کاربر:Alireza k h/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جزبدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| اندازه جعبه = ۳۰۰px
| اندازه جعبه = ۳۰۰px
| عنوان =  
| عنوان =  
| عنوان ۲ = نخستین رئیس‌جمهور اندونزی
| عنوان ۲ = نویسنده و مدرس توسعه فردی آمریکایی
| نام = احمد سوکارنو
| نام = دیل کارنگی
| تصویر = احمد سوکارنو.jpg
| تصویر = دیل کارنگی.jpg
| اندازه تصویر = ۲۵۰px
| اندازه تصویر = ۲۵۰px
| عنوان تصویر = احمد سوکارنو، رئیس‌جمهور اندونزی، حدود دهه ۱۹۶۰
| عنوان تصویر = دیل کارنگی، حدود دهه ۱۹۳۰
| زادروز = ۶ ژوئن ۱۹۰۱
| زادروز = ۲۴ نوامبر ۱۸۸۸
| زادگاه = سورابایا، جاوا شرقی، هند شرقی هلند
| زادگاه = مریویل، میزوری، ایالات متحده
| تاریخ مرگ = ۲۱ ژوئن ۱۹۷۰ (۶۹ سال)
| تاریخ مرگ = ۱ نوامبر ۱۹۵۵ (۶۶ سال)
| مکان مرگ = جاکارتا، اندونزی
| مکان مرگ = فارست هیلز، نیویورک، ایالات متحده
| علت مرگ = نارسایی کلیه (در حبس خانگی)
| علت مرگ = بیماری هوجکین و نارسایی کلیه
| آرامگاه = بليتار، جاوا شرقی، اندونزی
| آرامگاه = قبرستان بلتون، میزوری
| محل زندگی = سورابایا باندونگ جاکارتا • بنگکونگ • اندونزی
| محل زندگی = مریویل وارنسبرگ نیویورک
| ملیت = اندونزیایی
| ملیت = آمریکایی
| نژاد = جاوه‌ای (پدر) و بالیایی (مادر)
| نژاد = آمریکایی (اسکاتلندی-ایرلندی تبار)
| تابعیت = اندونزیایی
| تابعیت = آمریکایی
| تحصیلات = مهندسی عمران
| تحصیلات = کالج معلمان ایالتی وارنسبرگ (۱۹۰۸)
| دانشگاه = موسسه فناوری باندونگ (فارغ‌التحصیل ۱۹۲۶)
| دانشگاه = کالج معلمان ایالتی میزوری (اکنون دانشگاه مرکزی میزوری)
| پیشه = سیاستمدار، انقلابی، رئیس‌جمهور
| پیشه = نویسنده، مدرس سخنرانی عمومی، مربی توسعه فردی
| سال‌های فعالیت = ۱۹۲۷–۱۹۶۷
| سال‌های فعالیت = ۱۹۱۲–۱۹۵۵
| نهاد = حزب ملی اندونزی (PNI) • دولت اندونزی
| نهاد = موسسه دیل کارنگی
| شناخته‌شده برای = رهبری مبارزه استقلال از هلند، اعلام استقلال ۱۹۴۵، دموکراسی هدایت‌شده، جنبش عدم تعهد، ناسیومالیسم-مذهب-کمونیسم (ناساکوم)
| شناخته‌شده برای = کتاب آیین دوست‌یابی (How to Win Friends and Influence People)، دوره‌های سخنرانی عمومی و توسعه فردی
| نقش‌های برجسته = بنیان‌گذار حزب ملی اندونزی، نخستین رئیس‌جمهور اندونزی (۱۹۴۵–۱۹۶۷)، رهبر جنبش عدم تعهد
| نقش‌های برجسته = بنیان‌گذار موسسه دیل کارنگی، پیشگام ژانر خودیاری
| اتهام =
| اتهام =
| مجازات = حبس خانگی (۱۹۶۷–۱۹۷۰)
| مجازات =
| پانویس =
| پانویس =
}}
}}
'''احمد سوکارنو''' (۶ ژوئن ۱۹۰۱ ۲۱ ژوئن ۱۹۷۰معروف به بونگ کارنو (برادر کارنو)، سیاستمدار، انقلابی و نخستین رئیس‌جمهور اندونزی بود. او رهبر اصلی مبارزه برای استقلال از استعمار هلند، اعلام‌کننده استقلال در ۱۷ اوت ۱۹۴۵ و رئیس‌جمهور از ۱۹۴۵ تا ۱۹۶۷ بود. سوکارنو ایدئولوژی پانچاسیلا (پنج اصل) را بنیان گذاشت و اندونزی را به عنوان کشور غیرمتعهد در جنگ سرد موقعیت‌یابی کرد. سوکارنو با کاریزمای بی‌نظیر، ناسیونالیسم، اسلام و مارکسیسم را در ایدئولوژی ناساکوم (Nasakom) ترکیب کرد و جنبش عدم تعهد را با نهرو و تیتو رهبری نمود. دوران او با "دموکراسی هدایت‌شده" (۱۹۵۷–۱۹۶۵)، کنفرانس باندونگ (۱۹۵۵) و کنفرانتاسی با مالزی همراه بود. اما مشکلات اقتصادی، فساد و تعادل میان ارتش و کمونیست‌ها (PKI) به کودتای ۱۹۶۵ و سقوط او منجر شد. سوکارنو نماد مبارزه جهان سوم علیه استعمار باقی مانده است.<ref name="britannica">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.britannica.com/biography/Sukarno|عنوان=Sukarno|وبگاه=Encyclopædia Britannica|تاریخ بازبینی=۱۳ دسامبر ۲۰۲۵}}</ref><ref name="legge">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Legge|نام=John D.|عنوان=Sukarno: A Political Biography|ناشر=Archipelago Press|سال=۲۰۰۳}}</ref><ref name="adams">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Adams|نام=Cindy|عنوان=Sukarno: An Autobiography|ناشر=Bobbs-Merrill|سال=۱۹۶۵}}</ref>
'''دیل کارنگی''' با نام کامل '''دیل هاربیسون کارنگی''' (۲۴ نوامبر ۱۸۸۸ ۱ نوامبر ۱۹۵۵نویسنده، مدرس و پیشگام آمریکایی در زمینه توسعه فردی، سخنرانی عمومی و روابط انسانی بود. او با کتاب پرفروش آیین دوست‌یابی (How to Win Friends and Influence People, ۱۹۳۶) – که بیش از ۳۰ میلیون نسخه فروخته و به ده‌ها زبان ترجمه شده – به شهرت جهانی رسید. کارنگی دوره‌های آموزشی در سخنرانی عمومی و خودبهبود را از ۱۹۱۲ آغاز کرد و موسسه دیل کارنگی را بنیان گذاشت که امروز در بیش از ۹۰ کشور فعالیت دارد. کارنگی از کودکی فقیرانه در مزرعه میزوری برخاست، فروشنده شد و سپس به مدرس تبدیل گردید. او اصول عملی برای موفقیت در روابط شخصی و حرفه‌ای ارائه داد: علاقه واقعی به دیگران نشان دادن، لبخند زدن، نام افراد را به یاد سپردن و از انتقاد پرهیز کردن. کتاب‌های دیگر او مانند چگونه نگرانی را متوقف کنیم و زندگی را آغاز کنیم (How to Stop Worrying and Start Living, ۱۹۴۸) و لینکلن ناشناخته (Lincoln the Unknown, ۱۹۳۲) نیز پرفروش شدند.
== زندگی اولیه و تحصیلات ==
کارنگی با تمرکز بر روان‌شناسی عملی و داستان‌های واقعی، میلیون‌ها نفر را در دوران رکود بزرگ و پس از آن الهام بخشید. او سخنرانی عمومی را از ترس به مهارت تبدیل کرد و اصولش در فروش، رهبری و ارتباطات شخصی کاربرد یافت. موسسه‌اش دوره‌های معروف "دیل کارنگی" را ارائه می‌دهد که وارن بافت آن را "تغییردهنده زندگی" نامید.
احمد سوکارنو در ۶ ژوئن ۱۹۰۱ در سورابایا، جاوا شرقی (هند شرقی هلند) متولد شد. نام تولدش کوسنو سوسرودیهارجو بود، اما پس از بیماری‌های کودکی به سوکارنو تغییر یافت (به معنای "جنگجوی خوب" در سانسکریت). پدرش رادن سوکمی سوسرودیهارجو معلم جاوه‌ای و مادرش ایدا آیو نیومان رای از اشراف بالیایی بود – ترکیبی که سوکارنو را با فرهنگ‌های جاوه و بالی آشنا کرد. کودکی سوکارنو در خانواده‌ای متوسط گذشت و به مدارس هلندی رفت. در ۱۹۱۵ به سورابایا نقل مکان کرد و در خانه عمر سعید چوکرامینوتو (رهبر ساركات اسلام) زندگی کرد؛ تجربه‌ای که او را با ناسیونالیسم اسلامی آشنا کرد. سوکارنو در ۱۹۲۱ به موسسه فناوری باندونگ وارد شد و در ۱۹۲۶ مهندسی عمران گرفت. در باندونگ با روشنفکران ملی‌گرا آشنا شد و به سیاست روی آورد.<ref name="legge"/><ref name="britannica"/>
 
