فرشاد اعتمادی‌فر

فرشاد اعتمادی‌فر، (متولد سال ۱۳۷۴، باشت، کهگیلویه و بویراحمد) پژوهشگر اجتماعی است که در ۲۶ خرداد ۱۴۰۲ به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق ایران توسط نیروهای اطلاعاتی در روستای پیچاب بازداشت شد. او به همراه مسعود جامعی و علیرضا مرداسی در یک پرونده مشترک، توسط شعبه یکم دادگاه انقلاب اهواز به ریاست قاضی ادیبی‌مهر به دو بار اعدام و یک سال حبس تعزیری محکوم شد. اتهامات شامل «افساد فی‌الارض»، «محاربه»، «عضویت در گروه‌های مخالف نظام» و «تبلیغ علیه نظام» است که بر اساس اعترافات اجباری تحت شکنجه گرفته شده‌اند.

فرشاد اعتمادی‌فر
فرشاد اعتمادی‌فر، زندانی سیاسی
زادروز	۱۳۷۴ روستای پیچاب، باشت، کهگیلویه و بویراحمد
پیشه	پژوهشگر اجتماعی
شناخته‌شده برای	زندانیان سیاسی، فعالان اجتماعی
مخالفان	نظام جمهوری اسلامی
اتهام‌ها	افساد فی‌الارض، محاربه، عضویت در سازمان مجاهدین خلق، تبلیغ علیه نظام
مجازات‌ها	دو بار اعدام، یک سال حبس تعزیری

فرشاد اعتمادی‌فر در بازداشتگاه اطلاعات یاسوج و زندان شیبان اهواز تحت شکنجه‌های جسمی و روانی، از جمله ضرب و شتم و محرومیت از خواب، قرار گرفت و از دسترسی به وکیل محروم بود. او از بیماری‌های گوارشی و تنفسی رنج می‌برد، اما از درمان پزشکی محروم مانده است. فرشاد اعتمادی‌فر در اعتراض به شرایط غیرانسانی زندان، دست به اعتصاب غذا زد. خانواده‌اش، به‌ویژه پدر و مادر سالخورده‌اش، پس از آتش‌سوزی که خانه‌شان را ویران کرد، در شرایط اقتصادی وخیمی قرار دارند و مقابل زندان اوین تجمعات اعتراضی برگزار کردند.

سازمان عفو بین‌الملل و سازمان حقوق بشر کارون خواستار توقف فوری احکام اعدام شدند و کن بلکول، سفیر پیشین آمریکا، از جامعه جهانی خواست به وضعیت اعتمادی‌فر توجه کند. پرونده او در دیوان عالی کشور در حال تجدیدنظر است، اما نقض حقوق بشر در ایران، از جمله بازداشت خودسرانه و محرومیت از دادرسی عادلانه، نگرانی‌های گسترده‌ای را برانگیخته است. شورای ملی مقاومت ایران نیز این احکام را محکوم کرده و خواستار اقدام بین‌المللی برای نجات جان اعتمادی‌فر و هم‌پرونده‌ای‌هایش شده است. پرونده فرشاد اعتمادی‌فر نمونه‌ای از سرکوب سیستماتیک مخالفان سیاسی در ایران است که توجه جهانی را جلب کرده است.

پیشینه و تحصیلات

فرشاد اعتمادی‌فر، متولد ۱۳۷۴، شهروند ۳۰ ساله اهل روستای پیچاب از توابع شهرستان باشت در استان کهگیلویه و بویراحمد است. او به عنوان پژوهشگر فعالیت داشته و از نظر حرفه‌ای به دلیل سوابق تحقیقاتی خود در منطقه شناخته شده بود. اطلاعات دقیقی درباره تحصیلات رسمی اعتمادی‌فر در دست نیست، اما او به عنوان فردی فعال در امور اجتماعی و تحقیقاتی در جامعه محلی خود شناخته می‌شد.

فرشاد اعتمادی‌فر تنها فرزند خانواده‌ای روستایی بود و پیش از بازداشت، نقش مهمی به عنوان سرپرست خانواده ایفا می‌کرد. پدر و مادر سالخورده او در شرایط اقتصادی دشواری زندگی می‌کنند و پس از بازداشت وی، با مشکلات معیشتی بیشتری مواجه شدند.

بازداشت، زندان و شکنجه

فرشاد اعتمادی‌فر در تاریخ ۲۶ خرداد ۱۴۰۲ توسط نیروهای اطلاعاتی در روستای پیچاب، از توابع شهرستان باشت در کهگیلویه و بویراحمد، بازداشت شد. این بازداشت به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق و فعالیت‌های سیاسی علیه نظام جمهوری اسلامی انجام گرفت. او ابتدا به بازداشتگاه اداره اطلاعات یاسوج منتقل شد و سپس به زندان شیبان اهواز انتقال یافت، جایی که تحت بازجویی‌های شدید قرار گرفت.

