ایران‌پدیا:تأییدپذیری: تفاوت میان نسخه‌ها

از ایران پدیا
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
جز (۱ نسخه واردشده)
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۱۰ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۲۱

محک گنجاندن مطالب در ایران‌پدیا قابل تأیید بودن آن‌ها است. محک گنجایش مطالب این است که خوانندگان مقاله قادر باشند، مطالب اضافه شده به ایران‌پدیا را از نظر منابع معتبر مورد بررسی قرار دهند. هر مطلبی که منبعِ آن یاد نشده باشد می‌تواند مورد چالش قرار گرفته و در نهایت حذف شود. ویرایشگران باید منبع معتبری برای هر نقل قول یا هر مطلبی که امکان به چالش کشیده شدن آن باشد، ارائه کنند، وگرنه آن مطالب برچسب خورده و نهایتاً پاک خواهند شد.

همهٔ مطالب فضای نام اصلی ایران‌پدیا، از جمله همهٔ مقاله‌ها، فهرست‌ها و برنگاشت‌ها، باید تأییدپذیر باشند. تمام گفتاوردها و هر مطلبی که تأییدپذیری آن به چالش کشیده شده باشد یا احتمال می‌رود که به چالش کشیده شود، می‌بایست منبع درخط داشته‌باشد که به طور مستقیم مطلب را تأیید کند. هر مطلبی که نیاز به منبع داشته باشد ولی هیچ منبعی برای آن ذکر نشده باشد ممکن است حذف شود.

برای دانستن در مورد چگونگی درج ارجاع‌ها، ایران‌پدیا:شیوه ارجاع به منابع را ببینید. تأییدپذیری، تحقیق دست‌اول ممنوع و دیدگاه بی‌طرف سه سیاست محتوایی اصلی ایران‌پدیا هستند. این سه سیاست به کمک هم نوع و کیفیت مطالبی که در فضای نام اصلی قابل قبول است را مشخص می‌کنند، بنابراین ویراستاران باید با هرسهٔ آن‌ها آشنا باشند. هم‌چنین مقاله‌ها می‌بایست با سیاست حق تکثیر سازگاری داشته باشد.

چه زمانی منبع معتبر لازم است

هر آنچه به چالش کشیده شده یا چالش‌برانگیز است

تمام نقل‌قول‌ها و محتوایی که به چالش کشیده شده یا ممکن است به چالش کشیده شود باید دارای منبعی معتبر باشد که در متن مورد یادکرد قرار گرفته باشد. از منابع به طور واضح و دقیق استفاده کنید، و هر زمان که لازم است شمارهٔ صفحه را هم ذکر کنید.

مسئولیت ارائه منبع

مسئولیت ارائه مدرک با ویرایشگری است که مطلب را اضافه می‌کند یا بازیابی می‌کند. هر محتوایی که فاقد منبع است ممکن است حذف شود. اینکه به چه سرعت این کار باید انجام شود بستگی به محتوا و وضعیت کلی مقاله دارد. برخی ویرایشگران ممکن است به شما اعتراض کند که چرا بدون اینکه به آن‌ها فرصت منبع گذاشتن بدهید مطالب را حذف کردید. بهترین راه آن است که در حد معقولی تلاش کنید تا خودتان منابعی را پیدا کنید و به مقاله اضافه کنید. اما توجه داشته باشید که هیچ محتوای بدون منبع (یا دارای منبع ضعیف) را در مقاله‌هایی که ممکن است بر اعتبار افراد زنده لطمه بزنند باقی نگذارید.

منابع معتبر

چه منابعی معتبر دانسته می‌شوند

واژهٔ «منبع» در ایران‌پدیا سه معنای مختلف دارد: خود اثری که منبع قرار می‌گیرد (نظیر یک نوشته، مقاله، جریده یا کتاب)، خالق اثر (مثلاً نویسنده) و ناشر اثر (مثلاً نیویورک تایمز). هر سهٔ این موارد روی اعتبار منبع اثر می‌گذارند.

مقاله‌ها باید مبتنی بر مراجع موثق و معتبر و مشهور به درستی باشند. منبع باید منتشر شده باشد (به طریقی در اختیار عموم قرار گرفته باشد)؛ محتوای منتشر نشده منبعی معتبر دانسته نمی‌شود. منبع باید مستقیماً محتوایی که در مقاله آمده را حمایت کند و متناسب با ادعاهای مطرح شده در مقاله باشد. تناسب منبع با محتوا، بستگی به محتوا دارد. در حالت کلی، بهترین منابع دارای ساختاری حرفه‌ای هستند که اجازه بررسی حقانیت مطالب، مسایل حقوقی، شواهد و ادعاها را می‌دهد. به عنوان یک قانون ساده، هر چه در خصوص موارد یادشده سخت‌گیری بیشتری اعمال شده باشد، منبع معتبرتر است.