== فعالیت ملی‌گرایانه اولیه و تأسیس حزب ملی اندونزی (۱۹۲۷–۱۹۳۱) ==
کارنگی با زندگی ساده، موفق و تعهد به آموزش، نماد خودبهبودی است. او از فقر به موفقیت رسید و به دیگران آموخت چگونه روابط بهتر بسازند و اعتماد به نفس کسب کنند. میراث کارنگی در کتاب‌های پرفروش، موسسه جهانی و تأثیر بر فرهنگ خودیاری زنده است؛ مردی که با اصول ساده، زندگی میلیون‌ها نفر را تغییر داد و ژانر توسعه فردی را شکل بخشید. کارنگی نه تنها نویسنده، بلکه مربی نسل‌ها بود که ترس از سخنرانی را شکست و روابط انسانی را بهبود بخشید. از مزرعه میزوری تا نیویورک، داستان او الهام‌بخش است: موفقیت از تغییر رفتار خود آغاز می‌شود.<ref name="britannica">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.britannica.com/biography/Dale-Carnegie|عنوان=Dale Carnegie|وبگاه=Encyclopædia Britannica|تاریخ بازبینی=۱۳ دسامبر ۲۰۲۵}}</ref><ref name="dalecarnegie">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.dalecarnegie.com/en/about-dale-carnegie|عنوان=About Dale Carnegie|وبگاه=Dale Carnegie Official Site}}</ref><ref name="wikipedia">{{یادکرد وب|نشانی=https://en.wikipedia.org/wiki/Dale_Carnegie|عنوان=Dale Carnegie|وبگاه=Wikipedia English}}</ref><ref name="biography">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.biography.com/authors-writers/dale-carnegie|عنوان=Dale Carnegie Biography|وبگاه=Biography.com}}</ref>
پس از فارغ‌التحصیلی در ۱۹۲۶، سوکارنو به باندونگ بازگشت و به سرعت به رهبر جنبش ملی‌گرا تبدیل شد. او با روشنفکران مانند محمد حتا، سوتان شاریر و چوکرامینوتو همکاری کرد و ایدئولوژی ناسیونالیسم سکولار را پیش برد. در ۴ ژوئیه ۱۹۲۷، سوکارنو حزب ملی اندونزی (PNI – Partai Nasional Indonesia) را تأسیس کرد؛ نخستین حزب با هدف استقلال کامل از هلند. شعار حزب "اندونزی واحد، مستقل و آزاد" بود و سوکارنو با سخنرانی‌های آتشین، توده‌ها را بسیج کرد. او مفهوم مارهایسم (Marhaenism) را ابداع کرد: سوسیالیسم بومی برای "مارهاین" (دهقان فقیر اندونزیایی).
== زندگی اولیه و ورود به حرفه آموزشی (۱۸۸۸–۱۹۱۲) ==
PNI سریع رشد کرد، اما هلندی‌ها آن را تهدید دیدند. در دسامبر ۱۹۲۹، سوکارنو و رهبران PNI دستگیر شدند و در دادگاه مشهور باندونگ (۱۹۳۰)، سوکارنو دفاعیه تاریخی "اندونزی متهم می‌کند" را ایراد کرد که استعمار هلند را محاکمه نمود. او به ۴ سال زندان محکوم شد، اما در ۱۹۳۱ آزاد گردید. PNI منحل شد، اما سوکارنو حزب‌های جدیدی مانند Partindo (۱۹۳۱) تأسیس کرد.<ref name="legge"/><ref name="britannica"/><ref name="ricklefs">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Ricklefs|نام=M.C.|عنوان=A History of Modern Indonesia since c. 1200|ناشر=Stanford University Press|سال=۲۰۰۸}}</ref>
دیل کارنگی در ۲۴ نوامبر ۱۸۸۸ در مزرعه‌ای فقیر در مریویل، میزوری متولد شد. خانواده‌اش سخت‌کوش بود و کارنگی از کودکی کار مزرعه کرد. او در کالج معلمان ایالتی وارنسبرگ تحصیل کرد و در سخنرانی و مناظره استعداد نشان داد.
== دوران تبعید و اشغال ژاپن (۱۹۳۳–۱۹۴۵) ==
پس از فارغ‌التحصیلی در ۱۹۰۸، کارنگی فروشنده شد: ابتدا دوره‌های مکاتبه‌ای، سپس برای شرکت آرمور (گوشت و صابون). او موفق بود، اما رویای بازیگری و نویسندگی داشت. در ۱۹۱۱ به نیویورک رفت و در آکادمی آمریکایی هنرهای دراماتیک تحصیل کرد، اما موفقیت نیافت.
هلندی‌ها سوکارنو را خطرناک دانستند و در ۱۹۳۳ دوباره دستگیر و به تبعید داخلی در اندونگ (فلورس) و سپس بنگکونگ (سوماترا) فرستادند. در تبعید، سوکارنو مطالعه کرد، نامه نوشت و ایدئولوژی پانچاسیلا را شکل داد: پنج اصل (باور به خدا، انسانیت، وحدت، دموکراسی، عدالت اجتماعی). با اشغال ژاپن در ۱۹۴۲، سوکارنو آزاد شد و با ژاپنی‌ها همکاری کرد تا توده‌ها را علیه هلند بسیج کند. او در سازمان‌های ژاپنی مانند Jawa Hokokai فعالیت کرد و رادیو سخنرانی نمود. منتقدان این را "همکاری" می‌دانند، اما سوکارنو آن را تاکتیک برای استقلال می‌خواند. در ۱۹۴۵، ژاپن شکست خورد و سوکارنو فرصت را غنیمت شمرد.<ref name="ricklefs"/><ref name="legge"/>
 
