کاربر:Safa/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

}}'''سید حسن نصرالله،''' (زاده‌‌ی ۲۱ اوت ۱۹۶۰ در شهرک البازوریه مرگ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴ در الضاحیه‌ی بیروت)، رهبر حزب‌الله لبنان بود.

حسن نصرالله پس از تحصیلات مقدماتی در ۱۶ سالگی به نجف رفت و پس از اتمام مقدمات حوزوی به لبنان بازگشت و سال ۱۹۸۱ به دیدار خمینی به ایران رفت و نماینده خمینی برای کسب وجوهات در لبنان شد و پس از شکل‌گیری جریان حزب‌الله به آن پیوست. او پس از مرگ سیدعباس موسوی رهبر حزب‌الله در ۱۶ فوریه ۱۹۹۲ به رهبری حزب‌الله رسید و پس از این بود که جریان حزب‌الله از یک حرکت شیعی لبنانی به حزبی تحت امر ولایت مطلقه فقیه تغییر کرد و به نیابت از حکومت جمهوری اسلامی در صحنه سیاسی لبنان و خاورمیانه به ایفای نقش پرداخت. جمهوری اسلامی تحت رهبری حسن نصرالله از جریان حزب‌الله در سرکوب داخلی تظاهرات مردم ایران و مردم عراق و اعتراضات و قیام مردم سوریه علیه بشار اسد به وفور استفاده کرده و افراد بسیاری از این جریان در این دخالت‌ها کشته شده‌اند. حسن نصرالله در یک مصاحبه تلویزیونی گفت: «تمام مایحتاج حزب‌الله اعم از سلاح و خوراک و پوشاک از طرف جمهوری اسلامی تامین می‌شود و تا زمانی که جمهوری اسلامی پول داشته باشد به ما هم پول می‌رسد.».  حسن نصرالله سرانجام در محله ضاحیه‌ی لبنان طی بمبارانی سنگین در تاریخ ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۴ کشته شد و جسد او پس از ماه‌ها از زیر آوار خارج و به خاک سپرده شد.

نصرالله متأهل بود و دارای سه فرزند به نام‌‌های زینب، محمد و علی می‌‌باشد. او به‌شدت به خانواده‌‌اش وابسته بود و در مصاحبه‌‌ها و سخنرانی‌‌های خود به اهمیت خانواده و تربیت فرزندان اشاره می‌کرد. زندگی شخصی او به دلیل مشغله‌‌های سیاسی و نظامی‌ اش کمتر در معرض رسانه‌‌ها قرار داشت و او تلاش می‌کرد تا حریم خصوصی خانواده‌‌اش را حفظ کند.

در فاصله کوتاهی بعد از حمله اسرائیل بود که فرماندهان نظامی سپاه پاسداران تصمیم گرفتند در لبنان یک گروه شبه‌نظامی کاملا وابسته به ایران تاسیس کنند. آن‌ها لقبی را که در ایران به آن معروف شده بودند به عنوان نام این گروه انتخاب کردند: «حزب‌الله».

سید حسن نصرالله از ابتدای شکل‌گیری حزب‌الله در آن به فعالیت پراخت، او به عنوان یکی از اعضای حزب‌‌الله، در این دوران به عنوان یک سخنران و فعال سیاسی شناخته شد و در تجمعات و کنفرانس‌‌های مختلف شرکت می‌‌کرد. او به تدریج به یکی از چهره‌‌های کلیدی حزب‌‌الله تبدیل شد. در سال ۱۹۸۵ وی با انتقال به بیروت مسئولیت‌های سنگین‌تری را عهده‌دار شد. نخستین مسئولیت جدی نصرالله آماده‌سازی نیرو‌های حزب‌الله و تأسیس هسته‌های نظامی و در عین حال معاون ابراهیم امین از نمایندگان حزب‌الله در پارلمان لبنان بود. در سال ۱۹۸۷ و هم‌زمان با تشکیل کمیته اجرایی حزب‌الله، نصرالله به ریاست کمیته انتخاب شد. در عین حال او در شورای تصمیم‌گیری حزب‌الله نیز وارد شد و مسئول اجرایی آن نیز بود.

ضمن این‌که بر اساس توافق طائف که به جنگ داخلی لبنان پایان داد، گروه «حزب‌الله» اجازه پیدا کرد که  اسلحه خود را نگاه دارد. اسرائیل در این زمان جنوب لبنان را اشغال کرده بود و «حزب‌الله» با این بهانه مسلح باقی ماند

حزب‌‌الله به سرعت به یکی از نیروهای کلیدی در جنگ سوریه تبدیل شد و در عملیات‌ نظامی مختلف علیه گروه‌‌های مخالف شرکت کرد. نصرالله با تاسی به گفتمان علی خامنه‌ای تأکید داشت که حضور حزب‌‌الله در سوریه برای حفظ امنیت لبنان و جلوگیری از گسترش تروریسم به خاک لبنان ضروری است. او همچنین به این نکته اشاره کرد که مبارزه با گروه‌‌های تروریستی مانند داعش و جبهه النصره، بخشی از استراتژی کلان مقاومت در برابر دشمنان مشترک است.

نصرالله با در خدمت قرار دادن حزب‌‌الله، به‌عنوان نیروی نیابتی و بخشی از نیروی قدس سپاه پاسداران توانست به تثبیت موقعیت دولت بشار اسد کمک کند و در بسیاری از مناطق کلیدی، از جمله در استان‌‌های حلب و قنیطره، موفقیت‌‌های نظامی به دست آورد.  

نصرالله در سال ۱۳۸۲ در جریان مذاکرات با واسطه با اسرائیل، به توافقی برای تبادل زندانی دست یافت که در جریان آن بیش از ۴۰۰ زندانی فلسطینی، لبنانی و شهروندان کشورهای دیگر عربی آزاد شدند. این مسائل موجب محبوبیت بیشتر نصرالله شد و حتی ترور رفیق حریری در سال ۱۳۸۲ و اتهامات مطرح شده علیه حزب‌الله در این برهه زمانی نتوانست در موقعیت حزب الله و نصرالله خللی ایجاد کند. در همان سال انتخابات پارلمانی برگزار شد، نه تنها بر آرای «حزب‌الله» افزوده شد بلکه این گروه موفق شد با تکیه بر کرسی‌های پارلمانی، دو عضو خود را به هیات دولت نیز بفرستد و کنترل دو وزارتخانه را نیز در دست بگیرد.