۱۳٬۱۱۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
| content5 = | | content5 = | ||
}} | }} | ||
''' | '''شیطانسازی،''' علیه مجاهدین خلق و دیگر مخالفان رژیم ایران از آغاز حاکمیت جمهوری اسلامی تا کنون، همواره جریان داشته است. | ||
شیطانسازی (Demonization) در جمهوری اسلامی، یکی از اهرمهای اصلی جنگ سیاسی برای نامشروع کردن هر گونه مخالفت با حاکمیت مطلق [[ولایتفقیه در ایران|ولایتفقیه]] و مشروع کردن سرکوب هر نوعی از اعتراض و مطالبهی مشروع است. | شیطانسازی (Demonization) در جمهوری اسلامی، یکی از اهرمهای اصلی جنگ سیاسی برای نامشروع کردن هر گونه مخالفت با حاکمیت مطلق [[ولایتفقیه در ایران|ولایتفقیه]] و مشروع کردن سرکوب هر نوعی از اعتراض و مطالبهی مشروع است. | ||
خط ۱۶۷: | خط ۱۶۷: | ||
این عبارت میتواند به این معنی باشد که گروه اندکی در سازمان مجاهدین دیگران را شکنجه میکنند. در اینجا نیز این سوالات بدون جواب باقی میماند: اگر چنین است چرا بخش اعظم اعضاء سازمان مجاهدین که شکنجهی جسمی و روحی میشوند هرگز دست به اعتراض علیه آن عدهی اندک نزدهاند؟ | این عبارت میتواند به این معنی باشد که گروه اندکی در سازمان مجاهدین دیگران را شکنجه میکنند. در اینجا نیز این سوالات بدون جواب باقی میماند: اگر چنین است چرا بخش اعظم اعضاء سازمان مجاهدین که شکنجهی جسمی و روحی میشوند هرگز دست به اعتراض علیه آن عدهی اندک نزدهاند؟ | ||
چرا این اعضا در مصاحبههای انفرادی که با خبرنگاران یا حقوقدانان داشتهاند هرگز به این موضوع اشارهای نکردهاند؟ چگونه ممکن است آن عدهی اندک دیگران را شکنجه کنند و هم بهطور همزمان از وفاداری و فداکاری | چرا این اعضا در مصاحبههای انفرادی که با خبرنگاران یا حقوقدانان داشتهاند هرگز به این موضوع اشارهای نکردهاند؟ چگونه ممکن است آن عدهی اندک هم دیگران را شکنجه کنند و هم بهطور همزمان از وفاداری و فداکاری آنها در صحنهی نبرد برخوردار باشند؟ از سویی این اتهام با توجه به داوطلبانه بودن عضویت و خروج از صفوف مجاهدین نمیتواند مورد قبول باشد. | ||
اعضای سازمان مجاهدین از سال ۱۳۸۲ و بعد از تحویلدهی سلاحهایشان، ۹ بار توسط اف.بی. آی و سایر ارگانهای بینالمللی مورد مصاحبههای انفرادی قرار گرفتند. در پایان این سلسله مصاحبهها وزارت خارجه اعلام کرد که به هیچ نمونهای از تروریزم یا نقض حقوق بشر دست پیدا نکرده است. همچنین بعد از انتقال | اعضای سازمان مجاهدین از سال ۱۳۸۲ و بعد از تحویلدهی سلاحهایشان، ۹ بار توسط اف.بی. آی و سایر ارگانهای بینالمللی مورد مصاحبههای انفرادی قرار گرفتند. در پایان این سلسله مصاحبهها وزارت خارجه اعلام کرد که به هیچ نمونهای از تروریزم یا نقض حقوق بشر دست پیدا نکرده است. همچنین بعد از انتقال مجاهدین به کمپ لیبرتی، تمامی أعضاء سازمان مجاهدین در معرض ارتباط مستقیم مأموران کمیساریا و یونامی (نمایندگان سازمان ملل) بودند و بارها توسط آنها مصاحبه شدند. در مقر مجاهدین در لیبرتی، نمایندگان سازمان ملل روزانه گشتزنی داشته و به تمامی اماکن سرکشی میکردند و با افراد به صحبت میپرداختند و حتی گاه آنها را به مصاحبههای میدانی به صورت انفرادی دعوت میکردند. آنها اعلام کرده بودند که هر کدام از أعضای مجاهدین در هر لحظه که بخواهد میتواند به همراه آنها از کمپ مجاهدین خارج شود و در مکان دیگری که سازمان ملل مشخص میکند تا پاسخگویی به درخواست پناهندگیاش مستقر شود. | ||