== اعلام استقلال و انقلاب ملی (۱۹۴۵–۱۹۴۹) ==
در ۱۹۱۲، کارنگی به‌عنوان نقطه عطف زندگی‌اش دوره سخنرانی عمومی را در YMCA نیویورک آغاز کرد. او با روش‌های عملی (صحبت از تجربیات شخصی)، ترس از سخنرانی را شکست و  دوره‌ها محبوب شد.<ref name="dalecarnegie" /><ref name="biography" /><ref name="britannica" />
در ۱۷ اوت ۱۹۴۵، دو روز پس از تسلیم ژاپن، سوکارنو و محمد حتا استقلال اندونزی را اعلام کردند – لحظه‌ای تاریخی. سوکارنو رئیس‌جمهور و حتا معاون شد. قانون اساسی ۱۹۴۵ پانچاسیلا را پایه گذاشت.
== توسعه دوره‌های آموزشی و نخستین کتاب‌ها (۱۹۱۲–۱۹۳۰) ==
هلندی‌ها بازگشتند و جنگ استقلال (انقلاب ملی اندونزی) آغاز شد. سوکارنو دیپلماسی و مبارزه مسلحانه را ترکیب کرد. در ۱۹۴۸، کمونیست‌ها قیام مادئون کردند که سرکوب شد. فشار بین‌المللی (آمریکا تهدید قطع کمک مارشال به هلند کرد) به کنفرانس میز گرد لاهه (۱۹۴۹) منجر شد و هلند استقلال را به رسمیت شناخت.
کارنگی دوره‌های سخنرانی عمومی را در YMCA گسترش داد و روش‌های عملی ابداع کرد: تمرین در برابر گروه، صحبت از تجربیات شخصی و تشویق مثبت. دوره‌ها محبوب شدند و کارنگی شعبه‌هایی در نیویورک، فیلادلفیا و بوستون باز کرد.
سوکارنو قهرمان استقلال شد و اندونزی به جمهوری واحد تبدیل گردید.<ref name="britannica"/><ref name="ricklefs"/>
 