فرشاد اعتمادی‌فر در بازداشتگاه یاسوج و زندان شیبان تحت شکنجه‌های جسمی و روانی شدید قرار گرفت. این شکنجه‌ها شامل ضرب و شتم با باتوم و کابل، محرومیت از خواب، و بازجویی‌های طولانی‌مدت در شرایط استرس‌زا بود که با هدف اخذ اعترافات اجباری انجام شد. او در سلول‌های انفرادی بدون نور و تهویه مناسب نگهداری شد که به سلامت جسمی و روانی او آسیب جدی وارد کرد. شکنجه‌های جسمی و روانی اعمال‌شده بر فرشاد اعتمادی‌فر، از جمله ضرب و شتم با باتوم و کابل و محرومیت از خواب، فشارهای روانی شدیدی بر او وارد کرده است. نگهداری در سلول‌های انفرادی بدون نور و تهویه مناسب، همراه با بازجویی‌های طولانی‌مدت، اضطراب و افسردگی او را تشدید کرده است. این فشارها به عنوان بخشی از استراتژی سرکوب سیستماتیک برای تضعیف روحیه او و اجبار به پذیرش اتهامات بی‌اساس به کار گرفته شده است.

شرایط غیرانسانی زندان شیبان

زندان شیبان اهواز به دلیل شرایط غیرانسانی، از جمله کمبود امکانات بهداشتی، غذای نامناسب، و نبود تهویه کافی، شناخته شده است. اعتمادی‌فر در این زندان در سلول‌های تنگ و بدون امکانات اولیه نگهداری شده که این شرایط وضعیت جسمی و روانی او را وخیم‌تر کرده است.

اتهامات و پروسه دادگاه

فرشاد اعتمادی‌فر به همراه مسعود جامعی و علیرضا مرداسی در یک پرونده مشترک در شعبه یک دادگاه انقلاب اهواز به اتهامات «افساد فی‌الارض»، «محاربه»، «عضویت در سازمان مجاهدین خلق»، و «تبلیغ علیه نظام» تفهیم اتهام شد. این اتهامات بر اساس فعالیت‌های سیاسی او و بدون ارائه مدارک معتبر مطرح شدند.

روند دادگاه و نقض حقوق در محاکنه

جلسه دادگاه اعتمادی‌فر به ریاست قاضی ادیبی‌مهر برگزار شد و او به دو بار اعدام به اتهام «افساد فی‌الارض» و «محاربه» و یک سال حبس تعزیری به اتهام «تبلیغ علیه نظام» محکوم شد. روند دادرسی فاقد استانداردهای دادرسی عادلانه بود، زیرا او از دسترسی به وکیل انتخابی محروم بود و اتهامات بر اساس اعترافات اجباری تحت شکنجه شکل گرفتند.

محاکمه اعتمادی‌فر با نقض آشکار اصول دادرسی عادلانه همراه بود. او اتهامات مربوط به فعالیت‌های مسلحانه یا ارتباط با اسرائیل را رد کرد، اما دادگاه بدون توجه به دفاعیات و بدون ارائه شواهد معتبر، احکام سنگین صادر کرد. این روند نقض حق دسترسی به وکیل و محاکمه علنی را نشان می‌دهد.

درخواست تجدیدنظر

پس از صدور حکم اعدام، فرشاد اعتمادی‌فر درخواست تجدیدنظر ثبت کرد که همچنان در دیوان عالی کشور در جریان است. این بلاتکلیفی قضایی فشار روانی شدیدی بر او و خانواده‌اش وارد کرده است.

وضعیت پزشکی و محرومیت از درمان

فرشاد اعتمادی‌فر از بیماری‌های گوارشی و تنفسی رنج می‌برد که در زندان شیبان اهواز به دلیل شرایط غیربهداشتی و نبود مراقبت‌های پزشکی تشدید شده است. با وجود نیاز فوری به درمان، مقامات زندان از اعزام او به بیمارستان یا ارائه داروهای لازم خودداری کرده‌اند. این محرومیت‌ها سلامت او را به شدت به خطر انداخته و خطر مرگ را افزایش داده است.

عدم دسترسی به درمان پزشکی مناسب، به‌ویژه برای بیماری‌های گوارشی و تنفسی، فشار روانی شدیدی بر اعتمادی‌فر وارد کرده است. این محرومیت‌ها به عنوان ابزاری برای تضعیف روحیه او استفاده شده و نقض آشکار حق دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مطابق با استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر است.

