|
|
| (۵۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جعبه زندگینامه | | |
| | اندازه جعبه = ۳۰۰px
| | {{جعبه اطلاعات رویداد تاریخی |
| | عنوان =
| | |نام رویداد=کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا - آذر ۱۴۰۴ |
| | عنوان ۲ = سومین رئیسجمهور مصر
| | |تصویر=کنفرانس دو حزبی در سنای آمریکا - ۲۸ آذر ۱۴۰۴.jpg |
| | نام = محمد انور السادات | | |عناوین دیگر=کنفرانس در سنای آمریکا: حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی و مجاهدان آزادی در اشرف ۳ |
| | تصویر = انور سادات.jpg | | |عاملان=جین شهین، کوری بوکر، جان کورنین، روبن گایگو، بن کارسون، هدر نائرت، روی بلانت، جیمز جونز، مارک گینزبرگ، مریم رجوی، سناتورهای دوحزبی آمریکا |
| | اندازه تصویر = ۲۵۰px | | |مکان=سالن انجمن کندی، سنای آمریکا، واشنگتن دیسی |
| | عنوان تصویر = انور سادات، رئیسجمهور مصر، حدود دهه ۱۹۷۰
| | |زمان=۲۸ آذر ۱۴۰۴ – ۱۹ دسامبر ۲۰۲۵ |
| | زادروز = ۲۵ دسامبر ۱۹۱۸
| | |نتیجه=حمایت دوحزبی از قطعنامه ۱۴۵ سنا، طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی برای جمهوری دموکراتیک، حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریمها علیه ناقضان حقوق بشر، بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران و کانونهای شورشی برای سرنگونی رژیم، رد مماشات و تأکید بر تغییر دموکراتیک توسط مردم ایران |
| | زادگاه = میت ابوالکوم، استان منوفیة، سلطنت مصر | |
| | تاریخ مرگ = ۶ اکتبر ۱۹۸۱ (۶۲ سال)
| |
| | مکان مرگ = قاهره، مصر | |
| | علت مرگ = ترور توسط جهاد اسلامی مصر طی رژه نظامی | |
| | آرامگاه = یادمان سرباز گمنام، قاهره | |
| | محل زندگی = میت ابوالکوم • قاهره • اسکندریه
| |
| | ملیت = مصری
| |
| | نژاد = مصری (عربی)
| |
| | تابعیت = مصری
| |
| | تحصیلات = آکادمی نظامی قاهره (فارغالتحصیل ۱۹۳۸)
| |
| | دانشگاه = آکادمی نظامی سلطنتی قاهره
| |
| | پیشه = افسر نظامی، سیاستمدار، رئیسجمهور
| |
| | سالهای فعالیت = ۱۹۳۸–۱۹۸۱
| |
| | نهاد = افسران آزاد • دولت مصر • حزب ملی دموکراتیک
| |
| | شناختهشده برای = جنگ اکتبر ۱۹۷۳، پیمان کمپ دیوید، معاهده صلح با اسرائیل، اینفتاح اقتصادی، دریافت جایزه نوبل صلح ۱۹۷۸
| |
| | نقشهای برجسته = معاون رئیسجمهور (۱۹۶۴–۱۹۶۶، ۱۹۶۹–۱۹۷۰)، رئیسجمهور مصر (۱۹۷۰–۱۹۸۱)، رهبر جنبش عدم تعهد
| |
| | اتهام =
| |
| | مجازات =
| |
| | پانویس =
| |
| }} | | }} |
| '''محمد انور السادات''' (۲۵ دسامبر ۱۹۱۸ – ۶ اکتبر ۱۹۸۱)، افسر نظامی و سیاستمدار مصری، سومین رئیسجمهور جمهوری عربی مصر از ۱۹۷۰ تا ترورش در ۱۹۸۱ بود. سادات به عنوان عضو کلیدی افسران آزاد در انقلاب ۱۹۵۲ شرکت کرد و معاون [[جمال عبدالناصر]] شد. پس از مرگ ناصر، او سیاستهای اقتصادی اینفتاح (گشایش) را اجرا کرد، جنگ اکتبر ۱۹۷۳ را رهبری نمود و با سفر تاریخی به اسرائیل (۱۹۷۷) و پیمان کمپ دیوید (۱۹۷۸)، نخستین معاهده صلح عرب-اسرائیلی را امضا کرد؛ دستاوردی که جایزه نوبل