== ریاست‌جمهوری اولیه و دموکراسی پارلمانی (۱۹۴۹–۱۹۵۷) ==
او کتاب سخنرانی عمومی و تأثیرگذاری بر مردم در کسب‌وکار (Public Speaking and Influencing Men in Business, ۱۹۲۶) را نوشت؛ کتابی که پایه دوره‌هایش بود. کارنگی با داستان‌های واقعی از افراد موفق (مانند آبراهام لینکلن)، اصول را توضیح داد.<ref name="dalecarnegie" /><ref name="biography" />
پس از به رسمیت شناختن استقلال در ۱۹۴۹، سوکارنو رئیس‌جمهور تشریفاتی شد و سیستم پارلمانی برقرار گردید. اما دولت‌های متعدد (۷ کابینه در ۸ سال) ناپایدار بودند و با فساد، جدایی‌طلبی (در سوماترا و سولاوسی) و اختلافات حزبی روبرو شدند.
== شاهکار آیین دوست‌یابی و شهرت جهانی (۱۹۳۶) ==
سوکارنو با کاریزمای شخصی، سخنرانی‌های پرشور و سفرهای داخلی، وحدت ملی را حفظ کرد. او پانچاسیلا را به عنوان ایدئولوژی دولتی تثبیت کرد و از چندفرهنگی اندونزی دفاع نمود. در سیاست خارجی، سوکارنو عدم تعهد را پیش برد و با نهرو و تیتو همکاری کرد.<ref name="ricklefs"/><ref name="britannica"/>
در ۱۹۳۶، کتاب آیین دوست‌یابی (How to Win Friends and Influence People) منتشر شد؛ کتابی که زندگی کارنگی را تغییر داد. کتاب اصول ساده‌ای ارائه داد:
== دموکراسی هدایت‌شده و ایدئولوژی ناساکوم (۱۹۵۷–۱۹۶۵) ==
 
در ۱۹۵۷، با بحران‌های سیاسی و شورش‌های منطقه‌ای، سوکارنو قانون اساسی ۱۹۴۵ را احیا کرد و "دموکراسی هدایت‌شده" اعلام نمود: قدرت اجرایی به رئیس‌جمهور منتقل شد، پارلمان محدود گردید و احزاب مخالف سرکوب شدند.
علاقه واقعی به دیگران نشان دهید.
سوکارنو ایدئولوژی ناساکوم (Nasionalisme – ناسیونالیسم، Agama – مذهب، Komunisme – کمونیسم) را پیش برد تا ملی‌گرایان، مسلمانان و کمونیست‌ها (PKI، بزرگ‌ترین حزب کمونیست غیرحاکم جهان) را متحد کند. PKI رشد کرد و ارتش (به رهبری ناسوتیون) مخالف بود.
 
