میلاد زهره‌وند

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
میلاد زهره‌وند
زهره‌وند1.JPG
زادروز۱۳۸۱
ملایر
درگذشت۲ آذر ۱۴۰۲
زندان همدان
محل زندگیملایر
ملیتایرانی
پیشهکارگر اسفالت‌کار
دینمسلمان

میلاد زهره‌وند، (زاده ۱۳۸۱، ملایر – درگذشته ۲ آذر ۱۴۰۲، زندان همدان) در سحرگاه پنجشنبه ۲ آذرماه، به‌صورت مخفیانه و بدون اطلاع دادن به خانواده‌اش، در زندان مرکزی همدان اعدام شد. او به اتهام به‌قتل رساندن یک پاسدار حکومتی به نام علی نظری در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، به اعدام محکوم شده بود. میلاد زهره‌وند کارگر آسفالت‌کاری بود که در جریان قیام سراسری هم‌زمان با چهلم جان‌باختن مهسا امینی، در حالی که دستش مورد اصابت گلوله جنگی قرار گرفته بود، در بلوار سیف‌الدوله شهرستان ملایر دستگیر شد. علی خامنه‌ای طی یک سخنرانی در همدان خواستار اعدام او شده بود. میلاد زهره‌وند به‌عنوان متهم اصلی کشته شدن پاسدار علی نظری، بیش از یک سال بازداشت بود و در دوران بازداشت برای پذیرفتن اتهام اعتشاشگری زیر فشار قرار داشت و از دسترسی به وکیل نیز محروم بود. خانواده‌ی میلاد زهره‌وند نیز به‌شدت تحت فشار اطلاعات سپاه پاسداران قرار داشتند که درباره‌ی فرزندشان اطلاع‌رسانی نکنند. مراسم خاکسپاری میلاد زهره‌وند در صبح جمعه ۳ آذرماه ۱۴۰۲، با حضور فقط ۲۰ نفر از خانواده و بستگان او در آرمستان باغ بهشت همدان، تحت کنترل شدید امنیتی برگزار شد. مأموران اطلاعات سپاه پاسداران از انتقال پیکر میلاد زهره‌وند به زادگاهش ملایر ممانعت کردند و برای این‌که بستگان او پیکر را به ملایر منتقل نکنند، بر مزار این جوان اعدام‌شده بتن ریختند و در ورودی آرامستان به سمت جاده‌ی ملایر را نیز کاملاً مسدود کردند. مادر میلاد زهره‌وند هنگام خاکسپاری به‌خاطر شیون و غزاداری برای فرزنش بازداشت شد و روح‌الله زهره‌وند پدر میلاد نیز پس مراسم خاکسپاری توسط مأموران امنیتی بازداشت و به زندان منتقل شد. سازمان عفو بین‌الملل نیز اعدام میلاد زهره‌وند را هولناک خواند و طی بیانیه‌ای اعلام کرد که رژیم ایران به‌طور سیستماتیک از اعدام‌های خودسرانه به‌عنوان ابزار سرکوب استفاده می‌کند. عفو بین‌الملل جامعه‌ی جهانی را فراخواند که از مقامات رژیم ایران بخواهند تا اعدام‌ها را به‌طور رسمی و فوراً تعلیق کنند.

دستگیری

میلاد زهره‌وند
میلاد زهره‌وند

میلاد زهره‌وند متولد سال ۱۳۸۱، اهل ملایر و کارگر آسفالت‌کاری بود. او در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، هم‌زمان با چهلم جان‌باختن مهسا امینی، در حالی که دستش مورد اصابت گلوله جنگی قرار گرفته بود، در بلوار سیف‌الدوله شهرستان ملایر دستگیر شد.[۱]

روایات متناقض

سپاه پاسداران شهرستان ملایر طی اطلاعیه‌ای در ۴ آبان‌ماه ۱۴۰۲، اعلام کرد که سروان پاسدار علی نظری به هنگام تعقیب لیدرهای اغتشاشات، با شلیک مستقیم این افراد کشته شده است.

