درگاه:اصلی/نوشتارهای برگزیده: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class="main-box">
<div class="main-box">
   <div class="box-header">[[پرونده:Pecile.png|45px|alt=|پیوند=]] نوشتارهای جدید هفته</div>
   <div class="box-header">[[پرونده:Pecile.png|45px|alt=|پیوند=]] نوشتارهای جدید هفته</div>
  <div class="box-content">
<!-- نوشتار 1 -->
   <div class="box-content">
   <div class="box-content">


<!-- نوشتار ۱ -->
 
<div style="display: flex; align-items: flex-start; gap: 1em; margin-bottom: 1.5em;">
 
 
 
<div>[[پرونده:بهروز احسانی اسلاملو.JPG|200px]]</div>
<div>[[پرونده:گیتی نظیری.jpg|جایگزین=گیتی نظیری|بندانگشتی|200x200پیکسل|گیتی نظیری]]</div>
   <div>
   <div>
'''[[بهروز احسانی اسلاملو]]'''<br>
 
بهروز احسانی اسلاملو، (متولد ۱ مهر ۱۳۳۴، ارومیه، ساکن تهران - درگذشته ۵ مرداد ۱۴۰۴، تهران) یکی از هواداران قدیمی سازمان مجاهدین خلق ایران است که در آبان‌ماه در جریان اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، در منزل شخصی خود در تهران دستگیر شد و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل گردید. او دارای همسر و دو فرزند و سرپرست خانواده و مادر پیرش است. بهروز احسانی در شهریورماه ۱۴۰۳، توسط قاضی ایمان افشاری در شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام افساد فی‌الارض، بغی، محاربه، عضویت در سازمان مجاهدین خلق، جمع‌آوری اطلاعات طبقه‌بندی شده و اجتماع و تبانی علیه امنیت نظام به اعدام محکوم شده و در روز ۱۸ دی‌ماه حکم اعدام وی بدون طی مراحل دادگاه تجدیدنظر به تأیید دیوان عالی کشور رسید. بهروز احسانی به همراه مهدی حسنی، در سحرگاه یکشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۴، اعدام شد.
'''گیتی نظیری'''، (متولد خرداد ۱۳۳۷، تهران - درگذشته ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱، تپه‌های اوین) کارمند شبکه تلویزیون و از اعضای [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] بود که در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱ در سن ۲۴ سالگی در [[زندان اوین]] اعدام شد. او در خانواده‌ای سیاسی و فرهنگی رشد یافت و پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در دانشکده فنی رادیو و تلویزیون تحصیل کرد. گیتی نظیری از دوران دانشجویی با آرمان‌های مجاهدین آشنا شد و پس از [[انقلاب ضد سلطنتی|انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]]، فعالیت‌های خود را در بخش کارمندی رادیو و تلویزیون آغاز کرد. پس از [[تظاهرات ۳۰ خرداد ۱۳۶۰|۳۰ خرداد ۱۳۶۰]]، به دلیل فعالیت‌های گسترده‌اش به زندگی مخفی روی آورد، اما در ۵ اسفند ۱۳۶۰ دستگیر شد. او به مدت سه ماه تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفت، اما از مواضع خود عقب‌نشینی نکرد و در نهایت به جوخه تیرباران سپرده شد. پیکر او در قطعه ۹۲ بهشت زهرا به‌صورت بی‌نام و نشان دفن شده است.  
<br>[[بهروز احسانی اسلاملو|بیشتر بخوانید...]]
<br>[[گیتی نظیری |بیشتر بخوانید...]]
 