در سیاست خارجی، سوکارنو ضداستعماری شد: ایريان بارات (غرب نیوگینی) را از هلند گرفت (۱۹۶۲)، از کنفرانس باندونگ (۱۹۵۵) جنبش عدم تعهد را رهبری کرد و کنفرانتاسی (مواجهه) با مالزی (۱۹۶۳–۱۹۶۶) را آغاز کرد. او شعار "زنده باد انقلاب جهانی!" داد و از ویتنام و کوبا حمایت کرد.<ref name="legge"/><ref name="ricklefs"/>
لبخند بزنید.
== بحران اقتصادی، کودتای ۱۹۶۵ و سقوط (۱۹۶۵–۱۹۶۷) ==
 
دهه ۱۹۶۰ با تورم شدید، بدهی خارجی و فساد همراه بود. تعادل ناساکوم شکست: PKI قدرتمند شد و ارتش مخالف بود. در ۳۰ سپتامبر ۱۹۶۵، کودتای ناکام (گستاپو) رخ داد که افسران چپ‌گرا رهبران ارتش را کشتند و سوکارنو را متهم کردند. ژنرال سوهارتو کودتا را سرکوب کرد و کشتار گسترده کمونیست‌ها (۵۰۰ هزار تا ۱ میلیون کشته) آغاز شد. سوکارنو قدرت را از دست داد و در مارس ۱۹۶۷، مجلس او را عزل و سوهارتو را رئیس‌جمهور موقت کرد. سوکارنو در حبس خانگی ماند تا مرگ.<ref name="ricklefs"/><ref name="britannica"/>
نام افراد را به یاد بسپارید.
== آخرین سال‌ها و حبس خانگی (۱۹۶۷–۱۹۷۰) ==
 
پس از انتقال قدرت به سوهارتو در مارس ۱۹۶۷، سوکارنو در کاخ بوگور و سپس جاکارتا در حبس خانگی قرار گرفت. او از سیاست دور نگه داشته شد، کتاب‌هایش ممنوع گردید و نامش از تاریخ رسمی حذف شد. سلامت سوکارنو به دلیل بیماری کلیه رو به وخامت گذاشت و پزشکان خارجی اجازه درمان نداشتند. سوکارنو زندگی ساده‌ای گذراند، با همسران و فرزندانش (او ۹ همسر داشت، از جمله هارتینی و دوی سری) وقت می‌گذراند و خاطراتش را دیکته می‌کرد (که بعداً توسط سیندی آدامز منتشر شد). او تا آخر به پانچاسیلا و استقلال پایبند بود، اما از سوهارتو انتقاد نکرد. در ۲۱ ژوئن ۱۹۷۰، سوکارنو در بیمارستان ارتش جاکارتا درگذشت. مراسم تشییع ساده بود و سوهارتو اجازه تجمع بزرگ نداد. او در بليتار (جاوا شرقی) کنار مادرش دفن شد؛ مکانی که امروز زیارتگاه ملی‌گرایان است.<ref name="legge"/><ref name="ricklefs"/>
شنونده خوب باشید.
== میراث و تأثیر پایدار سوکارنو ==
 
سوکارنو پدر استقلال اندونزی و نماد ضداستعماری جهان سوم است. او بزرگ‌ترین مجمع‌الجزایر جهان را متحد کرد، پانچاسیلا را به عنوان ایدئولوژی چندفرهنگی تثبیت نمود و جنبش عدم تعهد را با کنفرانس باندونگ (۱۹۵۵) بنیان گذاشت – رویدادی که ۲۹ کشور آسیایی-آفریقایی را گرد آورد و پایه سازمان عدم تعهد شد. میراث او دوگانه است: برای بسیاری قهرمان استقلال و کاریزماتیک، برای منتقدان اقتدارگرا، پوپولیست و مسئول بحران اقتصادی و کشتار ۱۹۶۵ (هرچند مستقیماً مسئول نبود). در دوران سوهارتو (نظم نو)، سوکارنو سانسور شد، اما پس از اصلاحات ۱۹۹۸، بازسازی گردید: نام فرودگاه‌ها، دانشگاه‌ها و خیابان‌ها به او بازگشت و مگاندی (دخترش) رئیس‌جمهور شد (۲۰۰۱–۲۰۰۴). سوکارنو همچنان محبوب است: نظرسنجی‌ها او را یکی از بزرگ‌ترین اندونزیایی‌ها می‌دانند. ایدئولوژی‌اش در قانون اساسی و وحدت ملی زنده است، هرچند ناساکوم شکست خورد. سوکارنو نماد مبارزه جهان سوم علیه استعمار و امپریالیسم باقی مانده است.<ref name="britannica"/><ref name="ricklefs"/><ref name="legge"/>
از انتقاد پرهیز کنید و تحسین صادقانه کنید.
== منابع ==
 
=== بیوگرافی‌ها ===
کتاب در رکود بزرگ منتشر شد و میلیون‌ها نفر را در روابط شخصی و حرفه‌ای کمک کرد. بیش از ۳۰ میلیون نسخه فروخت و به ۴۷ زبان ترجمه شد. کارنگی با داستان‌های واقعی از مدیران، فروشندگان و افراد عادی، اصول را قابل اجرا کرد.<ref name="britannica"/><ref name="dalecarnegie"/>
== تأسیس موسسه دیل کارنگی و گسترش جهانی (۱۹۳۰–۱۹۵۵) ==
کارنگی موسسه دیل کارنگی را رسمی کرد و دوره‌ها را به شرکت‌ها (IBM، جنرال موتورز) برد. موسسه اصول روابط انسانی را در فروش، رهبری و مدیریت آموزش داد.
 