سپاه انصارالحسن همدان نیز با صدور بیانیه‌ای در ۵ آبان‌ماه، کشته‌شدن علی نظری را نتیجه‌ی عملیات تعقیب و گریز در اعتشاشات اعلام کرد و از دستگیری ۵ نفر به عنوان عاملان قتل پاسدار علی نظری و تحت پیگرد قرار دادن ۴ نفر دیگر خبر داد.

از طرف دیگر خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران در روز ۴ آبان‌ماه، نوشت که کشته‌شدن پاسدار علی نظری به‌علت درگیری میان دو طایفه زهره‌وند و قیاسوند بوده است. طبق این خبر ۱۵ نفر از اعضای طایفه‌ی زهره‌وند و قیاسوند که در ۴ خودرو با سلاح‌های گرم و سرد بودند، در نزدیکی تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهرستان ملایر با نیروهای حکومتی که جهت سرکوب معترضان به آن‌جا اعزام شده بودند، مواجهه می‌شوند و پاسدار علی نظری نیز در میانه‌ی درگیری این دو طایفه به‌صورت غیرعمدی کشته شده است.

مقامات قضایی همدان نیز هرکدام روایت‌های مختلفی از نحوه‌ی کشته‌شدن این پاسدار منتشر کرده‌اند. این درحالی است که هیچ تصویر یا ویدئویی از نحوه‌ی کشته‌شدن علی نظری منتشر نشده است و تناقضات زیادی در این پرونده وجود دارد.[۱]

صدور دستور اعدام

میلاد زهره‌وند
میلاد زهره‌وند

علی خامنه‌ای در روز ۵ مهرماه ۱۴۰۲، در دیداری که با دست‌اندرکاران برگزاری دومین کنگره‌ی ملی بزرگداشت شهدای استان همدان داشت، ضمن شهید امنیت خواندن پاسدار علی نظری، خواستار مجازات قاتلان او شد. در واقع حکم بدوی اعدام میلاد زهره‌وند به اتهام قصاص نفس، در تیرماه ۱۴۰۲، صادر شده بود اما این حکم تا سخنرانی خامنه‌ای در پنجم مهرماه مسکوت باقی مانده بود. کمتر از ۲ ماه پس از سخنرانی خامنه‌ای حکم قطعی اعدام میلاد زهره‌وند توسط دیوان عالی کشور تأیید و صادر شد.

میلاد زهره‌وند به‌عنوان متهم اصلی کشته شدن پاسدار علی نظری، بیش از یک سال بازداشت بود و در دوران بازداشت برای پذیرفتن اتهام اعتشاشگری زیر فشار قرار داشت و از دسترسی به وکیل نیز محروم بود. بازداشت‌شدگان دیگر این پرونده با قرار وثیقه آزاد شدند.

هنگامی که میلاد زهره‌وند در بازداشت بود، اولین فرزندش به دنیا آمد.[۱]

میلاد زهره‌وند در طول دوران بازداشت، از ملاقات حضوری و دسترسی به وکیل و سایر حقوق ابتدایی یک متهم محروم بود که برخلاف قوانین خود جمهوری اسلامی است. خانواده‌ی میلاد زهره‌وند نیز به‌شدت تحت فشار اطلاعات سپاه پاسداران قرار داشتند که درباره‌ی فرزندشان اطلاع‌رسانی نکنند.[۲]

اجرای حکم اعدام

حکم اعدام میلاد زهره‌وند در سحرگاه پنجشنبه ۲ آذرماه ۱۴۰۲، به‌صورت مخفیانه و بدون اطلاع دادن به خانواده‌اش، در زندان مرکزی همدان انجام شد. میلاد زهره‌وند به اتهام به‌قتل رساندن یک نیروی حکومتی به نام علی نظری در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، به اعدام محکوم شده بود.[۳]