علاوه بر این هماکنون همهی اعضای مجاهدین خلق در اروپا و از جمله در آلبانی هستند و تک به تک از حقوق شهروندی در کشورهای اروپایی برخوردارند. آنها در سراسر اروپا تردد و فعالیت سیاسی دارند و فعالیتها و مقراتشان همچون دیگر اماکن تحت حاکمیت کشورهای مذبور است. | علاوه بر این هماکنون همهی اعضای مجاهدین خلق در اروپا و از جمله در آلبانی هستند و تک به تک از حقوق شهروندی در کشورهای اروپایی برخوردارند. آنها در سراسر اروپا تردد و فعالیت سیاسی دارند و فعالیتها و مقراتشان همچون دیگر اماکن تحت حاکمیت کشورهای مذبور است. | ||
خط ۱۹۲: | خط ۱۹۲: | ||
== اتهام طلاق اجباری در مجاهدین == | == اتهام طلاق اجباری در مجاهدین == | ||
یکی از موارد شیطان سازی علیه مجاهدین، موضوع طلاق اجباری در مجاهدین است. اضداد مجاهدین آنها را متهم میکنند که به زور اعضای خود را وادار به طلاق همسرانشان کردهاند. منشاء بیشتر این اتهامات دستگاههای تبلیغی جمهوری اسلامی است. این تبلیغات اولا میخواهد در درون جامعه ایران این طور القا کند که مجاهدین علیه مناسبات و ارزشهای خانوادگی هستند و اگر در ایران بر سر کار بیایند دست به انحلال خانوادهها خواهند زد. ثانیا در کشورهای غربی این باور را ایجاد کند که مجاهدین عناصری خشک و خشن و یک فرقه درونگرا هستند. | یکی از موارد شیطان سازی علیه مجاهدین، موضوع طلاق اجباری در مجاهدین است. اضداد مجاهدین آنها را متهم میکنند که به زور اعضای خود را وادار به طلاق همسرانشان کردهاند. منشاء بیشتر این اتهامات دستگاههای تبلیغی جمهوری اسلامی است. این تبلیغات اولا میخواهد در درون جامعه ایران این طور القا کند که مجاهدین علیه مناسبات و ارزشهای خانوادگی هستند و اگر در ایران بر سر کار بیایند دست به انحلال خانوادهها خواهند زد. ثانیا در کشورهای غربی این باور را ایجاد کند که مجاهدین عناصری خشک و خشن و یک فرقه درونگرا هستند. | ||
جمهوری اسلامی در تبلیغات خود علیه مجاهدین خلق تلاش میکند دو موضوع را با هم مخلوط کند. یکی، نظرگاههای مجاهدین خلق و مقاومت ایران در مورد مسأله خانواده و حقوق مربوط به آن در ایران آینده و دیگری الزامات مبارزه که در اثر سرکوب بینظیر از طرف رژیم ولایت فقیه به مجاهدین تحمیل شده است. | جمهوری اسلامی در تبلیغات خود علیه مجاهدین خلق تلاش میکند دو موضوع را با هم مخلوط کند. یکی، نظرگاههای مجاهدین خلق و مقاومت ایران در مورد مسأله خانواده و حقوق مربوط به آن در ایران آینده و دیگری الزامات مبارزه که در اثر سرکوب بینظیر از طرف رژیم ولایت فقیه به مجاهدین تحمیل شده است. | ||
پیشینه این موضوع به سال ۱۳۶۸ برمیگردد. بعد از عملیات فروغ جاویدان و جمعبندی آن مجاهدین به این نتیجه رسیدند که نمیتوانند با داشتن خانواده به مبارزهشان ادامه بدهند. در سالهای بعد نیز شرایط منطقه و عراق که اعضای مجاهدین در آنجا حضور داشتند نیز این موضوع را به اثبات رساند و ضرورت این موضوع بیشتر روشن شد. | پیشینه این موضوع به سال ۱۳۶۸ برمیگردد. بعد از عملیات فروغ جاویدان و جمعبندی آن مجاهدین به این نتیجه رسیدند که نمیتوانند با داشتن خانواده به مبارزهشان ادامه بدهند. در سالهای بعد نیز شرایط منطقه و عراق که اعضای مجاهدین در آنجا حضور داشتند نیز این موضوع را به اثبات رساند و ضرورت این موضوع بیشتر روشن شد. | ||