کارنگی کتاب چگونه نگرانی را متوقف کنیم و زندگی را آغاز کنیم (۱۹۴۸) را نوشت – راهنمایی برای مدیریت استرس با اصول مثبت‌اندیشی. او با روان‌شناسان همکاری کرد و دوره‌ها را علمی‌تر کرد.<ref name="biography" /><ref name="dalecarnegie" />
== آخرین سال‌ها و فعالیت‌های نهایی (۱۹۴۸–۱۹۵۵) ==
در دهه ۱۹۵۰، کارنگی به اوج شهرت رسید. کتاب چگونه نگرانی را متوقف کنیم و زندگی را آغاز کنیم (۱۹۴۸) پرفروش شد و اصول مدیریت استرس را با داستان‌های واقعی آموزش داد: نگرانی را تحلیل کنید، بدترین حالت را بپذیرید و مثبت بیندیشید.


Legge, John D. ''Sukarno: A Political Biography''. Archipelago Press, ۲۰۰۳ (ویرایش سوم).
کارنگی با همسر دومش دوروتی (ازدواج ۱۹۴۴) زندگی آرام داشت و دو فرزند داشتند. او به سفرهای جهانی رفت، با رهبران کسب‌وکار دیدار کرد و موسسه را گسترش داد. کارنگی از سیاست دوری کرد، اما اصولش در فروش و رهبری کاربرد یافت.
Adams, Cindy. ''Sukarno: An Autobiography''. Bobbs-Merrill, ۱۹۶۵ (بر اساس مصاحبه‌های سوکارنو).


=== آثار تاریخی ===
در ۱۹۵۵، کارنگی به بیماری هوجکین مبتلا شد و در ۱ نوامبر در فارست هیلز نیویورک درگذشت. مراسم تشییع ساده بود و طبق وصیتش، خاکسترش در مریویل دفن شد.<ref name="biography" /><ref name="dalecarnegie" />
[[پرونده:کتاب آیین زندگی - دیل کارنگی.jpg|جایگزین=کتاب آیین زندگی - دیل کارنگی|بندانگشتی|250x250پیکسل|کتاب آیین زندگی - دیل کارنگی]]


Ricklefs, M.C. ''A History of Modern Indonesia since c. 1200''. Stanford University Press, ۲۰۰۸ (ویرایش چهارم).
== میراث دیل کارنگی و تأثیر بر جهان مدرن ==
میراث کارنگی عظیم است: کتاب آیین دوست‌یابی یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های غیر داستانی تاریخ است و اصولش در کسب‌وکار، آموزش و روان‌شناسی کاربرد دارد. موسسه دیل کارنگی امروز در ۹۰ کشور دوره برگزار می‌کند و میلیون‌ها نفر آموزش دیده‌اند. کارنگی پیشگام ژانر خودیاری بود و بر نویسندگانی مانند استفن کاوی، ناپلئون هیل و تونی رابینز تأثیر گذاشت. وارن بافت دوره کارنگی را "بهترین سرمایه‌گذاری زندگی‌اش" نامید. اصول او – تمرکز بر دیگران، مثبت‌اندیشی و ارتباطات – در فرهنگ آمریکایی و جهانی ریشه دوانده. انتقادها شامل ساده‌سازی روابط انسانی و تمرکز بیش از حد بر موفقیت فردی است، اما کارنگی میلیون‌ها نفر را از ترس سخنرانی و انزوا نجات داد. او از فقر به موفقیت رسید و به دیگران آموخت چگونه زندگی بهتر بسازند – میراثی که در کتاب‌ها، دوره‌ها و میلیون‌ها زندگی تغییر یافته زنده است.<ref name="britannica"/><ref name="dalecarnegie"/><ref name="biography"/>
== منابع ==


=== دانشنامه‌ها ===
"Dale Carnegie." Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/biography/Dale-Carnegie
About Dale Carnegie. Dale Carnegie Official Site. https://www.dalecarnegie.com/en/about-dale-carnegie
Dale Carnegie Biography. Biography.com. https://www.biography.com/authors-writers/dale-carnegie


"Sukarno." ''Encyclopædia Britannica''. https://www.britannica.com/biography/Sukarno
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۲۳

دیل کارنگی
نویسنده و مدرس توسعه فردی آمریکایی
دیل کارنگی.jpg
دیل کارنگی، حدود دهه ۱۹۳۰
زادروز۲۴ نوامبر ۱۸۸۸
مریویل، میزوری، ایالات متحده
درگذشت۱ نوامبر ۱۹۵۵ (۶۶ سال)
فارست هیلز، نیویورک، ایالات متحده
علت مرگبیماری هوجکین و نارسایی کلیه
آرامگاهقبرستان بلتون، میزوری
محل زندگیمریویل • وارنسبرگ • نیویورک
ملیتآمریکایی
تبارآمریکایی (اسکاتلندی-ایرلندی تبار)
تابعیتآمریکایی
تحصیلاتکالج معلمان ایالتی وارنسبرگ (۱۹۰۸)
از دانشگاهکالج معلمان ایالتی میزوری (اکنون دانشگاه مرکزی میزوری)
پیشهنویسنده، مدرس سخنرانی عمومی، مربی توسعه فردی
سال‌های فعالیت۱۹۱۲–۱۹۵۵
نهادموسسه دیل کارنگی
شناخته‌شده برایکتاب آیین دوست‌یابی (How to Win Friends and Influence People)، دوره‌های سخنرانی عمومی و توسعه فردی
نقش‌های برجستهبنیان‌گذار موسسه دیل کارنگی، پیشگام ژانر خودیاری