   </div>
   </div>
</div>
</div>


<!-- نوشتار ۲ -->
<!-- نوشتار ۲ -->
<div style="display: flex; align-items: flex-start; gap: 1em; margin-bottom: 1.5em;">
 
  <div>[[پرونده:مهدی حسنی؛2.JPG|200px]]</div>
<div class="box-content">
<div>[[پرونده:سمیه رشیدی؛3.jpg|جایگزین=سمیه رشیدی|بندانگشتی|200x150پیکسل|سمیه رشیدی]]</div>
   <div>
   <div>
'''[[مهدی حسنی]]'''<br>
 
مهدی حسنی، (متولد سال ۱۳۵۵، زنجان، ساکن شهر ری - درگذشته ۵ مرداد ۱۴۰۴، تهران) یکی از هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران است که در روز ۲۰ شهریور ۱۴۰۱، هنگام خروج از کشور در شهرستان زنجان دستگیر شد و به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل گردید. مهدی حسنی داری همسر و ۳ فرزند است. او پس از انتقال به زندان اوین، به‌مدت ۷ ماه در سلول انفرادی تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی و روحی قرار داشت. مهدی حسنی در شهریورماه ۱۴۰۳، توسط قاضی ایمان افشاری در شعبه‌ی ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به اتهام افساد فی‌الارض، بغی، محاربه، عضویت در سازمان مجاهدین خلق، جمع‌آوری اطلاعات طبقه‌بندی شده و اجتماع و تبانی علیه امنیت نظام به اعدام محکوم شده و در روز ۱۸ دی‌ماه حکم اعدام وی بدون طی مراحل دادگاه تجدیدنظر به تأیید دیوان عالی کشور رسید. هم‌چنین بهروز احسانی اسلاملو نیز با همین اتهامات محکوم به اعدام شد. مهدی حسنی به همراه بهروز احسانی در سحرگاه یکشنبه ۵ مرداد ۱۴۰۴، اعدام شدند.
سمیه رشیدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ به دلیل فعالیت‌های اعتراضی در محله جوادیه تهران بازداشت شد. نیروهای امنیتی با خشونت او را ضرب و شتم کردند، سرش را به دیوار کوبیدند و به صورت، شکم و پاهایش ضربه زدند، که منجر به کبودی و خونریزی شد. او ابتدا دو روز در بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد بازجویی شد و در ۶ اردیبهشت به بند زنان زندان اوین منتقل گردید. اتهامش «تبلیغ علیه نظام» است، اما بدون دادگاه و دسترسی به وکیل، پرونده‌اش بلاتکلیف مانده. در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ به بند ۲۰۹ اوین و پس از حمله موشکی اسرائیل به اوین در تیر ۱۴۰۴، به زندان قرچک تبعید شد. سمیه رشیدی به بیماری صرع مبتلا بود که با تشنج‌های ناگهانی و افت هوشیاری همراه است. از ابتدای بازداشت، از سردردهای شدید و تشدید بیماری شکایت داشت، اما بهداری زندان علائم را «تمارض» دانست و داروهای نامناسب تجویز کرد. شرایط غیربهداشتی، تراکم جمعیت، و کمبود دارو در زندان قرچک وضعیت او را وخیم‌تر کرد. او برای کارهای روزانه به کمک هم‌بندی‌ها وابسته بود. در ۲۵ شهریور ۱۴۰۴، پس از تشنج‌های مکرر، با تأخیر به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شد و در ۲۹ شهریور به کما رفت. سطح هوشیاری‌اش به ۵ رسید و پزشکان وضعیت را «بحرانی و ناپایدار» توصیف کردند و از نجات جانش قطع امید نمودند. خانواده‌اش از ملاقات و اطلاعات درمانی محروم بود و نهادهای امنیتی وضعیت را به «خودکشی» نسبت می‌دهند تا مسئولیت را انکار کنند.  
<br>[[مهدی حسنی|بیشتر بخوانید...]]
<br>[[سمیه رشیدی|بیشتر بخوانید...]]
 