رژیم ایران پیش از این نیز، از آغاز اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، دست‌کم ۷ معترض دیگر مانند مجیدرضا رهنورد، محسن شکاری، محمدمهدی کرمی، محمد حسینی، سعید یعقوبی، صالح میرهاشمی و مجید کاظمی را اعدام کرده است.[۲]

مراسم خاکسپاری

مزار بتن‌ریزی شده میلاد زهره‌وند
مزار بتن‌ریزی شده میلاد زهره‌وند

مراسم خاکسپاری میلاد زهره‌وند در صبح جمعه ۳ آذرماه ۱۴۰۲، با حضور فقط ۲۰ نفر از خانواده و بستگان او در آرمستان باغ بهشت همدان برگزار شد که مأموران امنیتی نیز حضور گسترده‌ای داشتند.

مأموران اطلاعات سپاه پاسداران از انتقال پیکر میلاد زهره‌وند به زادگاهش ملایر ممانعت کردند و برای این‌که بستگان او پیکر را به ملایر منتقل نکنند، بر مزار این جوان اعدام‌شده در آرامستان باغ بهشت همدان بتن ریختند و در ورودی آرامستان به سمت جاده‌ی ملایر را نیز کاملاً مسدود کردند. هم‌چنین محوطه‌ی جنب ساختمان آتشنشانی که بر مزار میلاد زهره‌وند مشرف است، تحت کنترل شدید امنیتی قرار داده و دوربین مدار بسته نصب کرده‌اند.[۳]

مأموران سرکوبگر امنیتی، هم‌چنین چاپ اعلامیه و پخش خرما و حتی عزاداری را هم ممنوع کرده بوند و مادر میلاد زهره‌وند را هم به‌خاطر گریه و شیون برای فرزندش بازداشت کردند.

روح‌الله زهره‌وند پدر میلاد نیز پس مراسم خاکسپاری توسط مأموران امنیتی بازداشت و به زندان منتقل شد.

بر اساس گزارشات ارگان‌های حقوق بشری، مأموران امنیتی حتی اجازه نداند که پیکر میلاد زهره‌وند در آرامستان مسلمانان دفن شود و او را در قسمت ارامنه خاکسپاری کردند.[۴]

در واقع پیکر میلاد زهره‌وند، در بخش درگذشتگان ۳۰ سال پیش و در قبر فرد دیگری که قبلاً توسط خانواده‌اش به مکان دیگری منتقل شده بود، خاکسپاری شد. هم‌چنین مأموران حکومتی از درج پلاک مشخصات هویتی میلاد بر سر مزارش جلوگیری کردند.[۳]

بازتاب اعدام میلاد زهره‌وند

سازمان عفو بین‌الملل نیز اعدام میلاد زهره‌وند را هولناک خواند و طی بیانیه‌ای اعلام کرد که رژیم ایران به‌طور سیستماتیک از اعدام‌های خودسرانه به‌عنوان ابزار سرکوب استفاده می‌کند. عفو بین‌الملل جامعه‌ی جهانی را فراخواند که از مقامات رژیم ایران بخواهند تا اعدام‌ها را به‌طور رسمی و فوراً تعلیق کنند.[۴]

وزارت امور خارجه آلمان، ضمن محکوم کردن اعدام میلاد زهره‌وند، گفت که اعتراض علیه بی‌عدالتی یک حق اساسی و قانونی است و جرم نیست.

روبین کورته، نماینده‌ی پارلمان آلمان که کفیل سیاسی میلاد زهره‌وند را به‌عهده داشت، در نامه‌ای به سفیر رژیم ایران نوشت که از نقض آشکار و نفرت‌انگیز حقوق بشر در ایران بهت‌زده شده‌ام و در این باره سکوت نخواهم کرد. هرچند که برای پدر این زندانی دیگر دیر شده است اما من هم‌چنان خواستار توقف اعدام، شکنجه و آزار همه‌ی زندانیان بی‌گناهی هستم که در ایران به‌صورت ناعادلانه احکام اعدام علیه آن‌ها صادر شده است.