پس از مرگ خمینی و به دست گرفتن قدرت توسط خامنهای و رفسنجانی در ایران، توطئهها و تروریسم علیه مجاهدین، شرایط سیاسی و امنیتی سختی را به آنان تحمیل کرد. اعضای هیأت اجرایی سازمان مجاهدین خلق که در آن زمان ۴۰ الی ۵۰ نفر بیشتر نبودند، داوطلبانه تصمیم گرفتند که تا زمان بازگشت به ایران و سرنگونی استبداد مذهبی، زندگی خانوادگی با همسران خود را ترک نمایند. این تصمیم به دیگران تسری نیافت و با هیچ کس در میان گذاشته نشد. یک سال بعد بحران کویت و جنگ اول خلیج فارس رخ داد. مجاهدین در عراق با شرایطی روبرو شدند که دیگر امکان زندگی خانوادگی وجود نداشت. | پس از مرگ خمینی و به دست گرفتن قدرت توسط خامنهای و رفسنجانی در ایران، توطئهها و تروریسم علیه مجاهدین، شرایط سیاسی و امنیتی سختی را به آنان تحمیل کرد. اعضای هیأت اجرایی سازمان مجاهدین خلق که در آن زمان ۴۰ الی ۵۰ نفر بیشتر نبودند، داوطلبانه تصمیم گرفتند که تا زمان بازگشت به ایران و سرنگونی استبداد مذهبی، زندگی خانوادگی با همسران خود را ترک نمایند. این تصمیم به دیگران تسری نیافت و با هیچ کس در میان گذاشته نشد. یک سال بعد بحران کویت و جنگ اول خلیج فارس رخ داد. مجاهدین در عراق با شرایطی روبرو شدند که دیگر امکان زندگی خانوادگی وجود نداشت. | ||
[[پرونده:مجاهدین خلق و کودکانشان.jpg|جایگزین=مجاهدین خلق و کودکانشان|بندانگشتی|مجاهدین خلق و کودکانشان]] | [[پرونده:مجاهدین خلق و کودکانشان.jpg|جایگزین=مجاهدین خلق و کودکانشان|بندانگشتی|مجاهدین خلق و کودکانشان]] | ||
تا قبل از بحران کویت، زوجهای مجاهدین در خانههای مسکونی در داخل و خارج قرارگاهها در آپارتمانهای مستقل در بغداد و یا شهرهای دیگر زندگی میکردند. کودکان آنها نیز درمدارس و مهد کودکهایی که معلمان سابق آنها را اداره میکردند به تحصیل مشغول بودند. جنگ کویت و مهیبترین بمبارانهای تاریخ و بعد از آن شدیدترین محاصره اقتصادی و ناامنی که در عراق حاکم گردید اوضاع را به کلی عوض کرد. دیگر پشت جبههای که برای خانوادهها و کودکان امن باشد وجود نداشت. تمامی قرارگاههای مجاهدین و حتی خانههای مادران شهیدان مجاهدین خلق در بغداد هدف تروریستهای اعزامی از طرف جمهوری اسلامی بودند. چندین آپارتمان مسکونی و اتوبوسهای غیر نظامی مجاهدین در بغداد و اطراف آن هدف حملات آرپیجی یا بمبگذاری تروریستهای جمهوری اسلامی قرار گرفت. ادامه این وضعیت برای مجاهدین و قبل از همه برای خانوادهها و کودکان آنها بسیار پر ریسک بود. | تا قبل از بحران کویت، زوجهای مجاهدین در خانههای مسکونی در داخل و خارج قرارگاهها در آپارتمانهای مستقل در بغداد و یا شهرهای دیگر زندگی میکردند. کودکان آنها نیز درمدارس و مهد کودکهایی که معلمان سابق آنها را اداره میکردند به تحصیل مشغول بودند. جنگ کویت و مهیبترین بمبارانهای تاریخ و بعد از آن شدیدترین محاصره اقتصادی و ناامنی که در عراق حاکم گردید اوضاع را به کلی عوض کرد. دیگر پشت جبههای که برای خانوادهها و کودکان امن باشد وجود نداشت. تمامی قرارگاههای مجاهدین و حتی خانههای مادران شهیدان مجاهدین خلق در بغداد هدف تروریستهای اعزامی از طرف جمهوری اسلامی بودند. چندین آپارتمان مسکونی و اتوبوسهای غیر نظامی مجاهدین در بغداد و اطراف آن هدف حملات آرپیجی یا بمبگذاری تروریستهای جمهوری اسلامی قرار گرفت. ادامه این وضعیت برای مجاهدین و قبل از همه برای خانوادهها و کودکان آنها بسیار پر ریسک بود. | ||