صلح ۱۹۷۸ را برای او و مناخم بگین به ارمغان آورد. سادات مصر را از نفوذ شوروی دور کرد، به غرب نزدیک شد و اقتصاد را آزادسازی نمود، اما با بحرانهای داخلی، تورم و رشد بنیادگرایی روبرو بود. ترور او توسط جهاد اسلامی مصر طی رژه نظامی، پایان دورانی پرتلاطم بود. سادات رئیس جمهور تغییر جهت استراتژیک مصر و پیچیدگیهای سیاست خاورمیانه است: برندهی جایزهی نوبل صلح اما برای بسیاری مسئول انزوای مصر، خائن به آرمان آزادی فلسطین و نابرابری اقتصادی است. زندگی او از روستای فقیر دلتا نیل تا کاخ ریاستجمهوری و مرگ خشونتآمیز، بازتاب تحولات مصر - از ناسیونالیسم ناصری به لیبرالیسم اقتصادی و صلح با اسرائیل - است. سادات با کاریزمای شخصی، سخنرانیهای پرشور و تصمیمهای جسورانه، مصر را از جنگ به صلح هدایت کرد، اما هزینههای اجتماعی و سیاسی آن رژیمش را تضعیف کرد. برخی دیدگاهها میراث او در معاهده صلح پایدار با اسرائیل، گشایش اقتصادی و پایان نفوذ شوروی میدانند ولی اغلب از سرکوب مخالفان و فساد او سخن به میان میآورند.<ref name="britannica">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.britannica.com/biography/Anwar-Sadat|عنوان=Anwar Sadat|وبگاه=Encyclopædia Britannica|تاریخ بازبینی=۱۳ دسامبر ۲۰۲۵}}</ref><ref name="wasserstein">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Wasserstein|نام=Bernard|عنوان=Divided Jerusalem: The Struggle for the Holy City|ناشر=Yale University Press|سال=۲۰۰۸}}</ref><ref name="finklestone">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Finklestone|نام=Joseph|عنوان=Anwar Sadat: Visionary Who Dared|ناشر=Routledge|سال=۱۹۹۶}}</ref><ref name="israeli">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Israeli|نام=Raphael|عنوان=Man of Defiance: A Political Biography of Anwar Sadat|ناشر=Weidenfeld & Nicolson|سال=۱۹۸۵}}</ref>
| |
| == زندگی اولیه و حرفه نظامی ==
| |
| محمد انور السادات در ۲۵ دسامبر ۱۹۱۸ در روستای میت ابوالکوم، استان منوفیة (دلتا نیل)، در خانوادهای فقیر با ۱۳ فرزند متولد شد. پدرش محمد السادات کارمند اداری و مادرش سیت البرین سودانیتبار بود. کودکی سادات با فقر، جدایی والدین و بزرگ شدن نزد مادربزرگش همراه بود. او به مدارس محلی رفت و تحت تأثیر قهرمانان ضداستعماری مانند زهران (شهید ضدبریتانیایی)، گاندی، آتاتورک و حتی هیتلر (به عنوان رقیب بریتانیا) قرار گرفت. در ۱۹۳۶ به آکادمی نظامی قاهره وارد شد و در ۱۹۳۸ فارغالتحصیل گردید. یکی از نخستین مصریها در ارتش تحت کنترل بریتانیا. سادات در جنگ جهانی دوم ضدبریتانیایی بود و با محور (آلمان-ایتالیا) تماس گرفت تا مصر را آزاد کند. او دو بار زندانی شد (۱۹۴۲–۱۹۴۴ و ۱۹۴۶–۱۹۴۸) به اتهام جاسوسی برای آلمان. در زندان با افسران آزاد (از جمله ناصر) آشنا شد و به انقلابی حرفهای تبدیل گردید.<ref name="britannica"/><ref name="israeli"/><ref name="finklestone"/>
| |
| == انقلاب افسران آزاد و نقش سادات در ۱۹۵۲ ==