محمود امیری‌مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران اعدام میلاد زهره‌وند را محکوم کرد و نوشت:

«اگر اعدام میلاد زهره‌وند با واکنش شدید مردم و جامعه جهانی همراه نشود، معترضان بیشتری در خطر اعدام قرار خواهند گرفت. سکوت نسبی جامعه جهانی در مورد موج کم‌سابقه اعدام‌ها طی ماه‌های گذشته، جمهوری اسلامی را بر آن داشت که اعدام معترضان را از سر گیرد. ما شدیداً نگران جان دیگر معترضانی هستیم که محکوم به اعدام یا در خطر صدور حکم اعدام‌اند. عدم واکنش مناسب به اعدام میلاد می‌تواند توسط حکومت چراغ سبزی برای اعدام‌های بیشتر تلقی شود»

گوهر عشقی مادر ستار بهشتی، در واکنش به اعدام میلاد زهره‌وند طی یک پیام ویدوئویی خطاب به خامنه‌ای گفت:

«گفته بودی از پنج صبح کارم را شروع می‌کنم. راست می‌گویی. زمانی که اذان می‌گویند یا جوانانمان را اعدام می‌کنی، یا آن‌ها را زیر شکنجه می‌کشی.»[۲]

بیانیه شورای ملی مقاومت ایران

شورای ملی مقاوت ایران در ۲ آذرماه ۱۴۰۲، در محکومیت اعدام میلاد زهره‌وند اطلاعیه‌ای به شرح زیر صادر کرد:

«دژخیمان خامنه‌ای امروز پنجشنبه دوم آذر زندانی قیام، میلاد زهره‌وند ۲۱ ساله از فرزندان دلیر مردم ملایر را مخفیانه و بدون اطلاع به خانواده‌اش، در زندان مرکزی همدان اعدام کردند. میلاد روز ۵ آبان ۱۴۰۱ در جریان اعتراضات مردم ملایر در اثر شلیک پاسداران زخمی و دستگیر شد. قضائیه جلادان او را به خاطر هلاکت یک پاسدار به‌نام علی نظری به اعدام محکوم و دیوان عالی آخوندها حکم اعدام او را تأیید کرد. نیروهای سرکوبگر پس از این اعدام جنایتکارانه و در وحشت از اعتراض‌های مردمی، از صبح امروز در نقاط مختلف شهر ملایر مستقر شده‌اند. همزمان ۸ زندانی دیگر در روزهای چهارشنبه و پنجشنبه اول و دوم آذر حلق‌آویز شدند. روز دوم آذر رسول گرگیج و شاه‌مراد داوودی در مشهد و اول آذر مسلم جمشیدی، محمد اندیشگو و دو زندانی دیگر در زندان قزلحصار و ابراهیم زمهریز در تبریز و زندانی دیگری به‌نام رضا اعدام شدند. خامنه‌ای با این اعدام‌ها هم سبعیت رژیم و هم وحشت آن را از آتشفشان خشم مردم بر ملا می‌کند. اما این جنایت‌ها تنها اراده مردم و جوانان قیام آفرین را برای سرنگونی مصمم‌تر می‌کند. مقاومت ایران ملل متحد و اتحادیه اروپا و کشورهای عضو را به اقدام فوری برای متوقف کردن ماشین کشتار این رژیم و نجات جان زندانیان زیر اعدام فرامی‌خواند. رژیم آخوندی باید از جامعه بین‌المللی طرد شود و سردمدارانش به‌ویژه خامنه‌ای، رئیسی و اژه‌ای بخاطر جنایت علیه بشریت در برابر عدالت قرار گیرند. دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران، ۲ آذر ۱۴۰۲ (۲۳ نوامبر ۲۰۲۳)»[۵]

منابع