مطالب چاپ شده توسط انتشارات دانشگاهی دارای بازبینی دقیق مطالب[۱] دارای ارزش بسیار بالایی بوده و در موضوعاتی نظیر تاریخ، پزشکی و علوم معمولاً قابل اعتمادترین منابع تلقی می‌شوند. با این حال، اینها تنها منابع معتبر در این حوزه‌ها نیستند. مطالبی که از منابع غیر آکادمیک نقل شده ممکن است در برخی موضوعات استفاده شوند، خصوصاً اگر در انتشارات وزینی چاپ شده باشند. سایر منابع معتبر عبارتند از کتاب‌های دانشگاهی، کتاب‌هایی که توسط ناشران معتبر به چاپ رسیده باشند، مجلات و نشریات، و روزنامه‌های عمومی. منابع الکترونیکی نیز با رعایت شرایط بالا می‌توانند به عنوان منبع به کار بروند.

منابعی که معمولاً معتبر نیستند

منابع غیرمعتبر

منابع غیرمعتبر آن‌هایی هستند که شهرت ضعیفی در تأیید کردن درستی مطالب منتشر شده دارند، یا روند ویراستاری مناسبی ندارند. این منابع شامل وب‌گاه‌ها و منابع چاپ شده‌ای هستند که به انتشار دیدگاه‌های افراطی یا تبلیغاتی می‌پردازند، یا اتکای زیادی به شایعات و نظرات شخصی دارند. این منابع عموماً برای استفاده در مقاله‌های مرتبط با دیگر موضوعات مناسب نیستند.

وبلاگ‌ها

وب‌نوشت‌ها (وبلاگ‌ها) منابعی هستند که مستلزم دقت فراوان در استفاده می‌باشند. منظور از وب‌نوشت در اینجا، وب‌نوشت‌های شخصی و گروهی است. وب‌نوشت‌ها هم منبع معتبری محسوب نمی‌شوند و به خصوص در مقاله‌های مرتبط با افراد زنده نباید از آن‌ها به عنوان منبع استفاده کرد.


این سیاست هم‌چنین به صفحه‌های مربوط به شبکه‌های اجتماعی نظیر فیس‌بوک یا توییتر هم اعمال می‌شود.

ایران‌پدیا و وب‌گاه‌های مبتنی بر آن

مقاله‌های ایران‌پدیا، یا وبگاه‌هایی که آینه ایران‌پدیا هستند نباید به عنوان منبع استفاده شوند، چنین کاری باعث منبع دادن به خود می‌شود. هم‌چنین منابعی که از محتوای ایران‌پدیا استفاده می‌کنند، نمی‌توانند منبعی برای مطالب ایران‌پدیا استفاده باشند، چون چنین کاری باعث ارجاع چرخشی می‌شود. ایران‌پدیا را می‌توان با احتیاط به عنوان منبعی دست اول در مطالب مرتبط با خودش (مثلاً در مقالهٔ مرتبط با ایران‌پدیا) استفاده کرد.

در دسترس بودن

دسترسی به منبع

یکی از ابعاد اثبات‌پذیری در ایران‌پدیا آن است که هر کسی بتواند بررسی کند که محتوای موجود در ایران‌پدیا قبلاً در یک منبع معتبر منتشر شده‌است. از این رو اصل اثبات‌پذیری القا کنندهٔ اهمیت دسترسی آسان به منابع است. برخی منابع برخط ممکن است نیاز به پرداخت پول داشته باشند و برخی منابع چاپی ممکن است فقط در کتابخانه‌های دانشگاهی در دسترس باشند.

ملاحظات دیگر

برچسب زدن یک جمله، بخش یا مقاله

اگر می‌خواهید برای یک عبارت بدون منبع، درخواست منبع کنید می‌توانید در انتهای آن عبارت برچسب {{مدرک}} را اضافه کنید. هم‌چنین می‌توانید در صفحهٔ بحث مقاله درخواست منبع کنید یا عبارت بدون منبع را به صفحهٔ بحث مقاله منتقل کنید.

اگر می‌خواهید اطمینان حاصل شود که منبع ارائه شده واقعاً جمله مربوط را تأیید می‌کند، از برچسب {{تایید منبع}} استفاده کنید. مطالبی که در مطابقت با منبع اصلی رد شوند را می‌توان با برچسب {{منبع مردود}} علامت زد یا از مقاله حذف کرد. مطالب بدون منبع یا با منبع نامناسب را در مقاله‌های مرتبط با افراد زنده باید به سرعت پاک کرد، و نباید به آن‌ها برچسب مدرک زد یا به صفحهٔ بحث مقاله منتقلشان کرد.

پانویس و منابع

  1. peer reviewed