| |
| سادات پس از آزادی از زندان در ۱۹۴۸، به ارتش بازگشت و با افسران جوان ضدسلطنتی ارتباط گرفت. او عضو کلیدی افسران آزاد بود؛ گروهی به رهبری جمال عبدالناصر که علیه فساد فاروق اول، نفوذ بریتانیا و شکست در جنگ ۱۹۴۸ با اسرائیل قیام کرد. در ۲۳ ژوئیه ۱۹۵۲، افسران آزاد کودتا کردند و فاروق را تبعید نمودند. سادات مسئول اعلام انقلاب از رادیو بود؛ صدایش میلیونها مصری را به خیابانها کشاند. جمهوری در ۱۹۵۳ اعلام شد و ناصر قدرت گرفت. سادات وزیر دولت، سردبیر روزنامه الجمهوریه و دبیرکل اتحادیه عرب شد.<ref name="israeli"/><ref name="finklestone"/><ref name="britannica"/>
| |
| == دوران ناصر و معاونت ریاستجمهوری (۱۹۵۴–۱۹۷۰) ==
| |
| سادات وفادارترین یار ناصر بود: در بحران سوئز (۱۹۵۶)، ملی کردن کانال و جنگ ششروزه (۱۹۶۷) کنار او ماند. پس از شکست ۱۹۶۷، ناصر سادات را معاون رئیسجمهور کرد (۱۹۶۴ و دوباره ۱۹۶۹) تا جانشین احتمالی باشد. سادات در اتحادیه عرب، جنبش عدم تعهد و حمایت از فلسطین نقش داشت. او با شوروی روابط نزدیک داشت و در جنگ فرسایشی (۱۹۶۷–۱۹۷۰) شرکت کرد. اما با مرگ ناگهانی ناصر در ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰، سادات به عنوان رئیسجمهور موقت انتخاب شد. بسیاری او را "انتقالی" میدانستند.<ref name="finklestone"/><ref name="israeli"/>
| |
| == به قدرت رسیدن و "تصحیح انقلاب" (۱۹۷۰–۱۹۷۱) ==
| |
| سادات با چالشهای داخلی روبرو بود: مراکز قدرت ناصری (علی صبری، شاوقی) او را تهدید میکردند. در مه ۱۹۷۱، سادات "انقلاب تصحیحی" را اعلام کرد و رقبا را دستگیر یا برکنار نمود؛ کودتای پیشگیرانه موفق. سادات ایدئولوژی ناصری را تعدیل کرد: از سوسیالیسم عربی به اقتصاد بازتر حرکت کرد و با اسلامگرایان (اخوانالمسلمین) آشتی موقت کرد تا کمونیستها را محدود کند.<ref name="britannica"/><ref name="wasserstein"/>
| |
| == جنگ اکتبر ۱۹۷۳ و بازپسگیری غرور ملی ==
| |
| سادات از ۱۹۷۱ وعده "سال تصمیمگیری" داد تا سینا را از اسرائیل بازپس گیرد. او مشاوران شوروی را اخراج کرد (۱۹۷۲) و به غرب نزدیک شد. در ۶ اکتبر ۱۹۷۳ (یوم کیپور)، مصر و سوریه حمله غافلگیرانه کردند: ارتش مصر کانال سوئز را عبور کرد و خط بارلف را شکست. جنگ با موفقیت اولیه مصر همراه بود و غرور ملی را بازگرداند، اما اسرائیل ضدحمله کرد و مصر را محاصره نمود. آتشبس با میانجیگری آمریکا و شوروی برقرار شد. سادات جنگ را "پیروزی سیاسی" نامید، زیرا راه دیپلماسی را باز کرد و فشار برای مذاکره افزایش یافت.<ref name="britannica"/><ref name="israeli"/><ref name="finklestone"/>
| |
| == اینفتاح اقتصادی و گشایش به غرب ==
| |
| سادات سیاست اقتصادی ناصری را تغییر داد و اینفتاح (گشایش) را اعلام کرد: جذب سرمایه خارجی، خصوصیسازی و کاهش کنترل دولتی. بانکهای خارجی بازگشتند، گردشگری رشد کرد و طبقه جدید سرمایهدار شکل گرفت. اینفتاح رشد اقتصادی آورد، اما نابرابری افزایش یافت: تورم، فساد و شکاف طبقاتی. "شورش نان" ژانویه ۱۹۷۷ (پس از کاهش یارانهها) سرکوب شد و صدها کشته داد.<ref name="wasserstein"/><ref name="britannica"/>