مجاهدین تصمیم گرفتند که به زندگی خانوادگی خود خاتمه دهند تا تمام انرژیشان صرف مبارزه شود. ترک زندگی خانوادگی داوطلبانه بود. اکثر اعضا متأهل همسرانشان را طلاق دادند. تعداد اندکی نیز این کار را انجام ندادند و به همان صورت در مجاهدین ماندند ولی سرانجام در اثر شرایط حاکم بر مبارزه و سختی آن دوام نیاوردند و صفوف مبارزه را ترک کردند. تمامی آن افراد با تأمین مالی از طرف مجاهدین به کشورهای اروپایی رفتند و بسیاری از آنها هماکنون هوادار مجاهدین خلق هستند. | مجاهدین تصمیم گرفتند که به زندگی خانوادگی خود خاتمه دهند تا تمام انرژیشان صرف مبارزه شود. ترک زندگی خانوادگی داوطلبانه بود. اکثر اعضا متأهل همسرانشان را طلاق دادند. تعداد اندکی نیز این کار را انجام ندادند و به همان صورت در مجاهدین ماندند ولی سرانجام در اثر شرایط حاکم بر مبارزه و سختی آن دوام نیاوردند و صفوف مبارزه را ترک کردند. تمامی آن افراد با تأمین مالی از طرف مجاهدین به کشورهای اروپایی رفتند و بسیاری از آنها هماکنون هوادار مجاهدین خلق هستند. | ||
کنار گذاشتن زندگی خانوادگی در شرایطی که وضعیت امنیتی چنین چیزی را امکانپذیر نمیسازد خاص مجاهدین نیست. صلیب سرخ از افراد مجرد برای مأموریتهای طولانی درنقاط مختلف جهان استفاده میکند. سازمان ملل متحد نیز یک درجه بندی امنیتی برای کارمندانش دارد که به موجب آن در برخی کشورها به خاطر مشکلات امنیتی، کارمندان اعزامی نمیتوانند همراه با خانواده خودشان اقامت کنند. | کنار گذاشتن زندگی خانوادگی در شرایطی که وضعیت امنیتی چنین چیزی را امکانپذیر نمیسازد خاص مجاهدین نیست. صلیب سرخ از افراد مجرد برای مأموریتهای طولانی درنقاط مختلف جهان استفاده میکند. سازمان ملل متحد نیز یک درجه بندی امنیتی برای کارمندانش دارد که به موجب آن در برخی کشورها به خاطر مشکلات امنیتی، کارمندان اعزامی نمیتوانند همراه با خانواده خودشان اقامت کنند. | ||
=== گواهی شاهدان از مناسبات درونی مجاهدین خلق === | === گواهی شاهدان از مناسبات درونی مجاهدین خلق === | ||
نویسنده و روشنفکر مصری خانم مونا حلمی بعد از آشنایی با وضعیت زنان در سازمان مجاهدین خلق نوشت: <blockquote>«در هفت روزی که با مجاهدین به سر بردم، زنانی را دیدم که در شرایط سخت تبعید، به پایداری، شجاعت و شرافتمندانهترین اشکال مبارزه آراسته شده بودند و مردانی که به رغم زندگی پرخطر روزانه روح یک انقلاب واقعی و ایمان عمیق به صلح و عدالت و آزادی در جانشان به کمال رسیده بود. آنها به جدایی دین ازدولت ایمان دارند و به آزادی عقاید و مذاهب و انجام آداب و سنتهای مذهبی احترام میگذارند. حقوق کلیه اقلیتها (برای نمونه حقوق کردها) را به رسمیت میشناسند. آنها به برابری کامل زن و مرد باور دارند. به اعتقاد آنها زن حق دارد به کلیه مقامها، مسئولیتها و مواضع رهبری دست یابد. زن میتواند بدون اجازه هرکس دیگر سفر کند. او یک انسان است که از صلاحیت کامل و ولایت و کرامت برخوردار است و میتواند زندگی، ازدواج، کار و شیوه لباس پوشیدنش را آن طور که میخواهد انتخاب کند. در ایران آینده راه برای همه اندیشمندان و روشنفکران و دانشمندان و هنرمندان باز است. پارلمان مقاومت روح این دموکراتیسم را در ترکیب کنونیش منعکس میکند، زیرا این پارلمان از ۵۷۲ عضو تشکیل شده که زنان ۵۲ درصد آن را تشکیل میدهند. کلیه جریانها صرفنظر از تعداد اعضایشان از حق وتو برخوردارند. این پارلمان با کاندید کردن یک زن، مریم رجوی، به عنوان رئیس جمهور، یک نمونه بی همتا از ایمان واقعیش را نسبت به شخصیت زن ارائه کرده است. این انتخاب ثابت میکند که پارلمان نمیخواهد تواناییهای زن را در زیر پوشش افکار مذهبی یا اجتماعی خفه کند و توان زن را در کار کردن، حق سرپیچی و تغییر به بند بکشد.» | نویسنده و روشنفکر مصری خانم مونا