   </div>
   </div>
</div>
</div>


<!-- نوشتار ۲ -->
<div style="display: flex; align-items: flex-start; gap: 1em; margin-bottom: 1.5em;">
<div>[[پرونده:منیره رجوی.JPG|200px]]</div>


<!-- نوشتار 3 -->
  <div class="box-content">
<div>[[پرونده:فرشته شبانی.jpg|جایگزین=فرشته شبانی|بندانگشتی|200x200پیکسل|فرشته شبانی]]</div>
   <div>
   <div>
'''[[منیره رجوی]]'''<br>
 
منیره رجوی، زاده‌ی سال ۱۳۲۹ خواهر کوچک [[مسعود رجوی]] است. او پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و دبیرستان وارد دانشگاه ادبیات مشهد شد. منیره رجوی وی برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت.او در انگلستان به عضویت سازمان عفو بین‌الملل درآمد. منیره رجوی همراه با با دیگر دانشجویان ایرانی، کمیته علیه سرکوب در ایران را تشکیل داد. وی چندین جزوه از شرایط زندانیان سیاسی ایران منتشر کرد. منیره رجوی در سال ۱۳۶۱ به جرم این‌که خواهر کوچک مسعود رجوی بود، به همراه همسر و دو کودک خردسالش دستگیر و به ۲ سال حبس محکوم شد. وی در زندان توسط بازجویان شکنجه‌های سختی شد. منیره رجوی پس از پایان دوران محکومیت همچنان به صورت غیرقانونی در زندان نگاه داشته شد. همسر او اصغر ناظمی در سال ۱۳۶۴ اعدام شد. منیره رجوی نیز در جریان قتل‌عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷، توسط نظام جمهوری اسلامی اعدام شد.
'''فرشته شبانی،''' (متولد سال ۱۳۳۶، شیراز - درگذشته ۲۴ شهریور ۱۳۶۱، زندان سپاه شیراز) دانشجوی مهندسی و فعال سیاسی ایرانی، در ۲۴ شهریور ۱۳۶۱ توسط رژیم جمهوری اسلامی ایران در زندان سپاه شیراز اعدام شد. او در شیراز در خانواده‌ای متوسط به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشته مهندسی در تهران ادامه داد. شبانی به دلیل حساسیت به نابرابری‌های اجتماعی، در قیام ۱۳۵۷ علیه رژیم پهلوی مشارکت کرد و پس از [[انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷]] به [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] پیوست. با تعطیلی دانشگاه‌ها در [[انقلاب فرهنگی]]، به شیراز بازگشت و فعالیت‌هایش را ادامه داد. در سال ۱۳۶۱، به همراه همسرش، شهرام دهقان، دستگیر شد و طی ۹ ماه تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی قرار گرفت. او با مقاومت در برابر بازجویی، حتی از افشای نام خود نیز خودداری کرد و جان دست‌کم هفت همرزم را حفظ نمود. شکنجه‌ها منجر به فلج شدن او در بیمارستان شد، که رژیم آن را به تزریق آمپول نادرست نسبت داد.  
<br>[[منیره رجوی|بیشتر بخوانید...]]
<br>[[فرشته شبانی|بیشتر بخوانید...]]
   </div>
   </div>
</div>
</div>

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۰۰

نوشتارهای جدید هفته



گیتی نظیری
گیتی نظیری

گیتی نظیری، (متولد خرداد ۱۳۳۷، تهران - درگذشته ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱، تپه‌های اوین) کارمند شبکه تلویزیون و از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران بود که در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۶۱ در سن ۲۴ سالگی در زندان اوین اعدام شد. او در خانواده‌ای سیاسی و فرهنگی رشد یافت و پس از اتمام تحصیلات متوسطه، در دانشکده فنی رادیو و تلویزیون تحصیل کرد. گیتی نظیری از دوران دانشجویی با آرمان‌های مجاهدین آشنا شد و پس از انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷، فعالیت‌های خود را در بخش کارمندی رادیو و تلویزیون آغاز کرد. پس از ۳۰ خرداد ۱۳۶۰، به دلیل فعالیت‌های گسترده‌اش به زندگی مخفی روی آورد، اما در ۵ اسفند ۱۳۶۰ دستگیر شد. او به مدت سه ماه تحت شکنجه‌های شدید قرار گرفت، اما از مواضع خود عقب‌نشینی نکرد و در نهایت به جوخه تیرباران سپرده شد. پیکر او در قطعه ۹۲ بهشت زهرا به‌صورت بی‌نام و نشان دفن شده است.
بیشتر بخوانید...