اعتصاب غذا و اقدامات اعتراضی

فرشاد اعتمادی‌فر در اعتراض به شرایط غیرانسانی زندان شیبان، محرومیت از درمان پزشکی، و قطع تماس با خانواده، دست به اعتصاب غذا زد. این اقدام اعتراضی در راستای مقاومت او علیه فشارهای زندان بود و بخشی از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان‌های ایران به‌شمار می‌رود.

اعتمادی‌فر به همراه دیگر زندانیان سیاسی در زندان شیبان در کارزارهای اعتراضی علیه اعدام‌ها شرکت کرد. این اقدامات شامل امضای بیانیه‌های اعتراضی و مشارکت در کارزارهای داخل زندان بوده که توجه فعالان حقوق بشر را به وضعیت او جلب کرده است. این مقاومت‌ها نشان‌دهنده روحیه بالای او در برابر سرکوب بوده است.

بلاتکلیفی خانواده و تجمعات اعتراضی

خانواده فرشاد اعتمادی‌فر، به‌ویژه پدر و مادر سالخورده‌اش، پس از بازداشت او با مشکلات اقتصادی و روانی شدیدی مواجه شدند. آتش‌سوزی خانه آن‌ها در روستای پیچاب وضعیت معیشتی‌شان را وخیم‌تر کرد. مقامات قضایی از ارائه اطلاعات درباره وضعیت اعتمادی‌فر به خانواده خودداری کرده‌اند که این بی‌خبری فشار روانی مضاعفی بر آن‌ها وارد کرده است.

خانواده فرشاد اعتمادی‌فر به همراه خانواده‌های دیگر زندانیان سیاسی، چندین بار در مقابل زندان اوین تجمعات اعتراضی برگزار کردند. این تجمعات با هدف اعتراض به احکام اعدام، شرایط غیرانسانی زندان، و بی‌خبری از وضعیت عزیزانشان برگزار شد. آن‌ها خواستار توقف فوری اجرای احکام و آزادی زندانیان شدند.

خانواده اعتمادی‌فر پس از بیش از ۵۰۰ روز (تا مرداد ۱۴۰۴، بیش از ۲ سال) از بازداشت او همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برند. تلاش‌های آن‌ها برای پیگیری وضعیت وی از طریق مراجع قضایی بی‌نتیجه مانده و این وضعیت، همراه با فشارهای اقتصادی، زندگی آن‌ها را مختل کرده است.

تلاش‌های قضایی خانواده

خانواده فرشاد اعتمادی‌فر، به‌ویژه پدر و مادر سالخورده‌اش، بارها برای پیگیری وضعیت او به مراجع قضایی مراجعه کردند، اما با بی‌توجهی مقامات مواجه شدند. تلاش‌های آن‌ها برای کسب اطلاعات درباره پرونده و شرایط زندان اعتمادی‌فر بی‌نتیجه مانده و مقامات از ارائه هرگونه توضیح شفاف خودداری کرده‌اند. این موانع، همراه با فشارهای اقتصادی ناشی از آتش‌سوزی خانه خانواده و هزینه‌های پیگیری قضایی، وضعیت معیشتی و روانی آن‌ها را وخیم‌تر کرده است. این اقدامات نشان‌دهنده استراتژی هدفمند برای تحت فشار قرار دادن خانواده‌های زندانیان سیاسی است.

واکنش‌های بین‌المللی و حقوق بشری

بیانیه عفو بین‌الملل

سازمان عفو بین‌الملل در دی‌ماه ۱۴۰۳ بیانیه‌ای فوری صادر کرد و خواستار توقف اجرای احکام اعدام فرشاد اعتمادی‌فر، مسعود جامعی، و علیرضا مرداسی شد. این سازمان محاکمه آن‌ها را ناعادلانه و مبتنی بر اعترافات اجباری تحت شکنجه دانست و از جامعه جهانی خواست برای نجات جان این زندانیان اقدام کند.

مواضع سازمان‌های حقوق بشری

سازمان حقوق بشر کارون و کانون حقوق بشر ایران احکام اعدام اعتمادی‌فر را محکوم کردند و آن‌ها را مصداق نقض حق حیات و استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر دانستند. این سازمان‌ها به شرایط غیرانسانی زندان شیبان، شکنجه، و محرومیت از درمان اشاره کرده و خواستار فشار بین‌المللی برای توقف این احکام شدند.