دیل کارنگی با نام کامل دیل هاربیسون کارنگی (۲۴ نوامبر ۱۸۸۸ – ۱ نوامبر ۱۹۵۵)، نویسنده، مدرس و پیشگام آمریکایی در زمینه توسعه فردی، سخنرانی عمومی و روابط انسانی بود. او با کتاب پرفروش آیین دوست‌یابی (How to Win Friends and Influence People, ۱۹۳۶) – که بیش از ۳۰ میلیون نسخه فروخته و به ده‌ها زبان ترجمه شده – به شهرت جهانی رسید. کارنگی دوره‌های آموزشی در سخنرانی عمومی و خودبهبود را از ۱۹۱۲ آغاز کرد و موسسه دیل کارنگی را بنیان گذاشت که امروز در بیش از ۹۰ کشور فعالیت دارد. کارنگی از کودکی فقیرانه در مزرعه میزوری برخاست، فروشنده شد و سپس به مدرس تبدیل گردید. او اصول عملی برای موفقیت در روابط شخصی و حرفه‌ای ارائه داد: علاقه واقعی به دیگران نشان دادن، لبخند زدن، نام افراد را به یاد سپردن و از انتقاد پرهیز کردن. کتاب‌های دیگر او مانند چگونه نگرانی را متوقف کنیم و زندگی را آغاز کنیم (How to Stop Worrying and Start Living, ۱۹۴۸) و لینکلن ناشناخته (Lincoln the Unknown, ۱۹۳۲) نیز پرفروش شدند. کارنگی با تمرکز بر روان‌شناسی عملی و داستان‌های واقعی، میلیون‌ها نفر را در دوران رکود بزرگ و پس از آن الهام بخشید. او سخنرانی عمومی را از ترس به مهارت تبدیل کرد و اصولش در فروش، رهبری و ارتباطات شخصی کاربرد یافت. موسسه‌اش دوره‌های معروف "دیل کارنگی" را ارائه می‌دهد که وارن بافت آن را "تغییردهنده زندگی" نامید.

کارنگی با زندگی ساده، موفق و تعهد به آموزش، نماد خودبهبودی است. او از فقر به موفقیت رسید و به دیگران آموخت چگونه روابط بهتر بسازند و اعتماد به نفس کسب کنند. میراث کارنگی در کتاب‌های پرفروش، موسسه جهانی و تأثیر بر فرهنگ خودیاری زنده است؛ مردی که با اصول ساده، زندگی میلیون‌ها نفر را تغییر داد و ژانر توسعه فردی را شکل بخشید. کارنگی نه تنها نویسنده، بلکه مربی نسل‌ها بود که ترس از سخنرانی را شکست و روابط انسانی را بهبود بخشید. از مزرعه میزوری تا نیویورک، داستان او الهام‌بخش است: موفقیت از تغییر رفتار خود آغاز می‌شود.[۱][۲][۳][۴]

زندگی اولیه و ورود به حرفه آموزشی (۱۸۸۸–۱۹۱۲)

دیل کارنگی در ۲۴ نوامبر ۱۸۸۸ در مزرعه‌ای فقیر در مریویل، میزوری متولد شد. خانواده‌اش سخت‌کوش بود و کارنگی از کودکی کار مزرعه کرد. او در کالج معلمان ایالتی وارنسبرگ تحصیل کرد و در سخنرانی و مناظره استعداد نشان داد. پس از فارغ‌التحصیلی در ۱۹۰۸، کارنگی فروشنده شد: ابتدا دوره‌های مکاتبه‌ای، سپس برای شرکت آرمور (گوشت و صابون). او موفق بود، اما رویای بازیگری و نویسندگی داشت. در ۱۹۱۱ به نیویورک رفت و در آکادمی آمریکایی هنرهای دراماتیک تحصیل کرد، اما موفقیت نیافت.

در ۱۹۱۲، کارنگی به‌عنوان نقطه عطف زندگی‌اش دوره سخنرانی عمومی را در YMCA نیویورک آغاز کرد. او با روش‌های عملی (صحبت از تجربیات شخصی)، ترس از سخنرانی را شکست و دوره‌ها محبوب شد.[۲][۴][۱]

توسعه دوره‌های آموزشی و نخستین کتاب‌ها (۱۹۱۲–۱۹۳۰)

کارنگی دوره‌های سخنرانی عمومی را در YMCA گسترش داد و روش‌های عملی ابداع کرد: تمرین در برابر گروه، صحبت از تجربیات شخصی و تشویق مثبت. دوره‌ها محبوب شدند و کارنگی شعبه‌هایی در نیویورک، فیلادلفیا و بوستون باز کرد.