| |
| == سفر تاریخی به اسرائیل و پیمان کمپ دیوید (۱۹۷۷–۱۹۷۹) ==
| |
| در نوامبر ۱۹۷۷، سادات سفر تاریخی به اورشلیم کرد و در کنست سخنرانی نمود: "دیوار نفرت را بشکنیم" گفت و صلح را پیشنهاد کرد. جهان شوکه شد و جهان عرب او را خائن نامید. با میانجیگری جیمی کارتر، مذاکرات کمپ دیوید (سپتامبر ۱۹۷۸) برگزار شد و پیمان صلح مصر-اسرائیل (مارس ۱۹۷۹) امضا گردید: اسرائیل سینا را بازگرداند، مصر اسرائیل را به رسمیت شناخت و روابط عادی برقرار شد. سادات و بگین جایزه نوبل صلح ۱۹۷۸ گرفتند. این پیمان مصر را از جهان عرب منزوی کرد (اخراج از اتحادیه عرب) اما صلح پایدار آورد و کمکهای آمریکایی (میلیاردها دلار) جریان یافت.<ref name="finklestone"/><ref name="israeli"/><ref name="britannica"/>
| |
| == آخرین سالها و چالشهای داخلی (۱۹۷۹–۱۹۸۱) ==
| |
| پس از کمپ دیوید، سادات با انزوای عربی روبرو بود: اتحادیه عرب به اردن منتقل شد و مصر تحریم گردید. سیاست اینفتاح او نابرابری ایجاد کرد و اسلامگرایان (اخوانالمسلمین، جهاد اسلامی) را تقویت کرد. سادات در ۱۹۸۱ صدها مخالف (از اخوان تا کمونیستها و قبطیها) را دستگیر کرد و قانون اضطراری اعمال نمود. او خود را "رئیسجمهور مؤمن" نامید و با لباس سنتی ظاهر شد تا حمایت مذهبی کسب کند، اما رادیکالها او را "فرعون" و "خائن" میدانستند.<ref name="finklestone"/><ref name="israeli"/><ref name="britannica"/>
| |
| == رابطه نزدیک با محمدرضا پهلوی و همکاری منطقهای ==
| |
| [[پرونده:انور سادات و محمدرضا پهلوی.jpg|جایگزین=محمدرضا پهلوی و محمد انورالسادات|بندانگشتی|276x276پیکسل|محمدرضا پهلوی و محمد انورالسادات ]]
| |
| انور سادات و [[محمدرضا پهلوی]]، شاه ایران، روابط بسیار نزدیک و دوستانهای داشتند که از دوران ناصر آغاز شد اما در زمان سادات به اوج رسید. دو رهبر دیدگاههای مشترکی در ضدکمونیسم، مدرنیزاسیون و حفظ ثبات منطقهای داشتند و هر دو متحد نزدیک ایالات متحده بودند. پس از به قدرت رسیدن سادات در ۱۹۷۰، روابط مصر و ایران گرمتر شد. سادات چندین بار به تهران سفر کرد و پهلوی به قاهره آمد. آنها در سازمانهای منطقهای مانند پیمان سنتو (CENTO) همکاری کردند و علیه نفوذ شوروی در خاورمیانه ایستادند. ایران کمکهای اقتصادی به مصر داد و در جنگ اکتبر ۱۹۷۳، پهلوی علناً از سادات حمایت کرد. یکی از نمادهای دوستی، پذیرش شاه متواری ایران توسط سادات پس از انقلاب ۱۹۷۹ بود. وقتی محمدرضا پهلوی از ایران گریخت، ابتدا به مصر آمد و سادات او را با احترام پذیرفت؛ اقدامی که روابط مصر-ایران را قطع نمود. سادات شاه را "برادر" نامید و اجازه داد در قاهره درمان شود. پهلوی در قاهره درگذشت (ژوئیه ۱۹۸۰) و سادات مراسم تشییع دولتی برگزار کرد. این دوستی شخصی و استراتژیک، سادات را در جهان عرب منزویتر کرد، اما نشاندهنده دیدگاه غربگرا و ضدکمونیستی او بود. رابطه با پهلوی بخشی از سیاست سادات برای نزدیکی به قدرتهای محافظهکار منطقه بود.<ref name="finklestone" /><ref name="britannica" /><ref name="pahlavi">{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Pahlavi|نام=Mohammad Reza|عنوان=Answer to History|ناشر=Stein & Day|سال=۱۹۸۰}}</ref>