حلمی بعد از آشنایی با وضعیت زنان در سازمان مجاهدین خلق نوشت: <blockquote>«در هفت روزی که با مجاهدین به سر بردم، زنانی را دیدم که در شرایط سخت تبعید، به پایداری، شجاعت و شرافتمندانهترین اشکال مبارزه آراسته شده بودند و مردانی که به رغم زندگی پرخطر روزانه روح یک انقلاب واقعی و ایمان عمیق به صلح و عدالت و آزادی در جانشان به کمال رسیده بود. آنها به جدایی دین ازدولت ایمان دارند و به آزادی عقاید و مذاهب و انجام آداب و سنتهای مذهبی احترام میگذارند. حقوق کلیه اقلیتها (برای نمونه حقوق کردها) را به رسمیت میشناسند. آنها به برابری کامل زن و مرد باور دارند. به اعتقاد آنها زن حق دارد به کلیه مقامها، مسئولیتها و مواضع رهبری دست یابد. زن میتواند بدون اجازه هرکس دیگر سفر کند. او یک انسان است که از صلاحیت کامل و ولایت و کرامت برخوردار است و میتواند زندگی، ازدواج، کار و شیوه لباس پوشیدنش را آن طور که میخواهد انتخاب کند. در ایران آینده راه برای همه اندیشمندان و روشنفکران و دانشمندان و هنرمندان باز است. پارلمان مقاومت روح این دموکراتیسم را در ترکیب کنونیش منعکس میکند، زیرا این پارلمان از ۵۷۲ عضو تشکیل شده که زنان ۵۲ درصد آن را تشکیل میدهند. کلیه جریانها صرفنظر از تعداد اعضایشان از حق وتو برخوردارند. این پارلمان با کاندید کردن یک زن، مریم رجوی، به عنوان رئیس جمهور، یک نمونه بی همتا از ایمان واقعیش را نسبت به شخصیت زن ارائه کرده است. این انتخاب ثابت میکند که پارلمان نمیخواهد تواناییهای زن را در زیر پوشش افکار مذهبی یا اجتماعی خفه کند و توان زن را در کار کردن، حق سرپیچی و تغییر به بند بکشد.» </blockquote>روزنامه نیویورک تایمز هم در گزارشی در تاریخ ۳۰ دسامبر ۱۹۹۶ از قرارگاه اشرف محل استقرار مجاهدین خلق درعراق تحت عنوان «ملایان نگاه کنید، زنان مسلح و خطرناک» نوشت: <blockquote>«خانم طهماسبی و اکثر افسران ارشد زنان هستند که لباس استاندارد آنها شامل روسری خاکی و تونیک سادهای میباشد که حتی برای خیابانهای تهران نیز پذیرفته است، ولی اختیاراتی دارند که در کشور ما غیر قابل تصور است. سربازان بهصورت جمعی زندگی میکنند، حتی در سنین ۳۰–۴۰ سالگی، و تا ۲۰ نفر در اتاقهایی که جداسازی شدهاند میخوابند. از سال ۱۹۹۱ زوجهای متأهل در بین آنها زندگی مشترک خود را کنار گذاشتند؛ کودکان آنها به خارج فرستاده شدند و آنهایی که زمانی بهصورت زن و شوهر با هم زندگی میکردند اکنون در پاکدامنی بهصورت خواهر و برادر زندگی میکنند.» </blockquote> | ||
=== اتهام جدا کردن کودکان از والدین === | === اتهام جدا کردن کودکان از والدین === | ||
در بحبوحه بحران و جنگ کویت، در شرایطی که شهر بغداد و سایر نقاط عراق هدف بمباران مستمر بود و قرارگاههای نظامی نیز به هیچ وجه محل مناسبی برای نگهداری و استقرار کودکان نبود؛ برخی والدین در مجاهدین خلق، کودکان خود را به نزد اقوامشان در داخل ایران و سایرین، آنها را ناگزیر به خارج از ایران فرستادند و این را در مورد هر کودک مکتوب نمودند تا درصورت جان باختن والدین همه چیز به ثبت رسیده باشد. بسیاری از خانوادههای ایرانی درخارج و داخل ایران سرپرستی کودکان مجاهدین را بر عهده گرفتند. سازمان مجاهدین خلق با هزینه و تلاش کادرهای خود، کودکان را از زیر بمباران خارج کرد تا در محیط امن بتوانند به زندگی و تحصیل بپردازند. | در بحبوحه بحران و جنگ کویت، در شرایطی که شهر بغداد و سایر نقاط عراق هدف بمباران مستمر بود و قرارگاههای نظامی نیز به