حافظ فروحی

حافظ فروحی، (متولد ۱۳۷۴، رشت) از زندانیان سیاسی محبوس در زندان لاکان رشت است که در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ در دی‌ماه همان سال در رشت بازداشت شد. او به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» توسط شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت به ۲ سال و ۳ ماه حبس تعزیری محکوم شد. این محاکمه فاقد استانداردهای دادرسی عادلانه بود، زیرا فروحی از دسترسی به وکیل انتخابی و فرصت دفاع محروم ماند. با وجود اتمام دوره محکومیتش در بهار ۱۴۰۴، او همچنان به‌صورت غیرقانونی در زندان نگهداری می‌شود و با پرونده‌ای جدید و مبهم مواجه شده که اطلاعات آن به او و خانواده‌اش ارائه نشده است. حافظ فروحی در اعتراض به این وضعیت، بارها دست به اعتصاب غذا زده، از جمله اعتصاب غذای خشک در تابستان ۱۴۰۳، که منجر به وخامت حال جسمانی‌اش شد. او در این اقدامات خواستار آزادی فوری و توقف فشارهای سیستماتیک شده است. شرایط زندان لاکان رشت، از جمله کمبود امکانات پزشکی و محدودیت تماس با خانواده، سلامت جسمی و روانی او را به خطر انداخته است. بلاتکلیفی حقوقی و بازداشت غیرقانونی فشارهای روانی و اقتصادی شدیدی بر خانواده فروحی وارد کرده است. سازمان‌های حقوق بشری مانند کانون حقوق بشر ایران و مانیتورینگ حقوق بشر ایران این پرونده را مصداق نقض حقوق بشر در ایران دانسته و خواستار آزادی فوری او شدند.

حافظ فروحی
حافظ فروحی، زندانی سیاسی
زادروز	سال ۱۳۷۴ رشت، گیلان
محل زندگی	رشت
شناخته‌شده برای	زندانیان سیاسی، فعالان اجتماعی
مخالفان	نظام جمهوری اسلامی
اتهام‌ها	اقدام علیه امنیت ملی
مجازات‌ها	۲ سال و ۳ ماه حبس تعزیری، بازداشت غیرقانونی پس از اتمام محکومیت

دستگیری و زندان

حافظ فروحی، متولد ۱۳۷۴، شهروند اهل رشت است. او پیش از بازداشت در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ به دلیل فعالیت‌های اجتماعی و انتقاد از سیاست‌های نظام جمهوری اسلامی شناخته شده بود. حافظ فروحی به دلیل حمایت از جنبش‌های اعتراضی در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه نیروهای امنیتی قرار گرفت.

حافظ فروحی در دی‌ماه ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ توسط نیروهای امنیتی در رشت بازداشت شد. او پس از بازداشت ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات رشت منتقل شد و سپس به زندان لاکان رشت انتقال یافت. در این مدت، او تحت بازجویی‌های شدید قرار گرفت و از دسترسی به وکیل محروم بود.

اتهامات و محکومیت

حافظ فروحی به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» به دلیل مشارکت در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و فعالیت‌های انتقادی در شبکه‌های اجتماعی بازداشت شد. این اتهامات بر اساس گزارش‌های نیروهای امنیتی و بدون ارائه مدارک معتبر مطرح شدند. فروحی متهم شد که با انتشار مطالب اعتراضی، امنیت عمومی را به خطر انداخته است.

حافظ فروحی در شعبه سوم دادگاه انقلاب رشت محاکمه شد و به ۲ سال و ۳ ماه حبس تعزیری محکوم گردید. این محاکمه فاقد استانداردهای دادرسی عادلانه بود، زیرا او از دسترسی به وکیل انتخابی محروم بود و فرصت کافی برای دفاع از خود نداشت. محکومیت او در بهار ۱۴۰۴ به پایان رسید، اما او همچنان در زندان نگهداری می‌شود.

اعتصاب غذا و اقدامات اعتراضی

حافظ فروحی

حافظ فروحی در تابستان ۱۴۰۳ در اعتراض به ادامه بازداشت غیرقانونی خود پس از اتمام دوره محکومیتش، دست به اعتصاب غذای خشک زد. این اقدام منجر به وخامت شدید حال جسمانی او شد و خطر جدی برای سلامتی‌اش ایجاد کرد. او خواستار آزادی فوری و توقف فشارهای سیستماتیک شد.