| |
| == ترور و مرگ (۶ اکتبر ۱۹۸۱) ==
| |
| در ۶ اکتبر ۱۹۸۱، طی رژه نظامی سالگرد جنگ اکتبر در قاهره، گروهی از جهاد اسلامی مصر (به رهبری خالد اسلامبولی) حمله کردند. سربازان از کامیون پایین پریدند و به جایگاه شلیک کردند. سادات برخاست و سلام نظامی داد – لحظهای که گلولهها به او خورد. او با ۱۰ معاون کشته شد. ترور توسط جهاد اسلامی (با الهام از ایران) به دلیل صلح با اسرائیل، سرکوب اسلامگرایان و فساد انجام شد. حسنی مبارک (معاون) جان سالم به در برد و رئیسجمهور شد. مبارک ترورکنندگان را اعدام کرد و سیاست صلح را ادامه داد.<ref name="britannica" /><ref name="finklestone" />
| |
| == میراث انور سادات و تأثیر بر مصر و خاورمیانه ==
| |
| سادات مصر را از جنگهای پرهزینه با اسرائیل نجات داد و صلح پایدار (تا امروز) برقرار کرد؛ دستاوردی که میلیاردها کمک آمریکایی آورد و توسعه اقتصادی را ممکن ساخت. اینفتاح پایه اقتصاد بازار مصر شد و مصر را به قدرت منطقهای غربگرا تبدیل کرد. اما سادات جهان عرب را تقسیم کرد و انزوای اولیه مصر را به همراه داشت. ترور او رشد اسلامگرایی رادیکال را نشان داد و مبارک را به اقتدارگرایی سوق داد. مرگ خشونتآمیز او پایان عصر قهرمانان کاریزماتیک عرب بود و مصر را به دوران ثبات (و رکود) مبارک برد.<ref name="wasserstein" /><ref name="britannica" /><ref name="israeli" />
| |
| == منابع ==
| |
| === بیوگرافیها ===
| |
|
| |
|
| Finklestone, Joseph. ''Anwar Sadat: Visionary Who Dared''. Routledge, ۱۹۹۶.
| | '''کنفرانس دوحزبی سنای آمریکا آذر ۱۴۰۴'''، کنفرانسی است که در ۲۸ آذر ۱۴۰۴ در سالن تاریخی انجمن کندی سنای آمریکا برگزار شد. این رویداد دوحزبی با حضور سناتورهای برجسته از هر دو حزب دموکرات و جمهوریخواه، مقامات پیشین دولتی و نظامی آمریکا، و پیام ویدئویی [[مریم رجوی]]، رئیسجمهور برگزیده [[شورای ملی مقاومت ایران]]، بر حمایت از آلترناتیو دموکراتیک شورا، طرح ۱۰ مادهای وی و مجاهدین خلق در [[اشرف ۳]] تمرکز داشت. سخنرانان جمهوری اسلامی را ضعیف و در آستانه فروپاشی توصیف کردند و به موج اعدامها (۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن) و سرکوب گسترده اشاره نمودند. آنها بر اتحاد دوحزبی برای ایران آزاد، دموکراتیک و غیرهستهای تأکید کردند و قطعنامه ۱۴۵ سنا را که حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین میکند و آینده دموکراتیک ایران را ترسیم مینماید، برجسته ساختند. کنفرانس خواستار افزایش تحریمها، مستندسازی نقض حقوق بشر و بهرسمیت شناختن نبرد کانونهای شورشی با [[سپاه پاسداران]] شد. |
| Israeli, Raphael. ''Man of Defiance: A Political Biography of Anwar Sadat''. Weidenfeld & Nicolson, ۱۹۸۵.