هیچ وجه محل مناسبی برای نگهداری و استقرار کودکان نبود؛ برخی والدین در مجاهدین خلق، کودکان خود را به نزد اقوامشان در داخل ایران و سایرین، آنها را ناگزیر به خارج از ایران فرستادند و این را در مورد هر کودک مکتوب نمودند تا درصورت جان باختن والدین همه چیز به ثبت رسیده باشد. بسیاری از خانوادههای ایرانی درخارج و داخل ایران سرپرستی کودکان مجاهدین را بر عهده گرفتند. سازمان مجاهدین خلق با هزینه و تلاش کادرهای خود، کودکان را از زیر بمباران خارج کرد تا در محیط امن بتوانند به زندگی و تحصیل بپردازند. | ||
درهمین خصوص آقای کریستوف مرتنس وکیل دادگستری و کارشناس امورجوانان و کودکان که قیم برخی از کودکان مجاهدین خلق در آلمان بوده است، در نامهای به نماینده ویژه ملل متحد نوشت: <blockquote>«به اعتقاد ما احساس مسئولیت مجاهدین خلق نسبت به این کودکان نمونه خوبی است، بهخصوص با توجه به این که یک سازمان تبعیدی منابع مالی و اجتماعی محدودی در اختیار دارد» | درهمین خصوص آقای کریستوف مرتنس وکیل دادگستری و کارشناس امورجوانان و کودکان که قیم برخی از کودکان مجاهدین خلق در آلمان بوده است، در نامهای به نماینده ویژه ملل متحد نوشت: <blockquote>«به اعتقاد ما احساس مسئولیت مجاهدین خلق نسبت به این کودکان نمونه خوبی است، بهخصوص با توجه به این که یک سازمان تبعیدی منابع مالی و اجتماعی محدودی در اختیار دارد»</blockquote> | ||
=== منشا اتهام طلاق اجباری علیه مجاهدین === | === منشا اتهام طلاق اجباری علیه مجاهدین === | ||
خط ۲۲۱: | خط ۲۲۱: | ||
خانم محترم بابایی در نامه ای در پاییز ۱۳۷۱ به سازمان مجاهدین نوشته بود: <blockquote>«پس از بمباران قرارگاه اشرف، سازمان من و همسر و فرزندمان را طبق خواسته خودمان برای حفاظت و رسیدگی بیشتر به یک پایگاه شهری درمرکز شهر بغداد آورد… ما از رسیدگی و امکانات مضاعف صنفی ویژهای برخوردار بودیم. یک آپارتمان اختصاصی، اتوموبیل سواری برای ترددات خانوادگی در شهر نیز دراختیارمان بود و ماهیانه ۱۰۰۰ دینار دریافت می کردیم».</blockquote>کریم حقی پس از رفتن به هلند، در اردیبهشت سال ۱۳۷۴ ازطریق منصور مقصودی، مسئول شبکهی جاسوسی کنسولگری جمهوری اسلامی در هلند، به خدمت وزارت اطلاعات درآمد. وی اظلاعات خود از قرارگاههای مجاهدین خلق در عراق را جهت حملات و تهاجمهای تروریستی در اختیار جمهوری اسلامی قرار داد. | خانم محترم بابایی در نامه ای در پاییز ۱۳۷۱ به سازمان مجاهدین نوشته بود: <blockquote>«پس از بمباران قرارگاه اشرف، سازمان من و همسر و فرزندمان را طبق خواسته خودمان برای حفاظت و رسیدگی بیشتر به یک پایگاه شهری درمرکز شهر بغداد آورد… ما از رسیدگی و امکانات مضاعف صنفی ویژهای برخوردار بودیم. یک آپارتمان اختصاصی، اتوموبیل سواری برای ترددات خانوادگی در شهر نیز دراختیارمان بود و ماهیانه ۱۰۰۰ دینار دریافت می کردیم».</blockquote>کریم حقی پس از رفتن به هلند، در اردیبهشت سال ۱۳۷۴ ازطریق منصور مقصودی، مسئول شبکهی جاسوسی کنسولگری جمهوری اسلامی در هلند، به خدمت وزارت اطلاعات درآمد. وی اظلاعات خود از قرارگاههای مجاهدین خلق در عراق را جهت حملات و تهاجمهای تروریستی در اختیار جمهوری اسلامی قرار داد. | ||
محترم بابایی همسر کریم حقی در سال ۱۳۷۳ خودکشی کرد. خانم محترم بابایی در آخرین نامهای که از خود بهجای گذاشته بود و توسط پلیس هلند ضبط شد، رفتارهای ضد انسانی و فساد اخلاقی کریم حقی را به عنوان دلایل خودکشیاش معرفی کرده بود. | محترم بابایی همسر کریم حقی در سال ۱۳۷۳ خودکشی کرد. خانم محترم بابایی در آخرین نامهای که از خود بهجای گذاشته بود و توسط پلیس هلند ضبط شد، رفتارهای ضد انسانی و فساد اخلاقی کریم حقی را به عنوان دلایل خودکشیاش معرفی کرده بود. | ||
