاهی شبیه تابلوی نقاشی است. پیوند واژهها و ارتباط با موسیقی در اشعار این هنرمند بزرگ اعجابانگیز است. حضور موفقیتآمیز یک جوان کرمانشاهی در میان ترانهسرایان بزرگی همچون '''[[رهی معیری]]'''، نواب صفا و منیره طاها و آفرینش آثار گرانسنگش را نمیتوان اتفاقی کوچک پنداشت. آثار استاد معینی کرمانشاهی از کلام بین عاشق و معشوق پافراتر گذاشته و به عنوانی جدید پرداخته است».<ref name=":1" /></blockquote> | '''[[سیمین بهبهانی]]''' غزلسرای معروف معاصر، ضمن بزرگداشت معینی کرمانشاهی در وصف او گفته است: <blockquote>«آثار معینی کرمانشاهی شبیه تابلوی نقاشی است. پیوند واژهها و ارتباط با موسیقی در اشعار این هنرمند بزرگ اعجابانگیز است. حضور موفقیتآمیز یک جوان کرمانشاهی در میان ترانهسرایان بزرگی همچون '''[[رهی معیری]]'''، نواب صفا و منیره طاها و آفرینش آثار گرانسنگش را نمیتوان اتفاقی کوچک پنداشت. آثار استاد معینی کرمانشاهی از کلام بین عاشق و معشوق پافراتر گذاشته و به عنوانی جدید پرداخته است».<ref name=":1" /></blockquote> | ||
== گزیدهی اشعار == | == گزیدهی اشعار == من خود آتشی که مرا داده رنگ فنا میشناسم | ||
=== آشفته حالی === | === آشفته حالی === | ||
خط ۲۱۹: | خط ۲۱۹: | ||
{{ب|این تو بودی که از ازل خواندی به من درس وفا را|این تو بودی که آشنا کردی به عشق این مبتلا را}} | {{ب|این تو بودی که از ازل خواندی به من درس وفا را|این تو بودی که آشنا کردی به عشق این مبتلا را}} | ||
{{ب|من که این حاشا نکردم، از غمت پروا نکردم | {{ب|من که این حاشا نکردم، از غمت پروا نکردم}} | ||
{{ب|سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته | {{ب|دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته|سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته}} | ||
{{ب|من خود شیوه نگه چشم مست تو را | {{ب|من خود آتشی که مرا داده رنگ فنا میشناسم|من خود شیوه نگه چشم مست تو را میشناس}} | ||
{{ب|دیگر ای برگشته مژگان، از نگاهم رو مگردان}} | |||
{{ب|دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته|سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته}}{{پایان شعر}} | {{ب|دین من، دنیای من، از عشق جاویدان تو رونق گرفته|سوز من، سودای من، از نور بی پایان تو رونق گرفته}}{{پایان شعر}} |
ویرایش