| | |
| | این کنفرانس در سنای آمریکا، نمادی از اتحاد دوحزبی در حمایت از مبارزه مردم ایران برای سرنگونی دیکتاتوری آخوندی و برقراری جمهوری دموکراتیک بود. سناتور جین شهین بر جدایی دین از دولت و افزایش بودجه برای مستندسازی جنایات رژیم تأکید کرد. سناتور کوری بوکر از الهامگیری از مردم ایران و رد استبداد سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را سر اختاپوس تروریسم منطقهای دانست و از مجاهدین حمایت نمود. ژنرال جیمز جونز به فروپاشی محور مقاومت رژیم، بحرانهای اقتصادی و اعدام ۱۹۳۲ نفر شامل ۵۶ زن اشاره کرد و طرح ۱۰ مادهای مریم رجوی را نقشه راه ایران آینده خواند. هدر نائرت رهبری زنان در جنبش را ستود و بن کارسون آزادی را خواسته جهانی دانست. پیام مریم رجوی بر تغییر از طریق قیام سازمانیافته بدون مداخله خارجی، انتقال قدرت در شش ماه و قاطعیت جهانی مانند جلوگیری از فروش نفت رژیم تمرکز داشت. کنفرانس قطعنامه ۱۴۵ را با حمایت ۱۹ سناتور برجسته کرد که حقوق اشرف ۳ را تضمین و جمهوری دموکراتیک را تأیید میکند. این رویداد، بخشی از تلاشهای مداوم برای سیاست قاطع آمریکا در برابر رژیم و حمایت از مقاومت سازمانیافته بود.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C کنفرانس دوحزبی در سنای آمریکا]</ref><ref>[https://article.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9 کنفرانس در سنای آمریکا؛ حمایت از آلترناتیو دموکراتیک]</ref> |
| | |
| | == زمینه برگزاری و وضعیت بحرانی رژیم == |
| | این کنفرانس در حالی برگزار شد که رژیم جمهوری اسلامی با بحرانهای همهجانبهای روبرو است که نشانههای فروپاشی قریبالوقوع آن را نشان میدهد. سقوط بشار اسد در سوریه، تضعیف شدید حزبالله و حوثیها، بحران اقتصادی با تورم نزدیک به ۴۰ درصد، سقوط ارزش ریال و فقر گسترده بیش از سهچهارم جمعیت، رژیم را به افزایش بیسابقه سرکوب واداشته است. سخنرانان به آمار تکاندهنده اعدامها اشاره کردند: ۱۹۳۲ مورد در سال ۱۴۰۴ شامل ۵۶ زن (بالاترین تعداد اعدام زنان در بیش از سه دهه اخیر) و بیش از ۳۰۰ اعدام تنها در ماه گذشته. بسیاری از اعدامشدگان جوانان بلوچ، کرد و عرب یا فعالان سیاسی هستند که صرفاً به دلیل حمایت از [[سازمان مجاهدین خلق ایران]] محکوم شدهاند. این موج اعدامها ابزاری برای ارعاب جامعه و جلوگیری از اوجگیری قیامها است.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C زمینه بحران]</ref> |
|
| |
|
| === آثار تاریخی و تحلیلی === | | == سخنرانی سناتورهای دوحزبی و مقامات پیشین == |
| | سناتور جین شهین بر حمایت از حقوق ساکنان اشرف ۳، افزایش تحریمها و ضرورت جدایی دین از دولت در ایران آینده تأکید کرد. سناتور کوری بوکر اتحاد دوحزبی را ستود و از الهامگیری از شجاعت مردم ایران سخن گفت. سناتور جان کورنین رژیم را منبع اصلی تروریسم منطقهای دانست و حمایت از مجاهدان را ضروری خواند. سناتور روبن گایگو به جنبشهای دموکراتیک جهانی اشاره کرد. دکتر بن کارسون آزادی را ارزشی جهانی توصیف کرد و هدر نائرت نقش پیشرو زنان در مقاومت را برجسته ساخت. سناتور روی بلانت ضعف رژیم را ناشی از طرد توسط مردم دانست. ژنرال جیمز جونز فروپاشی محور مقاومت را تحلیل کرد و مارک گینزبرگ بر قدرت نرم برای پایان استبداد تأکید نمود.<ref>[https://article.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9 سخنرانیهای سناتورها و مقامات]</ref> |
|
| |
|
| Wasserstein, Bernard. ''Divided Jerusalem: The Struggle for the Holy City''. Yale University Press, ۲۰۰۸ (فصلهای مرتبط با کمپ دیوید).