=== تجرد، شرط عضویت === | === تجرد، شرط عضویت === | ||
خط ۲۳۹: | خط ۲۳۹: | ||
=== تکذیب اتهام از سوی مقامهای ارشد کُرد === | === تکذیب اتهام از سوی مقامهای ارشد کُرد === | ||
وزیر خارجه سابق عراق، هوشیار زیباری و از رهبران کرد، در ۱۴ ژوئیه | وزیر خارجه سابق عراق، هوشیار زیباری و از رهبران کرد، در ۱۴ ژوئیه ۱۹۹۹ در دادگاه هلند تکذیب کرد که مجاهدین در کشتار کردهای عراقی شرکت داشتهاند. هوشیار زیباری در زمان نوشتن نامه ای که در آن شرکت مجاهدین خلق را در کشتار کردها رد میکرد مسئول روابط بینالملل حزب دموکرات کردستان عراق بود. | ||
عارف طیفور معاون مجلس عراق در تاریخ ۲۵ژوئن۲۰۱۲ اتهام کشتار کردها توسط مجاهدین را تکذیب کرد. این تکذیبیه پس از آن بود که یک سایت وابسته به رژیم ایران به نام «اشرف نیوز» یک روز پیش از آن مدعی شد که «عارف طیفور نایب رئیس پارلمان گفتهاست: سازمان تروریستی خلق هنگام شرکت در سرکوب قیام مردم در شمال، اقدام به کشتارهای وحشتناک علیه شهروندان کرد کرده و این سازمان به معنی واقعی کلمه تروریست است» | عارف طیفور معاون مجلس عراق در تاریخ ۲۵ژوئن۲۰۱۲ اتهام کشتار کردها توسط مجاهدین را تکذیب کرد. این تکذیبیه پس از آن بود که یک سایت وابسته به رژیم ایران به نام «اشرف نیوز» یک روز پیش از آن مدعی شد که «عارف طیفور نایب رئیس پارلمان گفتهاست: سازمان تروریستی خلق هنگام شرکت در سرکوب قیام مردم در شمال، اقدام به کشتارهای وحشتناک علیه شهروندان کرد کرده و این سازمان به معنی واقعی کلمه تروریست است» | ||
خط ۵۰۷: | خط ۵۰۷: | ||
در این سلسله قتلها اسقف هائیک هوسپیانمهر از بالاترین رهبران روحانی مسیحی در ایران و رهبر شورای روحانیان کلیسای انجیلی و رئیس مجامع ربانی ایران در ۲۹ دی ۱۳۷۲، توسط وزارت اطلاعات رژیم ایران به قتل رسید.<ref>[https://event.mojahedin.org/i/events/4622 ۲۹ دی سالروز قتل کشیش آزادیخواه اسقف هائیک هوسپیان مهر کشیش-سایت مجاهد]</ref> | در این سلسله قتلها اسقف هائیک هوسپیانمهر از بالاترین رهبران روحانی مسیحی در ایران و رهبر شورای روحانیان کلیسای انجیلی و رئیس مجامع ربانی ایران در ۲۹ دی ۱۳۷۲، توسط وزارت اطلاعات رژیم ایران به قتل رسید.<ref>[https://event.mojahedin.org/i/events/4622 ۲۹ دی سالروز قتل کشیش آزادیخواه اسقف هائیک هوسپیان مهر کشیش-سایت مجاهد]</ref> | ||
اسقف تاتائوس میکائیلیان رئیس شورای پروتستانهای ایران در ۱۳ تیر ۱۳۷۳ در سن ۶۲ سالگی در مسیر رفتن به دانشگاه تهران، با شلیک گلوله به قتل رسید. کشیش میکائیلیان جانشین کشیش هوسپیانمهر و رئیس پیشین شورای کشیشان پروتستان ایران بود که ۶ ماه پیش از آن ربوده شده و به قتل رسیده بود.<ref name=":0"> | اسقف تاتائوس میکائیلیان رئیس شورای پروتستانهای ایران در ۱۳ تیر ۱۳۷۳ در سن ۶۲ سالگی در مسیر رفتن به دانشگاه تهران، با شلیک گلوله به قتل رسید. کشیش میکائیلیان جانشین کشیش هوسپیانمهر و رئیس پیشین شورای کشیشان پروتستان ایران بود که ۶ ماه پیش از آن ربوده شده و به قتل رسیده بود.<ref name=":0">کتاب مجاهدین خلق ایران واقعیات یا اوهام - انتشارات مجاهدین خلق ایران</ref> | ||