سمیه رشیدی
سمیه رشیدی

سمیه رشیدی، زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک ورامین، در ۴ اردیبهشت ۱۴۰۴ به دلیل فعالیت‌های اعتراضی در محله جوادیه تهران بازداشت شد. نیروهای امنیتی با خشونت او را ضرب و شتم کردند، سرش را به دیوار کوبیدند و به صورت، شکم و پاهایش ضربه زدند، که منجر به کبودی و خونریزی شد. او ابتدا دو روز در بازداشتگاه آگاهی ۱۵ خرداد بازجویی شد و در ۶ اردیبهشت به بند زنان زندان اوین منتقل گردید. اتهامش «تبلیغ علیه نظام» است، اما بدون دادگاه و دسترسی به وکیل، پرونده‌اش بلاتکلیف مانده. در ۱۹ خرداد ۱۴۰۴ به بند ۲۰۹ اوین و پس از حمله موشکی اسرائیل به اوین در تیر ۱۴۰۴، به زندان قرچک تبعید شد. سمیه رشیدی به بیماری صرع مبتلا بود که با تشنج‌های ناگهانی و افت هوشیاری همراه است. از ابتدای بازداشت، از سردردهای شدید و تشدید بیماری شکایت داشت، اما بهداری زندان علائم را «تمارض» دانست و داروهای نامناسب تجویز کرد. شرایط غیربهداشتی، تراکم جمعیت، و کمبود دارو در زندان قرچک وضعیت او را وخیم‌تر کرد. او برای کارهای روزانه به کمک هم‌بندی‌ها وابسته بود. در ۲۵ شهریور ۱۴۰۴، پس از تشنج‌های مکرر، با تأخیر به بیمارستان مفتح ورامین منتقل شد و در ۲۹ شهریور به کما رفت. سطح هوشیاری‌اش به ۵ رسید و پزشکان وضعیت را «بحرانی و ناپایدار» توصیف کردند و از نجات جانش قطع امید نمودند. خانواده‌اش از ملاقات و اطلاعات درمانی محروم بود و نهادهای امنیتی وضعیت را به «خودکشی» نسبت می‌دهند تا مسئولیت را انکار کنند.
بیشتر بخوانید...





فرشته شبانی
فرشته شبانی

فرشته شبانی، (متولد سال ۱۳۳۶، شیراز - درگذشته ۲۴ شهریور ۱۳۶۱، زندان سپاه شیراز) دانشجوی مهندسی و فعال سیاسی ایرانی، در ۲۴ شهریور ۱۳۶۱ توسط رژیم جمهوری اسلامی ایران در زندان سپاه شیراز اعدام شد. او در شیراز در خانواده‌ای متوسط به دنیا آمد و تحصیلات خود را در رشته مهندسی در تهران ادامه داد. شبانی به دلیل حساسیت به نابرابری‌های اجتماعی، در قیام ۱۳۵۷ علیه رژیم پهلوی مشارکت کرد و پس از انقلاب ضدسلطنتی ۱۳۵۷ به سازمان مجاهدین خلق ایران پیوست. با تعطیلی دانشگاه‌ها در انقلاب فرهنگی، به شیراز بازگشت و فعالیت‌هایش را ادامه داد. در سال ۱۳۶۱، به همراه همسرش، شهرام دهقان، دستگیر شد و طی ۹ ماه تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روحی قرار گرفت. او با مقاومت در برابر بازجویی، حتی از افشای نام خود نیز خودداری کرد و جان دست‌کم هفت همرزم را حفظ نمود. شکنجه‌ها منجر به فلج شدن او در بیمارستان شد، که رژیم آن را به تزریق آمپول نادرست نسبت داد.
بیشتر بخوانید...