حافظ فروحی در کنار دیگر زندانیان سیاسی، از جمله منوچهر فلاح، در کارزارهای اعتراضی «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در داخل زندان لاکان رشت مشارکت داشت. او با اعتصاب غذای جمعی به بازداشت غیرقانونی و شرایط غیرانسانی زندان اعتراض کرد. این اقدامات شجاعانه او را به نمادی از مقاومت در برابر سرکوب تبدیل کرد.

فروحی از داخل زندان پیام‌هایی برای آگاهی‌رسانی درباره وضعیت خود و دیگر زندانیان سیاسی منتشر کرد. او در این پیام‌ها بر بی‌گناهی خود تأکید کرد و از جامعه خواست تا به نقض حقوق بشر در ایران توجه کنند. این پیام‌ها توجه فعالان حقوق بشر را به پرونده او جلب کرد. در بخشی از پیام زندانی سیاسی حافظ فروحی آمده است:

«اجرای درست قانون، آزادی من پس از ۲۷ ماه را تضمین می‌کرد، نه ۲۸ ماه. این تخلف، نه یک خطای ساده، بلکه نقض قانون و ظلم به‌حقوق من است. تنها خواسته‌ام اجرای عدالت و قانون است.»

پایان دوران محکومیت و پرونده جدید

حافظ فروحی با وجود اتمام دوره محکومیت ۲ سال و ۳ ماهه خود در بهار ۱۴۰۴، همچنان به‌صورت غیرقانونی در زندان لاکان رشت نگهداری می‌شود. مقامات قضایی از آزادی او خودداری کرده و هیچ توضیح رسمی درباره دلایل ادامه بازداشت ارائه نداده‌اند. این وضعیت نقض آشکار حقوق قانونی اوست.

پس از اتمام محکومیت، پرونده جدیدی علیه حافظ فروحی گشوده شده که جزئیات آن مبهم است. مقامات قضایی از ارائه اطلاعات درباره اتهامات این پرونده به او و خانواده‌اش خودداری کرده‌اند. این بلاتکلیفی فشار روانی شدیدی بر فروحی وارد کرده و او را در وضعیت نامشخصی نگه داشته است.

فشار بر خانواده

خانواده فروحی به دلیل بازداشت غیرقانونی و بلاتکلیفی حقوقی او تحت فشارهای روانی و اقتصادی قرار دارند. محدودیت‌های اعمال‌شده بر تماس‌های تلفنی و ملاقات‌های حضوری، ارتباط خانواده با او را به حداقل رسانده و بی‌خبری از وضعیتش شرایط را برای آن‌ها دشوارتر کرده است.

شرایط زندان لاکان رشت

حافظ فروحی در زندان لاکان رشت تحت شرایط غیرانسانی نگهداری می‌شود. این زندان با کمبود امکانات اولیه، مانند تهویه مناسب و دسترسی به خدمات پزشکی، مواجه است. این شرایط سلامت جسمی و روانی فروحی را به خطر انداخته و به‌ویژه پس از اعتصاب غذای خشک او در تابستان ۱۴۰۳، وضعیت جسمانی‌اش وخیم‌تر شده است.

حافظ فروحی از تماس‌های تلفنی و ملاقات‌های منظم با خانواده محروم است. این محدودیت‌ها ارتباط او با دنیای بیرون را به حداقل رسانده و فشار روانی مضاعفی بر او وارد کرده است. مقامات زندان به‌طور سیستماتیک ملاقات‌های حضوری را محدود کرده‌اند، که این امر نقض حقوق اولیه زندانیان است.

اعتصاب غذای خشک و شرایط سخت زندان تأثیرات شدیدی بر سلامت جسمی و روانی فروحی گذاشته است. وخامت حال او پس از اعتصاب غذا نیازمند مراقبت پزشکی فوری بود، اما مقامات زندان از ارائه خدمات درمانی مناسب خودداری کردند. این وضعیت او را در شرایط بحرانی قرار داده است.

واکنش‌های حقوق بشری و تأثیر پرونده

سازمان‌های حقوق بشری، از جمله کانون حقوق بشر ایران و مانیتورینگ حقوق بشر ایران، پرونده حافظ فروحی را مصداق نقض آشکار حقوق بشر دانستند. آن‌ها بازداشت غیرقانونی او پس از اتمام محکومیت، محاکمه ناعادلانه، و فشارهای جسمی و روانی در زندان را محکوم کردند و خواستار آزادی فوری او شدند.

پرونده حافظ فروحی به دلیل تداوم بازداشت غیرقانونی و اعتصاب غذای او توجه فعالان حقوق بشر را جلب کرده است. پیام‌های اعتراضی او از زندان و مقاومتش در برابر سرکوب، بر آگاهی‌رسانی درباره وضعیت زندانیان سیاسی در ایران تأثیر گذاشته است.