او کتاب سخنرانی عمومی و تأثیرگذاری بر مردم در کسب‌وکار (Public Speaking and Influencing Men in Business, ۱۹۲۶) را نوشت؛ کتابی که پایه دوره‌هایش بود. کارنگی با داستان‌های واقعی از افراد موفق (مانند آبراهام لینکلن)، اصول را توضیح داد.[۲][۴]

شاهکار آیین دوست‌یابی و شهرت جهانی (۱۹۳۶)

در ۱۹۳۶، کتاب آیین دوست‌یابی (How to Win Friends and Influence People) منتشر شد؛ کتابی که زندگی کارنگی را تغییر داد. کتاب اصول ساده‌ای ارائه داد:

علاقه واقعی به دیگران نشان دهید.

لبخند بزنید.

نام افراد را به یاد بسپارید.

شنونده خوب باشید.

از انتقاد پرهیز کنید و تحسین صادقانه کنید.

کتاب در رکود بزرگ منتشر شد و میلیون‌ها نفر را در روابط شخصی و حرفه‌ای کمک کرد. بیش از ۳۰ میلیون نسخه فروخت و به ۴۷ زبان ترجمه شد. کارنگی با داستان‌های واقعی از مدیران، فروشندگان و افراد عادی، اصول را قابل اجرا کرد.[۱][۲]

تأسیس موسسه دیل کارنگی و گسترش جهانی (۱۹۳۰–۱۹۵۵)

کارنگی موسسه دیل کارنگی را رسمی کرد و دوره‌ها را به شرکت‌ها (IBM، جنرال موتورز) برد. موسسه اصول روابط انسانی را در فروش، رهبری و مدیریت آموزش داد.

کارنگی کتاب چگونه نگرانی را متوقف کنیم و زندگی را آغاز کنیم (۱۹۴۸) را نوشت – راهنمایی برای مدیریت استرس با اصول مثبت‌اندیشی. او با روان‌شناسان همکاری کرد و دوره‌ها را علمی‌تر کرد.[۴][۲]

آخرین سال‌ها و فعالیت‌های نهایی (۱۹۴۸–۱۹۵۵)

در دهه ۱۹۵۰، کارنگی به اوج شهرت رسید. کتاب چگونه نگرانی را متوقف کنیم و زندگی را آغاز کنیم (۱۹۴۸) پرفروش شد و اصول مدیریت استرس را با داستان‌های واقعی آموزش داد: نگرانی را تحلیل کنید، بدترین حالت را بپذیرید و مثبت بیندیشید.

کارنگی با همسر دومش دوروتی (ازدواج ۱۹۴۴) زندگی آرام داشت و دو فرزند داشتند. او به سفرهای جهانی رفت، با رهبران کسب‌وکار دیدار کرد و موسسه را گسترش داد. کارنگی از سیاست دوری کرد، اما اصولش در فروش و رهبری کاربرد یافت.

در ۱۹۵۵، کارنگی به بیماری هوجکین مبتلا شد و در ۱ نوامبر در فارست هیلز نیویورک درگذشت. مراسم تشییع ساده بود و طبق وصیتش، خاکسترش در مریویل دفن شد.[۴][۲]

کتاب آیین زندگی - دیل کارنگی
کتاب آیین زندگی - دیل کارنگی

میراث دیل کارنگی و تأثیر بر جهان مدرن

میراث کارنگی عظیم است: کتاب آیین دوست‌یابی یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های غیر داستانی تاریخ است و اصولش در کسب‌وکار، آموزش و روان‌شناسی کاربرد دارد. موسسه دیل کارنگی امروز در ۹۰ کشور دوره برگزار می‌کند و میلیون‌ها نفر آموزش دیده‌اند. کارنگی پیشگام ژانر خودیاری بود و بر نویسندگانی مانند استفن کاوی، ناپلئون هیل و تونی رابینز تأثیر گذاشت. وارن بافت دوره کارنگی را "بهترین سرمایه‌گذاری زندگی‌اش" نامید. اصول او – تمرکز بر دیگران، مثبت‌اندیشی و ارتباطات – در فرهنگ آمریکایی و جهانی ریشه دوانده. انتقادها شامل ساده‌سازی روابط انسانی و تمرکز بیش از حد بر موفقیت فردی است، اما کارنگی میلیون‌ها نفر را از ترس سخنرانی و انزوا نجات داد. او از فقر به موفقیت رسید و به دیگران آموخت چگونه زندگی بهتر بسازند – میراثی که در کتاب‌ها، دوره‌ها و میلیون‌ها زندگی تغییر یافته زنده است.[۱][۲][۴]

منابع

"Dale Carnegie." Encyclopædia Britannica. https://www.britannica.com/biography/Dale-Carnegie About Dale Carnegie. Dale Carnegie Official Site. https://www.dalecarnegie.com/en/about-dale-carnegie Dale Carnegie Biography. Biography.com. https://www.biography.com/authors-writers/dale-carnegie

پانویس