واکنش‌های بین‌المللی

کن بلکول، سفیر پیشین آمریکا، در واکنش به موج جدید اعدام‌ها در ایران، خواستار توجه جهانی به وضعیت زندانیان سیاسی، از جمله فرشاد اعتمادی‌فر، شد. او تأکید کرد که جامعه جهانی نباید از این نقض حقوق بشر غافل شود و خواستار اقدام فوری برای جلوگیری از اجرای احکام شد.

اطلاعیه شورای ملی مقاومت

شورای ملی مقاومت ایران در تاریخ ۲۴ تیرماه ۱۴۰۴، با صدور اطلاعیه‌ای، حکم اعدام فرشاد اعتمادی‌فر، مسعود جامعی و علیرضا مرداسی را محکوم کرد و از جامعه بین‌المللی خواست تا برای نجات جان این زندانیان سیاسی اقدام فوری انجام دهد. در این اطلاعیه آمده است:

«محکومیت سه زندانی سیاسی به دوبار اعدام و دو زندانی دیگر به ۲۷سال حبس به اتهام عضویت در مجاهدین

تلاش بیهوده خامنه‌ای برای جلوگیری از قیام خلق، فراخوان به اقدام فوری برای نجات جان زندانیان سیاسی

قضاییه جلادان روز شنبه ۲۱ تیرماه ۳زندانی سیاسی، فرشاد اعتمادی‌فر، مسعود جامعی و علیرضا مرداسی (حمیداوی) را پس از دو سال شکنجه و نگهداری در سلول انفرادی، هر کدام را به دو بار اعدام و یک سال زندان و دو زندانی سیاسی دیگر به‌نامهای سامان و داوود حرمت نژاد را به ۱۲ و ۱۵سال حبس محکوم نمود.

این احکام جنایتکارانه توسط شعبه یک بیدادگاه ضدانقلاب اهواز به ریاست دژخیم ادیبی‌مهر در یک پرونده مشترک به اتهام «محاربه»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور»، «عضویت در سازمان مجاهدین» و «تبلیغ علیه نظام» صادر شده است.

فرشاد اعتمادی‌فر ۳۰ساله از اهالی باشت در استان کهگیلویه و بویراحمد در ۲۶ خرداد ۱۴۰۲ در روستای پیچاب باشت به همراه سامان و داوود حرمت‌نژاد دستگیر شد. مسعود جامعی معلم ۴۷ساله و علیرضا مرداسی معلم ۵۲ساله از هموطنان عرب در مرداد ۱۴۰۲ در اهواز دستگیر شدند. فرشاد پیش از این نیز در سال ۹۷ در گچساران دستگیر و ۲۰ماه زندانی بود. مسعود از سرطان معده، ناراحتی کبد، فشار خون و عفونت شدید داخلی رنج می‌برد.

خامنه‌ای بیهوده تلاش می‌کند با احکام اعدام و زندان برای فرزندان رشید ایران‌زمین از انفجار خشم عمومی و قیام خلق و سرنگونی نظام منحوس ولایت فقیه جلوگیری کند. اعدامهای سبعانه و این احکام جنایتکارانه تنها عزم جوانان شورشگر را برای سرنگونی فاشیسم دینی جزم‌تر می‌کند.

مقاومت ایران شورای امنیت، کمیسرعالی، شورای حقوق‌بشر و نماینده ویژه ملل متحد در مورد وضعیت حقوق‌بشر در ایران و دیگر ارگانهای ذیربط ملل متحد و هم‌چنین اتحادیه اروپا و کشورهای عضو را به اقدام فوری برای نجات جان زندانیان زیر اعدام و آزادی عموم زندانیان سیاسی فرامی‌خواند.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۲۴ تیر ۱۴۰۴ (۱۵ ژوئیه ۲۰۲۵)»

بازتاب احکام اعدام

پرونده فرشاد اعتمادی‌فر و احکام اعدام او توجه رسانه‌های بین‌المللی را به خود جلب کرد. این رسانه‌ها با انتشار گزارش‌هایی درباره شرایط غیرانسانی زندان شیبان، شکنجه‌ها، و محاکمه ناعادلانه او، به آگاهی‌رسانی درباره وضعیتش کمک کردند. این پوشش رسانه‌ای فشار بر مقامات رژیم ایران را برای پاسخگویی افزایش داده است.

مقاومت اعتمادی‌فر در زندان، از جمله اعتصاب غذا و مشارکت در کارزارهای اعتراضی مانند «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، الهام‌بخش دیگر زندانیان سیاسی و فعالان حقوق بشر شد. گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری نشان می‌دهد که این اقدامات به برجسته شدن وضعیت زندانیان سیاسی در ایران کمک کرده و توجه جهانی را به نقض حقوق بشر در این کشور جلب نموده است.