کشیش مهدی دیباج رهبر کلیسای انجیلی در روز ۱۶ خرداد ۱۳۷۳ هنگام تردد در مسیر فرودگاه مهرآباد ربوده شد و جسد مثله شدهی وی در منطقهای جنگلی در اطراف تهران کشف شد.<ref>[https://www.iran-efshagari.com/%d9%82%d8%aa%d9%84-%da%a9%d8%b4%db%8c%d8%b4%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%b3%db%8c%d8%ad%db%8c-%d8%9b%d8%af%d8%b1-%d8%a7%d8%af%d8%a7%d9%85%d9%87-%d9%82%d8%aa%d9%84%e2%80%8c%d8%b9%d8%a7%d9%85/ قتل کشیشهای مسیحی ؛در ادامه قتلعام مجاهدین سال ۶۷]</ref> | کشیش مهدی دیباج رهبر کلیسای انجیلی در روز ۱۶ خرداد ۱۳۷۳ هنگام تردد در مسیر فرودگاه مهرآباد ربوده شد و جسد مثله شدهی وی در منطقهای جنگلی در اطراف تهران کشف شد.<ref>[https://www.iran-efshagari.com/%d9%82%d8%aa%d9%84-%da%a9%d8%b4%db%8c%d8%b4%e2%80%8c%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%85%d8%b3%db%8c%d8%ad%db%8c-%d8%9b%d8%af%d8%b1-%d8%a7%d8%af%d8%a7%d9%85%d9%87-%d9%82%d8%aa%d9%84%e2%80%8c%d8%b9%d8%a7%d9%85/ قتل کشیشهای مسیحی ؛در ادامه قتلعام مجاهدین سال ۶۷]</ref> | ||
خط ۵۳۷: | خط ۵۳۷: | ||
* استفاده از مغزشویی و تکنیکهای کنترل ذهن | * استفاده از مغزشویی و تکنیکهای کنترل ذهن | ||
* استفاده از شیوههای شیادانه و یا زورمندانه برای عضوگیری | * استفاده از شیوههای شیادانه و یا زورمندانه برای عضوگیری | ||
* در بسیاری موارد، القای افکار زن ستیزانه | * در بسیاری موارد، القای افکار زن ستیزانه | ||
دکتر کلتون رودز استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در مقالهی تحقیقاتی خود در سال ۱۹۹۷ مهمترین تفاوت میان یک فرقه و یک جریان یا جنبش سیاسی را در «هدف غایی» می داند که در یک فرقه، بر خلاف یک جریان غیرفرقهای، تماما معطوف به درون است. فرقه شناس آمریکایی، مارگارت تالر سینگر استاد دانشگاه برکلی در کالیفرنیا نیز در کتاب «فرقه ها در میان ما» (۱۹۹۵) می گوید که انرژی و تمرکز احزاب و جریانهای سیاسی رو به بیرون خودشان و با هدف ارتقای حیات اعضا یا اغلب مردمی است که اعضای آنها نیز نیستند، در حالی که انرژی و تمرکز یک فرقه تماما معطوف و متمرکز رو به درون است و کاری به بیرون خود ندارد. وی فرقه را یک دایره بسته میداند که فقط در خدمت خودش است و نه اهداف بزرگتری در ورای این گروه. | * دکتر کلتون رودز استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در مقالهی تحقیقاتی خود در سال ۱۹۹۷ مهمترین تفاوت میان یک فرقه و یک جریان یا جنبش سیاسی را در «هدف غایی» می داند که در یک فرقه، بر خلاف یک جریان غیرفرقهای، تماما معطوف به درون است. فرقه شناس آمریکایی، مارگارت تالر سینگر استاد دانشگاه برکلی در کالیفرنیا نیز در کتاب «فرقه ها در میان ما» (۱۹۹۵) می گوید که انرژی و تمرکز احزاب و جریانهای سیاسی رو به بیرون خودشان و با هدف ارتقای حیات اعضا یا اغلب مردمی است که اعضای آنها نیز نیستند، در حالی که انرژی و تمرکز یک فرقه تماما معطوف و متمرکز رو به درون است و کاری به بیرون خود ندارد. وی فرقه را یک دایره بسته میداند که فقط در خدمت خودش است و نه اهداف بزرگتری در ورای این گروه. | ||
به این ترتیب سازمان مجاهدین خلق با توجه به اهداف سیاسی که در رابطه با تمامیت ایران دارد و از ابتدا نیز برای ان تأسیس شده است در چارچوب تعاریف سکت نمیگنجد. | به این ترتیب سازمان مجاهدین خلق با توجه به اهداف سیاسی که در رابطه با تمامیت ایران دارد و از ابتدا نیز برای ان تأسیس شده است در چارچوب تعاریف سکت نمیگنجد. | ||
ویرایش