| | == پیام مریم رجوی و طرح ۱۰ مادهای == |
| | در پیام ویدئویی مریم رجوی، بر این نکته تأکید شد که تغییر رژیم وظیفه و حق مردم و مقاومت ایران است و نیازی به مداخله خارجی ندارد. وی کانونهای شورشی را نیروی پیشبرنده قیام دانست و نقشه راه دوران انتقال را تشریح کرد: برگزاری انتخابات آزاد برای مجلس مؤسسان ظرف شش ماه، تدوین قانون اساسی جدید و انتقال قدرت به نمایندگان مردم. طرح ۱۰ مادهای شامل جمهوری مبتنی بر آرای مردم، جدایی دین و دولت، برابری جنسیتی، لغو اعدام، حقوق اقلیتها و ایران غیرهستهای است.<ref>[https://news.mojahedin.org/i/%DA%A9%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%86%D8%B3-%D8%AD%D8%B2%D8%A8%DB%8C-%D8%B3%D9%86%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AD%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A2%D9%84%D8%AA%D8%B1%D9%86%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88-%D8%AF%D9%85%D9%88%DA%A9%D8%B1%D8%A7%D8%AA%DB%8C%DA%A9-%D8%B4%D9%88%D8%B1%D8%A7-%D8%B7%D8%B1%D8%AD-%DB%B1%DB%B0%D9%85%D8%A7%D8%AF%D9%87-%DB%8C%DB%8C-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85-%D8%B1%D8%AC%D9%88%DB%8C-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D9%87%D8%AF%D8%A7%D9%86-%D8%A2%D8%B2%D8%A7%D8%AF%DB%8C پیام مریم رجوی]</ref> |
|
| |
|
| === دانشنامهها === | | قسمت سوم: نتیجهگیری، منابع و یادداشت نهایی |
| | == قطعنامه ۱۴۵ و نتیجهگیری کنفرانس == |
| | کنفرانس بر قطعنامه ۱۴۵ سنا تمرکز ویژهای داشت که با حمایت ۱۹ سناتور از هر دو حزب معرفی شده و حقوق ساکنان اشرف ۳ را تضمین میکند، جمهوری دموکراتیک را تأیید مینماید و بهرسمیت شناختن مبارزه مردم ایران برای سرنگونی را خواستار است. سخنرانان سیاست مماشات گذشته را شکستخورده دانستند و بر ضرورت تحریمهای حداکثری، مستندسازی جنایات و حمایت عملی از کانونهای شورشی تأکید کردند. این رویداد نشاندهنده اجماع روبهرشد در کنگره آمریکا برای سیاست قاطع در برابر رژیم و حمایت از تنها آلترناتیو سازمانیافته و دموکراتیک بود. |
|
| |
|
| "Anwar Sadat." ''Encyclopædia Britannica''. https://www.britannica.com/biography/Anwar-Sadat
| | == منابع == |
| == پانویس == | | <references /> |
| {{پانویس}}
| |